Mohammad Mokhtari _ محمد مختاری

پرواز عشق - محمد رضا لطفی

محمد مختاری، شاعر و نویسنده و پژوهشگر، در پاییز ۱۳۷۴ در ایالات متحده درباره شاهنامه و شیوه‌ی مطالعه و تحقیق آن سخنرانی کرد. متن پیش‌رو عیناً از فایل صوتی برجای‌مانده از سخنرانی او پیاده‌سازی شده که چندان در دسترس مخاطبان نیست و به مناسبت سالروز تولد او بازنشر می‌شود. فایل صوتی این سخنرانی را نیز با هم می‌شنویم.

یک سخنرانی کمتر شنیده‌شده: محمد مختاری درباره شاهنامه

▨ نام شعر: هامون (بخشی از شعر بلند «منظومۀ ایرانی»)
▨ شاعر: محمد مختاری
▨ با صدای: محمد مختاری
▨ پالایش و تنظیم: شهروز کبیری
___________________
میان‌مان صدایی تبخیر شد
و مرگ جار زد
درون خالی‌اش را بی‌تحاشی.

گذشت عمر در گذر شن و بی‌قراری خون
که پاشنه به خاک می‌کوبد
و خاک، خاک، لایه لایه‌ی هزار ساله
و خاکروبه‌هایی کز شیپوری بزرگ اکنون بر ما
می‌افشانند.

پناه بوته‌های گز
بتلخی آبی از کناره‌های عمر می‌رود
به سرنوشت شوره بر شیار برفگینه‌ی نمک
نک می‌زنند
کلاغ پیر و کبک کاهل.
رباطهای یاوه‌ی کپک زده
دهان گشوده‌اند به خمیازه
و در ردای باد تاب می‌خورد پوسیدگی
و روزنامه‌های زرد و آبدیده
گاه از پر قبایی بیرون می‌پرد.

-“زمان شکافته ست و نشت کرده است
غبار و سایه‌های نخ نما و سرداریهای بیدخورده.
خط غباری بر پوست آهو
و شله‌های رنگ و رو رفته
و چهره‌های فرسوده در قابهای کهنه
که از کنارشان بی‌تاب گذشته بودیم
و از درونمان اکنون سر بر می‌آورند
تا ما را در قابی میخکوب کنند.
-“کی اند و از کجا می‌آیند؟
که نیمی از من بوده‌اند
و مادرانم در حلقه‌ی عذاشان گریسته‌اند.

از آرواره‌ی افق بیرون می‌آید
صفی از اندامهایی
برهنه
بی‌سر
بی‌تاب
صفی دگر
که ابریشم
به زیر    کرباس پوشیده‌اند.

-“و پوستشان آمخته‌ی پرستو و باران نیست،
وز چنبر عزایم و دندان مار نفس می‌کشند.”

گشوده می‌شود طومارها
و بوی نفتالین
مشام باد را می‌آزارد
کلاهی از کناره‌ی افق فرو می‌افتد
و پوزخند خاک موج برمی‌دارد:

…

-“نگاه میهنم پیرم کرده است
چراغ ماتم است گلایل.
کسی توازن انسان و خاک را می‌خواهد برهم زند
صدای زنجره می‌گیرد
و کرم لای خط و گندم و شناسنامه وول می‌خورد
شمایل کدر مرگ
و هاله‌ای که گرداگردش بسته‌اند.

نگاه نیم بسته بر دوایر فرا رونده
گلوی آفتاب و شیشه‌ای شکسته
که برق می‌زند.
و خون روز و رودخانه در غبار و پلک‌های خسته
گم می‌شود
نمک دهان و زخم را فرو می‌بندد
و گاه گاه خش خش مدادی بر کاغذی
که مهره‌های پشت را می‌لرزاند.
غبار جای گام‌های تند
نشسته است.
و گام‌ها که باد را مهار کرده بودند
مساحت کویری حیات را اندازه می‌گیرند
▨
محمد مختاری
بخشی از شعر بلند “منظومۀ ایرانی”

محمد مختاری | هامون | پالایش شده

Please support us by purchasing this song from this link : www.cdbaby.com/cd/rhythmandvibes

Vocal: Sara Ahmadieh & Nima Ahmadieh
Guitar: Nima Ahmadieh
Percussion : Siavash Mahdavi
Bass: Semco Salehi

Lyrics By Sara Ahmadieh
Music By Nima Ahmadieh

Mix by Reza Moghaddas
Master by Kambiz Mirzaei

Lyrics:
صدا کن مرا میان حجم تاریک این اتاق 
صدا کن مرا که میگردم پی آن نگاه 
بیا و بنشان مرا پنهان از همه دیده ها 
بیا و خواب کن مرا بخوان در گوشم نغمه ها 
از روزهای شیرین بی فکر و خیال 
از لبخندهایی که نمیشن تمام 
بیا باش تا همیشه کنار من 
که دنیا برقصه به این حال شاد من 
بیا که بشینه لبخند روی لبهای من 
انگار همه دنیاس تو دستای من 
از روزهای شیرین بی فکر و خیال 
از لبخندهایی که نمیشن تمام

Seda Kon Mara - صدا کن مرا

Ambient, ethereal tales from the past present and future. Tales of Ten Worlds draws inspiration from sci-fi and real science and always with a twist.

