Osman Aydın, inanmış, güzel işler yapan bir iş adamı. İnsanın, toprağın ve tabiatın
bozulmaması için çırpınıyor. Üçüne de inanarak ve kendini adayarak el atıyor.
Her sene dertli, idealist iş adamlarını bir araya getiriyor Çamlıca&#39;da. Bu yılki toplantıya beni
konuşmacı olarak davet etmiş ve “Hocam, neslimizi kurtaracak en kalıcı, en sahici, en güzel
işlerden birini siz yapıyorsunuz. Ülke nasıl geleceğe emin adımlarla yürür, çocuklarımızı nasıl
yeniden Gazalî gibi, Sinan gibi, Fatih gibi büyük rüyaları ve hayalleri olan güzel insanlar
olarak yetiştiririz, bize bu konuda sarsıcı, hepimizi kış uykusundan uyandırıcı bir konuşma
yapsanız,” demişti.
“Elbette, seve seve” diye cevap vermiştim. Mustafa Yılmaz Ağabey&#39;le gitmiştik o iftara ve
yine onunla dönmüştük.
Osman Bey birkaç hafta sonra telefonla aradı ve “Hocam, bende yakın tarihimize dâir,
İslâm&#39;ın bin yıl sancaktarlığını yapmış bu ülkede İslâm&#39;ın nasıl altının oyulduğuna dâir çok
önemli, tarihî belgeler, arşivler var, onları en iyi sen değerlendirirsin. Sana gönderiyorum.
Gazetenizin sahipleri Albayraklara da söyledim, en iyi Yusuf Hoca değerlendirir onları,
dediler” dedi ve Mustafa Yılmaz Ağabey&#39;le gönderdi bana o arşivleri. Muazzam bir hazine.
Bu hazineden okumaları zaman zaman yapıyorum burada yakın tarihimize dâir, bunu
hatırlatmak isterim.
O gün Osman Bey bir şey daha söyledi bana: “Hocam 7 / 24 saat sizinleyiz. Bundan böyle
ulaşım sorununuz olmayacak. O iş bende! Türkiye’nin neresine giderseniz gidin, haber verin,
yeter!”
O gün bugündür Osman Bey&#39;in yönlendirmesiyle Mustafa Ağabey&#39;le yolculuk yapıyoruz. 
 ERZURUM&#39;UN HÜZNÜ… 
Geçen hafta perşembe günü Erzincan Kampımız var&#39;dı. Erzincan&#39;da iki akademik kamp
yaptık: Kudüs Araştırmaları Kampı ile Oryantalizm ve Kolonyalizm Araştırmaları Kampı.
Yalnız Erzincan&#39;dan önce Bingöl&#39;e uğrayacağız. MTO&#39;muzun demirbaşlarından,
emektarlarından, daha şimdiden MTO&#39;ya çok hizmet eden Fatma Zehra Kurtaran ile Ensar
Eyüp kardeşimin düğünleri var. Aynı gün Bingöl’den Erzincan&#39;a, kampımıza döneceğiz.
Bingöl uçağında yer yok. Erzurum&#39;a ineceğiz. Oradan Bingöl&#39;e geçeceğiz.
Gece saat 03.30&#39;da Mustafa Yılmaz Ağabey beni aldı. Arabaya bindim, yönetim ekibimizden
Zeynep Rana&#39;yı, ardından da Asaf&#39;ı alacağız. Rana&#39;nın telefonunu çaldırmaya çalıştım,
çalmadı. Benim telefon kapatılmış, iyi mi! Allah Allah, olacak iş mi bu şimdi! Bu saatte, bu
vakitte!
Mustafa Ağabey&#39;in telefonundan Rana&#39;yı aradık, Üsküdar&#39;dan aldık onu.
Ardından Eyüpsultan&#39;dan Asaf Bayram&#39;ı aldık. İstanbul Havaalanı&#39;na koyulduk yola. Bomboş
yollar! Yollar bizim yani. Havaalanına vardık, vaktinden önce. Asaf, “hocam sizin şu
telefonunuzu açtıralım,” dedi. Hemen oracıkta açtırdı, sağ olsun.
İki gün hastanede kaldığımda da yanımdan ayrılmamıştı Asaf. Zor gün dostu o. Tam bir
derviş üstelik de.
Erzurum&#39;a indik sabaha karşı. Bingöl’den MTO temsilcimiz Bilal Arslan ve “demirbaşımız”
Seyfullah Yiğit aradılar. Kahvaltı ve dinlenmek için yer ayarlamışlar, kısa bir planlama yaptık
telefonla.

