فقط گوش کن

آی ای آزادی اگر روزی به سرزمین ما رسیدی با شادی بیا
با چادر سیاه و تحجر و ریش نیا
با چادر سیاه و تحجر و ریش نیا
با آواز و موسیقی و رنگ بیا
با تفنگ های بزرگ در دست کودکان کوچک نیا
با گل و بوسه و کتاب بیا
از تقوا و جنگ و شهادت نگو
از انسانیت و صلح و شهامت بگو

دکلمه آزادی با صدای داریوش

40 Marzieh Golden Songs, Vol 2 - Persian Music

Moarefi, Deklameh, Golhaye #162

بانو الهه - ياد از آن شب ها

داریوش - آی آزادی - Dariush - Ay Azadi

کوه توکالی
آهنگ: میرنقیبی
شعر: پاینده لنگرودی
آواز: احمد عاشورپور

instagram.com/ahmad_ashourpour

کوه توکالی

▨ نام شعر: مناجات
▨ شاعر: اسماعیل شاهرودی (آینده)
▨ با صدای: شاعر
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
ای آفریدگار
با پای ِ شعر سوی تو می‌آیم این زمان 
تا سر کنم ترانه‌ی خود را 
از بام روزگار
در آن زمان که گردنه‌ی حرف باز بود 
لب‌های شعر من 
جز آستان رنج نبوسید هیچ‌گاه
هرگز نکرد نقش و نگار یأس 
دیوار آرزوی دراز مرا سیاه
ای آفریدگار
بگذار تا دوباره بکارم در سرزمین شعر 
بذر امید را 
بگذار تا ز سینه برآرم 
صبح سپید را 
ای آفریدگار
در سال‌های پیش که در روبروی ما 
دریا نشسته بود 
من با سرود خویش 
بسیار ساختم 
زورق برای مردم جویای آفتاب؛ 
اینک طناب ببافم من؟ - ای دریغ
ای آفریدگار
ما را ز گیر و دار نگه‌دار
از روی شهر تیرگی کینه را بگیر
وقتی که می‌رود 
چشم به خواب ناز 
آن چشم را ز آفت کابوس حفظ کن
عشاق را سلامتی جاودان ببخش
آن‌ها چو آب چشمه گوارا و روشن‌اند
آن‌ها درون جنگل انبوه شعر من 
دنبال مرغ گمشده‌ای پرسه می‌زنند
ای آفریدگار
در این زمان که رخنه‌ی بسیار چشم را 
پر کرده است قیر 
ما در درون چشم 
خورشید زندگانی خود را 
پنهان نموده‌ایم
بگذار آن که هست پس از ما در این دیار 
داند که بوده‌ا یم
ای آفریدگار
در جامِ ما شراب تحمل
بسیارتر بریز
ما رهرو طریقه‌ی کس جز تو نیستیم
جز عشق و زندگی 
در این دل کویر 
ما را کسی به جست و جوی ره نخوانده است
تو خود به هر چه می‌گذرد خوب آگهی
ای آفریدگار 
ما را کنار آن که عزیز است پیش‌مان 
پیوند قلب‌های بلا دیده نام ده
وز قلب مادری 
مگذار شاخ سرو بلندی سوا شود
اشعار من 
-این کشتزار عشق درو خورده‌ی مرا-
از دست من مگیر
مگذار دیده‌ای 
در پیشگاه تو 
از دیدگاه روشن مردم جدا شود
ای آفریدگار 
مگذار ...

اسماعیل شاهرودی (آینده) | مناجات (با صدای شاعر)

▨ نام شعر: می‌خواهمت چنان که شب خسته خواب را
▨ شاعر: قیصر امین‌پور
▨ با صدای: شاعر
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــ
می‌خواهمت چنانکه شب خسته خواب را
می‌جویمت چنانکه لب تشنه آب را

محو توام چنانکه ستاره به چشم صبح
یا شبنم سپیده دمان آفتاب را

بی‌تابم آنچنانکه درختان برای باد
یا کودکان خفته به گهواره تاب را

بایسته‌ای چنان که تپیدن برای دل
یا آنچنان که بالِ پریدن عقاب را

حتی اگر نباشی، می‌آفرینمت
چونان که التهاب بیابان سراب را

ای خواهشی که خواستنی‌تر ز پاسخی
با چون تو پُرسشی چه نیازی جواب را

قیصر امین‌پور | می‌خواهمت چنان که شب خسته خواب را

▨ نام شعر: وقتی که من بچه بودم
▨ شاعر: اسماعیل خویی
▨ با صدای: اسماعیل خویی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
وقتی که من بچه بودم
پروازِ یک بادبادک
می‌بردَت از بام‌های سحرخیزیِ پلک
تا نارنج‌زارانِ خورشید
آه آن فاصله‌های کوتاه

وقتی که من بچه بودم
خوبی زنی بود
که بوی سیگار می‌داد
و اشک‌های درشتش
از پشت آن عینک ذره‌بینی
با صوت قرآن می‌آمیخت

