Πυρηνικό Απόβλητο | Έβδομος

θρυψαλα

kova-γοπες

WOA!PARTNR (myspace m!x)

Αφιερωμένο σε όλους όσους παλεύουν με τον καρκίνο.

καλό ταξίδι  2.9.15.

Βeat : Wak1

απλά για να θυμόμαστε

Κανάλι Άτοπου : https://www.youtube.com/channel/UCKnyw9W-WIVWqY-Pnp2TeWQ

Άτοπος - Κάπου Στα Τέλη Του Δεκέμβρη

στίχοι / ερμηνεία :    sponty. , ΑSD
μ.παραγωγή : Ζερό 25 52
μίξη / mastering : ASD
Ηχογραφήθηκε στο Υπόγειο


[1ο κουπλέ]
ο Ρόχο σίγουρα δεν πέθανε μα πέθαναν τόσα άλλα
στις μέρες του άλγους το μυαλό μας γλίστρησε στη σκάλα
και σε πνικτικές, αποπνικτικές σχέσεις και ανασφάλεια
τα χαλασμένα μας κεφάλια βουλιάζουν στην επιφάνεια
γράφω για δυο έφηβους και έναν καφέ στο βάλτο κάποιο απόγευμα
και για έναν δεύτερο όροφο που έγινε ταφόπλακα
θα'το'θελα να γύρναγα 6 χρόνια πίσω μπόμπιρα
να με προετοίμαζα για την πτώση μου στα λασπόνερα
όλα τώρα στις μέρες μας αντικαθίστανται
ανάβεις άλλο ένα και μου λες : ψηλέ , θα'ρθεί σταντέ
τι΄κι'αν το προσπαθήσατε να πείσετε
πως ο χρόνος γιατρεύει ό,τι αφήσατε 
στο πάτωμα μ'ωθήσατε
κι'είναι καλό να περιμένεις που και που
αλλά εδώ φάγαμε τα νιάτα μας σε υπόστεγα σταθμού
και η καθυστέρηση του τραίνου μοιάζει με την αποστέρηση του νου
κι'εσύ μου λες : πάμε κάπου να'ναι ξεχού, εδώ κοιτάνε
τα βλέμματα φωτιά βάζουν, μιλάνε
κι'ότι πέσει κάτω δε το σηκώνουνε , το πατάνε
μέρες γρήγορα περνάνε , raps μένουν να μας κρατάνε
αυτό που πρώτα ξεχνάμε είναι η φωνή μα εγώ θυμάμαι
στους καπνούς που τα χείλη μας ενωθήκανε
φυσάμε προς τα έξω όλα όσα σιχαθήκαμε
και μείνανε δυό λόγια που δεν είπαμε
και κάτι περασμένα-ξεχασμένα απ'όταν τα αναλύαμε

[ρεφρέν]
ζούμε σε λούπα λάθος μέρα
ξύπνημα μοναξιάς με μια λατέρνα
όλα γίνονται χειρότερα όσο μιλάω για μένα
όλα γίνονται χειρότερα όσο μιλάω για σένα

[2ο κουπλέ]
άσε τις σκιές μας να χορέψουνε κάτω απ'το φεγγαρόφως
είμαστε εμείς κι'ο όχλος
το φως μας και ο ζόφος 
η ανατολή που κρύβει στην ανάσα του ο νότος
ανελλιπής τροχιά που δεν την άλλαξε ο κρότος
κι'είμαι μόνος σε μια θλίψη που λατρεύω 
κοιτάζω το σπασμένο μου καθρέπτη και με βλέπω
πάλι το ίδιο σπασμένο, δεν πέθανα ακόμα μα πεθαίνω
δεν έζησα ακόμα μα όσο ζω θα το παλεύω
με παρέα όσα δεν έχω, με μια θέληση να αντέξω 
κι'ας πονάω , με γιατρεύω όσο γράφω,τραγουδάω
όσο νιώθω και γελάω, όσο αγναντεύω απ'το παράθυρο το άγνωστο
σώμα ημυγιές με μυαλό άρρωστο
ζητώ τα πάντα απο μένα και το ξέρω είναι άπληστο
δίνω τα πάντα μου για να χαρώ όταν πάρω το ελάχιστο
αυτό κι'αν είναι βάναυσο.
αδιάκοπο ταξίδι σε μια REM πραγματικότητα
μια αλεπού , δυο γάτες , ρομαντισμός και κυνικότητα
σε μίσος μετατρέπω αγάπη για την ανθρωπότητα
ταυτότητα χαμένη στου είμαι την πολυπλοκότητα
υπεραναλύω τα φιλοσοφικά αδιέξοδα
δεν έχω απαντήσεις και αν είχα θα τις έγραφα
μα έχω ερωτήσεις που γεμίζουν τρία τέταρτα
κι'ένα παραμύθι όπου είμαστε τα τέρα

