Dariush Rafiee

داريوش

Persian

Classic Persian

داریوش رفیعی

گلنار  گلنار کجایی که از غمت ناله می کند عاشق وفادار /
گلنار گلنار کجایی که بی تو شد دل اسیر غم دیده ام گهربار /

گلنار    گلنار    دمی اولین شب آشنایی و عشق ما به یاد آر/
گلنار   گلنار    در آن شب تو بودی و عیش و عشرت و آرزوی بسیار /

چه دیدی از من       حبیبم گلنار        که دادی آخر       فریبم گلنار/
نیابی ای کاش        نصیب از گردون   که شد ناکامی    نصیبم گلنار /

 بود مرا     در دل شب تار      آرزوی دیدار     تا به کی پریشان      تا به کی گرفتار /
یا مده مرا وعده ی وفا راز خود نگه دار      یا به روی من خنده ها بزن قلب من به دست آر /

چه دیدی از من       حبیبم گلنار        که دادی آخر       فریبم گلنار /



نیابی ای کاش        نصیب از گردون   که شد ناکامی    نصیبم گلنار /

نشدی عاشق   نشدی عاشق    ز کجا دانی   چه کشد هر شب   دل من گلنار /



لب خود بگشا    لب خود بگشا    به سخن گلنار  دل زارم را           مشکن گلنار/

Golnar-گلنار

با صدای داریوش رفیعی
بە سوی تو
بطرف کوی تو
بە پای جان آیم
بە آرزوی تو
مگر تو را جویم، کە جانفزایی
نشان تو، گە از زمین گاھی، ز آسمان جویم
رهی عجب پویم، ره تو میپویم، بگو کجایی؟
کی بە جز بە راە تو راە دگر گذرم؟
بە غیر نام تو، نام دگر نبرم
بە دیدەی حیران، خموش و سرگردان، بە جستجویم
بیا بەسوی من، بیا بەسوی من، بیا بەسویم
بیا بەسوی من، فرشتەخوی من، فرشتە رویم
تویی در خیال من، باز آرامیدە غزال من، باز آرامیدە غزال من
تویی در خیال من، بازآرامیدە غزال من، بازآرامیدە غزال من
ای جان بر لب، بیا کە بار دگر،  ببینمت یک نظر
بەدیدەی حیران، خموش و سرگردان، به جستجویم
بیا بەسوی من، بیا بەسوی من، بیا بەسویم
بیا بەسوی من، فرشتەخوی من، فرشتە رویم

به سوی تو با صدای داریوش رفیعی

عاشق سرگردان - داریوش رفیعی

سپاس از آقایون فدوی و شیرخدایی که برای نشر این اثر مارا همراهی کردند

داریوش رفیعی/غبار Dariush Rafiee //GHOBAR

آهنگ سلطان قلبها | عارِف وعهدِيّه

اگر برای بعضی خواننده ها بتوان "زیباترین" کار-ی در نظر گرفت و داریوش رفیعی , خواب و خیال یکی از بهترین هاست . 

نام آهنگ: خواب و خیال
نام آلبوم: زهره
خواننده: داریوش رفیعی (1337 - 1306 ه.ش)
آهنگساز: مجید وفادار
شاعر: محمود ثنایی (شهر آشوب)
سال تولید: 1334

خوابی بود و خیالی ما را روز وصال
رفت از یاد و تبه شد حال آن خواب و خیال
روزی دلکش و خرم بود فارغ خاطرم از غم بود
بر گل از دم فروردین، لرزان قطره شبنم بود
وه زان حسن و جمال ، وه زان حسن و جمال

جان را نشاط و مستی از روی تو بود
دل را امید هستی بر موی تو بود
ریزان ز شاخ سوسن‌ها گل‌ها بر سرما
لرزان ز عشق و بی‌تابی هر دم پیکر ما
ای کاش دامانت را از کف نمی‌دادم
چه شد آن وفا چه شد آن صفا ز چه از چشمت افتادم؟
چو گذشته‌ها به برم بیا که دهد غم بر بادم

خواهم بار دیگر با تو به صحرا رفتن
غم‌ها از دل بردن خوش به تماشا رفتن
ای رفته بیا تا نروم از دست
کین زخمه غم پاره دلم بشکست