وقتی که من بچه بودم
آب و زمین و هوا بیشتر بود
و جیرجیرک شب‌ها
در متن موسیقیِ ماه و خاموشی ژرف
آواز می‌خواند

وقتی که من بچه بودم
لذت خطی بود
از سنگ تا زوزۀ آن سگِ پیرِ رنجور
آه آن دست‌های ستمکارِ معصوم {مظلوم}

وقتی که من بچه بودم
می‌شد ببینی
آن قمری ناتوان را
که بالش زین سوی قیچی
با باد می‌رفت
می‌شد
آری می‌شد ببینی
و با غروری به بی‌رحمی بی‌ریایی
تنها بخندی

وقتی که من بچه بودم
در هر هزاران و یک شب
یک قصه بس بود
تا خواب و بیداری خوابناکت
سرشار باشد

وقتی که من بچه بودم
زور خدا بیشتر بود

وقتی که من بچه بودم
بر پنجره‌های لبخند
اهلی‌ترین سارهای سرور آشیان داشتند. آه!
آن روزها گربه‌های تفکر
چندین فراوان نبودند

وقتی که من بچه بودم
مردم نبودند

وقتی که من بچه بودم
غم بود
اما کم بود
▨ 
اسماعیل خویی
ــــــــــــــــــــــــ
پی‌نوشت اول: این شعر با صدای فرهاد مهراد و در آلبوم برف، اجرا شده است.
پی‌نوشت دوم: متن شعر منطبق بر خوانش شاعر است و با نسخه‌ی چاپ شده در کتاب، تفاوت دارد. شکل مکتوب شعر‌، در داخل آکولاد {} آمده است.

اسماعیل خویی | وقتی که من بچه بودم

▨ نام قطعه: داستان یک ترانه 
▨ روایت و صدای: محمد صالح‌علا
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــ
عکس پوستر مربوط است به پشت صحنه‌ی فیلم «تیغ و ابریشم» به کارگردانی و نویسندگی مسعود کیمیایی و با بازی محم صالح‌علا

محمد صالح‌علا | داستان یک ترانه

▨ نام شعر: کارون (بلم)
▨ شاعر: فریدون توللی
▨ با صدای: ایرج گرگین
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــ
بلم آرام چون قویی سبك‌بال
به نرمی بر سرِ كارون همی رفت

به نخلستانِ ساحل قرصِ خورشید
ز دامان افق بیرون همی رفت 

شفق بازی‌كنان در جنبشِ آب
شكوه دیگر و راز دگر داشت

به دشتی پر شقایق باد سرمست
تو پنداری كه پاورچین گذر داشت 

جوان پارو زنان بر سینهٔ موج
بلم می‌راند و جانش در بلم بود

صدا سرداده غمگین در رهِ باد
گرفتار دل و بیمار غم بود: 

-«دو زُلفونِت بُوِد تارِ رُبابُم
چه می خواهی از این حالِ خرابُم
تو كه با مو سرِ یاری نداری
چرا هر نیمه شو آیی به خوابُم»
 
درون قایق از باد شبانگاه
دو زلفی نرم‌نرمک تاب می‌خورد

زنی خم گشته از قایق بر امواج
سر انگشتش به چینِ آب می‌خورد 

صدا چون بوی گل در جنبش آب
به آرامی به هر سو پخش می‌گشت

جوان می‌خواند سرشار از غمی گرم
پِیِ دستی نوازش‌بخش می‌گشت: 

-«تو كه نوشُم نِئی نیشُم چرایی
تو كه یارُم نِئی پیشُم چرایی
تو كه مرهم نِئی زخمِ دلُم را
نمک‌پاشِ دل ریشُم چرایی» 

خموشی بود و زن در پرتو شام
رخی چون رنگِ شب نیلوفری داشت
ز آزار جوان دلشاد و خرسند
سَری با او، دلی با دیگری داشت  

ز دیگر سویِ كارون زورقی خُرد
سبک بر موج لغزان پیش می‌راند
چراغی كورسو می‌زد به نی‌زار
صدایی سوزناک از دور می‌خواند

نسیمی این پیام آورد و بگذشت:
«چه خوش بی، مهربونی از دو سر بی»
جوان نالید زیرِ لب به افسوس:
«كه یك سر مهربونی، دردسر بی»
▨ 
فریدون توللی - ۱۳۲۷
از دفتر شعر نافه

فریدون توللی | کارون | صدای ایرج گرگین

▨ نام شعر: در طراوت و نابودی حادثه
▨ شاعر: احمدرضا احمدی
▨ با صدای: احمدرضا احمدی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــ 
با اطمینان می‌فهمیدم چرا رنج، بوسه می‌شد

گفتگوی جهاتِ شمال و جنوب کافی نبود تا عشق را دشنام دهم
شب همان‌قدر پهناور بود، که درخت از شدت سرما، از من لباس بخواهد
که من چشمان را کامل کنم
که خواب را، خفته در یک سطرِ باران، ببینم.
کدام خطر جنگ بود که من هر روز سردتر، در یک لبخند تکرار می‌شدم؟
من، وفادار به سرنوشت میلیون‌ها انسان نبودم
که نه من آن‌ها را در خواب دیده بودم
و نه آن‌ها مرا در بیداری.