SFS - DISTANT SUNS

کر
میهن ای میهن ، میهن ای میهن

{محمد رضا شجریان}
تنیده یاد تو ، تنیده یاد تو در تار و پودم


میهن ای میهن ، میهن ای میهن

{محمد رضا شجریان}
بود لبریز از ، بود لبریز از عشقت وجودم

{کر}
میهن ای میهن ، میهن ای میهن

{محمد رضا شجریان}
تنیده یاد تو ، تنیده یاد تو در تار و پودم
بود لبریز از ، بود لبریز از عشقت وجودم

تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
فدای نام تو ، فدای نام تو بود و نبودم
فدای نام تو ، فدای نام تو بود و نبودم

{کر}
میهن ای میهن ، میهن ای میهن

{محمد رضا شجریان}
به هر مجلس ، به هر زندان
به هر شادی ، به هر ماتم
به هر حالت که بودم با تو بودم
به هر مجلس ، به هر زندان
به هر شادی ، به هر ماتم
به هر حالت که بودم با تو بودم

تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
فدای نام تو ، فدای نام تو بود و نبودم
فدای نام تو ، فدای نام تو بود و نبودم

{کر}
میهن ای میهن ، میهن ای میهن

{محمد رضا شجریان}
اگر مستم ، اگر هشیار
اگر خوابم ، اگر بیدار
به سوی تو بود روی سجودم
به سوی تو بود روی سجودم
میهن ، ای میهن

{کر}
میهن ، ای میهن

{محمد رضا شجریان}
میهن ، ای میهن

{کر}
میهن ، ای میهن

{محمد رضا شجریان}
اگر مستم ، اگر هشیار
اگر خوابم ، اگر بیدار
به سوی تو بود روی سجودم
به سوی تو بود روی سجودم
میهن ، ای میهن

{کر}
میهن ای میهن

{محمد رضا شجریان}
میهن ، ای میهن

{کر}
میهن ، ای میهن

{کر}
میهن ، ای میهن
میهن ، ای میهن

{محمد رضا شجریان}
تنیده یاد تو ، تنیده یاد تو در تار و پودم
بود لبریز از ، بود لبریز از عشقت وجودم

تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
فدای نام تو ، فدای نام تو بود و نبودم
فدای نام تو ، فدای نام تو بود و نبودم

{کر}
میهن ، ای میهن
میهن ، ای میهن

میهن ای میهن- محمدرضا شجريان

ما سرخوشان مست

Collage JulienMarchal(Lost in Brain/Fog), Mokhtaari  ,AmirMaleki


چقدر باید در این دو متر جا ماند تا تحلیل جسم حد زبان را رعایت کند؟

چه تازیانه کف پا خورده باشد
چه از فشار خونی موروث در رنج بوده باشی
قرار جایش را می سپارد به بی قراری
که وقت و بی وقت
سایه به سایه
رگ به رگ
دنبالت کرده است تا این خواب
…
تظاهرات تورم را طی می کنم در گذر دلالان
سر چهار راه صدای درشت میپرسد
ویدئو مخرب تر است یا بمب اتم؟؟؟
مسیح هم که بیاید انگار صلیبش را باید حراج کند
صدای زنگ فلز در دندانهای طلا
وخارش کپک در لاله های گوش
نصیب نسلی که خیلی دیر رسیده است
نه سینما و نه مهمانی در تاریخ
هجوم کاشفانی با تاخیر حضور
هزار کس می آیند و هزار کس میروند
و هیچ کس هیچ کس را به خاطر نمی آورد
صدا همان که میشنوی نیست
سگ از سکوت به وجد می آید و دزد بر سر بام بلند سماع میکند با ماه
زبان عزیز تر است اکنون یا دهان؟
که سنگ راه دهان را هزار بار تمرین کرده است
صدا که میشکند
حرف که چرک میکند
جمله ها که نقطه چین میشوند
پیری یا بچه ای که خود را می کشد
تازه معنا روشن میشود
سگی که می افتاد در نمکزار و…این نمک که خود افتاده است
خلاف رای اوللالباب نیست که ماه رنگ عوض کرده باشد
یا شب مثل آزادی زنگ زند
گچ سفید جای سرت را نشان میدهد
که چند سالی انگار در اینجا می نشسته ای
و رد انکارت افتاده است
بر دیوار
یا شاید نقشی مانده است از تسلیمت
گذاری اصلا نا تمام
و تازه این بی تابی که هیچ چیز آرامش نمی کند
در التهاب درهایی که باز میشوند و درهایی که بسته میشوند
کتابهایی که باز میشوند و دستهایی که بسته میشوند
دستهایی که سنگها را میپرانند
و سارهایی که از درختها میپرند
درختهایی که دار میشوند
دهان هایی که کج میشوند
زبانهایی که لال مانی میگیرند
صدای گنگ و چشم انداز گنگ و خواب گنگ
و همهمه
که می انبوهد
می ترکد
رویا که تکه تکه میپراکند
دانشگاهی که حل میشود در زندانی و چشم اندازی که از هم میپاشد
خوابی که میشکند در چشم و چشم که میخ میشود در نقطه ای
ونقطه
که می ماند منگ در گوشه ای از کاسه سر
که همچنان غلت می خورد
غلت می خورد
غلت می خورد