YUSUF KAPLAN - Rüya gibi bir kamptı (II)

Erzincan kampımız, geçen hafta Cuma günü sabah 09.00&#39;da İstiklal Marşı ve anlamlı bir
Kur&#39;ân tilaveti ile başladı.
Müftümüzün ayarladığı Cami-i Kebîr İmam Hatibi hocamız çok yürekten, günün anlam ve
önemine binaen özenle seçilmiş ilim, hikmet, tefekkür âyetleri okudu. Rektör Hocamız Akın
ve Belediye Başkanımız kısa bir selamla konuşması yaptı. Erzincan Valimiz, aynı zamanda
doçent olduğu için güzel bir açılış konuşması yaptı, ülkemizin entelektüel ve akademik
hayatının nasıl sıçrama yapabileceği ve bu süreçte bizlere düşen rolü zihin açıcı bir şekilde
özetledi.
Sonra iki kampımızdan ilkini, Kudüs Araştırmaları kampını açıyoruz. Almanya&#39;dan ve
Azerbaycan&#39;dan da güzel makale sunumları var. Makaleleri ve yazarlarını teker teker yazmak
isterdim ama o zaman bu yazı hiçyetmez, en az bir kaç yazı daha yazmam gerekir.
Cuma günü, Cuma&#39;dan sonra makale sunumlarımız başladı.
Akşama kadar kısa namaz ve çay araları dışında pür dikkat sunumları izledik hepimiz. Vakit
geç oldu. Kimse yerinden kıpırdamadı neredeyse. Sunumlar dikkatle dinlendi, notlar özenle
alındı. Canlı olarak da hem Türkiye&#39;nin hem de dünyanın dört bir tarafından izlendi makale
sunumlarımız heyecanla. 
 ŞEHİRLERİN RUHU NEREYE UÇTU? 
Büyümemiş şehirleri seviyorum.
Sahici ve samimi oluyorlar.
Özlerini, kimliklerini koruyorlar.
Bir ruhları oluyor bu şehirlerimizin.
Erzincan da ruhu olan, ruhunu koruyabilen şirin şehirlerimizden biri.
Sanayileştikçe şehirlerimiz tecavüze uğruyor.
Aslında sanayileşme şehirler için kaçınılmaz gibi. Hem sanayileşmek hem de kimliğini
koruyabilmek mümkün değil mi?
Biraz zor bir soru bu: İmkânsız değil, elbette mümkün. Modernlik, ruhun düşmanıdır. Ruhu
yok edebildiği ölçüde modernlik varolabilir.
Modernlik, maddî uygarlığın, din-dışı uygarlığın kurucu kaynağıdır.
Modernliğin kurucu kentleri, Londra&#39;nın, Paris&#39;in, Viyana&#39;nın bir kimliği vardır ama ruhu
yoktur o yüzden. Yine bu yüzden Eyfel Kulesi dikildiğinde Paris&#39;in göbeğine, ilkin şairler,
düşünürler “kşm sapladı Paris&#39;in kalbine bu hançeri?” diye isyan ettiler, “bu tecâvüzdür, kabul
edilemez!” dediler.

YUSUF KAPLAN - Rüya gibi bir kamptı (III)

Son yüzyıl&#39;da İslâm dünyasında iki hâdise aynı anda cereyan ediyor: Bir yandan Müslüman
Türkiye bitiriliyor, laik Türkiye icat ediliyor; öte yandansa laik İran bitiriliyor ve Paris&#39;ten bir
Fransız Havayolları uçağı ile Tahran&#39;a gönderilen Humeyni&#39;nin liderliğinde yapılan İslâm
Devrimi ile Şiî İran&#39;ın önü açılıyor.
Müslüman Türkiye’nin (Osmanlı&#39;nın) bitirilişi de, Şiî İran&#39;ın önünün açılışı da bizim
irademizin eseri değil. Bunu zihninize kazıyın. 
OSMANLI DURDURULDU, BOŞLUĞU İRAN&#39;IN DOLDURMASI SAĞLANIYOR 
Yüzyıl öncesine kadar, İslâm dünyası bin yıldır Batılılarla savaştı esas itibariyle. Haçlılarla ve
Moğollarla. Başlangıçta, Haçlı ve Moğol saldırıları sırasında biz Haçlılarla ve Moğollarla
savaşırken İran bizimle savaştı. Biz Haçlıları ve Moğolları durdurunca, İran, İslâm
dünyasındaki çıbanbaşı rolünü yitirdi, böylelikle Ehl-i Sünnet omurga ve ruh üzerinden inşa
edilen İslâm dünya düzeni nizam-ı âlem, İran&#39;ın Şia yayılmacılığını da durdurdu. O gün
bugündür sadece Haçlılarla savaştık biz esas itibariyle.
Üç kıtaya adalet, hakkaniyet ve merhamet ilkeleri üzerinden hükmeden İslâm dünya
düzeninin zirvesini teşkil eden Osmanlı, Batılıların yüzyıllardır üzerimize üzerimize gelmeleri
sonucunda Batı modernitesinin saldırganlığına dayanamadı ve tarihten çekildi.
Osmanlı&#39;nın durdurulması, hilâfetin, dolayısıyla Ehl-i Sünnet&#39;in, dolayısıyla İslâm&#39;ın
durdurulması anlamına geliyordu. Osmanlı durdurulurken İran&#39;ın önünün açıldığını
söylüyorum ama bunu görebiliyor muyuz? Ne yazık ki, hayır!
Bunu göremeyişimiz yetmiyormuş gibi, benim mezhepçilik yaptığımı söyleyecek kadar
ayartılmış tipler çıkabiliyor. Ben tarihin işleyiş mantığını deşifre açıklığa kavuşturmaya, gelen
ama henüz göremediğimiz büyük tehlikeyi, “büyük oyunu göstermeye çalışıyorum.
İslâm&#39;ın kaderini değiştirecek bir operasyon yapılıyor İslâm üzerinde iki asırdır İslâm
dünyasında. İslâm&#39;ın temel kaynaklarını tartışılır hâle getirerek İslâm&#39;ın içerden çökertilmesi,
Protestanize edilerek ruhunun yok edilmesi, hayattan uzaklaştırılması, İslâm&#39;ın omurgasının
çökertilmesi, böylelikle İslâm&#39;ın emperyalizme meydan okumasının önünün kesilmesi
hedefleniyor. İran, emperyalizme meydan okumuyor mu? Hayır!
İran, emperyalizme meydan okuyormuş gibi görünüyor ama emperyalizmin bütün projelerinin
önünü açıyor ve İsrail&#39;in acımasız ve durdurulamaz şekilde bölgeye yerleşmesinin yapı
taşlarını döşüyor.
İslâm&#39;a Karşı İslâm Savaşı bu büyük oyunun adı. İslâm&#39;ın marjininde yer alan Şia&#39;nın İslâm&#39;ın
merkez coğrafyasına hâkim kılınması, böylelikle Şia&#39;nın Ehl-i Sünnet&#39;in bin yıldır
bayraktarlığını yapan Sünnî coğrafyaya, özellikle de Sünnî coğrafyanın merkez aktörü
Türkiye&#39;ye musallat edilmesi, karşı karşıya getirilmesi.
Özetlemem gerekirse, hem yaşananı, yaşananın ne anlam ifade ettiğini göremiyoruz hem de
mezhepçilik yapmakla suçlanıyoruz, ne yazık ki.