در دل می‌گفتم:
لباس نو که پوشیدم، قفل را که با عطر گشودم
میان قلب‌ها فرق نخواهم نهاد
رسوایی را کفن خواهم کرد
و لبخند را آن‌قدر ادامه خواهم داد
تا قلبم سرنوشت همهٔ قلب‌ها باشد.

طبل من کجا بود؟
صدای فرتوتِ من بوسه می‌خواست
بوسه می‌خواست تا شفا را، از بیماری‌های کاملِ بهار بیاورد
و من، حتی در خطرناک‌ترین دروغ‌ها، خویش را باور می‌کردم
حس من متون غم‌انگیزِ خطرناکی بود که از من، تنها، حرفه می‌خواست
من از میان جمعیت، خودم را بدست می‌آورم
خودم را انتخاب می‌کردم
تا شفا یابم.

می‌خواستم مؤدبانه گریبانِ یک عطر، یک پروانه، یک کلید
و یک گاوآهن را بگیرم
تا این وظایفِ هولناکِ صبح و شب را
به آن‌ها
تلقین کنم
و در باران مرخص شوم.

اما عقیده‌ام گمنام بود
آخرین حرفم از تقدیر بیم داشت
و عمرم
-بی‌اغراق-
کفافِ مرا نمی‌داد.
در را آهسته بستم
خود را در درگاه کاشتم

توقعات باکرهٔ من شباهتی به سال‌ها و روزها نداشت.

اکنون قدرت و حکمرانیِ من
فقر لبخندی در طراوت و نابودی حادثه است.
▨
احمدرضا احمدی
از دفتر شعر «وقت خوب مصائب»

احمدرضا احمدی | در طراوت و نابودی حادثه

▨ نام شعر: در حصار شب
▨ شاعر: محمدرضا شفیعی کدکنی
▨ با صدای: محمدرضا شفیعی کدکنی
▨ موسیقی: آرمان موسی‌پور
▨ عکس پوستر: مجتبی سالک
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــ
نفسم گرفت از این شب درِ این حصار بشکن
درِ این حصارِ جادویی روزگار بشکن

تو که ترجمان صبحی به ترنم و ترانه
لب زخم‌دیده بگشا صف انتظار بشکن

چو شقایق از دل سنگ برآر رایت خون
به جنون، صلابتِ صخرهٔ کوهسار بشکن

شب غارتِ تتاران همه‌سو فکنده سایه
تو به آذرخشی این سایهٔ دیوسار بشکن

سرِ آن ندارد امشب که برآید آفتابی
تو خود آفتاب خود باش و طلسم کار بشکن

بسُرای تا که هستی که سرودن است بودن
به ترنمی، دژ وحشت این دیار بشکن

ز برون کسی نیاید چو به یاریِ تو اینجا
تو ز خویشتن برون آ، سپه تتار بشکن                      
▨
محمدرضا شفیعی کدکنی

محمدرضا شفیعی کدکنی | در حصار شب

در من زنداني ستم گري بود كه به آواز زنجيرش خو نميكرد
من با نخستين نگاه تو آغاز شدم


نخستین درد

5 december 2016 vahdat hall tehran iran
15 آذر 1395 تهران تالار وحدت

کیهان کلهر و اردل ارزنجان Kayhan Kalhor & Erdal Erzincan

آب چشمم که بر او منت خاک در توست / زیر صد منت او خاک دری نیست که نیست

از آلبوم چشمه‌ی نوش - ١٣٧٢
آواز: محمد‌رضا شجریان
تار: محمد‌رضا لطفی
شعر: حافظ

چشمه نوش

آب چشمم که بر او منت خاک در توست / زیر صد منت او خاک دری نیست که نیست

رنگ همایون
ساخته‌ی علی اکبر خان شهنازی
تار: غلامحسین بیگجه خانی
تنبک: جمشید محبی
اجراشده در انتهای آلبوم «بیداد»، شرکت دل آواز

رنگ همایون شهنازی- اجرای بیگجه خانی

در بخش پلی‌لیست‌ها می‌توانید شعرها را به تفکیک شاعر ببینید.
ــــــــــــ
پالایش و تنظیم شعرهای قدیمی، زمان‌بر و‌ طاقت‌فرساست. اگر از شعرها در پروژه‌ای استفاده می‌کنید، پیشاپیش از اینکه منبع آن را ذکر می‌کنید سپاسگزارم.
ــــــــــــــــ
پروژه‌ی «با صدای شاعر» در پلتفرم‌‌های زیر هم فعال است؛
▨ تلگرام
▨ اسپاتیفای
▨ اپل پادکست
▨ کست باکس
▨ شنوتو

فریدون توللی | کارون | صدای ایرج گرگین

Schahrouz Kabiri

Recent comments

n.g

n.g

Related tracks