ABD siyâsal târihinde Nixon devri bir kırılmayı ifâde eder. Bu kırılma sâdece ABD
açısından değil, küresel gelişmeleri de belirleyen bir mâhiyete sâhiptir. 1945-1960
arasında kızışan ve dünyâyı topyekûn bir yıkımın eşiğine kadar getiren ABD-
Sovyetler Birliği arasındaki gerilim bu târihten itibâren, karşılıklı diyalog
mekanizmalarının inşâ edilmesi ve çok sayıda anlaşmanın imzâlanması üzerinden
hafifletilmeye çalışılmıştır. Eş anlı olarak Mc Carthycilik ve Stalinciliğin tasfiyesi tam
da buna işâret eder. Yumuşama (détente) ve Barış İçinde Birarada Yaşama (
coexistence pasifique) ilkeleri karşılıklı olarak kabûl edildi. 1969’da seçilen ve
1974’e kadar ABD’yi idâre eden Nixon bu sürecin en mühim kilometre taşlarından
birisini ifâde eder. Ama herkes bilir ki Kissenger ve onun ekipleri bu sürecin asıl
mimarlarıdır. Stratejik silâhların karşılıklı olarak azaltılması anlaşmaları (SALT1 ve
SALT 2) ,Vietnam savaşının sona erdirilmesi, Çin ile yakınlaşmalar onların eseridir.
Bu gelişmelerin arkasındaki akıl, rekâbetin çatışmalara evrilmeden denge içinde
devâm ettirilmesiydi. Aslında bu, ardalanı Metternich’e kadar geri götürülebilecek
bir Avrupa aklıydı. Kissenger’in doktora tezinin Metternich üzerine olması da tesâdüf
sayılmamalıdır.

Süleyman Seyfi Öğün - Neocon Avrupa

Sosyal medyanın en güçlü haber mecrası Yeni Şafak.
Yeni Şafak Gazetesi olarak yayın hayatına başladığımız ilk günden itibaren ülkemizde demokrasinin tüm kurumları ile yerleşmesi, milli irade ve değerlerimizin hâkim olması için tüm gücümüzle çalıştık. Bu ülkenin geleceğinin derin sularda boğulup gitmemesi için çaba sarf ettik. Fırtınalı günlerde sığınılacak bir liman olduk. Bugüne kadar ülkemize yapmış olduğumuz katkıyı bundan sonra da okurlarımızın desteği ile sürdürmeye devam edeceğiz. Her gün Yeni Şafak’la yeni bir umut olacak.