▨ نام شعر: باران
▨ شاعر: حمید مصدق
▨ با صدای: شاعر
♬ پالایش و تنظیم: شهروز
♬ از موسیقی رویالتی فری استفاده شده
ــــــــــــــــــــــــ
وای، باران
باران
شيشه‌ی پنجره را باران شست
از دل من اما
چه کسی نقش تو را خواهد شست؟
آسمان سربی رنگ
من درون قفس ِ سرد ِ اتاقم دلتنگ
می‌پرد مرغ نگاهم تا دور
وای، باران
باران
پر مرغان نگاهم را شست...


*فقط بخش اول شعر میکس شده*

حمید مصدق | باران (با صدای شاعر)

▨ نام شعر: هر کجا مرز کشیدند شما پل بزنید
▨ شاعر: نجیب بارور
▨ با صدای: شاعر
♬ از موسیقی رویالتی فری استفاده شده
♬ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
هر کجا مرز کشیدند، شما پُل بزنید
حرف تهران و سمرقند و سر ِ پل بزنید

مشتی از خاک ِ بخارا و گِل از نیشابور
با هم آرید و به مخروبه‌ی کابل بزنید

هر که از جنگ سخن گفت بخندید بر او
حرف از پنجره‌ی رو به تحمل بزنید

نه بگویید، به بت‌های سیاسی، نه، نه
روی گور همه‌ی تفرقه‌ها گل بزنید

دخترانِ قفس افتاده‌ی پامیر ِ عزیز
گلی از باغ خراسان به دو کاکُل بزنید

جام از بلخ بیارید و شراب از شیراز
مستیِ هر دو جهان را به تغزّل بزنید

هر کجا مرز، ببخشید که تکرار آمد
فرض با این که کشیدند، دو تا پُل بزنید

نجیب بارور | هر کجا مرز کشیدند شما پل بزنید (با صدای شاعر)

▨ نام شعر: گیرم گلاب ناب شما اصل قمصر است
▨ شاعر:  بیداد خراسانی
▨ با صدای: شاعر
ــــــــــــــــــــــــ
گیرم گلاب ِ ناب ِ شما اصل ِ قمصر است 
اما چه سود؟ حاصل ِ گل‌های پرپر است

شرم از نگاه بلبل بی‌دل نمی‌کنید 
کز هجر گل نوای فغانش به حنجر است؟ 

از آن زمان که آیینه‌گردان ِ شب شُدید 
آیینه‌ی دل از دَم دوران مکدر است 

فردایتان چکیده‌ی امروز زندگی است 
امروزتان طلیعه‌ی فردای ِ محشر است 

وقتی که تیغ کینه سر عشق را برید 
وقتی حدیث درد برایم مکرر است 

وقتی ز چنگ ِ شوم ِ زمان، مرگ می‌چکد 
وقتی دل سیاه زمین جای گوهر است
 
وقتی بهار، وصله‌ی ناجورِ فصل‌هاست 
وقتی تبر، مدافع ِ حق ِ صنوبر است
 
وقتی به دادگاه عدالت، طناب ِ دار 
بر صدر می‌نشیند و قاضی و داور است
 
وقتی طراوت ِ چمن از اشک ابرهاست 
وقتی که نقش خون به دل ِ ما مُصور است
 
وقتی که نوح، کشتی خود را به خون نشاند 
وقتی که مار، معجزه‌ی یک پیمبر است
 
وقتی که برخلاف ِ تمام فسانه‌ها 
امروز، شعله، مسلخ سرخ سمندر است
 
از من مخواه شعرِ تر، ای بی‌خبر ز درد 
شعری که خون از آن نچِکد، ننگ ِ دفتر است

(این غزل مثنوی ادامه دارد)

بیداد خراسانی | گیرم گلاب ناب شما اصل قمصر است

▨ نام شعر:  بیا که در غم عشقت مشومشم بی تو
▨ شاعر: سعدی
▨ با صدای: مهدی احمدی (بازیگر)
♬ پالایش و تنظیم: شهروز
♬ از موسیقی رویالتی فری استفاده شده
ــــــــــــــــــــــــ
بیا که در غم عشقت مشوشم بی تو
بیا ببین که در این غم چه ناخوشم بی تو

