خسرو شکیبایی / خانه سبز / نوستالژی

از خون دل نوشتم نزدیک دوست نامه
انی رایت دهرا من هجرک القیامه

دارم من از فراقش در دیده صد علامت
لیست دموع عینی هذا لنا العلامه

عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید
ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی

هر چند کآزمودم از وی نبود سودم
من جرب المجرب حلت به الندامه

گفتم ملامت آید گر گرد دوست گردم
و الله ما راینا حبا بلا ملامه

عاشق شو ار نه روزی کار جهان سر آید
ناخوانده نقش مقصود از کارگاه هستی

پرسیدم از طبیبی احوال دوست گفتا
فی بعدها عذاب فی قربها السلامه

حافظ چو طالب آمد جامی به جان شیرین
حتی یذوق منه کاسا من الکرامه

محسن نامجو  .... حافظ ...از خون دل نوشتم

نوكون ناز . احمد عاشورپور

نه دل مفتون دلبندی نه جان مدهوش دلخواهی

 

 

 

نه بر مژگان من اشکی نه بر لبهای من آهی

 

 

 

نه جان بی نصیبم را پیامی از دلارامی

 

 

 

نه شام بی فروغم را نشانی از سحرگاهی

 

 

 

نیابد محفلم گرمی نه از شمعی نه از جمعی

 

 

 

ندارد خاطرم الفت نه با مهری نه با ماهی

 

 

 

كیم من آرزو گم كرده ای تنها و سرگردان

 

 

 

نه آرامی نه امیدی نه همدردی نه همراهی

 

 

 

گهی افتان و خیزان چون غباری در بیابانی

 

 

 

گهی خاموش و حیران چون نگاهی بر نظرگاهی

 

 

 

"رهی" تا چند سوزم در دل شبها چو كوكبها

 

 

 

به اقبال شرر نازم كه دارد عمر كوتاهی

رهی معیری

گلهای رنگارنگ 237 - بنان - ارکستر گل ها - جواد معروفی - سعدی

محفلی خصوصی در کالیفرنیا، آگوست ۱۹۹۰.

عکس روی تو چو در آینهٔ جام افتاد | عارف از خندهٔ مِی در طمعِ خام افتاد
حُسنِ روی تو به یک جلوه که در آینه کرد | این همه نقش در آیینه اوهام افتاد
این همه عکس مِی و نقش نگارین که نمود | یک فروغِ رخ ساقی‌ست که در جام افتاد
غیرت عشق زبان همه خاصان ببرید | کز کجا سِرّ غمش در دهن عام افتاد
من زِ مسجد به خرابات نه خود افتادم | اینم از عهد اَزَل حاصل فرجام افتاد
چه‌کند کز پی دوران نرود چون پرگار؟ | هر که در دایرهٔ گردش ایّام افتاد
در خم زلف تو آویخت دل از چاه زنخ | آه کز چاه برون آمد و در دام افتاد
آن شد ای خواجه که در صومعه بازم بینی | کار ما با رُخ ساقی و لب جام افتاد
زیر شمشیرِ غمش رقص‌کنان باید رفت | کان که شد کشتهٔ او نیک سرانجام افتاد
هر دمش با منِ دل‌سوخته لطفی دگر است | این گدا بین که چه شایستهٔ انعام افتاد
صوفیان جمله حریفند و نظرباز؛ ولی | زین میان حافظ دل‌سوخته بدنام افتاد

آواز استاد شجریان به همراه پیانوی رامین ذوالفنون

دریاچه نور،نلی |Daryacheh Noor - Nelli

نامدگان و رفتگان ، از دو کرانه ی زمان
 سوی تو می دوند ، هان ای تو همیشه در میان
 پیش تو ، جامه در برم نعره زند که بر درم 
 آمد مت که بنگرم، گریه نمی دهد امان
ای گل بوستان سرا، از پس پرده ها در آ 
 بوی تو می کشد مرا وقت سحر به بوستان
آه که می زند برون ، از سر و سینه موج خون 
 من چه کنم که از درون دست تو می کشد کمان
پیش وجودت از عدم زنده و مرده را چه غم؟
 کز نفس تو دم به دم می شنویم بوی جان
هر چه به گرد خویشتن می نگرم درین چمن 
اینه ی ضمیر من جز تو نمی دهد نشان

نامدگان و رفتگان- محمدرضا شجریان- محمدرضا لطفی- هوشنگ ابتهاج

پیغام اهل دل یا همایون‌مثنوی. این اثر در آذر سال ۱۳۶۳ اجرا و در سال ۱۳۷۴ منتشر شد. این اثر در دستگاه همایون و مرکب‌خوانی اجرا شده‌است.غزل‌های خوانده شده در این آلبوم، از فخرالدین عراقی و فیض کاشانی است.
اعضای گروه:
خواننده: محمدرضا شجریان
سنتور: منصور صارمی
تدوین: همایون شجریان

ادامهٔ آواز، مثنوی همایون و بیداد و عشاق، شوشتری، شعر از فیض کاشانی | محمد رضا شجریان

قطعه یارم از شیرازیس باند به خوانندگی و آهنگسازی میثم ذاکرحسین  (بر گرفته شده از آوازی استاد شجریان در فیلم دلشدگان )
تهیه کننده: پریسا واحدی
مدیربرنامه: عادل حقبین

خواننده،آهنگساز و تنظیم: میثم ذاکرحسین
تار: محمد ذاکرحسین،پیمان لردیفر
سه تار،تارباس،گیتارباس،رباب: میثم ذاکرحسین
کمانچه: محمد صارمیان
دف و کاخن:  علیرضا نصیری فرد
تمبک: کریم ابراهیمی
ویالن: پریناز لردیفر
صدا برداران: آرمان اخوان،محمد اکبران

Yaram Single

Shirazis - Yaram | شیرازیس - یارم

بهاری دیگر بی حضور تو از راه می‌رسد | شمس لنگرودی

Nioosh band - saghf mirizad

نشانه‌ای نیست
نگاه می‌‌کنم
اگر که تنها آن واژه می‌گذشت
به طرفه العینی طی میشد راه
کودک باز می‌گشت تا بازیگوشی
و در چهارراه دست می‌انداخت دور گردنت
لبت کجاست؟
که خاک چشم به راه است 

بهاری دیگر بی حضور تو از راه می‌رسد | شمس لنگرودی

Tahereh Zaj