داریوش رفیعی خواب و خیال - daryush rafiee - khabo khial

گل یخ - کوروش یغمایی

تصنیف "چشم نرگس" با صدای روح نواز استاد محمد رضا شجریان
 آهنگی زیبا علی اکبر خان شیدا 
تنظیم استاد فرامرز پایور
 بر روی شعری زیبا از شوریده شیرازی
 در دستگاه دشتی

*************************************
چشم نرگس، ترانه‌ای قدیمی در آواز دشتی است که آهنگ آن را به علی اکبر خان شیدا نسبت می‌دهند، اما دلیل قطعی برای این نسبت وجود ندارد، به همین دلیل در یبشتر منابع موسیقی ازین نسبت با تردید نام برده شده‌است. شعر این قطعه نیز به فصیح الملک نسبت داده شده‌است.

تنظیم پایور برای این اثر ساختار موسیقی ملی را دارد و با ارکستر موسیقی ملی اجرا شده‌است که صدای سنتور و بربط در تنظیم پایور بر ایرانی بودن این اثر تاکید می‌کند. آهنگ این تصنیف از چهار بخش (بند) تشکیل شده‌است، که دو بند دوم تکرار دو بند اول می‌باشند. بند اول این تصنیف به قرار زیر است.

*************************************

خواهم که بر زلفت، زلفت، زلفت
هر دم زنم شانه، هر دم زنم شانه
ترسم پریشان کند بسی
حال هر کسی
چشم نرگست
مستانه مستانه، مستانه مستانه
خواهم بر آبرویت، رویت، رویت
هر دم کشم وسمه، هر دم کشم وسمه
ترسم که مجنون کند بسی
مثل من کسی
چشم نرگست
دیوانه دیوانه، دیوانه دیوانه
یک شب بیا منزل ما
حل کن دو صد مشکل ما
ای دلبر خشکل ما
دردت به جان ما شد، روح و روان ما شد
خواهم که بر چشمت، چشمت، چشمت
هر دم کشم سرمه، هر دم کشم سرمه
ترسم پریشان کند بسی
حال هر کسی
چشم نرگست
مستانه مستانه، مستانه مستانه
خواهم بر رویت، رویت، رویت
هر دم زنم بوسه،هر دم زنم بوسه
ترسم که نالان کند بسی
مثل من کسی
چشم نرگست
جانانه جانانه، جانانه جانانه

Mohammad Reza Shajarian - Cheshme Narges  ترسم که مجنون کند بسی مثل من کسی چشم نرگست دیوانه،دیوانه

Golbang–e Shajarian (Bot–e Chin)

Bot-e Chin

Tasnif Bote Chin/ Shajarian/ Shahbazian

چشم مست-شجریان-معمای هستی

عهدية - سلطان قلبها

آلبوم جان عشاق
خواننده: محمدرضا شجریان
آهنگساز: پرویز مشکاتیان
پیانو: جواد معروفی
تنظیم: محمدرضا درویشی

نگارینا دل و جانم ته داری
همه پیدا و پنهانم ته داری
نمی‌دونم که این درد از که دیرم
همین دونم که درمانم ته داری

Jan Oshagh

محمّدرضا شجریان ـ نگارینا ـ سوز و گداز

رفیعی در روز ۴ دی ۱۳۰۶، در بم دیده به جهان گشود. وی فرزند لطفعلی رفیعی، نماینده مردم بم در مجلس شورای ملی بود.

پس از گذراندن تحصیلات مقدماتی در همان شهر در جوانی به‌خاطر موسیقی، تحصیل را در بم نیمه کاره گذاشت و به تهران آمد.

در تهران ابتدا با مصطفی گرگین زاده و سپس با مجید وفادار آشنا شد که حاصل آشنایی داریوش رفیعی با مجید وفادار ضبط ترانه‌هایی زیبا و ماندگار مانند: «زهره» , «شب انتظار» با مطلع : شب به گلستان تنها منتظرت بودم , «گلنار» با مطلع: گلنار، گلنار، کجایی که از غمت ناله می‌کند عاشق وفادار... و بسیاری ترانه مشهور دیگر شد.

داریوش رفیعی همچنین با جواد بدیع زاده خواننده مشهور ایرانی نیز آشنا بود، به طوری که تقریباً عضو دایمی خانواده او بود.

