"..ความต้องการ ก็มีทั้งที่เป็นอกุศล ให้ผลเป็นความทุกข์ 
กับ ความต้องการที่เป็นกุศล ให้ผลเป็นความสุขให้ผลเป็นความเจริญ  

ทางธรรม เรียกว่า ฉันทะ ความพอใจในการทำสิ่งที่ดีงามต่างๆ 

อยากให้สิ่งทั้งหลายอยู่ในภาวะที่ดีงามมีความสุข สิ่งนี้สามารถพัฒนาได้ ความต้องการคนเราพัฒนาได้เปลี่ยนแปลงกันได้ถ้าเรารู้วิธี รู้หลักของธรรมชาติ เราสามารถพัฒนาความสุขให้มากขึ้นโดยเป็นความสุขที่สะอาดไม่เร่าร้อนขึ้นไปได้ ยกระดับจิตใจให้สูงขึ้นได้ 

ฉันทะ ที่เรียกว่า การสนองความต้องการแล้วมีความสุขแบบฉันทะ ก็คืออยากให้สิ่งทั้งหลายอยู่ในภาวะที่ดีงามมีความสุข 

อยากให้คุณพ่อคุณแม่มีความสุข พอเราได้สนองต่อความต้องการทำให้คุณพ่อคุณแม่มีความสุข 

ใจเราก็มีความสุขอย่างนี้ ความสุขตรงนี้มันออกมาในรูปที่เรียกว่า เมตตา ความรัก ความปรารถนาดีแก่ชนทั้งหลาย 

ตรงนี้ถ้าเราปลูกฝัง ลูกหลานตั้งแต่เด็กๆก็ยิ่งดีเลย วันนี้ก็หลายคนก็พาครอบครัวพาลูกหลานมา ถ้าได้เรียนรู้สิ่งนี้ก็จะเกิดประโยชน์ต่อการใช้ชีวิตมากเลย

เพราะว่าทุกคน ธรรมชาติทุกคนก็อยากมีความสุขอยู่แล้ว แต่ถ้าเรารู้จักแค่เสพสุขแบบ เรื่องของการสนองความต้องการกินเสพเที่ยวอย่างเดียว มันมีพิษภัยที่ตามมามากมาย 

แต่ถ้าเราได้เรียนรู้ความสุขที่ประณีตกว่า ความสุขที่สะอาดกว่า ก็คือ ความสุขจากการทำสิ่งที่ดีงาม 

สิ่งนี้จะทำให้เกิดการเติบโตทางสติปัญญา ทั้งจิตใจที่กว้างขวางออกไป เพราะทางธรรมถือว่ากุศลธรรมเป็นทางแห่งความเจริญให้ผลแต่ความสุข เป็นสิ่งที่ควรพัฒนาทำให้มากเจริญให้มาก .." 

…………………………

ถ่ายทอดธรรมโดย 
พระอาจารย์​มหาวรพรต​ กิตฺติวโร
ณ สวนธรรมอารี จ.พระนครศรีอยุธยา
เช้า 17 ธันวาคม 2566 

#ความสุข #ความอยาก #ฉันทะ #กุศล #ธรรมอารี #พระมหาวรพรต 

ติดตามธรรมะเพิ่มเติมได้ที่
Facebook ช่องทางสื่อสารหลัก : https://www.facebook.com/dhammaaree
Facebook ข่าวสารประชาสัมพันธ์ : https://www.facebook.com/dhammaareefoundation
YouTube คลังวิดีโอ : https://www.youtube.com/@dhamma_aree
Instagram คลังภาพ : https://www.instagram.com/dhamma_aree/
SoundCloud คลังเสียง : https://soundcloud.com/dhamma_aree
LineGroup สอบถามการปฏิบัติทั่วไป : https://bit.ly/3Fxu8Ol
LineOA ช่วยเหลือติดขัดสภาวธรรม : https://lin.ee/pXSQeyZ
Website ธรรมอารี :http://www.dhammaaree.com  
TikTok ธรรมอารี : https://www.tiktok.com/@dhamma.aree

“ฉันทะ” ความอยากที่เป็นกุศล | 17 ธ.ค. 66 (เช้า)

