Familiar Call-Anew

Kuclr

Kuclr - Behfar Bahadoran - Mina Khosroshahi

نشست ویژه: پدیدارشناسی روشنفکری در ایران

دیرزمانی‌ست که از کوچه، پارک و جمع‌های خانوادگی دیگر صدای خواندن اشعار محلی کودکانه به گوش نمی‌رسد. اشعاری که در قالب بازی‌های محلی، چیستان، قصه‌های عامیانه، ترانه‌ها و... دریچه‌ای رو به شناختِ خوشی‌ها، غم‌ها، دغدغه‌ها، ترس‌ها، آرزوها، قصه‌ها، اسطوره‌ها و اتفاقات گوناگون در زندگی نیاکانمان بوده. مجموعه «آی بَچَگَل» تلاشی است در حفظ و بازآفرینی اشعار کودکانه گراشی. ایده تولید این مجموعه را فرزانه نادرپور(همسر عزیزم) مطرح کرد.  «غَئک» اولین آلبوم EP از این مجموعه است. ترانه‌های این آلبوم را با هم انتخاب کردیم و تمام طول مسیر را با همفکری همدیگر طی نمودیم. فرزانه معتقد بود این آواها بدون صدای کودکان و مادران گراشی کامل نیست. محمد، فاطمه، پرنیا و یلدا خواهرزاده‌های‌مان با تمام شیطنت و شیرین زبانی‌شان بخش‌هایی را که به آن‌ها محول شده بود، به خوبی اجرا کردند. صغری و گلدسته، مادرهای‌مان در قطعه بادموا که مرثیه‌ای‌ بر کودک از دست رفته است، با چشمانی خیس و دلی خونین بخشی از اشعار محلی‌مان را که به وقت مرگ عزیزی توسط زنان گراشی در مجالس ماتم خوانده می‌شود، اجرا کردند. پدرم مجید، در قطعه «جنبل جم» اجرای فراخوانی کودکان به بازی در کوی و دشت را بر عهده گرفت.
اینEP شامل 4 قطعه می باشد. به زبان گراشی «غَئک» اولین گریه‌ی نوزاد است. اولین آواز موسیقی زندگی. شروع یک قطعه‌ی بلند و یا شاید کوتاه.
 «دادا و خونگه» اولین قطعه‌ی آلبوم، بازآفرینی شعر کودکانه‌ای است که در گذشته به صورت گروهی (بیشتر توسط خواهرها) اجرا و خوانده می‌شده. در این اثر تلاش کردیم فضای تنظیم هم با استفاده از عناصر مورد علاقه کودکان باشد. 
«جنبل جم» اما فضایی مدرن‌تر دارد. با تلفیقی از جز-بلوز با تکیه بر نواها و پرکاشن‌های جنوب ایران، فضایی متفاوت را امتحان کردیم.
«اَتَتَل پیتَتَتَل» شاید معروف‌ترین شعر کودکانه در منطقه جنوب استان فارس باشد که در هر ناحیه‌ای با وجود تشابهات فراوان، بعضی ابیات آن متفاوت خوانده می‌شود، با این حال ساختار کلی آن همچنان بدون تغییر باقی مانده است. برای این اثر نیز تلاش کردیم که فضایی ریتمیک ایجاد کنیم. 
«باد مَوا» اما قطعه ای دردآور ‌است. هر کس که تا کنون عزیزی از دست داده باشد این نواها برایش آزاردهنده خواهد بود. سوز ناله‌ی مادران داغدیده به همراه ناله‌ی نی انبون ناخن بر دل خواهد کشید. بخش اول ترانه‌ایست فولکلور که به دلیل کوتاه بودنش، بخش دوم آن توسط همسرم و من سروده و به شعر اصلی اضافه شد. در بخش سوم این اثر، سعی کردیم ادای دینی کنیم به نواهای حزن‌انگیز محلی‌مان در «پُرسه». 
در پایان تشکر ویژه داریم از خانواده‌هایمان و نونهالان هنرمند: یلدا تمیز، محمد بازرگانی، پرنیا آتشفشان، فاطمه بازرگانی، اساتید عزیز عبدالعلی صلاحی، مهدی جباری از «بنیاد پژوهشی *دانشنامه کهن پارسیان جنوب*»، محمد حسن روستاییان، امین پیشه ور و همه‌ی عزیزانی که به هر نحوی در به ثمر نشستن این اثر یار و همراه ما بودند. 
این EP پس از 2 سال انتظار بالاخره در تاریخ 12 اسفند 1400 مجال انتشار یافت.