شب از فراق ِ تو می‌نالم ای پری‌رخسار
چو روز گردد گویی در آتشم بی تو

دمی تو شربت ِ وصلم نداده‌ای جانا
همیشه زهر ِ فِراقت همی چشم بی تو

اگر تو با من ِ مسکین چنین کنی جانا
دو پایم از دو جهان نیز در کشم بی تو

پیام دادم و گفتم بیا خوشم می‌دار
جواب دادی و گفتی که من خوشم بی تو

سعدی | بیا که در غم عشقت مشومشم بی تو (ورژن فیلم شب‌های روشن)

▨ نام شعر: ریشه در خاک
▨ شاعر: فریدون مشیری
▨ با صدای: شاعر و حسین علیزاده
♪ موسیقی: zack hemsey the way
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
─────♪ ─────
تو از این دشتِ خشکِ تشنه روزی کوچ خواهی کرد
و اشک من تو را بدرود خواهد گفت
نگاهت تلخ و افسرده‌ست
دلت را خار خار ِ ناامیدی سخت آزرده‌ست
غم این نابه‌سامانی همه توش و توانت را ز تن بُرده‌ست

تو با خون و عرق، این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی
تو با دست تهی با آن همه طوفانِ بنیان‌کن دَر افتادی
تو را کوچیدن از این خاک، دل برکندن از جان است
تو را با برگ‌برگِ این چمن پیوندِ پنهان است

تو را این ابر ِ ظلمت‌گستر ِ بی‌رحم ِ بی‌باران 
تو را این خشک‌سالی‌های پی در پی
تو را از نیمه ره برگشتن ِ یاران
تو را تزویر غمخواران
ز پا افکند

تو را هنگامۀ شوم شغالان
بانگ بی‌تعطیل زاغان
در ستوه آورد

تو با پیشانی پاک نجیبِ خویش
که از آن سویِ گندم‌زار
طلوع با شکوهش خوش‌تر از صد تاج ِ خورشید است؛
تو با آن گونه‌های سوخته از آفتابِ دشت
تو با آن چهره‌ی افروخته از آتش ِ غیرت
-که در چشمان من والاتر از صد جام جمشید است-
تو با چشمانِ غم‌باری
ـ که روزی چشمه‌ی ِ جوشان ِشادی بود
اینک حسرت و افسوس، بر آن
سایه افکنده‌ست ـ خواهی رفت
و اشکِ من تو را بدرورد خواهد گفت

من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاکِ از آلودگی پاکم
من اینجا تا نفس باقی‌ست می‌مانم
من از اینجا چه می‌خواهم، نمی‌دانم
امید روشنایی گرچه در این تیره گی‌ها نیست
من اینجا باز در این دشتِ خشکِ تشنه، می‌رانم
من اینجا روزی آخر از دل این خاک، با دستِ تهی
گُل بر می‌افشانم
من اینجا روزی آخر از ستیغ ِ کوه، چون خورشید
سرود ِ فتح می‌خوانم
و می‌دانم
تو روزی باز خواهی گشت
▨
توضیح فریدون مشیری درباره‌ی این شعر: ریشه در خاک داستان مختصری دارد؛ یک وقت خدای نکرده بعضی‌ها به خودشون نگیرند که چون به دلایلی به هر حال وطن عزیزشان را ترک کرده‌اند من قصد ملامتی دارم به اونها، ابدا همچین چیزی نیست. دوست عزیزی که دیشب در منزلش بودیم در سیاتل، همان کسی است که ۲۲ سال پیش با دورنمای بسیار زیبا و فریبنده‌ای از غرب، که امریکا باشد، از من می‌خواست که با خانواده‌ام مثل او که قصد کوچ از ایران را داشت من هم کوچ کنم و بیام. و شبی تا پاسی از نیمه‌شب در این زمینه سخن گفتیم و به هر حال آنچه او می‌خواست بسیار شاید منطقی، زیبا، فریبنده، همه چیز از این قبیل بود. من ازش خواستم تا فردا صبح بیاندیشم و جوابی به او بدم. جوابی که من به او دادم، همین شعر ریشه در خاک است

فریدون مشیری | ریشه در خاک (با صدای شاعر)

▨ سه شعر کوتاه از حسین پناهی
▨ شاعر: حسین پناهی
▨ با صدای: شاعر
♬ پالایش و تنظیم: شهروز
♬ از موسیقی رویالتی فری استفاده شده
ــــــــــــــــــــــــ

حسین پناهی | سه شعر کوتاه (با صدای شاعر)

