سنتی ایرانی - شجریان و ...

Nostalgic

ایرانی

داوود بهبودی - عسل 
Leila Forouhar eshghe to
SHAHRAM SHABPAREH ( HALA VAY VAY )
SHAHRAM SHABPAREH ( TO KE SAD TA YAR DARI )
Shohreh - Dokhtar E Mashreghi
AGHASI AMENEH
داریوش رفیعی - گلنار
Do ta Chashme Siah Dari
ARTOOSH - SANGE GHABRE AREZOO.MP3
Mahmoud Vasfi - Khoda Chera Ashegh Shodam
Afshin moghaddam Ghoroob
داریــوش ، افشین مقدم و کیوان - شـیطـنــت
افشین مقدم - می ترسم 
تو دروغاتم قشنگه - ناصر
حبیب - مرد تنهای شب
Mohammad Noori - Aroosi
کوروس سرهنگ زاده-عاشق شدن فایده نداره
سوسن - دوستت دارم میدونی
beh didan man biya hayedehبه دیدن من، بیا، مهتاب در اومد؛ ...
آهنگ میخوام برم کوه شکار آهو از پری زنگنه
اگه عشق همینه - گیتا
روزی که از تو جدا شم از افسر شهیدی
موسم گل
کیه کیه در میزنه- با صدای پوران
امشب شب مهتابه- سیما مافیها
Ghahr O Aashti - Siavash Shams
Siavash - Dokhtar Irooni
جمشید شیبانی - سیمین بری
عبدالحسین مختاباد - شبانگاهان
بیژن مفید > واسه ما دل نمیشه
Marjan-Kavire Del
سرود کوهستان/آفتابکاران جنگل
Gholamhosein banan - bahare delneshin
گمشده با صداي مرجان
Hatef Zange Tafrih
اندک اندک | شهرام ناظری
دايه دايه- رضا سقايي 
ساری گلین - علیزاده و گاسپریان
نلی - عروسک شکسته
Ey namat - alireza eftekhari
گل آفتابگردون از نوش آفرین
فریدون فروغی - نیاز
آرزوها - محمد نوری
موی سپید | اکبر گلپایگانی
کاروان - بنان
صادق نوجوکی - ولوله
کورس - قایق شکسته
Andy - Salame Asheghooneh
andy---Yasaman
Kamran&Hooman-[Mano Bebakhsh]
نلی - عروسک شکسته
مهستی - دل کوچولو
بهار بهار ناصر عبدالهي
شهره - طلوع
بنان : بهار دلنشین
Mahasti-cheragh
Aref-bargashte mojgan
LEILA FOROUHAR DO PARANDE لیلا فروهر - دو پرنده
Leila Forouhar Ghasam be To
ستار- تکیه گاه


ماندگار‌ترین ترانه‌های ایرانی‌,از قلم افتاده

Classic-Irani

شخصن

Niyaz Nawab - Naghshe To

Shahram Nazeri & Hafez Nazeri - The Passion of Rumi - Journey to Eternity

میشه نوازشم کنی وقتی گرفته حالم
میشه ببندی بالمو آخه شکسته بالم
میفهمی چی میگم بهت میبینی
میشه بذارم پیش تو چند روزی زندگیمو
میشه بشینی پیشمو ی شعر برام بخونی
امشب یکم تنها شدم میشه پیشم بمونی
انگار ی بغضی تو گلوم داره شکسته میشم
اینجوری که پلکای تو هی باز و بسته میشه
میشه نوازشم کنی وقتی گرفته حالم
میشه ببندی بالمو آخه شکسته بالم

