ای خدا به کی بگم به کی بگم
که داره تنهایی آبم میکنه
حیفه من زندونی غم بمونم
غم داره خونه خرابم میکنه
چرا هیچکس نمیخواد حرفامو باور بکنه
بار این تنهایی رو برام سبکتر بکنه

کی میاد و کی میاد اون که چشاش
واسه من شبو چراغون بکنه
دست گرمشو تو دستم بذاره
خلوت دستامو ویرون بکنه
چرا هیچکس نمیخواد حرفامو باور بکنه
بار این تنهایی رو برام سبکتر بکنه

دارم از تنهایی دیوونه میشم
چرا هیچکس به سراغم نمیاد
نمیخوام دیوونه تنها باشم
دیوونه همدم دیوونه میخواد
چرا هیچکس نمیخواد حرفامو باور بکنه
بار این تنهایی رو برام سبکتر بکنه

دارم از تنهایی دیوونه میشم
چرا هیچکس به سراغم نمیاد
نمیخوام دیوونه تنها باشم
دیوونه همدم دیوونه میخواد
چرا هیچکس نمیخواد حرفامو باور بکنه
بار این تنهایی رو برام سبکتر بکنه
چرا هیچکس نمیخواد حرفامو باور بکنه
بار این تنهایی رو برام سبکتر بکنه

ايرج جنتي عطايي | بابك بيات | فريدون فرخزاد

دلکش --- بازگشته
امید جانم ز سفر بازآمد
شکر دهانم ز سفر بازآمد
ــــــــ
عزیز آن که بی خبر
به ناگهان رود سفر
چو ندارد دیگر دلبندی
به لبش ننشیند لبخندی
ــــــــ
چو غنچه‌ی سپیده دم
شکفته شد لبم ز هم
که شنیدم یارم بازآمد
ز سفر غمخوارم بازآمد
ــــــــ
هم‌چنان که عاقبت
پس از همه شب بدمد سحر
ناگهان نگار من
چنان مه نو آمد از سفر
ـــــــ
من هم، پس از آن دوری
بعد از غم مهجوری
یک شاخه‌ی گل بردم به برش
ـــــــ
دیدم که نگار من
سرخوش ز کنار من
بگذشت و به بر، یار دگرش
ــــــــ
وای، از آن گلی که دست من بود
خموش و یک جهان سخن بود
ــــــــ
گل که شهره شد به بی‌وفایی
ز دیدن چنین جدایی
ز غصه پاره پیرهن بود

دلکش - بازگشته - امید جانم ز سفر باز آمد Delkash- Baaz Gashte (Omide Janam Ze Safar Baz Amad)

خواننده : دلکش
آهنگساز: پرویز یاحقی
ترانه سرا: اسماعیل نواب صفا
ابوعطا
متن ترانه:
نه کسي آيد به برم نه ز کس باشد خبرم به خدا هر جا گذرم تو جلوه گري
سوي تو آورده دلم به بلا خو کرده دلم به غمت پرورده دلم اي اشک پری
به خدا دلخواه مني به شب من ماه مني ز چه رو جان کاه مني صبرم ببري
تو مرو از محفل من دل من شد قاتل من تو مجو از اين دل من ديوانه تري
چون برق بلايي در خرمن مايي به بلاکشيم چو بيايي
از آفت جانم دوري نتوانم تو بگو تو بگو چه بلايي
 چون برق بلايي در خرمن مايي  به بلاکشيم چو بيايي
از آفت جانم دوري نتوانم تو بگو تو بگو چه بلايي
نقش رخت نرود نفسي از يادم از چه به گوش دلت نرسد فريادم
چو براي تو زنده منم به هواي تو زنده منم
تا کي عاشق زار بلاکش تو  بسوزد از غم عشق و از آتش تو
دردا دل به تو بستم و غافل از اين که آتشي بود اين عشق سرکش تو
خونم را مي ريزي  تو با رقيب من آميزي ز من چو بخت من بگريزي ز آه من نمي پرهيزي 
ماه مني تو آرزوي دلخواه مني اگر که عشق جانکاه مني جدا ز من کجايي 
گر نفسي به قلب بي کرانم برسي نمي دهي دل خود به کسي از بس که بي وفايي
نه کسي آيد به برم نه ز کس باشد خبرم به خدا هر جا گذرم تو جلوه گري
سوي تو آزرده دلم به بلا خو کرده دلم به غمت پرورده دلم اي اشک پری
به خدا دلهاي مني به شب من ماه مني ز گلو جان کهنه مني هم رزم مني
تو مرا از محفل من دل من شد قاتل من تو مجو از اين دل من ديوانه تري
دل داده بسي باشد چون من چه کسي باشد دلداده و دل بسته آزاده و پر بسته


