الصلا ای عشقبازان - سید خلیل عالی نژاد  - seyed khalil ali nejad

ضربی نهفت - اثر استاد ابوالحسن صبا - سه‌تار سعید هرمزی

▨ (نام شعر: آتش خاموش (نه دل مفتون دلبندی
▨ شاعر: رهی معیری
▨ با صدای: رهی معیری
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــــ
نه دل مفتون ِ دلبندی، نه جان مدهوش ِ دلخواهی
نه بر مژگان من اشکی، نه بر لب‌های من آهی

نه جان ِ بی‌نصیبم را پیامی از دلارامی
نه شام بی‌فروغم را نشانی از سحرگاهی

نیابد محفلم گرمی؛ نه از شمعی نه از جمعی
ندارد خاطرم اُلفت؛ نه با مهری نه با ماهی

به دیدار اجل باشد اگر شادی کنم روزی
به بخت ِ واژگون باشد اگر خندان شوم گاهی

کیم من؟ آرزو گم کرده‌ای تنها و سرگردان
نه آرامی نه امیدی نه همدردی نه همراهی

گهی افتان و خیزان چون غباری در بیابانی
گهی خاموش و حیران چون نگاهی بر نظرگاهی

رهی تا چند سوزم در دل ِ شب‌ها چو کوکب‌ها
به اقبال ِ شرر نازم که دارد عمر کوتاهی

رهی معیری | آتش خاموش | با صدای شاعر

▨ نام شعر: تا گل سرخ شدن
▨ شاعر: ایرج جنتی عطایی
▨ با صدای: ایرج جنتی عطایی
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
──── ♪ ────
این شعر در رثای خسرو گلسرخی سروده شده
────────
باغبان، پیر ِ گریان ِشبیخون خورده، گفت:
-" بی تو ای غنچه گل سرخ
همه گل‌هایم، گل ِ حسرت شده‌اند
و نسیم، بوی بی‌باوری و تسلیم
بوی تن در دادن دارد
▨
خاک اگر خاک کرامت باشد
دهن ِ باغ پر از فریاد است
و درخت، سرخی ِ کینه‌ی گل را می‌سراید
با خشم
کاش؛ ای کاش باز در باغ، گل ِسرخی بود
باغبان بر سر نعش ِ گل ِ سرخ نشست
گل ِسرخ، آخرین سرخ گل ِخون‌آلود
گل شهیدِ نعره‌ی باغستان
گل سرخ، تیرباران شده‌ی جوخه‌ی یخ
زیر رگبار ِ زمستانی ِ شب
خواب آزادی رویش می دید
▨
قلب سبز گل سرخ
با صدایی خونین در شب باغ سرود:
-"از شب سرد زمستان تا سحر
سحر سرخ بهار
فاصله فریاد است
تا گل ِ سرخ شدن راهی نیست
می توانی گل سرخی باشی"
باغبان اشکش را با پر ِ شال ِچهل تکه زُدود
▨
سی‌ام بهمن ماه ۱۳۵۳
ایرج جنتی عطایی

ایرج جنتی عطایی | تا گل سرخ شدن

▨ شعر: شاعر، تو را زین خیل بی‌دردان، کسی نشناخت
▨ شاعر: حسین منزوی
▨ با صدای: حسین منزوی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
_________
این غزل توسط شاعر، به برادرش بهروز منزوی تقدیم شده است
_________
شاعر، تو را زین خیل بی‌دردان، کسی نشناخت
تو مشکلی و هرگزت آسان، کسی نشناخت

کنج خرابت را بسی تسخر زدند اما
گنج تو را، ای خانه‌ی ویران کسی نشناخت

جسم تو را، تشریح کردند از برای هم
اما تو را -ای روح سرگردان- کسی نشناخت

آری تو را، ای گریه‌ی پوشیده در خنده
وآرامش آبستن ِ توفان، کسی نشناخت

زین عشق‌ورزان ، نسیم و گلشنت، نشگفت
کای گردباد ِ بی‌سر و سامان، کسی نشناخت

وز دوستداران ِ بزرگ ِ کفر و دینت نیز
ای خود تو هم یزدان و هم شیطان، کسی نشناخت

گفتند: این دون است و آن والا، تو را، اما
ای لحظه‌ی دیدار جسم و جان! کسی نشناخت (۱)

با حکم مرگت روی سینه، سال‌های سال
آن جا تو را در گوشه‌ی یمگان، کسی نشناخت (۲)

فریاد «نای»ت را و بانگ شکوه‌هایت را
ای طالع و نام تو نا‌هم‌خوان، کسی نشناخت (۳)

بی‌شک تو را در روز ِ قتل ِعام نیشابور
با آن دریده سینه‌ی عرفان، کسی نشناخت (۴)

ای جوهر شعر تو، چون نام تو بُرّنده
ذات تو را ای جوهر ِ برّان، کسی نشناخت (۵)

روزی که می‌خواندی؛ مخور مِی محتسب تیز است
لحن نوایت را در آن سامان، کسی نشناخت (۶)

وقتی که می‌کندند از تن پوستت را نیز
گویا تو را زان پوستین‌پوشان، کسی نشناخت (۷)

چون می‌شدی مخنوق از آن مستان، تو را ای تو
خاتون شعر و بانوی ایمان، کسی نشناخت (۸)

آن دم که گفتی، باز گرد ای عید، از زندان
خشم و خروشت را، در آن زندان، کسی نشناخت (۸)

چون راز دل با غار می‌گفتی تو را، هم نیز
ای شهریار شهر سنگستان، کسی نشناخت (۹)

حتا تو را در پیش ِ روی ِجوخه‌ی اعدام
جز صبحگاه ِ خونی میدان، کسی نشناخت (۱۰)

هرکس رسید از عشق ورزیدن به انسان گفت
امّا تو را، ای عاشق ِ انسان، کسی نشناخت
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اشارات غزل؛
۱. مکن در جسم و جان منزل که این دون است و آن والا
قدم زین هر دو بیرون نه ، نه این جا باش ، نه آن جا
« سنایی غزنوی »

۲.ناصر خسرو قبادیانی
۳.مسعود سعد سلمان
۴.عطار نیشابوری              
۵.سیف فرغانی
۶.حافظ : اگر چه باده فرخبخش و باد گلبیز است
به بانگ چنگ مخور می که محتسب تیز است

۷.عمادالدین نسیمی از پیروان نهضت حروفیه که به دستور یکی از اعقاب تیمور ظاهرا ، پوست از تنش ، زنده زنده کندند

۸.فرخی یزدی : سوکواران را مجال بازدید و دید نیست
بازگرد ای عید از زندان که ما را عید نیست

۹. م. امید و شعر قصه ی شهر سنگستان
سخن می گفت در سر آغاز کرده
شهریار شهر سنگستان...

۱۰. خسرو گلسرخی و سایر شاعران شهید

Nokhostin Didar Bamdadi

Zoheir Ghorbani