หลวงปู่ดูลย์บอกว่า ปาฏิหาริย์ไม่มี 
มีแต่พลังงานของจิต เป็นเรื่องของพลังงานทั้งหมด
จิตมีพลังงาน ไม่ใช่ไม่มี 
พลังงานนี้ร้ายกาจ 
พาเราไปลงนรกก็ได้
พาเราไปขึ้นสวรรค์ก็ได้
พาเราไปนิพพานก็ได้
อยู่ที่ฝึกเอา จะต้องการพลังชนิดไหน
พลังของศีล พลังของสมาธิ พลังของปัญญา
จะพาเราพ้นทุกข์ไป
พลังของกิเลสตัณหา ก็พาเราเสื่อม
ฉะนั้น เราฝึกตัวเอง สร้างพลังของจิตขึ้นมา

อย่างคนที่ฆ่าคนอื่นได้หน้าตาเฉย
จิตมีพลังเข้มแข็งในทางทำชั่ว ไม่ใช่ไม่มีพลัง 
แต่มีพลังของความโหดร้าย
เวลาโกรธรู้สึกไหมมีพลัง 
ความชั่วก็มีพลัง อย่านึกว่ามีแต่พลังดีๆ 
ถ้าหากเวลานั่งสมาธิ ทำเป็นดี ใจเคลิ้มๆ 
อย่างนี้ยิ่งไม่มีพลัง ไม่ได้เรื่อง

ฝึกให้ใจมันตื่นตัว alert ขึ้นมา
เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
แล้วใช้ใจที่ตื่นตัว เป็น เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
เรียนรู้ความจริงของรูปนามกายใจไป
นั่นคือการเจริญปัญญา


-- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ ๘ กรกฎาคม ๒๕๖๑ ไฟล์ 610708B ซีดีแผ่นที่ ๗๗

CD 77

พลังงานของจิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๘ ก.ค. ๒๕๖๑ (610708B)

การปฏิบัติ ต้องทำตลอดเวลา
ทำแล้วก็หยุด นานๆ มาทำอีก ไม่ได้ผลหรอก
ต้องสะสมความรู้ถูก ความเข้าใจถูก
ถ้าเราไม่เจริญสติ 
ไม่มีสมาธิ หรือจิตใจอยู่กับเนื้อกับตัว
ไม่เจริญปัญญา
เราก็จะสมสมความรู้ผิด ความเข้าใจผิด
ที่เราเวียนว่ายตายเกิด ไม่รู้จักเลิก
ก็เพราะสะสมความรู้ผิด ความเข้าใจผิด 
 
เพราะฉะนั้น การจะมาฝึกจิตตัวเอง
ให้เกิดความรู้ ให้เกิดความฉลาดขึ้นมา หยุดไม่ได้ 
ถ้าหยุดเมื่อไร จิตจะพลิกไปเรียนรู้สิ่งที่ผิดขึ้นมาอีก
พอขี้เกียจขึ้นมา ขี้เกียจแล้วไม่ดู
พอไม่ดู มันก็หลง ว่าตัวเราของเรา มีจริงๆ 
แต่ถ้าอดทน ดูแล้วดูอีกลงไป
ตัวเราไม่มี ตัวเราไม่มี
ถึงจุดหนึ่ง จิตก็จะยอมรับความจริง
เราต้องดูซ้ำแล้วซ้ำอีก เพื่อให้จิตยอมรับความจริง

มันไม่ใช่เรื่องสะกดจิต
การสะกดจิต ใช้การโน้มนำบังคับ 
ครอบงำ เพื่อให้เชื่อตาม  
อันนี้เราเป็นตัวของตัวเอง
เรียนรู้กาย เรียนรู้ใจ ตามความเป็นจริง
ไม่ได้ถูกสะกดจิต แล้วก็ไม่ได้สะกดจิตตัวเองด้วย
ดูของจริงไป จนกระทั่งใจมันยอมรับความจริง
ยอมรับเมื่อไร ตัณหาจะไม่เกิดอีก
 