YUSUF KAPLAN - BÜYÜK OYUNUN ADI İSLÂM'A KARŞI İSLÂM SAVAŞI

İslâm&#39;ın kaderi değiştirilmeye çalışılıyor.
Yahudi-İngiliz aklı&#39;nın beyni “operasyon tarihçisi” Bernard Lewis özene bezene işledi bunu.
“Laik Türkiye” ve “Şiî İran” öne çıkarılacak. Bizim zihin özürlü tiplerimizi ayartacak şekilde
Ermenilere karşı Türkiye&#39;yi destekleyen bu sinsi Yahudi provokatör, Türkiye’de el üstünde
tutulur!
Dertleri şu: İslâm sahipsiz kalacak. Görünüşe bakılırsa, kaldı da nitekim. Ama buna göz
yummayacağız. İslâm&#39;ın sahibi Allah&#39;tır, Allah&#39;ın nûrunu tamamlayacağını görecek bütün
insanlık, bütün Müslümanlar!
Altını çizerek tekrar ediyorum: Bendeniz Şia yayılmacılığı üzerinden Pers emperyalizminin
hortlatılmasına dikkat çekerken mezhepçilik filan yapmıyorum. İslâm&#39;ın kaderiyle
oynandığına, geleceğimizi belirleyecek kadar tehlikeli bin yıllık bir “büyük oyun”a dikkat
çekiyorum.
Müslümanların bu kadar paramparça olduğu bir zaman diliminde İttihad-ı İslâm fikrini
hücrelerine kadar hissederek savunan bir Müslüman yazar, bir fikir adamı olarak mezhepçilik,
kabīlecilik, meşrepçilik yapamam. Asırlar sonrasını dizayn etmeye matuf ve İslâm
coğrafyasını cehenneme çevirerek bizi, bütün Müslümanları cehennemin eşiğine sürükleyecek
emperyalist küresel bir projeye, tuzağa, İslâm&#39;ın yönünü, yörüngesini ve ruhunu yok edecek,
özetle İslâm&#39;ın kaderini tepe taklak edecek tarihî bir dönüşüme, yıkıma dikkat çekiyorum.
Bunu mezhepçilik olarak yaftalayan kişi ya salak ya da İran beslemesi asalak biridir. Özür
dilerim ama tam gerçek ifade bu. 
İRAN EMPERYALİSTLERLE Mİ
SAVAŞIYOR,
MÜSLÜMANLARLARLA Ml? 
Küresel sistem tarafından maşa olarak kullanılan İran çok aşağılık bir oyun tezgâhlıyor.
Emperyalistlerle savaşıyormuş gibi yaparak Sünnî Müslümanları katlediyor Irak&#39;ta, Suriye&#39;de,
Lübnan&#39;da Haşdi Şabi, Hizbullah gibi vahşî, katil sürüsü örgütlerle!
Emperyalistlerle savaşıyormuş gibi yaparak bölgenin demografisini, coğrafî, siyasî ve kültürel
haritalarını yeniden çiziyor İran. Kimse de İran&#39;a “bu yaptığın ateşle oynamaktır, insanların
hayatlarıyla oynamaktır; kimsin sen, emperyalistlerin yapmaya bile cesaret edemeyecekleri
katliamları, yıkımları nasıl yapabiliyorsun”, diye hesap sormuyor.
Sünnîliğin her bakımdan kalesi, medeniyetimizin simgesi Bağdat gibi, Halep gibi, Musul,
Kerkük, Telafer, Basra, Kûfe gibi sembol şehirlerini DEAŞ denen maşa örgütlerle mizansen
düşmanlıklar icat ederek yerle bir ediyor, tarihten, bölgenin tarihinden siliyor, İslâm
medeniyetinin kalbi olan merkez coğrafyasından İslâm&#39;ın kurucu, konumlandırıcı ve koruyu
şehirlerinin ve tarihinin izlerini yok ediyor, köklerini kurutuyor!