▨ نام شعر: قصیده‌ی آبی خاکستری سیاه (کامل‌ترین نسخه موجود با صدای شاعر)
▨ شاعر: حمید مصدق
▨ با صدای: شاعر
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
────── ♪ ──────
*این نسخه کامل‌ترین خوانش موجود از این قصیده، با صدای خود شاعر است، اگرچه با نسخه‌ی نهایی چاپ شده توسط شاعر، کم و بیشی هایی دارد در ادامه متن دکلمه شده آمده و در بخش هایی که بعدا کامل‌تر شده، سه نقطه ... گذاشته شده..*
────── ♪ ──────
من قامت بلند تو را در قصیده‌ای
با نقش ِ قلب ِ سنگ ِ تو، تصویر می‌کنم
...
در شبان غم تنهايي خويش
عابد چشم سخنگوي تو ام
من در اين تاريكي
من در اين تيره شب جان‌فرسا
زائر ظلمت گيسوي توام
...
شكن گيسوي تو
موج درياي خيال
كاش با زورق انديشه شبی
از شط گيسوي مواج تو من
بوسه زن بر سر هر موج گذر مي كردم
كاش بر اين شط مواج سياه
همه‌ی عمر سفر می‌كردم
...
وای، باران
باران
شيشه‌ی پنجره را باران شست
از دل من اما
چه کسی نقش تو را خواهد شست؟
آسمان سربی رنگ
من درون قفس ِ سرد ِ اتاقم دلتنگ
می‌پرد مرغ ِ نگاهم تا دور
وای، باران
باران
پر ِ مرغان نگاهم را شست

خواب رویای فراموشی‌هاست
خواب را دریابم
که در آن دولت ِ خاموشی‌هاست 
با تو در خواب مرا
لذت ناب هم‌آغوشی هاست

من شكوفايى گل‌هاى اميدم را در روياها مى‌بينم
و ندايى كه به من مى‌گويد
“گر چه شب تاريك است
دل قوى‌دار ، سحر نزديك است “

دل من در دل شب
خواب پروانه‌شدن مى‌بيند
مهر در صبح‌دمان داس به دست
خرمن خواب مرا مى‌چيند
آسمان‌ها آبى
پر ِ مرغان صداقت آبى‌ست
ديده در آينه‌ى صبح تو را مى‌بيند
از گريبان تو صبح صادق
مى‌گشايد پر و بال

تو گل سرخ منى
تو گل ياسمنى
تو چنان شبنم پاك ِ سحرى
نه
از آن پاك‌ترى
تو بهارى
نه
بهاران از توست
از تو مى‌گيرد وام
هر بهار اين همه زيبايى را
...
در سحرگاه سر از بالش خواب بردار
كاروان‌هاى فرومانده خواب از چشمت بيرون كن
باز كن پنجره را
تو اگر بازكنى پنجره را
من نشان خواهم داد
به تو زيبايى را
بگذر از زيور و آراستگى
من تو را با خود تا خانه‌ى خود خواهم برد
كه در آن شكوت پيراستگى
چه صفايى دارد
آرى از سادگي‌اش
چون تراويدن مهتاب به شب
مهر از آن مى‌بارد
باز كن پنجره را
من تو را خواهم برد
به عروسى عروسك‌هاى
کودک خواهر من 
كه در آن مجلس جشن
صحبتى نيست ز دارايى داماد و عروس
صحبت از سادگى و كودكى است
چهره‌اى نيست عبوس
کودک خواهر من
در شب جشن عروسى عروسك‌هايش مى‌رقصد
کودک خواهر من
امپراتورى پر وسعت خود را هر روز
شوكتى مى‌بخشد
کودک خواهر من نام تو را مى‌داند
نام تو را مى‌خواند
گل قاصد آيا
با تو اين قصه‌ى خوش خواهد گفت؟
باز كن پنجره را
من تو را خواهم برد
به سَرِ رود خروشان حيات
آب اين رود به سرچشمه نمى‌گردد باز
بهتر آن است كه غفلت نكنيم از آغاز
باز كن پنجره را
صبح دميد
...
و چه رویاهایی
که تبه گشت و گذشت
و چه پیوند صمیمیت‌ها
که به آسانی یک رشته گسست
چه امیدی، چه امید؟
چه نهالی که نشاندم من و، بی بر گردید
دل من می‌سوزد
که قناری‌ها را پر بستند
که پر پاک پرستوها را بشکستند
و کبوترها را
آه کبوترها را
و چه امید عظیمی به عبث انجامید