สิ่งที่พระพุทธเจ้าสอน
ทุกข์ ให้รู้ สมุทัย คือตัวตัณหา ให้ละ
ตราบใดที่เราไม่สามารถละตัณหาได้ ใจก็ยังทุกข์อยู่
เพราะฉะนั้น เวลาจะดับทุกข์
ทุกข์ดับ ตรงที่ตัณหาดับ
ตัณหาจะดับ ก็ตรงที่อวิชชา คือความไม่รู้ดับ
ความไม่รู้จะดับได้ ก็ต้องเกิดความรู้ถูก ความเข้าใจถูก
การปฏิบัติ เพื่อให้เกิดความรู้ถูก ความเข้าใจถูก
เรียกว่า วิปัสสนากรรมฐาน
 
แล้วทำอย่างไรจึงจะรู้ถูก เข้าใจถูก
รู้กายอย่างที่กายเป็น รู้ใจอย่างที่ใจเป็น
ดูอย่างที่เขาเป็น 
ไม่ใช่บังคับมัน แล้วก็ไม่ได้ลืมมัน
อย่างเราไปกินข้าว แล้วเราก็เพลิดเพลิน
อย่างนี้ลืมกาย ลืมใจ เราไม่ได้ปฏิบัติ
ระหว่างที่ลืมกาย ลืมใจ
เราสะสมความรู้ผิด ความเข้าใจผิดเข้ามาอีก
 
คล้ายๆ เราจะไล่น้ำเน่าออกจากคลอง
เอาน้ำดีมาใส่ไปเรื่อยๆ 
เสร็จแล้ว เราก็ไปเปิดประตูน้ำให้น้ำเน่าเข้ามาอีก
มันเป็นงานที่ไม่รู้จักจบจักสิ้น
เพราะอย่างนั้น มีสติ รักษาจิตไปเรื่อยๆ 
เหมือนทำนบกั้นน้ำ
มีสติ คุ้มครองจิตของเราไปเรื่อย
มีสมาธิ คือสภาวะที่จิตใจอยู่กับเนื้อกับตัว
ไม่ใช่ว่า สมาธิแปลว่าสงบ สงบเป็นของตื้น
สมาธิที่สำคัญ คือสภาวะที่จิตใจอยู่กับตัวเอง
รู้เนื้อรู้ตัว เป็นตัวของตัวเอง
ตัวนี้ยากมาก ถ้าไม่มีพระพุทธเจ้ามาสอน
โอกาสที่เราจะเจอสภาวะที่จิตใจอยู่กับตัวเองนั้นหายาก
 
ต้องค่อย ๆ ฝึก
วิธีให้ใจอยู่กับตัวเอง ทำกรรมฐานสักอย่างหนึ่ง 
แล้วคอยรู้ทันเวลาจิตมันหลงไปที่อื่น หัดรู้ไป
หลงแล้วรู้ หลงแล้วรู้ไป อันนี้เราจะได้สมาธิ
แล้วหัดรู้สภาวะไป
อย่างสภาวะที่เกิดทั้งวัน เช่น ความอยาก เกิดทั้งวัน
อยากแล้วรู้ อยากแล้วรู้
ต่อไปพออยากแล้ว สติจะเกิดเอง

สติเกิดจากจิตจำสภาวะได้แม่น
เราจึงต้องมีเครื่องมี ๒ ตัวนี้ มีสติ กับมีสมาธิที่ถูกต้อง


-- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 
วันที่ ๑ กันยายน ๒๕๖๑ ไฟล์ 610901B ซีดีแผ่นที่ ๗๘

CD 78

หยุดเมื่อไร จิตจะพลิกไปเรียนสิ่งที่ผิดอีก :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๑ ก.ย. ๒๕๖๑ (610901B)

อ่านจิตตนเอง คือ 
จิตเราเป็นยังไง ก็รู้มันไป
จิตดี จิตร้าย จิตสุข จิตทุกข์ 
รู้ไปอย่างที่มันเป็น
อย่างนี้ถึงจะเรียกว่าอ่าน
การปฏิบัตินั้นไม่ยาก ยากเฉพาะผู้ไม่ปฏิบัติ
ผู้ไม่ปฏิบัติ เวลาให้ปฏิบัติจะบ่นว่ายาก
ผู้ปฏิบัติไม่รู้สึกยากเลย 
เพราะการปฏิบัติไม่มีอะไร
มันเหมือนอ่านหนังสือ
อ่านหนังสือยากนักหรือ
ถ้าอ่านหนังสือไม่ออก มันก็ยากนะ 
แต่ถ้าอ่านหนังสืออกก มันก็ไม่ยาก
อ่านไปเรื่อย ๆ หนังสือเล่มนี้
หนังสือหัวใจ 
หนังสือคือใจเรานี้เอง


-- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ ๔ พฤศจิกายน ๒๕๖๑ (วันทอดกฐิน) ไฟล์ 611104B ซีดีแผ่นที่ ๗๙

CD 79

อ่านจิตตัวเอง :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๔ พ.ย. ๒๕๖๑ (611104B)

เห็นความความจริงของจิตดวงเดียว 
พบว่าไม่ใช่ตัวเรา
ผลงานของจิต คือขันธ์ ๕ มันก็ไม่ใช่ตัวเรา ก็เป็นพระโสดาบัน
โลกก็ไม่เป็นตัวเราแล้ว ขันธ์ ๕ กายนี้ ใจนี้ยังไม่ใช่เรา 
โลกภายนอกมันจะเป็นเราไปได้ยังไง
ถ้าเห็นแจ้ง ว่าจิตนี่คือตัวทุกข์
ขันธ์ ๕ ที่เป็นผลผลิตของจิตก็เป็นตัวทุกข์
ของอื่นที่เกินขันธ์ ๕ ออกไป ยิ่งหาสาระแก่นสารไม่ได้เลย

เพราะฉะนั้น เรียนมาลงมาที่จิตนี่เอง ก็จะเข้าใจธรรมะทั้งหมด
เมื่อไรรู้ความจริง หยาบหน่อย ก็มีกาย มีขันธ์ ๕ 
ถ้าถึงขั้นละเอียดสุดท้ายเลย ก็คืออยู่ที่จิตดวงเดียว
เห็นขันธ์ ๕ ไม่ใช่เรา ก็เป็นพระโสดาบัน
เห็นจิตไม่ใช่เรา ขันธ์ ๕ ก็ไม่เป็นเรา ก็เป็นพระโสดาบัน
ปล่อยวางจิตได้ดวงเดียว ก็คือปล่อยวางขันธ์ ๕ ทั้งหมด 
ปล่อยวางโลกทั้งโลกทั้งหมด เป็นพระอรหันต์

กุญแจของการปฏิบัติ อยู่ที่จิตนี่เอง
หลวงปู่มั่นถึงบอก “ได้จิต ก็ได้ธรรม เสียจิตไป ก็เสียธรรมะไป”
ถ้าตีเคล็ดลับของคัมภีร์อันนี้ไม่แตก ไม่สามารถปฏิบัติได้จริง
นี่คือตัวกุญแจที่จะไขเปิดพระไตรปิฎก
พระไตรปิฎกไม่ได้อยู่ในตู้
พระไตรปิฎกอยู่ในจิตเรานี่เอง

-- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ ๓๐ ธันวาคม ๒๕๖๑ ไฟล์ 611230B ซีดีแผ่นที่ ๗๙

กุญแจไขตู้พระไตรปิฏก :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๓๐ ธ.ค. ๒๕๖๑ (611230B)

เราเห็นร่างกายมันอยู่ส่วนหนึ่ง 
เขาทำอะไร เขาทำมาที่ร่างกายได้ แต่มันทำเข้ามาที่จิตไม่ได้
พระพุทธเจ้าถึงสอนบอกว่า จิตที่ฝึกดีแล้ว นำความสุขมาให้
เราอยู่ตรงไหน เราก็มีความสุขอยู่ตรงนั้นได้
ไม่ใช่ว่าต้องอยู่ที่วัด ต้องอยู่ที่กุฏิของเราเอง ถึงจะมีความสุข
ในยามคับขัน ยามจำเป็น อยู่ตรงไหนก็มีความสุข
ร่างกายจะเจ็บป่วยขนาดไหน จิตใจก็ยังสงบสุขอยู่
การฝึกกรรมฐาน มันช่วยเราได้มาก