YUSUF KAPLAN - Bin Yıllık Büyük Oyun İslam Medeniyetinin Tasfiyesinden İslam'ın Tasfiyesine

İslâm&#39;ın alacağı şekil dünyanın nereye gideceğini ve alacağı şekli belirleyecek.
Türkiye’nin alacağı şekil de İslâm&#39;ı nasıl bir geleceğin beklediğini belirleyecek.
Dünya tarihini bin yıl biz yaptık. Ama iki asırdır yaşadığımız medeniyet krizinden ötürü
tarihten uzaklaştırılmış olduk.
İslâm Türkiye&#39;nin omurgasını ve ruhunu belirleyecek konuma yükselirse bu coğrafyanın
kaderini de, bölgenin kaderini de biz belirleriz; dünyanın kaderinin belirlenmesinde de kilit
rol oynarız. 
 OSMANLI TU KAKA, İRAN YERE GÖĞE SIĞDIRILAMIYOR! 
İşte İslâm ülkemizin ve medeniyet coğrafyamızın kaderini belirleyecek konuma yükselmesin
diye İslâm dünyasını içeriden birbirine düşürecekler. Bu süreç, çoktan başladı ve son hızla
sürüyor…
O yüzden İran bölgeye yerleştirildi. İran, Şiî yayılmacılığı üzerinden Pers emperyalizmini
hortlatmak. Bölgenin Selçuklularla birlikte bin yıldır hâkimi olan Osmanlı&#39;nın parçalanması,
Türkiye’nin laik bir cendereye giydirilerek kültürel intiharın eşiğine sürüklenmesi, buna
mukabil laik değil Şiî İran&#39;ın önünün açılması aslâ tesadüfî değil.
Bin yıllık yeni bir oyun sahneye konuluyor: Osmanlı’dan boşalan yere Şiî İran yerleştiriliyor.
Osmanlı&#39;dan laf eden herkes “Yeni-Osmanlıcı” yaftası yerken, Şiâ&#39;nın Sünnî coğrafyanın
merkezine yerleştirilmesine kimse gıkını çıkarmıyor; aksine bundan şikâyet eden, bunun
İslâm&#39;ın kaderini değiştirmeye matuf büyük bir stratejik oyun olduğunu söyleyen bizim gibi
insanlar içimizdeki İrancılar tarafından linç ediliyor!
İnanılır gibi değil gerçekten. 
 ARTIK DÜŞMANIMIZ BATI OLMAYACAK! 
Bunun mezhepçilik, ırkçılıkla, benmerkezcilikle filan alakası yok, elbette ki. Bir vakıâ bu.
Tarihî ve sosyal bir vâkıâ. Tarihselliğe indirgediğim düşünülebilir. Öyle bir şey sözkonusu
olamaz. Bu bir hakikattir, bu hakikatin tarihî olarak, sosyolojik ve kültürel olarak da tezâhür
ettiğini, hayat bulduğunu söylemek bile gerekmiyor ama demek ki bazen söylemeden de
olmuyor.
Hem omurgayı çökertmek hem ruhu bitirmek istiyorlar: Omurga da, ruh da Ehl-i Sünnet&#39;tir.
O yüzden İslâm&#39;ın omurgasını çökertmek ve ruhunu yok etmek için İran’ı palazlandırdılar.
Nükleer güç yaptılar.
Artık bizi birbirimizle boğuşturacak bir düzen kuruyorlar.

