"..ตัณหาก็พาไปพบกับความเร่าร้อน  จิตใจไม่เป็นสุข  จิตใจไม่สงบนะ

ตัณหานั้นก็จะมีตัณหาในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ธรรมารมณ์ น่ารักน่าใคร่ น่าพอใจนะ  อยากได้สัมผัสที่นุ่มนวล  อยากได้กลิ่นที่หอม ๆ  แล้วก็จะมีอยากได้ อยากมี อยากเป็น อยากได้รับการยอมรับ  อยากได้ลาภ ยศ สรรเสริญ ต่าง ๆ 

แต่ถ้าเราเอาตัณหามาภาวนา  เราก็จะอยากมี อยากเป็น อย่างสำเร็จเรื่องนั้นเรื่องนี้ อยากได้ภาวะต่าง ๆ ที่พึงประสงค์  ถ้าเรานำตัณหามาปฏิบัติธรรม  เราก็จะพบกับสิ่งเหล่านี้ 

พอเรานำตัณหามาปฏิบัติธรรม  อยากได้เรื่องนั้นเรื่องนี้  พอไม่ได้ดั่งใจนะ  ภาวะที่ประสบไม่ได้ดั่งใจ  ใจก็ดิ้นรน  ใจก็เป็นทุกข์นะ  เราก็ต้องไม่นำตัณหามาปฏิบัติธรรม  ไม่นำตัณหามานำหน้าการปฏิบัติธรรม

เราก็รู้เท่าทันสิ่งที่จะเกิดขึ้นอยู่เนื่อง ๆ นะโยมนะ  อยากได้ อยากมี อยากเป็น อยากได้ภาวะต่าง ๆ  ไม่อยากได้สภาวะต่าง ๆ ก็จะมีอยู่เรื่อยไป  เราก็ต้องรู้เท่าทัน.."

…………………………

ถ่ายทอดธรรมโดย 
พระวรินทร นิทฺทโร (พระผู้ช่วยสอน)
ณ สวนธรรมอารี จ.พระนครศรีอยุธยา
ค่ำ 11 ตุลาคม 2566

#ตัณหา #ปฏิบัติธรรม #รู้เท่าทัน #ภาวนา

ติดตามธรรมะเพิ่มเติมได้ที่
Facebook ช่องทางสื่อสารหลัก : https://www.facebook.com/dhammaaree
Facebook ข่าวสารประชาสัมพันธ์ : https://www.facebook.com/dhammaareefoundation
YouTube คลังวิดีโอ : https://www.youtube.com/@dhamma_aree
Instagram คลังภาพ : https://www.instagram.com/dhamma_aree/
SoundCloud คลังเสียง : https://soundcloud.com/dhamma_aree
LineGroup สอบถามการปฏิบัติทั่วไป : https://bit.ly/3Fxu8Ol
LineOA ช่วยเหลือติดขัดสภาวธรรม : https://lin.ee/pXSQeyZ
Website ธรรมอารี :http://www.dhammaaree.com
TikTok ธรรมอารี : https://www.tiktok.com/@dhamma.aree

ตัณหา..เหตุที่ทำให้ทุกข์| 11 ต.ค. 66 (ค่ำ)

ถ้าคนไหนไม่มีกิเลส คนนั้นไม่ทำกรรม  กรรมภพเป็นมุญจนเจตนา   ปัจจุบันเหตุห้าประการได้แก่ อวิชชา ตัณหา อุปาทาน กรรมภพ  สังขาร  มีปรากฏอยู่ตลอดเวลา

ตัณหาและอวิชชาเป็นมูลแห่งวัฏฏะ

"กรรมเป็นตัวชี้ขาด ใครก็ช่วยเราไม่ได้
ฉะนั้นต้องช่วยตัวเอง
กรรมชั่วไม่ทำ กรรมดีทำไว้
ฝึกจิตให้ผ่องแผ้วไปเรื่อยๆ
ผ่องแผ้วด้วยสมถะ มันก็ผ่องแบบหนึ่ง
ผ่องแผ้วด้วยวิปัสสนา ก็แบบหนึ่ง
ผ่องแผ้วด้วยมรรคด้วยผล ก็เป็นอีกแบบหนึ่ง
ไม่เหมือนกัน ค่อยๆ ฝึก"


พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ ๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑ ซีดีแผ่นที่ ๗๔ ไฟล์ 610203B

CD 74

ตายแล้วไปไหน :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๓ ก.พ. ๒๕๖๑ (610203B)

"อาการของความอยาก..
อยากได้มา อยากให้คงอยู่ อยากให้หายไป
ความอยากมีอยู่เท่านี้เอง แต่หลอกเราได้ทั้งชาติ
ตัวอยากนี้เอง ตัวร้ายจริงๆ ศัตรูเราอยู่ตรงนี้เอง 
ถ้าฆ่าศัตรูตายแล้วจะเจออะไร - 
เจอนิพพาน เพราะนิพพานคือสภาวะที่สิ้นตัณหา สิ้นอยาก
สิ้นอยากเพราะเห็นความจริงว่า กายนี้ใจนี้มีแต่ตัวทุกข์

ถ้าวันใดที่เรารู้แจ้งเห็นจริง ล้างความเห็นผิดในรูปนาม
รู้ความจริงของมันแล้วว่า กายนี้คือทุกข์ใจนี้คือทุกข์
ตัณหาความอยากจะไม่เกิดขึ้นอีก"

-- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ ๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑ ไฟล์ 610211A ซีดีแผ่นที่ ๗๔

วิธีดูว่ากายใจคือตัวทุกข์ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๑๑ ก.พ. ๒๕๖๑ (610211A)

"นักปฏิบัติจะไม่มีคำถามมาก
เพราะสงสัย รู้ว่าสงสัย ก็จบแล้ว
ไม่เห็นจะต้องถาม เราดูของจริงเอา
ของจริงเป็นยังไงก็ดูเอาเอง
ถ้าไม่ดูเอง เราจะไม่สามารถรู้แจ้งแทงตลอดได้
ถ้าไม่รู้แจ้งแทงตลอดในกองของขันธ์ 
ว่าขันธ์นี้เป็นตัวทุกข์
ยังไงก็ยังเวียนว่ายตายเกิดอีก
มันจะเที่ยวแสวงหาขันธ์ไปเรื่อยๆ 
จิตนี้จะหิว เที่ยวแสวงหา
ฉะนั้น ช่วยต้วเองให้มาก
ถามให้น้อย สังเกตให้มาก
ตัวนี้จะช่วยเรา"

-- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ ๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๑ ซีดีแผ่นที่ ๗๔ ไฟล์ 610211B

ถามให้น้อย สังเกตให้มาก :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๑๑ ก.พ. ๒๕๖๑ (610211B)

(๑)
เราดำรงชีวิตอย่างคนเมือง 
แล้วเราจะเจริญปัญญาได้อย่างไร
ใช้ปัญญานำสมาธิได้อย่างไร

ขั้นแรกเลย คือ พยายามรู้เนื้อรู้ตัวไว้ก่อน
ให้จิตใจอยู่กับเนื้อกับตัว
อย่าฟุ้งซ่าน อย่าใจลอย
ถ้าเราใจลอย มีกายก็ลืมกาย มีใจก็ลืมใจ
เพราะฉะนั้น ขั้นแรกเลย รู้สึกตัวให้เป็นก่อน 
พอรู้สึกตัวเป็น แล้วค่อยเจริญปัญญา

วิธีเจริญปัญญาของพวกดูจิต คือ
มีตาก็ดู มีหูก็ฟัง มีจมูกก็ดมกลิ่น 
มีลิ้นก็รู้รส มีกายก็กระทบสัมผัส
ความเย็น ความร้อน 
ความอ่อน ความแข็ง 
ความตึง ความไหว
รู้สึกไป เวลามีอะไรมากระทบในร่างกาย
แล้วเวลาใจมันคิด นึก ปรุง แต่ง ก็รู้ทัน