در ميان من و تو فاصله‌هاست
گاه می‌انديشم
می‌تواني تو به لبخندي اين فاصله را برداريی
تو توانايي بخشش داري
دست‌هاي تو توانايي آن را دارد
كه مرا
زندگاني بخشد
چشم‌های تو به من می‌بخشدی
شور عشق و مستي
و تو چون مصرع شعري زيبا
سطر برجسته‌اي از زندگي من هستي
...
من به بی‌سامانی
باد را می‌مانم
من به سرگردانی
ابر را می‌مانم
من به آراستگي خنديدم
من ژوليده به آراستگي خنديدم
سنگ طفلی، اما
خواب نوشين كبوترها را در لانه می‌آشفت
قصه‌ی بی سر و سامانی من
باد با برگ درختان می‌گفت
باد با من می‌گفت:
” چه تهيدستي مرد “
مرد باور مي‌كرد

من در آيينه رخ خود ديدم
و به تو حق دادم
آه مي‌بينم، می‌بينم
تو به اندازه‌ی تنهايی من خوشبختی
من به اندازه‌ی زيبايی تو غمگينم
ه اميد عبثي
من چه دارم كه تو را در خور ؟
هيچ
من چه دارم كه سزاوار تو؟
هيچ
تو همه هستي من، هستي من
تو همه زندگي من هستي
تو چه داري؟
همه چيز
تو چه كم داري؟ هيچ
ي تو در مي ابم
چون چناران كهن
از درون تلخي واريزم را
كاهش جان من اين شعر من است
آرزو مي كردم
كه تو خواننده ي شعرم باشي
راستي شعر مرا مي خواني ؟
نه ، دريغا ، هرگز
باورنم نيست كه خواننده ي شعرم باشي
كاشكي شعر مرا مي خواندي
...

حمید مصدق | آبی خاکستری سیاه | با صدای شاعر

▨ نام شعر: ای سرزمین من
▨ شاعر: خسرو گلسرخی
▨ با صدای: خسرو گلسرخی
♬ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
این استعمار؛
این جامه‌ی سیاه معلق را
چگونه پیوندی است
با سرزمین من؟
▨
آن کس که سوگوار کرد خاک مرا
آیا شکست
در رفت‌وآمد ِ حمل ِ این همه تاراج؟
▨
این سرزمین من چه بی‌دریغ بود
که سایه‌ی مطبوع خویش را
بر شانه‌های «ذوالکتاف» پهن کرد
و باغ‌ها میان عطش سوخت
و از شانه‌ها طناب گذر کرد
▨
این سرزمین من چه بی دریغ بود
ثقل زمین کجاست؟
من در کجای جهان ایستاده‌ام؟
با باری ز فریادهای خفته و خونین
ای سرزمین من
من در کجای جهان ایستاده‌ام؟
▨
خسرو گلسرخی، این شعر را در آخرین دفاعیه‌ی خود در دادگاه نظامی خوانده که عینا اینجا آمده است. گلسری توسط همین دادگاه محاکمه و بلافاصله اعدام شد

خسرو گلسرخی | ای سرزمین من (پالایش شده و با صدای شاعر)

▨ نام شعر: آی لیلی
▨ شاعر: محمدصالح‌علا
▨ با صدای: شاعر
♬ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
با تو نمی‌دوم اگر
به تو نمی‌رسم اگر

اگر اگر اگر اگر
جوانی ام رفته سفر

مصری است در مسیر راه
که می‌کشاندم به چاه

کج شده آسمان من
دستم نمیرسد به ماه

آی لیلی لیلی لیلی

جوون بودم و شیدا
یک روز به خاطر تو
زدم تو گوش دنیا
آی لیلی لیلی لیلی

و برگشتم...