YUSUF KAPLAN - İslâm Medeniyetinin Tasfiyesinden İslâm'In Tasfiyesine…

Türkiye, iki asır önce, bir modernleşme tecrübesi yaşamaya sürüklendi: Osmanlı&#39;daki
modernleşme tecrübesi, Cumhuriyet&#39;le birlikte “muasır medeniyetler seviyesi”ne çıkma hedefi
ile belirlenen sığ bir Batılılaşma, kaskatı bir laikleşme dayatmasına dönüştü. Aslında ortada
gerçek bir Batılılaşma tecrübesi olmadı hiçbir zaman. Yaşadığımız şey simülatif (sağ, sahte ve
yüzeysel) bir Batılılaşma biçimiydi.
Bu projenin asıl hedefi, bizi İslâm’dan uzaklaştırmaktı. Türkiye, Batılılaşınca İslâmî yönünü
ve yörüngesini yitirip yeni bir yöne ve yörüngeye kavuşmuş olmadı. Raydan çıkmış oldu.
Benimsenin bir yönün ve yörüngenin gerçekten bir toplumun yönüne ve yörüngesine
dönüşmesinin en temel, olmazsa olmaz tabiî şartı, ruhunun olması, ruh sunabilecek kadar asil
bir fikir, oluş ve varoluş çilesi, mücadelesi üzerine bina ediliyor olmasıdır.
Türkiye&#39;de böyle olmadı: Savaş verildi ama savaştan sonra bizim dünyamız yıkıldı, başka bir
dünya da kurulamadı, laik rejimin teorisyen öncülerinden kadro hareketi&#39;nin babası Şevket
Süreyya Aydemir’in yerinde tarifiyle! 
 İSTİKLAL SAVAŞI&#39;NI NİÇİN VERDİK BİZ? 
Kime karşı İstiklal savaşı verdik biz? İlk bakışta, emperyalistlerin topraklarımızı işgal
etmelerine izin vermemekti savaş. Savaştık. Emperyalistleri defettik.
Emperyalistleri defettik defetmesine ama emperyalistlere rahmet okutacak büyük kültürel
cinayetlere imza atmaktan çekinmedik. Emperyalistlerle savaştık ama savaşı kazandıktan
sonra içerde emperyalistlere rahmet okutacak başka bir savaş verildiğine tanık olduk bu
toplumun tarihî tecrübesine, medeniyet birikimine, kültürel dinamiklerine, kısacası ruhuna
karşı!
Biz dışarıda düşmanları yendik ama içeride birileri düşmanlarımıza rahmet okutacak kadar
bizi yere serdi, bu ülkenin has insanını ipe gönderdi, insanlığın önünü açacak engin, derinlikli
ve asırların çilesiyle oluşturulan kültürünü inkâr etti, gelecek nesilleri kültürel intiharın
eşiğine sürükleyecek bir kültürel soykırım gerçekleştirdi: Bu toplumun ruh kökleri kurutuldu,
değerleri unutturuldu, dili, tarihi hadım edildi, hepimizin üzerinde “yapıştırma bıyık” gibi
duran posası çıkmış bir Batı kültürü, değerleri aşılandı hepimize, bizi İslâm&#39;dan,
kültürümüzden, değerlerimizden ve tarihimizden uzaklaştırılacak asimile edici,
yabancılaştırıcı, yozlaştırıcı, bizi Batılıların karikatürüne, celladına âşık tasmalı çekirgelere
dönüştürücü bir endoktrinasyondan geçirildi bu ülkenin mazlum çocukları kaç kuşak…
İstiklal Savaşı&#39;nda neyin savaşı verildi? Bu ülkenin bağımsızlığının, elbette ki. Ne
bağımsızlığı, kimden bağımsızlık? Siyasî, kültürel ve ekonomik bağımsızlık. Emperyalistlerin
ülkemizi işgal etmelerine, kültürümüzü yok etmelerine ve ekonomimizi peşkeş çekmelerine
izin vermemek için emperyalistlere bağımsızlığımızı kaptırmadık. Güya.
Güya diyorum. Eğer emperyalistler bu toprakları işgal etmiş olsalardı, emperyalistlerin
yapacaklarının hepsini biz bu ülkede bu ülkenin çocuklarına karşı kendi ellerimizle yaptık:
İslâm&#39;ı hayatımızın her alanını tanımlayan yegâne siyasî, kültürel ve sosyal otorite,
hegemonya ve meşruiyet aktörü olmaktan çıkardık. Başka bir ifadeyle, İslâm&#39;ı hayatımızın her
alanından uzaklaştırdık resmen, cebren ve hileyle…
Sorulmayan ve cevabı verilmesi gereken yakıcı soru şu burada: Eğer emperyalistlerin işgal

ettiklerinde yapacakları şeyleri biz kendimiz yapacak idiysek, emperyalistlerle niçin savaştık
ki biz?