او پس از مدتی تحمل رنج بیماری کزاز در بیمارستان هزار تختخوابی تهران که امروزه با نام بیمارستان امام خمینی آن را می‌شناسیم در روز ۲ بهمن ۱۳۳۷ سن ۳۱ سالگی درگذشت و او در گورستان ظهیرالدوله دفن کردند. مجموعه آثار او بانام «کاروان عمر» به کوشش شهرام آقایی پور در سال ۱۳۸۷ به چاپ رسیده‌است.

شب انتظار (منتظرت بودم)-داریوش رفیعی

آپلود شده توسط پیج تصنیف و آوازهای ایرانی فیسبوک
>>>www.facebook.com/tasnifvaavazha<<<

شعر:مهدی رئیسی
دستگاه:سه گاه(زابل)
آهنگ:محلی(مجید وفادار)


 یاد ازآن روزی که بودی زهره یار من
دور از چشم رقیبان در کنار من
حالیا خالی است جایت ای نگار من
در شام تار من آخر کجایی زهره
 
یاد داری زهره آن روزی که در صحرا
دست اندر دست هم گردش کنان تنها
راه می رفتیم و در بین شقایقها
بود عالم ما را لطف و صفایی زهره
 
بود هنگام غروب و آن روز پر زیبا
ایستادیم از برای دیدنش آنجا
تکیه تو بر سینه ام دادی سر خود را
گفتیم و ما تنها بس رازهایی زهره
 
چون یقین کردی که در عشقت گرفتارم
طرد گشتی و نمودی اینچنین خارم
خود نکردی فکر آخر نازنین یارم
من همچو تو دارم آخر خدایی زهره
بوی که داری (باد صبا )
 
ای باد صبا بهر خدا بوی که داری
حبيبم بوی که داری
اين بوی خوش از سلسله موی که داری
جانم جانم موی که داری
حبيبم موی که داری
خرم شده بستان ز تو ای باد بهاری
اين خرمی از روی که و بوی  که داری
بوی که داری
ای عزيز بوی که داری
 
آی ای کاش بدانستم يک آرزوی دل
تا خود تو به دل آرزوی روی که داری
تا خود  تو به دل آرزوی روی که داری
جانم جانم روی که داری
عزيزم روی که داری
 
آی يار دل   آه ای دل
ما روی دل از جمله جهان سوی تو داريم
تو روی  تو روی دل  قبله جان سوی که داری
عزيزم سوی که داری  حبيبم سوی که داری
گرديده مؤيد  گرديده مؤيد ز چه فکر تو پريشان
در سر مگر انديشه  گيسوی که داری
ای عزيز دل
در سر مگر انديشه  گيسوی که داری که داری
 

داریوش رفیعی- زهره

داريوش رفيعي

داریوش رفیعی - گلنار

کلام: اسماعیل نواب صفا | آهنگساز: حسینعلی ملاح | آلبوم: رویای هستی

www.facebook.com/delnavazan.playlist

هستی چه بود، قصهٔ پر رنج و ملالی
کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی
ای هستی من و مستی تو افسانه‌ای غم افزا
کو فرصتی که تا لذتی بریم از شب وصالی
ز هستی، نصیبم بود درد بی نهایت
چنان نی، ندارم سر شکوه و شکایت
چرایی غمین، اقامت گزین به درگاه می‌فروشان
گریز از محن، چو من ساغری بزن، ساغری بنوشان

ای دل چه ز جانم خواهی، ای غم، ز چه جانم کاهی
ترسم که جهانی سوزد از دل، چو بر آرم آهی
به دلم نه هوس نه تمنا باشد، چه کنم که جهان همه رویا باشد
بگذر ز جهان همچون من، افشان به جهانی دامن
بزمم سیه، اما سازد جمع دگران را روشن

به تصریح همسر بنان، او بهترین اثر خود را « حالا چرا» و «کاروان» می دانست و می گفت: «کاروان را برای بعد از مرگم خوانده ام». در سالهای پایانی عمر خویش، دلبستگی عجیبی به ترانه ی « رویای هستی» پیدا کرده بود تا آنجا که به طور دائم و مکرر به این ترانه خود گوش می‌داده‌ و با این آهنگ می گریست.

داریوش رفیعی/غبار Dariush Rafiee //GHOBAR

Mirzareza.Rahimi