พวกเราทุกคนต้องฝึก 
เพราะเราไม่รู้ ว่าความเจ็บไข้ได้ป่วยจะมาถึงตัวเราเมื่อไร
เราไม่รู้ ว่าเราจะต้องพลัดพรากจากคนที่เรารัก ที่พอใจเมื่อไร 
เราไม่รู้ ว่าเราต้องเจอสิ่งซึ่งไม่ชอบใจเมื่อไร
เราไม่รู้ ว่าเราจะตายเมื่อไร
เรามีแต่คำว่าไม่รู้ ไม่รู้ ไม่รู้อยู่เต็มไปหมด
ท่ามกลางความไม่รู้ ก็คือความไม่แน่นอนนั่นเอง
ชีวิตนี้เต็มไปด้วยความไม่แน่นอน

-- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ 3 กุมภาพันธ์ 2562 ไฟล์ 620203 ซีดีแผ่นที่ 80

บ้านจิตสบาย

จิตที่ฝึกดีแล้ว นำความสุขมาให้ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 3 ก.พ. 2562 (620203)

บางคนภาวนาง่าย ๆ แล้วก็ได้ผลเร็วด้วย 
อันนั้นเพราะกิเลสเขาเบาบาง แล้วก็บารมีเขาเยอะ กุศลสะสมมาก็เยอะ
บางคนภาวนาสบายๆ แต่ได้ผลช้า 
อันนี้กิเลสเบาบาง บารมีก็ไม่มากด้วย บางทั้งสองข้าง
บางคนกิเลสหนา แล้วบารมีก็น้อย 
พวกนี้ภาวนายาก ต้องทนมาก ๆ เลย บรรลุก็ช้า ใช้เวลา 
บางคนภาวนายากแต่ได้ผลเร็วก็มี
คือกิเลสก็แรง แต่กุศลก็แรง

ดีกับชั่วมันไม่ลบล้างกัน มันไม่ใช่คิดค่าเฉลี่ยออกมา
บางคนกิเลสมันแรงมาก การภาวนาจะลำบาก 
ต้องทนมาก ๆ  นั่งสมาธิมาก ๆ เดินจงกรมมาก ๆ
บางคนต้องอดนอน อดอาหาร กินน้อย ๆ นอนน้อย ๆ 
บางคนกินเท่าไหร่ก็ได้ นอนเท่าไหร่ก็ได้ 
วัน ๆ ไม่เห็นจะเดินจงกรมนั่งสมาธิเลย ทำไมภาวนาง่าย
ถ้าเรามีกิเลสแรง จะภาวนาลำบาก
ถ้ากิเลสเบาบาง จะภาวนาสบาย เป็นสุขาปฏิปทา
...
มันเป็นความยุติธรรม
ถ้าเราสะสมกิเลสไว้เยอะ เราก็ต้องสู้หนักหน่อย
ถ้ากิเลสน้อย มันก็ไม่ต้องสู้รุนแรง
ถ้าสะสมอินทรีย์แก่กล้า โดยเฉพาะปัญญาแก่กล้า จะได้ผลเร็ว 
เรียกขิปปาภิญญา บรรลุเร็ว
บางคนสะสมบารมีมาน้อย สะสมปัญญาน้อย 
ศรัทธาเยอะ วิริยะเยอะ แต่ปัญญาไม่มาก ก็จะใช้เวลาเยอะ
ถ้าเดินด้วยศรัทธา ด้วยวิริยะ ก็ใช้เวลามากหน่อย
ถ้าปัญญาแก่กล้า เดินด้วยปัญญาก็ไปได้เร็ว

เดินด้วยปัญญา เดินอย่างไร
สิ่งที่หลวงพ่อสอนนั้น สอนเจริญปัญญาเป็นหลัก 
ใช้ความสังเกตเอา สังเกตใจของเราเอง
กุศลหรืออกุศลเกิดที่จิตทั้งนั้น ไม่เกิดที่อื่น เกิดอยู่ที่จิตที่เดียว 
มีสติ แล้วสังเกตจิตใจของตัวเองไปเรื่อย

-- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
19 กุมภาพันธ์ 2562 ไฟล์ 620219A ซีดีแผ่นที่ 80

วันมาฆบูชา

ภาวนายากหรือง่าย ได้ผลช้าหรือเร็ว :: หลวงพ่อปราโมทย์ 19 ก.พ. 2562 (620219A)