YUSUF KAPLAN - TÜRKİYE'DE İSLÂM'IN GELECEĞİ TEHLİKEDE

Önemli bir konuyu yeniden yazıyorum: Gençlik meselesini. Gençlik elimizde kayıp gidiyor.
Gençliğini kaybeden beş toplumun geleceği karanlıktır, çıkmaz sokaktır.
Gazze&#39;deki soykırımdan sonuç itibariyle hiç de farklı olmayan ürpertici bir sorunumuz var:
Çocuklarımızı kaybediyoruz… Liselerdeki çocuklarımız hız, haz ve ayartı peşinde
koşturuyor. Üniversitelerdeki çocuklarımız da aynı şekilde.
Popüler kültür ve popüler kültürün en yaygın mecrası sosyal medya, bu kültürel soykırımı
katmerli hâle getiriyor.
Soru şu burada: Liselerdeki çocuklarımızın kaçta kaçının İslâm diye bir derdi, davası, iddiası,
hayali ve rüyası vardır? Üniversitelerdeki çocuklarımızın kaçta kaçı Gazalî&#39;yi, İbn Sina&#39;yı, İbn
Arabi&#39;yi, İbn Haldun&#39;u, Cezerī&#39;yi, Birûnī&#39;yi, Sinan&#39;ı, Itrī&#39;yi ideal model olarak görüyor acaba?
Bu sorular hayatî sorular ve verilen cevaplar hayal kırıklığına yol açacak kadar ürpertici.
Her zaman söylediğim gibi: Genç kuşaklarını ihmal edenler, geleceklerini imha ederler.
Çocuklarımız hız, haz ve ayartı rejimi dromokrasinin pençesinde kıvranıyor. Hedonizmin,
egoizmin, nihilizmin kurbanları olmak üzereler… Bütün bu akımlar, deizmin, ateizmin
kucağına itiyor çocuklarımızı.
 
DEİZM VE ATEİZM DALGASI… 
Peygamber&#39;siz din olmaz. Peygambersiz din, asliyetini ve hüviyetini de, varlığını ve anlamını
da yitirir.
Ama çağımızda peygamber fikrine saldırı var. Deizm, Tanrı fikrini, inancını kabul eder ama
peygamberi, peygamber fikrini ve inancını reddeder. Deizm, Tanrı fikrini kabul etse de,
sonuçta, deizmin tanrı inancı, pagandır: Hayata karışmaz, hayatın dışındadır deizmin tanrısı.
Hayata karışmayan bir Tanrı fikri, Yaratıcı olamaz, yaratılanların icat ettiği bir mahlûkât
olabilir ancak.
Deist olup da dindar olduğunu söyleyen insanlar var. Deizm, hakîkî dinin, inancın altını oyar.
Deist, her ne kadar Tanrıya inandığını söylese de, inanan biri değildir, inançla, din&#39;le dalga
geçen, kafasına, keyfine göre hem tanrı hem de din icat eden biridir. Deist, tastamam
palyaçoyu andırır: Deistleri en iyi açıklayacak ifade palyaço metaforudur. 
 KALICI ÇIKIŞ YOLU: TEVHİD İNANCI VE NÜBÜVVET FİKRİ 
Din&#39;in temeli tevhid&#39;dir. Tevhid, hem yaratıcının tekliğini ve benzersizliğini ifade eder hem de
hayatın birliğini teminat altına alır, kosmos yerine kaosun, vahdet yerine kesret&#39;in hâkim
olmasını önler.
Tevhid inancı, bütün fikrine dayanır. Bütün fikri, insanın parça&#39;nın, dolayısıyla atomun
dünyasında kaosun eşiğine sürüklenmesinin önüne set çeker. Bütün fikri, her bir parça&#39;nın
hem kendi varlığı ve anlamı hem de diğer parçalarla ve bütün&#39;le ilişkisi açısından hayatta
kozmos&#39;un, düzenin, nizamın teminatıdır.
Bütün fikrinin yitirildiği bir yerde, parça bütün&#39;ü de paramparça eder; hayatı kaosun,
anlamsızlığın ve nihilizmin eşiğine sürükler.
Bütün fikri&#39;nin ve parça&#39;nın bütün&#39;le kopmaz irtibatının ve hayatın anlamını, insanın da
özgürlüğünü yitirmemesinin yegâne kaynağı nübüvvet fikri&#39;dir. Nübüvvet fikri hem tevhid
akîdesinde kristalize olan bütün fikri&#39;nin hem de insanın özgürlüğünün yegâne sigortasıdır.

Peygamber&#39;i devre dışı bırakan bir din, kısa devre yapar ve ortaya kelle sayısı kadar din
yorumu çıkar.
Tevhid fikri, dinin temeli. Nübüvvet fikri ise sütunu.
Diyanet ve diğer devlet yetkilileri, propagandasını yapmamak için açıklamaktan çekinseler
de, deizmin ve hatta ateizmin hızla yaygınlaştığını, insanların dini hızla terkettiklerini ya da
dine karşı ilgisiz ve kayıtsız bir tavır sergilediklerini gözlemliyoruz. 
 ÜLKENİN ELİMİZDEN GİTMEMESİ İÇİN…

