محمودي خوانساري

قوامی

شریف

ساقی نامه - حسین قوامی

برگرفته از گلها ی رنگارنگ 569 ب


فرهنگ شریف، شور

فخرالدین عراقی
ز اشتیاق تو جانم به لب رسید، کجایی؟
چه باشد ار رخ خوبت بدین شکسته نمایی؟
نگفتیم که: بیایم، چو جان تو به لب آید؟ 
ز هجر جان من اینک به لب رسید کجایی؟
منم کنون و یکی جان، بیا که بر تو فشانم 
جدا مشو ز من این دم، که نیست وقت جدایی
گذشت عمر و ندیدم جمال روی تو روزی 
مرا چه‌ای؟ و ندانم که با کس دگر آیی؟
کجا نشان تو جویم؟ که در جهانت نیابم 	
چگونه روی تو بینم؟ که در زمانه نپایی
چه خوش بود که زمانی نظر کنی به دل من؟
 		دل ز غم برهانی، مرا ز غم برهایی
مرا ز لطف خود، ای دوست، ناامید مگردان
 		کامیدوار به کوی تو آمدم به گدایی
فتاده‌ام چو عراقی، همیشه بر در وصلت
 		بود که این در بسته به لطف خود بگشایی؟

خوانساری -( آواز دشتی) و تار جلیل شهناز

بهانه محمودي خوانساری

تکنوازی تار فرهنگ شریف در ابوعطا

جوانی - دشتی
آهنگساز : حسین یاحقی
شعر : اسماعیل نواب صفا
با صدای شادروان حسین قوامی

Hossein Ghavami - Javani | حسین قوامی - جوانی

 تار : استاد فرهنگ شریف
تمبک : استاد جهانگیر ملک 

Farhang Sharif - Zakhmeh  | "تار استاد فرهنگ شریف در ابوعطا - قطعه "زخمه

گلهای تازه برنامه شماره 12 (گریه شبانه)

اواز: محمود محمودی خوانساری

با همکاری هنرمندان: حبیب الله بدیعی/منصور صارمی/فرهنگ شریف/جهانگیر ملک

غزل اواز: سایه

گوینده: اذر پزوهش


 شب آمد و دل تنگم هوای خانه گرفت 
 دوباره گریه ی بی طاقتم بهانه گرفت 

 شکیب درد خموشانه ام دوباره شکست 
 دوباره خرمن خاکسترم زبانه گرفت 

 نشاط زمزمه زاری شد و به شعر نشست 
 صدای خنده فغان گشت و در ترانه گرفت 

زهی پسند کماندار فتنه کز بن تیر 
 نگاه کرد و دو چشم مرا نشانه گرفت 

 امید عافیتم بود روزگار نخواست 
 قرار عیش و امان داشتم زمانه گرفت 

 زهی بخیل ستمگر که هر چه داد به من 
 به تیغ باز ستاند و به تازیانه گرفت 

 چو دود بی سر و سامان شدم که برق بلا 
 به خرمنم زد و آتش در آشیانه گرفت 

 چه جای گل که درخت کهن ز ریشه بسوخت 
ازین سموم نفس کش که در جوانه گرفت 

دل گرفته ی من همچو ابر بارانی 
گشایشی مگر از گریه ی شبانه گرفت

GT - 012 - Khansari - (Gherihe Shabanhe)

آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است
یا رب این تاثیر دولت در کدامین کوکب است
********
تا دلی آتش نگیرد حرف جانسوزی نگوید
حال ما خواهی بیا از گفته ما جستجو کن
افتاده آتش به جانم ای آرزویم کجایی
ای مرغک هم زبانم رفتی که دیگر نیایی
بیچاره من بی نوا من
بیچاره من بی نوا من
آه ای دل من دل من
امشب چه آهنگ داری
ای تیشه ی بیشه ی عمر
وقتست که دیگر سرایی
بیچاره من بی نوا من
********
ز گریه شام و سحر، چند دیده تر ماند
دعا کنید که نه شام و نه سحر ماند
به غارت چمنت بر بهار منت هاست
که گل به دست تو از شاخه تازه تر ماند
زبس فتاده به هر گوشه پاره های دلم
فضای دهر به دکـّان شیشه گر ماند
مرا نه سر نه سامان آفریدند
پریشانم پریشان آفریدند
پریشان خاطران رفتند در خاک
مرا از خاک ایشان آفریدند
چند روزی که در این مرحله مهلت داریم
خوش بیاسای زمانی که زمان این همه نیست

Sham o Sahar(Khosousi.Blogfa.Com)

شام و سحر – اجرای خصوصی سرهنگ زاده و محمودی خوانساری در سال 1350

آهنگ : استاد مجید وفادار - شعر : استاد رهی معیری

استاد حسین قوامی - شور زندگانی

استاد محمودی خوانساری - ای یاد او بی روی او

تار : جلیل شهناز - 
تنبک : جهانگیر ملک - 
دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدمند
سروران در ره سودای تو خاک قدمند
شهری اندر طلبت سوخته ی آتش عشق
خلقی اندر هوست غرقه ی دریای غمند
خون صاحب نظران ریختی ای کعبه حسن
قتل اینان که روا داشت که صید حرمند
سعدی

حسین قوامی : دلبرا پیش وجودت همه خوبان عدمند

اجرایی بسیار زیبا از استاد فرهنگ شریف در ابوعطا

https://www.facebook.com/groups/akbargolpa/ گروه استاد اکبر گلپایگانی
بزم شاعران
آواز : اکبر گلپایگانی
تار : فرهنگ شریف
غزل آواز : مهدی سهیلی
زبانم را نمی فهمی، نگاهم را نمی بینی
ز اشکم بی خبر ماندی و آهم را نمی بینی
سخن ها خفته بر چشمم نگاهم صد زبان دارد
سیه چشما مگر طرز نگاهم را نمی بینی؟
سیه مژگان من موی سپیدم را نگاهی کن
سپید اندام من روز سیاهم را نمی بینی؟
گناهم چیست جز عشقت؟ روی از من چه می پوشی؟
مگر ای ماه، چشم بی گناهم را نمی بینی

گلپا ، فرهنگ شریف - زبانم را نمیفهمی نگاهم را نمیبینی

آوازی از استاد محمودی خوانساری
Uploaded by Arash!

GT - 012 - Khansari - (Gherihe Shabanhe)

Hiwa Omar