Par Basteh - پربسته

شعله ای سینه سوز بر تمامی وجودم زبانه میکشد و اضطرابی از حد بیرون تنیده باهراس مباداها، جانم را به آتش میکشد ، ان زمان که یک لحظه تنها یک لحظه غیر قابل تصور خود را بجای ان مادران داعداری می پندارم که با بحرا ن‌های بس عظیم در فقدان فرزندان دلبندشان روبرو بوده اند و درد استخوان سوز شکنجه،زندان و اعدام عزیزانشان را چون زحمی کشنده بر جان و روح متحمّل شده‌اند و هنوز نیز از پای ننشته اند..روان محمد و عبدلله شاد. پ. ساعد 

محمد نوری - نمیشه غصه ما رو یه لحظه تنها بذاره

دلکش _ پرسون پرسون

من وجودم مال توست - رامش

محمد نوری (زادهٔ ۱ دی ۱۳۰۸–درگذشتهٔ ۹ مرداد ۱۳۸۹) خواننده ایرانی بود. محمد نوری موسیقی را زبانی جهانی و از آن تمام اقوام و ملت‌های روی زمین می‌دانست و از همین رو به اقتباس و الهام از هنر کلاسیک غرب معتقد بود.[۱] او برنده جایزه «خورشید طلایی» (۵۰ سال صدای متفاوت و ماندگار) در سال ۷۸ از جشنواره مهر و دارای مدرک درجه یک هنری خوانندگی از شورای عالی ارزیابی کشور و وزارت ارشاد بود. وی در سال ۱۳۸۵ (چند سال پیش از مرگش) به عنوان چهرهٔ ماندگار برگزیده شد.
نوری در تهران زاده شد و در جوانی آواز را نزد خانم اولین باغچه‌بان و تئوری موسیقی را نزد سیروس شهردار و فریدون فرزانه، اساتید هنرستان عالی موسیقی، فراگرفت. وی شیوهٔ آواز خود را متأثر از بافت و غنای زخمه‌ایِ اساتیدی چون حسین اصلانی، ناصر حسینی، و محمد سریر می‌داند.

دههٔ بیست، دوران آغاز نوعی تفکر در شعر و موسیقی آوازی درمیان مردم ایران، به‌ویژه نسل جوان بود که بخشی را می‌توان متأثر از نشر و پخش وسیع‌تر موسیقی علمی و آثار فولکلور کشورهای مختلف جهان ازطریق رادیو و صفحات گرامافون دانست. «محمد نوری» در همین سال‌ها - سنین نوجوانی - با خواندن اشعار نوینی که برروی نغمه‌های روز مغرب‌زمین و برخی قطعات کلاسیکِ آوازی سروده شده‌بود، کار خوانندگی را آغاز کرد. او طی سال‌های بعد، با تکیه بر تحصیلات هنرستانی و دانشگاهی خود، توانست هویت مستقلی به این اندیشه و گرایش ببخشد و با اجرای آثار اساتیدی که قبلاً ذکر آنان رفت، فضای متفکرانه‌ای به گونهٔ آوازیِ خویش دهد.

آوازهای این استاد، طی پنج دهه، درمیان سه نسل، شأن و اعتبار ویژه‌ای کسب کرده‌است. این هنرمند در حاشیهٔ سال‌های پرتلاش، با اجرای بیش از سیصد قطعهٔ آوازی، تقریر و ترجمهٔ مقالات و سرودن اشعاری از ترانه‌های ماندگار، بیش از پیش خود را در دل مردم این مرزوبوم جا داد. او اخیراً چند اجرا به نفع بیماران خاص داشت. صدای او برای نسل گذشته یادآور لحظه‌های خوب و مهربانی‌های سرشار، و برای نسل امروز، آفرینندهٔ شیرین‌ترین خاطرات است. وی ترانه‌های میهنی زیادی اجرا کرده‌است. یکی از مهمترین و معروف‌ترین ترانه‌های وی، جان مریم نام دارد که آهنگ زیبای آن از ساخته‌های خود نوری است.