Genç kuşakları yitirirsek, ülke elimizden gider…

YUSUF KAPLAN - Genç kuşakları yitirirsek, ülke elimizden gider…

MTO, seyir hâlinde… Ama hiçbir şeyi seyretmemek, sessiz kalmamak için hareket hâlinde…
Medeniyetimizin yeniden ihyası, inşası ve insanlığa yitirdiği yitik cennete ulaştıracak hakikat
ışığını yeniden ulaştırma kaygısı, çabası ve derdi ile kamplarda… MTO Akademik Yaz
Kamplarımız için şehir şehir, köy köy, belde belde, bölge bölge yol alıyor bütün MTO
kamplarına katılacak, makale sunacak talebelerimiz…. Memleketin damarlarında MTO kanı
dolaşıyor, taze kan aşılamak, ruh aşısı yapmak, sahipsiz ülkemizi, mazlum medeniyet
coğrafyamızı, cehennem çukuruna doğru sürüklenen dünyamızı hakikat medeniyetinin
zamanları ve mekânları, çağları ve dünyaları aşan, bizi hem kendi hakikatimizle, özümüzle
buluşturan hem de ilâhî hakikate ulaştıran uzun soluklu tohumlarını yeşertmek, beş yıldır
ektiğimiz tohumlarını meyvelerini görmek, tadmak için…
Yollardayız… Yola çıkmış durumdayız… Nefes alıyoruz demektir bu. Yoldayız, nefes
veriyoruz demektir bu da. Yol olacak, tarihin akışını değiştirecek altın vuruşun kıvılcımını
çakacak alperenler, akıncılar ve dervişlerle sefer hâlindeyiz. En büyük zaferin sefer olduğu
bilinciyle yollardayız… Karış karış Anadolu’ya hakikat medeniyetinin tohumlarını yeniden
ekmek, mayasını yeniden karmak ve diriltici bir ruh atılımına karınca kaderince öncülük
yapmak derdi, kaygısı ve tasasıyla… yollardayız…
Birbirinden güzel sekiz akademik kamp planladık bu yaz. Temmuz, Ağustos ve Eylül ayları
bizim kamp mevsimimiz. “Beşinci mevsim.” Çorum Hitit Üniversitesi rektörü Ali Osman
Öztürk hocamızın Han Sohbetleri programında yaptığım ve pürdikkat dinlenen yaklaşık iki
saat süren konferanstan sonra yaptığı kısa ama özlü konuşmada yaptığı tarif bu oldu MTO
için. “MTO ile yeni bir rüzgâr, yeni bir hava estirdiniz, yeni, taze bir ruh iklimi inşa ettiniz
karış karış bütün Anadolu’da ve 60&#39;a yakın ülkede sevgili Yusuf Kaplan Hocam. Bir beşinci
mevsim oldu bu bizim için, herkes için… Taze bir ışık… Aşk ile yoğrulan, çıkılan ve yakılan
bir hakikat medeniyeti ışığı.” Böyle tarif etmişti MTO&#39;muzu.
Beşinci yılında MTO&#39;yu, hayal edilmesi bile hayal uzun soluklu bir yolculuğa çıktı.
Medeniyetimizi yeniden inşa edecek, ihya edecek inanmış ve adanmış, her alanda öncü
olacak, birinci sınıf akademisyenler, sanatçılar ve düşünürler olarak yetişecek ama hepsinden
önemlisi de güzel Müslümanlar olarak önümüzü açacak şafak yağmurları&#39;nın yetiştirilmesi
yolculuğu bu.

YUSUF KAPLAN - Çorum kampımız da rüya gibi geçti “beşinci mevsim” gibi… (1)

Devlet, bugün Malazgirt Zaferi&#39;nin yıldönümü münasebetiyle Ahlat&#39;ta toplanıyor.
Malazgirt Zaferi, bir ordunun bir başka orduya karşı verdiği bir savaşın sonucunda elde
edilmiş bir zaferin adı değildir.
Malazgirt Zaferi, bir ruhun adıdır; direniş ve diriliş ruhunun.
Mekke&#39;den süt emen, Medine&#39;den beslenen, Kudüs&#39;te meyve veren hakikat medeniyetinin
insanlık çapında bir yürüyüşe soyunmasının başlangıç noktasıdır.
Malazgirt, sadece Türklerin tarihinde dönüm noktası değildir; hem İslâm tarihinde hem de
insanlık tarihinde tarihin akışının, yönünün, yörüngesinin belirlendiği bir büyük dönüşümün
miladıdır.
O yüzden Malazgirt ruhu, Selçuklu&#39;nun ufku, insanlığın umududur. 
 ALP ARSLAN: SAMİMÎ BİR MÜSLÜMAN, ASALET VE MERHAMET TİMSALİ BİR
SULTAN 
 Sultan Alp Arslan, 1030 yılında doğdu, 43 yaşında ömrünü doldurdu. Bu kısacık ömrüne
hem bu toprakların insanlarının, hem bütün müslümanların hem de insanlığın kaderinin nihâî
yönünü belirleyecek bir dünya tarihi haritası sığdırdı.
Sadece dokuz yıl hükümran oldu, dokuz yılda yaptıklarıyla dünya tarihinin alacağı şeklin
tohumlarını ekti, yörüngesini belirledi.
Anadolu&#39;dan Balkanlar’a, Kuzey Afrika’dan Yemen&#39;e kadar dalga dalga, sayha sayha
yayılacak Hakikat Medeniyeti Çınarı, Sultan Alp Arslan&#39;ın diktiği işte bu dev çınardı.
Böylesi bir çınarı herkes dikemezdi; bu şeref herkese lûtfedilemezdi.
Sultan Alp Arslan, her şeyden önce, samimî, ihlaslı, donanımlı bir müslümandı.
Asalet timsali bir sultandı. Adalet, ahlâk ve merhamet anıtı bir insandı.
Sadece müslüman kaynaklar değil, Süryani, Ermeni, Rum kaynaklar da, Sultan Alp Arslan&#39;ı
böyle tasvir ediyorlardı.
Alp Arslan, bu hakikati kendisi de açıkça dile getirmiştir: “Biz, tertemiz, bid&#39;atten uzak
müslümanlarız. Allah rızasını kazanmak için kefenimizle yola çıkmış insanlarız. Bu
sebepledir ki, Allah Teâlâ bize yardımını esirgememiştir.” 
ASKERÎ ORDULAR YETMEZ; FİKİR VE MEFKÛRE ORDULARI ŞART! 
 Sultan Alp Arslan, İslâm dünyasının yaşadığı fitne-fesadı, darmadağınıklığı, kaosu, yıkımı
iliklerine kadar yaşayan, o yüzden yüreği yangın yerine dönen bir müslüman, hedefe
kilitlenen bir sultandı.
İslâm dünyasının yaşadığı iç buhranları ve dış sorunları hal yoluna koymayı kafasına
koymuştu.