Bad mava

تصنیف صیاد من
آواز: سعید عباسپور
تار: رضا موسوی زاده
دشتی

صیاد من-سعید عباسپور و رضا موسوی زاده-Saeed Abbaspour & Reza Moosavizade-sayade man

شاید
شعر: سایه
آهنگ و اجرا: حامد افشاری ۱۳۸۳

در بگشایید
 شمع بیارید
 عود بسوزید
 پرده به یک سو زنید از رخ ِ مهتاب ...
 شاید
 این از غبار ِ راه رسیده
 آن سفری همنشین ِ گم شده باشد .

"Shayad" شاید

Song of the End Time

The Chant Of Gabriel's Wing

The Chant Of Gabriel's Wing - Masoud Arzanlou

سرود کردستان خون آلود؛ شعر و صدای سعید سلطانپور

نصرت رحمانی
از مجموعهٔ «معیاد در لجن»

رقصید
پر زد، رمید
از سر انگشت او پرید
[سکه]
گفتم: خط

پروانهٔ مسین
پرواز کرد
چرخید، چرخید
پرپر زنان چکید؛ کف جوی پر لُجن.

تابید، سوخت فضا را نگاه‌ها
بر هم رسید
در هم خزید
در سینه عشق‌های سوخنه فریاد می‌کشید:
ـ ای یأس، ای امید!

آسیمه‌سر به‌سوی «سکه» تاختیم
از مرز هست و نیست
تا جوی پُر لجن
با هم شتافتیم
آنگه نگاه را به تن سکه بافتیم.

پروانهٔ مسین
آئینه‌وار! بر پا نشسته بود در پهنهٔ لجن!
و هر دو روی آن
خط بود
خطی به‌سوی پوچ، خطی به مرز هیچ

اندوه لرد بست
در قلبواره‌اش
و خنده را شیار لبانش مکید و گفت:
ـ پس . . . آه، نقش شیر!؟
روئید اشک
خاموش گشت.

گفتم:
ـ کُنام شیر لجن‌زار نیست، نیست!
خط است و خال
گذرگاه کرم‌ها
اینجا نه کشتگاه عشق و غرور است
میعادگاه زشتی و پستی‌ست.

از هم گریختیم
بر خط سرنوشت
خونابه ریختیم.
ما هر دو باختیم
ما هر دو باختیم.



میعاد در لجن - نصرت رحمانی (صدای شاعر)

من از تو روی نپیچم گـَرَم بیازاری
که خوش بود ز عزیزان تحمل خواری
*
به هر سلاح که خون مرا بخواهی ریخت
حلال کردَمَت! الاّ به تیغِ بیزاری


آواز ملوک خانم، همراهِ تارِ مرتضی‌خان نی‌داوود

ارتش سرخ - فارسی

عباس معروفی از معروف‌ترین داستان‌نویسان پس از انقلاب است که رمان سمفونی مردگان او همچنان یکی از پرخواننده‌ترین رمان‌های این دوره است. او همچنین یکی از مجلات ادبی موفق بعد از انقلاب یعنی گردون را انتشار داد، ولی این مجله پس از چندی توقیف شد و او ناچار شد کشور را به قصد آلمان ترک کند.

ارتش سرخ - فارسی

soroodsorx