The Fractal Sufis’- If We Dance Again

زنده‌ام هنوز

جاده بهشت

رو جاده پر از چرخ
یه راهو کلی مقصد
میشن دور ماشینا از هم
یکی میخنده یه سری خستن
من و تو سوار آهن
تو گوشامون پره آهنگ
بیدارم انگار که خوابم 
هم مستم و هشیارم
تو با من اگه باشی بهشته حتی
ته همین دره تموم شه دنیا
آسمون و خیابون و میدیم به شما
میریم یجا که اسم نداریم براش
میریم یجا که اسم نداریم براش 



این آهنگ با گوشی موبایل ضبط شده📱

امیدوارم که لذت ببرید🌿

Jade Behesht • جاده بهشت (mobile version)

موسیقی و اجرا: حسن بهرامی

گیتار: ماهان ملک

Donbale Khoshbakhti

Ba To Mimunam

Ba To Mimoonam - Kajcool

زادگاه قناری‌ها

ایپزود شماره ۹۷ #پادکست «جاده‌فرعی» با فرید امین.

با هم می‌شنویم :

Still Corners - Static
Piers Faccini - The Beggar & The Thief
iamamiwhoami - Chasing Kites

جاده فرعی - ۹۷

Almost.there? (prod. Chibi)

تراژدی در یک پرده 
چشماتو صبحِ زود دوس دارم
هر چی رو لب‌هات بود دوس دارم
ابهامتو مشهود دوس دارم
اما اینو چطور بهت بگم؟

رایحه‌ی موهاتو می‌گیرم
با فکرِ تو این کوچه رُ می‌رم 
از رختاتم تاثیر می‌پذیرم
اما اینو چطور بهت بگم؟ 

وقتی می‌خندی شب زیبا می‌شه
توو قلبِ آدم چیزها جا می‌شه
حسی که گم کردم پیدا می‌شه
اما اینو چطور بهت بگم؟

من که زبون‌تو نمی‌فهمم
که چیزی از دنیات نمی‌دونم
می‌نوشی و من توی فنجونت
ردپایی از من نمی‌خونم 
 
بارون بود و آهسته می‌رفتیم
شب سرگذشتِ بی‌قراری بود  
آینده‌ای که داشتم می‌دیدم
حوصله‌ای که تو نداری بود

می‌رفتیم و گربه‌های خمار
بی‌تفاوت نگامون می‌کردن
کشتی‌های شبای طوفانی
قرار نیس تو آفتاب برگردن 

می‌رفتیم و نفهمیدم می‌شه
رازِ خودمو با اسمت بگم 
حس می‌کردم بدرود باید گفت
اما اینو چطور بهت بگم؟ 

من که زبون‌تو نمی‌فهمم
که چیزی از دنیات نمی‌دونم
می‌نوشی و من توی فنجونت
ردپایی از من نمی‌خونم

A Tragedy in One Act

I love your eyes in the early morning hours,
love anything that's on your lips
I love your ambiguities,
but how should I tell it to you?

I absorb your hair's sweet odour,
I get out of the house thinking of you
I even get inspired by your clothes,
but how should I tell it to you?

When you laugh, the night gets more beautiful,
I feel something in my heart.
It makes me feel something I lost many moons ago,
but how should I tell it to you?

I don't understand your language,
don't know nothing of your world
You drink and I can't find a trace of myself in your cup

It was raining and we were walking slowly,
night was the result of the all the restlessness
The future I was imagining for us,
it was something without you

We were going and the hang-over cats were at us kinda indiffrent
The ships in the stormy nights are not coming back under the sun

We were going and I didn't know if I could tell my secret
I felt that I need to say goodbye but how should I tell it to you?

I don't understand your language,
don't know nothing of your world
You drink and I can't find a trace of myself in your cup

A Tragedy in One Act - تراژدی در یک پرده

ترانه از معصومه ناصری
صدا: گلاره
به مناسبت هشتم ماه مارس، روز جهانی زن - اسفندماه ۱۳۸۴

!گلاره - نه

آخرین شعر خوانی نصرت رحمانی

هومن مَلِک  
‌‌

Hooman Malek is an independent musician from north of Iran. Born in 1998 🌴 He started producing music as a young singer-Songwriter in early twenties and later he became interested in producing electronic/experimental music 🎹

instagram: Hoomanmalekk