เวลาเราอายุเยอะขึ้น 
บางทีร่างกายก็เจ็บป่วย เรี่ยวแรงเราก็ลดลง
มันไม่แข็งแรง มันไม่สดชื่นเหมือนในอดีต
เราก็อย่าไปคิดถึงอดีต พยายามอยู่กับปัจจุบันไป
หายใจออก รู้สึกตัว
หายใจเข้า รู้สึกตัว
ยืน เดิน นั่ง นอน รู้สึกตัว
คนพออายุเยอะขึ้น ชอบไปคิดถึงอดีต
ซึ่งไม่มีประโยชน์ เพราะทุกอย่างมันดับไปหมดแล้ว
ถ้าพวกเด็กๆ ก็ชอบคิดถึงอนาคต
แต่ก็คิดไปเถอะ ไม่วางแผนก็ไปไม่รอดเหมือนกัน

ถ้าเราภาวนา เราอยู่กับปัจจุบันไป
ใจเราสุข ก็รู้ 
ใจเราทุกข์ ก็รู้
ใจเรากังวล ก็รู้
ถ้าดูจิตใจไม่ออก มันเฉยๆ ก็ดูร่างกาย
ร่างกายเดี๋ยวก็ปวด ร่างกายเดี๋ยวก็เมื่อย
เดี๋ยวก็เคล็ดขัดยอก เดี๋ยวเป็นอย่างโน้นเป็นอย่างนี้
ดูไป ร่างกายที่เราอาศัยอยู่ เต็มไปด้วยความทุกข์
ดูอย่างนี้เรื่อยๆ
แล้วพอเห็นร่างกายมีแต่ความทุกข์
ใจไม่ชอบ ก็รู้ว่าใจไม่ชอบ 
ใจก็จะเป็นกลาง
พอใจเป็นกลาง เราก็เห็นร่างกายนี้มันเป็นทุกข์ต่อไป
ดูร่างกายไป แล้วก็รักษาใจอย่าให้เศร้าหมอง
 
ฝึกไปเรื่อยๆ 
เวลาเกิดอะไรขึ้นมา เราจะได้มีที่พึ่งที่อาศัย
อย่างเวลาเราเจ็บหนักขึ้นมา
คนที่ไม่เคยภาวนา ร่างกายเจ็บมาก จิตใจจะทุรนทุราย
แล้วถ้าต้องตายตอนนั้น 
ตายแล้วจะไปอบาย ไม่ดี
อะไรเกิดขึ้น เราคอยแยกไป
ร่างกายอยู่ส่วนร่างกาย
จิตใจเป็นคนรู้อยู่ต่างหาก
ฉะนั้น ร่างกายจะแก่ ร่างกายจะเจ็บ ร่างกายจะตาย
จิตใจจะเป็นกลาง ไม่ดิ้นรน ไม่ทุกข์ทรมาน
ความทุกข์เข้าได้เฉพาะร่างกาย
ความทุกข์เข้ามาไม่ถึงจิตใจ
ถ้าจิตเราดี สุคติเป็นที่ไปแน่นอน
ถ้าจิตเราเศร้าหมอง ยังไงก็ทุคติ
ฉะนั้นเราพยายามฝึกตัวเองเรื่อยๆ

-- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
27 เมษายน 2562 ไฟล์ 620427B ซีดีแผ่นที่ 81

CD 81

การภาวนาสำหรับผู้สูงอายุ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 27 เม.ย. 2562 (620427B)

ธรรมะเป็นของใกล้ตัว
ใกล้ตัวมากๆ ถึงขนาดว่า 
จริงๆ แล้ว ธรรมะคือเรื่องของตัวเราเอง

ธรรมะไม่ใช่อยู่ที่วัด ไม่ได้อยู่ที่พระ
ไม่ได้อยู่กับหลวงพ่อ
ไม่ได้อยู่กระทั่งกับพระพุทธเจ้า
ธรรมะอยู่ที่ใจของเรานี่เอง

