Το Φλεγόμενο Ξίφος

Ακόμα μια φορά που προέβαλα το δικό μου φως πάνω σε ξένο σώμα περιμένοντας ο  κήπος μου να πάρει πίσω την ίδια αγάπη και φροντίδα που έδωσα απλόχερα σε κάθε παραμελημένη γωνία του δικού σου. Επικίνδυνο παιχνίδι οι προσδοκίες, δεν νομίζεις; Ίσως και να χρειαζόμουν αυτή την υπενθύμιση!
Τόση ενέργεια επικεντρωμένη στα λάθος σημεία μα πλέον μπορώ να δω μέσα στην ομίχλη πιο καθαρά. Επιστρέφω την ενέργειά μου πίσω σε εμένα και οδεύω προς ορίζοντες που το φως μου φυλάσσεται σαν πολύτιμος θησαυρός.
Καλωσόρισες ξανά στη βιτρίνα της πραγματικότητάς μου!  Είναι αρκετά βολική αυτή η κλειδαρότρυπα για εσένα; Θαρρείς πως πλησιάζεις δίχως να αφήσεις αποτυπώματα μα δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορεί η ενέργεια να αποκαλύψει! 
Γνωρίζεις πως ξέρω την αλήθεια μα μιας και δεν μπορώ να το αποδείξω με λογικά επιχειρήματα επιλέγεις να συνεχίζεις να ζεις μέσα σε αυτή τη βολική για εσένα φούσκα.  Ελπίζω να γνωρίζεις πως τα ψέματα που μοίρασες στους ανθρώπους γύρω σου μα πρωτίστως σε εσένα ήταν στην πραγματικότητα οι ευθύνες που δεν βρήκες ποτέ το θάρρος να αναλάβεις!
Σε βλέπω! Στ’ αλήθεια σε βλέπω μα δεν είμαι πια πρόθυμη να σου καθρεφτίσω τις δυνατότητες και τις ευκαιρίες που απλώνονται μπροστά σου, καθώς οι ευκαιρίες αυτές έρχονται μόνο εάν αρχίσεις να επιλέγεις διαφορετικά, εάν επιλέξεις τον δύσκολο δρόμο και ένα μονοπάτι χαραγμένο με αλήθεια και μόνο! 
Εάν προτιμάς να προσκολληθείς σε αυτή την πραγματικότητα, συνέχισε ελεύθερα να κοιτάς τι συμβαίνει μέσα από το γυαλί. Εκεί θα με δεις να σπάω κύκλους και μοτίβα που πολύ καθαρά μου δίδαξες πως δεν χρειάζομαι στη ζωή μου!  Συνέχισε λοιπόν… Κοίτα εάν αυτό σε κάνει να νιώθεις μια παροδική ολοκλήρωση μα θέλω να γνωρίζεις πως είμαι πολλά παραπάνω από ένα έκθεμα που θα ήθελες να έχεις στην συλλογή σου! 
Σε ευχαριστώ για όσα μου έμαθες  και ειλικρινά λυπάμαι που κάποια από τα χαρακτηριστικά μου σε οδήγησαν να μου φερθείς με αυτόν τον τρόπο. Ίσως όμως και να ήταν κάτι που χρειαζόσουν όσο το χρειαζόμουν κι εγώ! Παρόλα αυτά θέλω να ξέρεις πως αγαπώ την ψυχή σου πραγματικά, με τρόπους που ίσως να μην καταφέρεις ποτέ να κατανοήσεις!
Ήρθε λοιπόν πια για εμένα η στιγμή το φλεγόμενο μου ξίφος να βγάλω από τη θήκη του και να κόψω αυτόν τον δεσμό προκειμένου να μπορέσω να πετάξω ψηλά, σε όλα εκείνα τα μέρη που μου αξίζουν και περιμένουν να τα εξερευνήσω! Σε μέρη που είναι συμβατά με την νέα μου εκδοχή, τη νέα μου συχνότητα.

Photo Captured by Through a Witch's Lens at Sevdaliza's Live Show / Gagarin 205 Live Music Space



Το Φλεγόμενο Ξίφος - Sword of Intellect

The Roar of the Lion

As the lion roars, I stand in silence,
Tears slipping behind locked doors,
And I ask myself, who am I beneath this veil?
Eyes, like a storm of flames,
Pinning me in place like a predator sizing up its prey.

I am accused of sins I did not commit,
Raised by hands that should have been firmer,
Parents who were too lost
To understand the weight of their role.
A curse, worn like a crown of thorns,
Passed from one generation to the next,
But the more I bleed upon this page,
The chains begin to break,
And the corners of my soul are freed,
No longer haunted by the weight of yesterday's dust.

Now, I chart a new path,
On the pure white canvas of tomorrow,
Not with the blood of old wounds,
But with the ashes of a body I once wore.
Memories, long sealed in the dark corners of my mind,
Rise like smoke from an ancient chest,
Each one a whisper of who I was,
And who I promised to be before I ever took breath on this earth.

I call upon my strength,
With hands open to give,
To share this power with those around me,
To break the silence and share the roar,
For I no longer fear the lion's call,
Because now I see the depths of your pain.
The masks you wore, they crumble now,
as I stand strong, healing wounds.
Wounds that carry stories older than time itself.

The curse, it shatters within me,
The gray dust of history dissolves,
Replaced by stardust,
A cosmic dust that flows through my veins,
Smoothing the paths of those who came before me,
And those who will follow after.
This line, this blood,
No longer chained,
Now free, transformed,
Carrying the light of a new dawn.

Photo Captured by: Through a Witch's Lens

The Roar of the Lion - Sword of Intellect

Ink for scars, stories for light. I am memory, rebirth, and a sword wrapped in poetry.

⚔️ ❤️‍🩹 🐦‍🔥

Sword of Intellect 🖋️🗡️
Through a Witch’s Lens 📸✨

The Roar of the Lion - Sword of Intellect

Siren.Call.Project

Related tracks