"محمد مختاری"

#MohammadMokhtari  #Bikhaabi #بیخوابی  #محمدمختاری

محمد مختاری - بی خوابی

جنون رودابه  از فصل ششم منظومه ی ایرانی محمد مختاری 

جنون رودابه است اين سرزمين
هزار پرده فروهشته اند و می نگرند
و خاک وقتی آمخته شد
شغاد را
حتی از پشت زال برمی انگيزند.

محمد مختاری/         جنون رودابه است اين سرزمين/

اشک مهتاب
شعر: سیاوش کسرایی
آواز: علی‌محمد تهرانی

اشک مهتاب، سیاوش کسرایی - علی‌محمد تهرانی

نگاه میهنم پیرم کرده است - شاملو،احمدی،مختاری

آواز: استاد محمدرضا شجریان    
تار: استاد غلام حسین بیگجه خانی

آواز همایون (بیداد)- محمدرضا شجریان

محبوبم, مرا ببخشید که اینهمه شما را دوست دارم

Royâ-ye Hasti
Publish Year : 2013
Banân, Songs
Composed by Manuchehr Lashkari, Hoseyn-Ali Mallâh, Mehdi Meftâh, Iraj Mahluji, Ebrâhim Mansuri
M. CD 364

Roya-ye Hasti

Tasnif Royaye Hasti/ Roya-ye Hasti/Gholam-Hosein Banan/Songs of Banan

بوسه
دانلود: https://t.me/haataarii/73
با صدای هوشنگ ابتهاج
کاری از حامد طاری
پیانو:
Luca Longobardi
Oskar Schuster
کاور براساس نقاشی "بوسه" اثر مشهور "گوستاو کلیمت" است
|
گفتمش:
ـ «شیرین‌ترین آواز چیست؟»
چشم غمگینش به‌رویم خیره ماند،
قطره‌قطره اشکش از مژگان چکید،
لرزه افتادش به گیسوی بلند،
زیر لب، غمناک خواند:
ـ «نالۀ زنجیرها بر دست من!»
گفتمش:
ـ «آنگه که از هم بگسلند . . .»
خندۀ تلخی به لب آورد و گفت:
ـ «آرزویی دلکش است، اما دریغ
بختِ شورم ره برین امید بست!
و آن طلایی زورق خورشید را
صخره‌های ساحل مغرب شکست! . . .»
من به‌خود لرزیدم از دردی که تلخ
در دل من با دل او می‌گریست.
گفتمش:
ـ «بنگر، درین دریای کور
چشم هر اختر چراغ زورقی ست!»
سر به سوی آسمان برداشت، گفت:
ـ «چشم هر اختر چراغ زورقی‌ست، 
لیکن این شب نیز دریایی‌ست ژرف!
ای دریغا شبروان! کز نیمه‌راه
می‌کشد افسونِ شب در خوابشان . . .»
گفتمش:
ـ «فانوس ماه
می‌دهد از چشم بیداری نشان . . .»
گفت:
ـ «اما، در شبی این‌گونه گُنگ
هیچ آوایی نمی‌آید به‌گوش . . .»
گفتمش:
ـ «اما دل من می‌تپید.
گوش کُن اینک صدای پای دوست!»
گفت:
ـ «این افسوس! در این دام مرگ
باز صید تازه‌ای را می‌برند،
این صدای پای اوست . . .»
گریه‌ای افتاد در من بی‌امان.
در میان اشک‌ها، پرسیدمش:
ـ «خوش‌ترین لبخند چیست؟»
شعله‌ای در چشم تاریکش شکفت،
جوش خون در گونه‌اش آتش فشاند،
گفت:
ـ «لبخندی که عشق سربلند
وقت مُردن بر لبِ مردان نشاند!»من زجا برخاستم، 
بوسیدمش.

Hamed Tari

هوشنگ ابتهاج | بوسه

متن کامل شعر را از لینک زیر بخوانید
http://echolalia.ir/insomnia/

نقاشی کاور: 
Let's talk - Gregory Radionov

اکولالیا

بی خوابی / محمد مختاری

A music enthusiast with Synesthesia!
Support https://www.paypal.com/paypalme/yaghma
من عاشق اینم که پای قطعه‌ها احساستون رو  کامنت میدید

نگاه میهنم پیرم کرده است - شاملو،احمدی،مختاری

Yaghma

Recent comments

𝐊 𝐈 𝐌 𝐈 𝐀

elaheh bakhshinezhad

رویا کریمی

mavis

Related tracks