نوری در کنار تحصیل در رشته ادبیات زبان انگلیسی و رشته نمایش، آواز ایرانی را نزد اسماعیل مهرتاش آموخت. بعد از آن نزد اساتید هنرستان عالی موسیقی «سیروس شهردار» و «فریدون فرزانه» و«مصطفی پورتراب» رفت و از آن‌ها تئوری موسیقی، سلفژ و نوازندگی پیانو را فراگرفت. آواز کلاسیک را نزد اولین باغچه بان و فاخره صبا آموخته و شیوه آوازی خود را با تاثیر از استادانی چون حسین اصلانی، ناصر حسینی پیدا کرد و رفته رفته به شیوه منحصر به فرد خود دست یافت. شیوه‌ای که به سختی می‌توان آن را در زیر شاخه‌ای از شاخه‌هایی چون پاپ، کلاسیک و... گنجاند.او پس از انقلاب اسلامی و پس از مدتی سکوت، فعالیت هنری خود را با آلبوم در شب سرد زمستانی همراه با فریبرز لاچینی و احمدرضا احمدی در سال ۱۳۶۸ از سر گرفت و این همکاری بعدها با آلبوم آوازهای سرزمین خورشید ادامه یافت. اندگار]] موسیقی انتخاب و معرفی شد. او فارغ‏‌التحن اشعاری از ترانه‌های ماندگار، بیش از پیش خود را در دل مردم این مرزوبوم جا داد. او در سال‌های صیل از هنرستان تئاتر، زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه تهران، و مبانی تئاتر از دانشکدهٔ علوم اجتماعی بود. وی به لحاظ پایبندی به اخلاقیات و پرهیز از دروغ و فریب به جایگاه والایی در بین مخاطبان و در اجتماع دست یافت.این استاد، طی پنج دهه، درمیان سه نسل، شأن و اعتبار ویژه‌ای کسب کرد. این هنرمند در حاشیه سال‌های پرتلاش، با اجرای بیش از سیصد قطعه آوازی، تقریر و ترجمه مقالات و سرودآخر عمر چند اجرا به نفع بیماران خاص داشت. صدای او برای نسل گذشته یادآور لحظه‌های خوب و اجرای ترانه‌های مختلف محلی آذری، گیلکی، شیرازی و... او همچون «جان مریم»، «شالیزار»، «واسونک»، «جمعه بازار» و... به لحاظ احساس و لهجه در نهایت زیبایی و استادی است.در سال ۱۳۸۵ او از سوی سازمان صدا و سیما به عنوان [[چهره مانی‌های سرشار، و برای نسل امروز، آفریننده شیرین‌ترین خاطرات است. وی ترانه‌های میهنی زیادی اجرا کرده‌است که هر یک اوج حس وطن دوستی را در دل ایرانیان بیدار می‌کند. یکی از مهم‌ترین، زیباترین و معروف‌ترین ترانه‌های وی، جان مریم نام دارد.سرانجام پس از سال‌ها مبارزه با بیماری سرطان مغز استخوان و وخامت وضعیت جسمانی در شامگاه ۹ مرداد ۱۳۸۹ در بیمارستان جم در تهران به دیار باقی شتافت


نمی شه غصّه ما رو ٬ یه لحظه تنها بذاره
نمی شه این غافله ٬ ما رو تو خواب جا بذاره
ما رو تو خواب جا بذاره
دلم از اون دلای ٬قدیمیه از اون دلاست 
که می خواد عاشق که شد ، پا روی دنیا بذاره 
پا روی دنیا بذاره
دوست دارم یه دست ، از آسمون بیاد ما دوتا رو
ببره از اینجا و ٬ اون ور اَبرا بذاره
تو دلت بوسه می خواد، من می دونم امّا لبت 
سر هر جمله ی دلش ، می خواد یه امّا بذاره
بی تو دنیا نمی ارزه ،تو با من باش و بذار 
همه دنیا منو ، همیشه تنها بذاره

نمی شه غصّه ما رو ٬ یه لحظه تنها بذاره
نمی شه این غافله ٬ ما رو تو خواب جا بذاره
ما رو تو خواب جا بذاره
دلم از اون دلای ٬قدیمیه از اون دلاست 
که می خواد عاشق که شد ، پا روی دنیا بذاره 
پا روی دنیا بذاره