2. sponty - ρόχο (ft. ASD)

στίχοι / ερμηνεία : sponty.
μ.παραγωγή : neroche / Zερό 25 52
προγραμματισμός : Zερό 25 52
μίξη/μάστερινγκ : ASD
Ηχογραφήθηκε στο Υπόγειο.

[1ο κουπλέ]
κι'έχω καιρό να ξεμυτίσω στην πλατεία
μέσα απ'τη ρουτίνα βγαίνει η βία
στεγνοί όλοι σα'να'χει λειψυδρία
γρατσουνάμε συναισθήματα σα καμμένα ηχεία
βαλ'το μπας και σπάσει λίγο η ησυχία
βγάλαμε ρίζες μες τους τοίχους
πρίζες μεσ'σε στίχους να ενοχλούνε τους κατοίκους
να ακούω για μένα τρίτους να μιλάνε
πρόσεχε, στην άκρη μας κοιτάνε
θέλουνε να γνωρίζουνε το πού πάμε
μα αυτό δε λέγεται.
και γράφουμε όσο η μέρα μας δεν έρχεται
όσο μεσ'την πόλη το μίσος θα περιφέρεται
όσο το κεφάλι μου ό,τι θυμάται , χαίρεται
μπας και σπάσει λίγο το κρύο αυτό που δεν παλεύεται
λιγάκι στη γραμμή σας αναμένετε
μη το κλείσετε , τι περιμένετε ;
κοινοτυπίες έρχονται για άτομα που έρπονται
κι'ανάβει άλλο ένα , αύριο να μη θυμάμαι τίποτα εύχομαι
όσο οι γείτονες στραβώνουν που ρίχνουμε παναγίες
άλλη μια μέρα στο χαρτί κοινοτυπίες
άλλη μια μέρα που γίναμε ένα με όσα μισήσαμε
μεγαλώσαμε , καιρός να την πατήσουμε

[2ο κουπλέ]
κι'είμαι πικρός όπως τα στόματα πρωί μετά απο ξύδια
κι'οι αμφιθυμίες μου βαράνε κόκκινο γαμήδια
ένα εξάμηνο , σκέφτομαι , τρώω , ακούω τα ίδια
κι'έχω στόχο να κάψω , όχι να γυρίσω τη σελίδα
άμα γυρίσουν τα μυαλά είναι μη τον είδατε και κρίμα
τρίμμα κάνουν τις καρδιές μας και τις πίνουνε στη γύρα
χήρα η μοίρα μας , κλαίει , πίνει και σπάει σ'άδεια σπίτια
και τα καίει , τώρα γελάει και φιλάει τ'αποκαίδια
εδώ είμαι πιο ρηχός απο ποτέ
ανοίγουν στόματα όπως ανοίγουν μύτες με κροσέ
πάρε ό,τι θες απ'το τραπέζι και φύγε, θα'μαι κομπλέ
και ό,τι μείνει θα'ναι μόνιμα δικό μας αδερφέ
-θυμάσαι;
-σαφώς και θυμάμαι 
ρωτάς , - κοιμάσαι;
-κοιμάμαι με τα ίδια σεντόνια , κοντά για'να σαι.
κοιμάμαι την ώρα που ανοίγουνε τα μαγαζιά τους
κι'ανεβάζω τα ηχεία να ξυπνάνε για τη δουλειά τους.

3.sponty - μεγαλώσαμε

στίχοι / ερμηνεία : εσωστρεφής , sponty.
μ.παραγωγή : stolen mic
μίξη / mastering : ASD
Ηχογραφήθηκε στο Υπόγειο

6. sponty. - C8H9NO2 (ft.εσωστρεφής)

Unmixed
Rec: Destiny Studio
Instrumental: Blue Sky Black Death- Crash