(๒)
๗ วัน ๗ เดือน ๗ ปี แล้วแต่บุญวาสนา
ถ้าเราภาวนา เรามีต้นทุนเดิมมาดี 
เรามีศีลมีธรรมมาแต่ก่อน มีสมาธิพอสมควร
เรามาเจริญสติในชีวิตธรรมดานี้
ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจกระทบอารมณ์
ใจเราเปลี่ยน เราก็ดูไปทุกวันๆ
ถึงจุดหนึ่ง กำลังมันพอ
ศีล สมาธิ ปัญญา มันสมบูรณ์ขึ้นมา
จะเกิดอริยมรรคขึ้น

-- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ ๑๐ มิถุนายน ๒๕๖๑ ไฟล์ 610610 ซีดีแผ่นที่ ๗๖

CD 76

วิธีเจริญปัญญาของนักดูจิต :: ๑๐ มิ.ย. ๒๕๖๑ (610610)

ใจที่เมตตา มันภาวนาง่าย
ใจร้ายใจดำ ภาวนาไม่ขึ้นหรอก
ใจอ่อนโยนเมตตา เหมาะสำหรับธรรมะ
อย่างเราใจมีเมตตา ศีลเราก็มาแล้ว
ไม่ฆ่าสัตว์ ไม่ทำร้ายสัตว์ ไม่ทำร้ายคน
ถ้าเรามีความเมตตา เราก็ไม่ไปขโมยของใคร เดี๋ยวเขาเป็นทุกข์
เรามีเมตตา เราก็ไม่ไปเป็นชู้กับเมียชาวบ้าน เดี๋ยวเขาเป็นทุกข์
ไม่โกหกหลอกลวง เขาเข้าใจผิด เดี๋ยวเขาเป็นทุกข์
 
เจริญเมตตาไว้ ศีลมาตั้งเยอะ 
และถ้าเมตตาตัวเองด้วย ก็จะไม่ไปกินเหล้า
ไม่ไปติดยาเสพติด คนไปกินเหล้า มันไม่เมตตาตัวเอง
 
แค่เราเจริญเมตตา ศีลเรามีทุกข้อเลย
และการที่ใจเรามีเมตตา ใจอ่อนโยน นุ่มนวล
มีความสุข มีความสงบอยู่ เราได้สมาธิแล้ว

-- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
๑๖ มิถุนายน ๒๕๖๑ ไฟล์ 610616B ซีดีแผ่นที่ ๗๖

เจริญเมตตาไว้ ศีลมาทุกข้อ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๑๖ มิ.ย. ๒๕๖๑ (610616B)

งานหลักของเราชาวพุทธจริงๆ 
สู้กับความเห็นผิดของเราเอง
ไม่ใช่ปฏิบัติหรือทำทาน ถือศีล ภาวนา
เพื่อจะเอาอะไรต่ออะไร 
อย่างบางคนทำทาน เพราะอยากรวย
ถือศีล อยากหน้าตาดี คนมีศีลหน้าตามันจะสดใส
อยากทำสมาธิ จะได้ไปเป็นพระพรหม มีความสุข 
มุ่งไปเอาความสุข เจริญปัญญาไม่ค่อยมี
 
ได้เจริญปัญญา 
มันจะเริ่มถอดถอนความรู้ผิด ความเข้าใจผิด
เกี่ยวกับรูปนามขันธ์ ๕ กายใจ
ฉะนั้นถ้าเราไม่เรียนให้ดี 
บางทีเราก็หลงผิดมากกว่าเก่า
พวกเข้าวัดไม่ใช่คนดีเสมอไป
บางทีร้ายกว่าคนไม่เข้าวัดด้วยซ้ำไป


-- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม
วันที่ ๒๗ กรกฏาคม ๒๕๖๑ (วันอาสาฬหบูชา) ไฟล์ 610727A ซีดีแผ่นที่ ๗๗

CD 77

งานหลักชาวพุทธ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๒๗ ก.ค. ๒๕๖๑ (610727A)

การปฏิบัติ ต้องทำตลอดเวลา
ทำแล้วก็หยุด นานๆ มาทำอีก ไม่ได้ผลหรอก
ต้องสะสมความรู้ถูก ความเข้าใจถูก
ถ้าเราไม่เจริญสติ 
ไม่มีสมาธิ หรือจิตใจอยู่กับเนื้อกับตัว
ไม่เจริญปัญญา
เราก็จะสมสมความรู้ผิด ความเข้าใจผิด
ที่เราเวียนว่ายตายเกิด ไม่รู้จักเลิก
ก็เพราะสะสมความรู้ผิด ความเข้าใจผิด 
 