من می خوام ،تا آخر دنیا ، تماشات بکنم
اگه زندگی برام چشم تماشا بذاره
دوست دارم یه دست ، از آسمون بیاد ما دوتا رو
ببره از اینجا و ٬ اون ور اَبرا بذاره
تو دلت بوسه می خواد، من می دونم امّا لبت 
سر هر جمله ی دلش ، می خواد یه امّا بذاره
بی تو دنیا نمی ارزه ،تو با من باش و بذار 
همه دنیا منو ، همیشه تنها بذاره

آرزوها - محمد نوری

آپلود شده توسط پیج تصنیف و آوازهای ایرانی فیسبوک

امشب شب مهتابه- سیما مافیها

آپلود شده توسط پیج تصنیف و آوازهای ایرانی فیسبوک
>>>www.facebook.com/tasnifvaavazha<<<

شعر:مهدی رئیسی
دستگاه:سه گاه(زابل)
آهنگ:محلی(مجید وفادار)


 یاد ازآن روزی که بودی زهره یار من
دور از چشم رقیبان در کنار من
حالیا خالی است جایت ای نگار من
در شام تار من آخر کجایی زهره
 
یاد داری زهره آن روزی که در صحرا
دست اندر دست هم گردش کنان تنها
راه می رفتیم و در بین شقایقها
بود عالم ما را لطف و صفایی زهره
 
بود هنگام غروب و آن روز پر زیبا
ایستادیم از برای دیدنش آنجا
تکیه تو بر سینه ام دادی سر خود را
گفتیم و ما تنها بس رازهایی زهره
 
چون یقین کردی که در عشقت گرفتارم
طرد گشتی و نمودی اینچنین خارم
خود نکردی فکر آخر نازنین یارم
من همچو تو دارم آخر خدایی زهره
بوی که داری (باد صبا )
 
ای باد صبا بهر خدا بوی که داری
حبيبم بوی که داری
اين بوی خوش از سلسله موی که داری
جانم جانم موی که داری
حبيبم موی که داری
خرم شده بستان ز تو ای باد بهاری
اين خرمی از روی که و بوی  که داری
بوی که داری
ای عزيز بوی که داری
 
آی ای کاش بدانستم يک آرزوی دل
تا خود تو به دل آرزوی روی که داری
تا خود  تو به دل آرزوی روی که داری
جانم جانم روی که داری
عزيزم روی که داری
 
آی يار دل   آه ای دل
ما روی دل از جمله جهان سوی تو داريم
تو روی  تو روی دل  قبله جان سوی که داری
عزيزم سوی که داری  حبيبم سوی که داری
گرديده مؤيد  گرديده مؤيد ز چه فکر تو پريشان
در سر مگر انديشه  گيسوی که داری
ای عزيز دل
در سر مگر انديشه  گيسوی که داری که داری
 

داریوش رفیعی- زهره

رنگه تنت رنگ مسی
نه رنگ پوست هر کسی
بوی تنت بوی گله
بوی گلای اطلسی
آخ ای که بهترین کسی
تو از کدوم راه میرسی
وقتی میای که دیر شده
نمونده در من نفسی

بیا که وقتش رسیده
چشمام به راهت خشکیده
صبر هزار ساله من
دیگه به آخر رسیده
هیچ کسی همصدام نبود
شریک غصه هام نبود
کسی که مثل تو باشه
حتی تو قصه هام نبود


رخت تنت غبار راه
خاک تموم جاده ها
خورجین اسبت پر عشق
پر از شکفتن و صدا
قد تموم آسمون
قلب یه قطره شبنمی
همنفس ستاره ها
اهل تموم عالمی
بیا که وقتش رسیده
چشمام به راهت خشکیده
صبر هزار ساله من
دیگه به آخر رسیده
هیچ کسی همصدام نبود
شریک غصه هام نبود
کسی که مثل تو باشه
حتی تو قصه هام نبود


بوی گلهای اطلسی: سیمین غانم ،فرهاد شیبانی، اردلان سرفراز

رسوای زمانه
آهنگساز :استاد همایون خرم
مایه مخالف سه گاه
ترانه : بهادر یگانه
آواز:  الهه 
رهبر ارکستر و تنظیم : استاد مرتضی حنانه 
______
روانشان انوشه 
با مهر : ع .الف.ساده