ธรรมะมีหลายแบบ
ธรรมะที่เป็นกุศล ก็เกิดที่จิต
ธรรมะที่เป็นอกุศล ก็เกิดที่จิต
โลกุตรธรรม หรือมรรคผล ก็เกิดที่จิต
ฉะนั้น ธรรมะอยู่ที่ตัวเราเอง
ไม่ต้องไปแสวงหาที่อื่นเลย
ให้เรียนรู้อยู่ที่จิต ที่ใจตัวเอง
วันใดที่เราเข้าใจจิตตัวเอง
เราจะเข้าถึงธรรมะ

พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม 
ณ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
28 เมษายน 2562 ไฟล์ 620428 ซีดีแผ่นที่ 81

จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ธรรมะคือเรื่องของตัวเราเอง :: หลวงพ่อปราโมทย์ 28 เม.ย. 2562 (620428)

พวกเรามีโอกาสฟังธรรม มีโอกาสปฏิบัติ ก็รีบทำเสีย 
คนต่างชาติ กว่าจะได้เรียนลำบากมาก...
คนไทยที่ไปอยู่ต่างชาติ เขาก็ลำบาก 
พอมีปัญหา สงสัย ไปถามพระทั่วๆ ไป 
ท่านก็ตอบไม่ได้หรอก ท่านก็มั่วเอา 
ดีไม่ดี คนกำลังภาวนาดี ไปบอกเขาผิด 
เขาพลาดไปเลย เสียโอกาส 
เราอยู่เมืองไทย ฟังหลวงพ่อรู้เรื่อง 
มีปัญหา ถามหลวงพ่อได้ หรือถามผู้ช่วยสอนได้ 
ได้เปรียบกว่าเขาเยอะ 
ถ้าเราได้เปรียบ แล้วเราก็นิ่งนอนใจ 
วันหนึ่ง วันเวลาผ่านไป หลวงพ่อไม่อยู่ ผู้ช่วยสอนไม่อยู่ 
ไม่มีใครสอนเรา จะไปถามใครต่อใคร มั่วๆ ไป โอกาสผิดพลาดก็สูง 
ฉะนั้น รีบภาวนาตั้งแต่ตอนนี้ ทำผิดหลวงพ่อยังเห็นได้...

ธรรมะนั้น หลวงปู่มั่นท่านก็สอน
ว่าธรรมะพอเข้าไปอยู่ในจิตปุถุชน 
มันกลายเป็นธรรมะปลอม เรียกสัทธรรมปฏิรูป 
เพราะอย่างนั้น ไม่ใช่เราจะไปเรียนที่โน่นที่นี่ มั่วๆ ไป ยิ่งเสีย 
ตั้งอกตั้งใจเรียน สิ่งที่หลวงพ่อสอน พยายามเรียนเข้าไป 
แต่ถ้าเรียนแล้วมันไม่ถูกจริตจริงๆ ก็ค่อยไปเรียนที่อื่น 
คล้ายๆ บางคนมันยังไม่ถึงเวลา 
ยังไม่ถึงเวลาที่จะเข้าใจธรรมะ ต้องสะสมอีก 
ก็ไปสะสม สร้างบุญบารมีไป 
ทำทาน รักษาศีล ฝึกจิตฝึกใจให้อยู่กับตัวเองไป 
ได้ไปเจอพระเมตไตรย พระศรีอาริย์
ท่านมาตรัสรู้ เราไปเรียนต่อ จะไปได้เร็วมาก 
ถ้าเราไม่เคยเสียฝึกตั้งแต่วันนี้ 
ไปเจอพระศรีอาริย์ ท่านก็สอนไม่ไหว 
ไม่ใช่ทุกคนที่เจอพระศรีอาริย์แล้วจะบรรลุมรรคผล 
คนที่จะบรรลุมรรคผลได้ บารมีมันเต็ม
บารมีมันเต็ม เพราะว่าได้ฝึกมา ไม่ใช่อยู่ลอยๆ แล้วก็ได้มา 

--
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม 
1 มีนาคม 2563 ไฟล์ 630301 ซีดีแผ่นที่ 86

CD 86

ฝึกภาวนาตั้งแต่ชาตินี้ :: หลวงพ่อปราโมทย์ 1 มี.ค. 2563 (630301)

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

ไฟล์เสียง บรรยายธรรมโดย พระมหาวรพรต กิตฺติวโร

Popular tracks tagged #ความอยาก