YUSUF KAPLAN - Malazgirt ruhu: Selçuklu ufku ve insanlığın umudu

MTO (Medeniyet Tasavvuru Okulu) akademik yaz kampları bütün hızlıyla sürüyor:
Entelektüel ve akademik hayatımıza kalite ve seviye, eğitimimize ruh, hayatımıza kardeşlik
ruhu kazandırıyor…
Bugün ben aradan çekileceğim ve sizi MTO&#39;muzun en parlak talebelerinden Hayrunnisa
Karaman kardeşimin Çorum Kampı izlenimlerini yazdığı şiir gibi akan metniyle başbaşa
bırakacağım. Zihin açıcı, dura düşüne, derinlemesine nefes alıcı okumalar…
+++
Dedem yıllarca fısıldadı kulağıma, “sen dikenler içinde gül olacaksın!
Güller içindeyse apayrı bir gül.”
“Ahlâkımız, felsefemiz dekadansın (tefessühün, çözülmenin) formlarına dönüştü. Karşı-
devrim, sanattır,” diyen Nietzsche’nin sözüne bir nazîre ile MTO’da biz “rağmen devinim
toparlanmaktır,” hareketindeyiz.
Durağanlığa rağmen aksiyon, hayattan kopmaya rağmen, hayatlanmak.
Çöl büyüyor ve çöldür büyüten, gül devrimi vaktidir
Gurûb vaktidir ve şafak attıracaktır; gül dönüyor…
Bizim de hasat vakti bellediğimiz MTO akademik yaz kamplarında Çorum’da
Siyaset Düşüncesi / Tarih Tasavvuru kampına duruyoruz.
*
Yollar insanları birler. Rumeysa Çetin kardeşimle beraber bir ekip olduk.
Ankara’da Hacı Bayram’da nefes aldık, sonrasında Çorum’a ulaştık.
Han programı ve ardından MTO’da kökleşmiş ve MTO’ya kök vermiş olan aynı
zamanda, tanışma gecemiz oluyor.
İnsan biricik, bunu bildik.
Yüzlerine, g/özlerine baktığımda İstanbul özlemimi tazeleyen insanlar var bu
arada.
Gece kıymetle diğer güne gebelenir…
*
Makale sunumları vaktidir.
Bu kamplarda doruklarımıza kadar doyuyoruz. Çoğu zaman da açlığımızı
iliklerimize kadar fark ediyoruz. Tazeleniyoruz…
Hem akademik kaliteyi tanıma ve akademinin ruhsuzluğunu “tanımama”, hem
ruh doyumunu hem uhuvvet bağlarını yaşama bakımından bir “beşinci mevsim”
yaşıyoruz bu anlarda.
(Gürkan Gürarı) kardeşimizden açılımla Makale sunumlarından “bir kısım”
aktarıyorum:
“Kutsalın sırrı, yolculuğu kendinde açımlar.”
…
“Din, kendimize zuhur etmemizi sağlar.”

YUSUF KAPLAN - Çöl Büyümesine Gül Devrimi Vaktidir…

Sosyal medyanın en güçlü haber mecrası Yeni Şafak.
Yeni Şafak Gazetesi olarak yayın hayatına başladığımız ilk günden itibaren ülkemizde demokrasinin tüm kurumları ile yerleşmesi, milli irade ve değerlerimizin hâkim olması için tüm gücümüzle çalıştık. Bu ülkenin geleceğinin derin sularda boğulup gitmemesi için çaba sarf ettik. Fırtınalı günlerde sığınılacak bir liman olduk. Bugüne kadar ülkemize yapmış olduğumuz katkıyı bundan sonra da okurlarımızın desteği ile sürdürmeye devam edeceğiz. Her gün Yeni Şafak’la yeni bir umut olacak.

New tracks tagged #yusufkaplan