Gazzâlî’nin (rahimehullah) yazı nazariyatıyla ilgili görüşlerinden hareketle, son üç yazıda
zikrettiğimiz tüm kavramlara ve ıstılahlara, Allah ile kulu arasındaki bağa yani Allah ile
başlayıp Allah ile biten ya da Allah ile bitip, Allah ile başlayan akışa mahsus
söylediklerimize yetkin bir örnek olarak, İbnü’l-Arabi’nin (rahimehullah) Fusûsu’l-
Hikem’in kendisine nasıl ve neden verildiğine dair besmele, hamdele ve salveleden sonra
yaptığı şu açıklamaya bakabiliriz.
“Muhakkak ben mübeşşirede Resûlüllah’ı (as) gördüm (raeytü). O bana 627 senesi
Muharrem’inin son günlerinde, Şamda irâe olundu. Elinde bir kitap vardı.
Bana ‘Bu, Fusûsu&#39;l-Hikem kitabıdır, onu al ve insanlara çıkar. Bundan yararlansınlar’ diye
emretti.
Ben de ‘Biz emr olunduğu gibi Allah Teâlâ’yı, Resûlü’nü, yöneticilerimizi dinler ve itaat
ederiz; nitekim biz böyle emr olunduk’ dedim. Böylece amacı tam olarak anladım,
Resûllah’ın emrettiği tarzda bu kitabın ibrazı için niyetimi temizledim, herhangi bir ekleme
ve çıkarma yapmaksızın bu kitabı insanlara ulaştırmak için kastımı arındırdım. 
Ve bu kitabı insanlara ulaştırırken (ibraz ederken) ve diğer bütün hallerde beni üzerinde
Şeytan&#39;ın tasallutu olmayan kulları arasına katmasını Allah&#39;tan niyaz ederim.
Parmaklarımın yazdığı ve lisanımın söylediği ve kalbimin üzerine şamil olduğu her şeyde
bana korunmuşluk yardımıyla (te’yid-i’tisamiyye), münezzehlik makamından gelen
aktarımını (ilkâ-i Subbuhiyye) ve ruhani üflemesini tahsis etmesini dilerim. Bu işi
yaparken mütehakkim değil, mütercim olayım. Ta ki kalp ve müşahede sahibi ehlullahtan
ona vakıf olan kimse, onun nefsani amaçlardan uzak olan mukaddeslik makamından
geldiğine tam olarak kanaat getirsin. (Çünkü) nefsani amaçlarda gerçekle yanlış birbirine
karışmıştır.
Ve umarım ki, Hak Teâlâ duamı dinleyip, seslenişimi kabul eyleye. Şimdi ben ancak bana
ilka olunan (kalime atılan) şeyi ilka ederim. Ve ben bu kitap içinde, ancak benim üzerime
onunla nazil olan şeyi inzal ederim. Halbuki ben nebi değilim, resul de değilim; ama
vârisim ve ahiret (iyiliğim) konusunda harisim.”
Daha önce değindiğimiz üzere ilahî meşiyet ve her kime vermişse ona büyük bir hayrın
eriştiği hikmet esasından bakarak, resul ya da nebî olup olmadığı bildirilmeyen Hz.
Lokman’ın (as) hikmete mazhar olması bunun başkaları için de mümkün olabileceğini
göstermektedir. Kaldı ki, İbnü’l-Arabî de Fusûs’un kendisine cisim halinde bir kitap olarak
verildiğini söylememekte, bilakis bunun için ilka ve ruhaniyet kelimelerini
kullanmaktadır.

ÖMER LEKESİZ - Yazarın Görevi

Sosyal medyanın en güçlü haber mecrası Yeni Şafak.
Yeni Şafak Gazetesi olarak yayın hayatına başladığımız ilk günden itibaren ülkemizde demokrasinin tüm kurumları ile yerleşmesi, milli irade ve değerlerimizin hâkim olması için tüm gücümüzle çalıştık. Bu ülkenin geleceğinin derin sularda boğulup gitmemesi için çaba sarf ettik. Fırtınalı günlerde sığınılacak bir liman olduk. Bugüne kadar ülkemize yapmış olduğumuz katkıyı bundan sonra da okurlarımızın desteği ile sürdürmeye devam edeceğiz. Her gün Yeni Şafak’la yeni bir umut olacak.