เพราะฉะนั้น การจะมาฝึกจิตตัวเอง
ให้เกิดความรู้ ให้เกิดความฉลาดขึ้นมา หยุดไม่ได้ 
ถ้าหยุดเมื่อไร จิตจะพลิกไปเรียนรู้สิ่งที่ผิดขึ้นมาอีก
พอขี้เกียจขึ้นมา ขี้เกียจแล้วไม่ดู
พอไม่ดู มันก็หลง ว่าตัวเราของเรา มีจริงๆ 
แต่ถ้าอดทน ดูแล้วดูอีกลงไป
ตัวเราไม่มี ตัวเราไม่มี
ถึงจุดหนึ่ง จิตก็จะยอมรับความจริง
เราต้องดูซ้ำแล้วซ้ำอีก เพื่อให้จิตยอมรับความจริง

มันไม่ใช่เรื่องสะกดจิต
การสะกดจิต ใช้การโน้มนำบังคับ 
ครอบงำ เพื่อให้เชื่อตาม  
อันนี้เราเป็นตัวของตัวเอง
เรียนรู้กาย เรียนรู้ใจ ตามความเป็นจริง
ไม่ได้ถูกสะกดจิต แล้วก็ไม่ได้สะกดจิตตัวเองด้วย
ดูของจริงไป จนกระทั่งใจมันยอมรับความจริง
ยอมรับเมื่อไร ตัณหาจะไม่เกิดอีก
 
สิ่งที่พระพุทธเจ้าสอน
ทุกข์ ให้รู้ สมุทัย คือตัวตัณหา ให้ละ
ตราบใดที่เราไม่สามารถละตัณหาได้ ใจก็ยังทุกข์อยู่
เพราะฉะนั้น เวลาจะดับทุกข์
ทุกข์ดับ ตรงที่ตัณหาดับ
ตัณหาจะดับ ก็ตรงที่อวิชชา คือความไม่รู้ดับ
ความไม่รู้จะดับได้ ก็ต้องเกิดความรู้ถูก ความเข้าใจถูก
การปฏิบัติ เพื่อให้เกิดความรู้ถูก ความเข้าใจถูก
เรียกว่า วิปัสสนากรรมฐาน
 
แล้วทำอย่างไรจึงจะรู้ถูก เข้าใจถูก
รู้กายอย่างที่กายเป็น รู้ใจอย่างที่ใจเป็น
ดูอย่างที่เขาเป็น 
ไม่ใช่บังคับมัน แล้วก็ไม่ได้ลืมมัน
อย่างเราไปกินข้าว แล้วเราก็เพลิดเพลิน
อย่างนี้ลืมกาย ลืมใจ เราไม่ได้ปฏิบัติ
ระหว่างที่ลืมกาย ลืมใจ
เราสะสมความรู้ผิด ความเข้าใจผิดเข้ามาอีก
 
คล้ายๆ เราจะไล่น้ำเน่าออกจากคลอง
เอาน้ำดีมาใส่ไปเรื่อยๆ 
เสร็จแล้ว เราก็ไปเปิดประตูน้ำให้น้ำเน่าเข้ามาอีก
มันเป็นงานที่ไม่รู้จักจบจักสิ้น
เพราะอย่างนั้น มีสติ รักษาจิตไปเรื่อยๆ 
เหมือนทำนบกั้นน้ำ
มีสติ คุ้มครองจิตของเราไปเรื่อย
มีสมาธิ คือสภาวะที่จิตใจอยู่กับเนื้อกับตัว
ไม่ใช่ว่า สมาธิแปลว่าสงบ สงบเป็นของตื้น
สมาธิที่สำคัญ คือสภาวะที่จิตใจอยู่กับตัวเอง
รู้เนื้อรู้ตัว เป็นตัวของตัวเอง
ตัวนี้ยากมาก ถ้าไม่มีพระพุทธเจ้ามาสอน
โอกาสที่เราจะเจอสภาวะที่จิตใจอยู่กับตัวเองนั้นหายาก
 