محمد صالح‌علا | آی لیلی (با صدای شاعر)

▨ نام شعر: پرواز را به خاطر بسپار، پرنده مردنیست
▨ شاعر: فروغ فرخ‌زاد
▨ با صدای: فریدون فرخ‌زاد
♬ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
دلم گرفته‌است
دلم گرفته‌است

به ایوان می‌روم و انگشتانم را
بر پوست کشیده‌ی شب می‌کشم
چراغ‌های رابطه تاریک‌اند
چراغ‌های رابطه تاریک‌اند

کسی مرا به آفتاب
معرّفی نخواهدکرد
کسی مرا به میهمانیِ گنجشک‌ها نخواهدبرد
پرواز را به‌خاطر بسپار
پرنده مُردنی‌ست

فروغ فرخ‌زاد | پرواز را به خاطر بسپار، پرنده مردنیست

▨ نام شعر: کجای جهان بگذارمت؟ (چکامه‌ی کیهانی، غربت)
▨ شاعر: منوچهر آتشی
▨ با صدای: منوچهر آتشی
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
────── ♪ ──────
کجای جهان بگذارم‌ ات
تا زیباتر شود آن‌جا؟

ستاره به ستاره
به جادوی ذهن و بال شهاب
گردانده‌ام
کاکل گل‌بویت را

به هر ستاره
تاری داده‌ام
طُرّه‌ای به هر منظومه
به هر کهکشان دسته‌ای
به کیهان
عطری داده‌ام
که می‌گردد گیج
گرد خویش

کوچه به کوچه رفته‌ام
شهر به شهر
دیار به دیار
نام‌ات را
به یاد هر پنجره آورده‌ام
به یاد هر چارراه
به یاد هر بندر
و فرودگاه
تا نظام یافته
آشنایی‌ها
نظام یافته
تپش‌ها
و جهانی شده
زبان ِاندوه

برگ به برگ
برده‌ام طراوت رخسارت را
با بال پروانه و تار موی نسیم
درخت به درخت
و جنگل به جنگل
و سبزینه‌ی جانت را
قسمت کرده‌ام
میان خشک‌های جهان
تا جان یافته باشد هر چیز
و ایستاده باشد هر چیز
کمربسته
برابر بلندای خُرّمت

کجای جهان بگذارمت
تا زیباتر شود آن‌جا؟
برگ به برگ و ساقه به ساقه
به باغ‌های جهان داده‌ام
نامت را

و چشمانت را
به آسمان داده‌ام
تا ببینی مرا هم
که نمی‌بینم جز تو را
با هزار چشم و هزار ستاره‌ی مَساماتم

در کوره راه ِ گندم
آن جفت شادبال ِ سبک‌ پا را می‌بینی؟
آن جفت ِ بال در بال
که در گذار ِ خود
گلبرگ‌های سرخ شقایق را
مثل هزار گله‌ی پروانه
از خواب ِ سرخ ِ رنگ
بیدار می‌کنند؟

آن زائران مشهد ِ دیدار
آن آهوان رعنا
آن جفت پارسا را می‌بینی؟

اینجا ولی هنوز
از انبوه وهم خویش
چشم مرا به حیرت می‌کاوی
و در کویر دور نگاهم
طرحی به جز گریز نمی‌یابی

منوچهر آتشی | کجای جهان بگذارمت؟

♬ شعرهای معاصر رو با صدای خود ِشاعر بشنوید
♬ در بخش پلی لیست‌ها، شعرها به تفکیک شاعر آمده
ــــــــــــــ♬ــــــــــــــ
این پروژه شامل جمع‌آوری، پالایش و انتشار شعرهای معاصر با صدای خود شاعر است و هدف آن نگاهداشت این آثار ادبی ارزشمند، برای علاقمندان ِحال و آینده است. از این مجموعه آثار هرگز در این پلتفرم یا سایر پلتفرم‌ها، درآمد مالی ایجاد نشده و نخواهد شد. ضمنا اگر مواردی از اشعار منتشره، ناقض حقوق کپی رایت باشد، با اعلام مالک معنوی اثر، بلافاصله انتشار آن متوقف خواهد سد.

ــــــــــــــ♬ــــــــــــــ
پالایش و تنظیم شعرهای قدیمی، زمان‌بر و‌ طاقت‌فرساست. در صورتی که از  این شعرها در پروژه ‌‌ی استفاده می‌کنید، پیشاپیش از اینکه منبع آن را ذکر می‌کنید سپاسگزارم.
ــــــــــــــ♬ــــــــــــــ
پروژه‌ی «با صدای شاعر» رو می‌تونید در پلتفرم‌‌های زیر هم پیدا کنید؛
▨  تلگرام
▨ اپل پادکست
▨ کست باکس
▨  شنوتو
▨ یوتیوب

خسرو گلسرخی | ای سرزمین من (پالایش شده و با صدای شاعر)

Schahrouz

Recent comments

Schahrouz

Related tracks