شعر

- شال - پانویس- علی بدیعی

شعر سعدی - صدای سایه - موسیقی فریدون شهبازیان

Zendeh Bash - شعر از هوشنگ ابتهاج -زنده باش

Masnavi Aboo Ata-Mohammadreza Shajarian

Keyomars Marzban (@keyomarsmarzban): Lyrics
Ardalan Payvar (@ardalanpayvar): Music and Production
Mohammad Talani (@mtalani): Electric Guitar
Luciano Vassão: Mastering

From Behind These Bricks

From Behind These Bricks  |  از پشت این آجرها

استاد شفیعی کدکنی می‌گویند، این غزل، آخرین غزل مولانا جلال‌الدین و در بستر بیماری و پیش از وصل است. رو سر بنه به بالین هم اشاره به فرزندش بود که سه شبانه روز نخوابیده بود. این غزل را مریدان مولانا نوشته‌اند. 

روز شنبه، چهارم جمادی الآخر 672 هـ / شانزدهم دسامبر 1273 میلادی، حال مولانا نسبتاً خوب شده بود. تا غروب با عیادت‌کنندگان صحبت کرد. سخنان او وصیت گونه بود. همدمِ صادق و محبوب او «حسام‌الدّین»، پسرش «بهاءالدّین سلطان ولد»، طبیبان و دوستان دیگر در کنارش بودند. «سلطان ولد» چندین شب نخوابیده بود. سپیده‌دم مولانا به چشمان اشک‌آلود فرزند نگاه کرد و با صدایی ضعیف گفت: «بهاءالدّین، من خوبم، تو برو کمی بخواب». «سلطان ولد» نتوانست طاقت آورد، امّا گریه را فرو خورد. از اتاق بیرون می‌آمد که مولانا نگاهی غم‌آلود به او انداخت و گفت:

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترکِ منِ خرابِ شب گردِ  مبتلا کن 

ماییم و موجِ سودا، شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشا، خواهی برو جفا کن 

از من گریز تا تو هم در بلا نیفتی
بگزین رهِ سلامت، ترکِ رهِ بلا کن 

ماییم و آبِ دیده، در کنج غم خزیده
بر آب دیده ما صد جای آسیا کن 

خیره کُشی ست ما را، دارد دلی چو خارا
بکشد، کَسش نگوید تدبیر خونبها کن 

بر شاه خوب‌رویان، واجب وفا نباشد
ای زردروی عاشق، تو صبر کن وفا کن 

دردیست غیر مُردن، آن را دوا نباشد
پس من چگونه گویم کین در د را دوا کن؟
 

در خواب دوش پیری در کوی عشق دیدم
با دست اشارتم کرد که عزم سوی ما کن 

گر اژدهاست بر ره، عشقـست چون زُمرّد
از برقِ این زمرّد، هین دفعِ اژدها کن

 «حسام‌الدّین چلبی»، این غزل را با اشکِ چشم و خوناب دل بر صفحه کاغذ نقش کرده است .
مأخذ: مولانا جلال‌الدّین، زندگانی، فلسفه، آثار و گزیده‌ای از آنها؛ تألیف عبدالباقی گولپینارلی، ترجمه و توضیحات: دکتر توفیق سبحانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ چاپ سوم، تهران، 1375؛ ص. 227 ـ 220.

برگرفته از اینجا:
https://javabkoo.com/question/5a50b202f371764b23e8d925

قاصدک

... رو سر بنه به بالین

Ashegh Kist

Shahram Nazeri - Ashegh Kist

پ مثل پلیکان به کارگردانی پرویز کیمیاوی و بازیگری آسید علی میرزا در سال ۱۳۵۱ خورشیدی ساخته شد. این فیلم یکی از تاثیرگذارترین و شاعرانه‌ترین فیلم‌های مستند تاریخ سینمای ایران است بازیگر اصلی‌ آن آسیدعلی‌ میرزا بود. سیدعلی میرزا پیرمردی بود که در خرابه‌های ارگ طبس زندگی می‌کرد و با کمک مردم، روزگار می‌گذراند. گفته می‌شود میرزا در جوانی تحصیلات عالیه کرده ولی از جوانی بدلیل اختلاف با خانواده در خرابه های ارگ زندگی میکرد و به شهر طبس نمی‌آمد. موفقیت فیلم در نمایش فضای غریب، تنها و پر مهرِ آسیدعلی میرزا، او را تبدیل به شخصیت سینماییِ جذاب و ماندگاری کرده بود. شایعات زیادی درباره میرزا وجود دارد ولی مشخص است که او منتظر است و از جامعه بُریده.
--------------------------------------------------------
این قسمت از فیلم، کودکان دور او جمع شده‌اند و آوازی می‌خوانند و سواد یاد می‌گیرند.

پ مثل پلیکان - مریم

دیده از دیدار خوبان  بر گرفتن مشگل است

http://www.panevis.com/

Mohsen Namjoo - Hin Kajo Rast
محسن نامجو - هین کژ و راست
|
این اثر قطعه‌ایست از آلبوم اول محسن نامجو با نام "دماوند" که در زمان خود منتشر نشده بود و به تازگی در اینترنت منتشر شده است

Mohsen Namjoo - Hin Kajo Rast | محسن نامجو - هین کژ و راست

ای کسی که چشم بر دستهای گذشته ی من دوخته ای
من نیز چون تو آری
من نیز چون تو نه
#شهرام_شیدایی


Music:PeterBroderic
شهرام شیدایی یکی از داستان‌نویسان، شاعران و مترجمان نام آشنای دهه ۷۰ ایران، روزی دوشنبه به دلیل ابتلا به بیماری سرطان در سن ۴۲ سالگی در کرج درگذشت

به شهرام شیدایی

Telegram id: radiolimoo

ماکان اشگواری | بی سر و پا

http://www.facebook.com/deklamehayerezapirbadian

در میان من و تو فاصله هاست-حمید مصدق-دکلمه رضا پیربادیان

در فراسوی مرزهای تنت تو را دوست میدارم-شاملو-دکلمه رضا پیربادیان

به قربان تو اي ترك غضب پوش
...
موسيقي مقامي خراسان _ دوتار _ استاد  كريمي

تو را با مدعي دمساز ديدم ...

Be ghorbane to-karimi-[www.allah-mazar.persianblog.ir]

یقین درم اثر امشو به های های مو نیست
که یار مسته و گوشش به گریه های مو نیست

خدا خدا چه ثمر ای موذنا، که امشو
خدا خدای شمایه، خدا خدای مو نیست

نمود خونمه پامال و خونبهامه نداد
زدم چو بر دمنش دست، گفت پای مو نیست

بریز خونمه با دست نازنین خودت
چره که بیتر از ای، هیچه خونبهای مو نیست

بهار اگر شوه صد بار بمیرم از غم دوست
به جرم عشق و محبت هنو جزای مو نیست

ملک الشعرای بهار

پرویز مشکاتیان - تمنا

سحر به بوی نسیمت به مژده جان
 سپرم

Zendeh Bash - شعر از هوشنگ ابتهاج -زنده باش

Yazdan_r

Recent comments

Mohammad

User 783823421

bahman azad 1

Mahdi Najafian Shamasbi

Related tracks