ต้องค่อย ๆ ฝึก
วิธีให้ใจอยู่กับตัวเอง ทำกรรมฐานสักอย่างหนึ่ง 
แล้วคอยรู้ทันเวลาจิตมันหลงไปที่อื่น หัดรู้ไป
หลงแล้วรู้ หลงแล้วรู้ไป อันนี้เราจะได้สมาธิ
แล้วหัดรู้สภาวะไป
อย่างสภาวะที่เกิดทั้งวัน เช่น ความอยาก เกิดทั้งวัน
อยากแล้วรู้ อยากแล้วรู้
ต่อไปพออยากแล้ว สติจะเกิดเอง

สติเกิดจากจิตจำสภาวะได้แม่น
เราจึงต้องมีเครื่องมี ๒ ตัวนี้ มีสติ กับมีสมาธิที่ถูกต้อง


-- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 
วันที่ ๑ กันยายน ๒๕๖๑ ไฟล์ 610901B ซีดีแผ่นที่ ๗๘

CD 78

หยุดเมื่อไร จิตจะพลิกไปเรียนสิ่งที่ผิดอีก :: หลวงพ่อปราโมทย์ ๑ ก.ย. ๒๕๖๑ (610901B)

จิตนี้มีการปรับตัว สังเกตดู 
ช่วงไหนจิตเราฟุ้งซ่านมาก ถัดไปจิตจะซึม
ถ้าช่วงไหนราคะแรง จิตมีราคะมาก ถัดไปโทสะจะแรง
มันจะเหวี่ยงซ้ายทีขวาที ปรับตัวของมันไปเรื่อยๆ
จิตมันเหมือนลูกตุ้มนาฬิกา 
เหวี่ยงไปเรื่อย ถ้าแรงเหวี่ยงมันยังมี
ถ้าหมดตัณหา มันก็จะหมดพลังงาน 
ตัวตัณหา คือตัวผลักดันให้จิตวิ่งไป
ให้วิ่งไปทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ
เราไม่ต้องทำอะไรกับมันหรอก
ไม่ต้องไปวุ่นวายกับมันหรอก
จิตมันโลภขึ้นมา รู้ทัน จิตมันโกรธ รู้ทัน
เราไม่ไปเติม ไม่ไปแต่งอะไรเพิ่ม
มันปรับสมดุลของมันเอง มันจะหยุดของมันเอง

อย่างจิตมีโทสะ โทสะเกิดบ่อยๆ เรามีสติรู้ทัน โทสะก็ดับ
แต่ถ้าจิตมีโทสะ เราไม่ชอบหาทางแก้โทสะ
ในขณะนั้น เกิดโทสะอีกตัวหนึ่ง คือไม่ชอบโทสะตัวเก่า
กลายเป็นกิเลสซ้อนกิเลส โทสะไม่หมดหรอก
เราดูไปตามธรรมชาติธรรมดา 
มันจะค่อยๆ ปรับ 
จิตนี้จะค่อยๆ เรียนรู้
พามันเรียนรู้ไป แล้วมันปรับตัวของมันเอง
มันจะยึดถือสิ่งทั้งหลายลดลงๆ มันจะปรุงแต่งลดลงๆ ไป 
สุดท้ายมันก็เลิกปรุงเลิกแต่ง 
มันทำหน้าที่ของจิต ทำหน้าที่รู้
ค่อยๆ ฝึกไป ไม่ใช่เรื่องยากอะไรหรอก
เป็นเรื่องธรรมชาติที่สุดเลย 
ถ้าอันหนึ่งแรง อีกอันนึงก็แรง
อย่าไปยุ่งกับมัน แค่รู้แค่เห็นเฉยๆ 
มันก็ค่อยๆ ปรับตัว เข้าสู่สมดุลของมันเอง
ก็ไม่ดิ้นรนไม่ปรุงแต่ง

วันสงกรานต์

สมดุลของจิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ 14 เม.ย. 2562 (620414B)

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

Buddhism goes beyond religion and is more of a philosophy or 'way of life'.

ไฟล์เสียง บรรยายธรรมโดย พระมหาวรพรต กิตฺติวโร

Popular tracks tagged #ตัณหา