سیاوش قمیشی , نوازش, Siavash Ghomishi

divoonegi

Masto Divaneh

Khial Nakon Alireza Assar Eshghe Elahi

چرا رفتی ؟! چرا من بیقرارم
به سر سودای آغوش تو دارم
نگفتی ماه تاب امشب چه زیباست
ندیدی جانم از غم ناشکیباست 
چرا رفتی؟ چرا من بیقرارم
به سر سودای آغوش تو دارم
خیالت گر چه عمری یار من بود
امیدت گر چه در پندار من بود
بیا امشب شرابی دیگرم ده
ز مینای حقیقت ساقرم ده
چرا رفتی؟ چرا من بیقرارم
به سر سودای آغوش تو دارم
چرا رفتی؟ چرا من بیقرارم
به سر سودای آغوش تو دارم
نگفتی ماه تاب امشب چه زیباست
ندیدی جانم از غم ناشکیباست
چرا رفتی؟ چرا من بیقرارم
به سر سودای آغوش تو دارم
دل دیوانه را دیوانه تر کن
مرا از هر دو عالم بی خبر کن
بیا امشب شرابی دیگرم ده
ز مینای حقیقت ساقرم ده
چرا رفتی؟ چرا من بیقرارم
به سر سودای آغوش تو دارم

Homayoon Shajarian ,, ‍Chera rafti

 وقتی در سال ۱۳۲۳ ایران تحت اشغال متفقین بود. بعد از ظهر یکی از روزهای تابستان در خیابان، شاهد حرکات دور از نزاکت بعضی از سربازان خارجی با مردم بودم و از ناراحتی نمی‌دانستم چه کنم، بی اختیار راه انجمن موسیقی را که تازه تأسیس شده بود، پیش گرفتم. وقتی خالقی مرا دید گفت: چرا ناراحتی؟ واقعه را برایش تعریف کردم. او گفت ناراحتی فایده‌ای ندارد بیا کاری کنیم و سرودی بسازیم. این بود که سرود ای ایران خلق گردید.

نخستین اجرای آن، در ۲۷ مهرماه ۱۳۲۳ در تالار دبستان نظامی دانشکدهٔ افسری در خیابان استانبول دو شب متوالی برگزار شد. سرود ای ایران آنقدر اثر کرد که شنوندگان تکرار آن را خواستار شدند و سه بار تجدید شد. استقبال و تاثیر این سرود باعث شد که وزیر فرهنگ وقت، هیئت نوازندگان را به مرکز پخش صدا دعوت کرد تا صفحه‌ای از آن ضبط و همه روزه از رادیو تهران پخش شود. اجرای اولیه این اثر ملی نایاب است. اجرای دیگر، مربوط به سال‌های ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۲ در برنامه گلها است که غلامحسین بنان این سرود را خواند. در سال ۱۳۵۰ نیز اُپرای راديویی این سرود با همکاري ارکستر بزرگ راديو تلويزيون ملی ايران با رهبری فرهاد فخرالدینی و خوانندگی اسفندیار قره‌باغی انجام گرفت. دو اجرای دیگر از این اثر نیز یکی با صدای حسین سرشار و دیگری با صدای رشید وطن‌دوست موجود است.

بعد از انقلاب ۵۷ چند نفر به جرم همکاری در تهیه این سرود زندانی شدند و خواندن آن جرم به حساب آمد اما پس از مدتی از آن برای تهییج سربازان در جنگ ایران و عراق استفاده شد و خواندن آن آزاد گردید

اي ايران، اي مرز پرگهر

به تصریح همسرش، بنان بهترین اثر خود را  "کاروان" می دانست و می گفت: "کاروان را برای بعد از مرگم خوانده ام"



همه شب نالم چون ني! كه غمي دارم
دل و جان بردي  اما نشدي يارم
با ما بودي ، بي ما رفتـــــــي.
چو بوي گل به كجا رفتي؟
تنها ماندم ! تنها رفتي!

چو كاروان رود،فغانم از زمين بر آسمان رود
دور از يــــــــــــــــــارم ، خون مي بـــــــــــــــــــارم
فتادم از پا به ناتوانی ، اسير عشقم ، چنان كه داني
رهائي از غم نمي توانـــم 
تو چاره اي كن كه ميتواني

گــــــــر ز دل برآرم آهــــــــــي 
آتش از دلـــــــــم خيــــــزد
چون ستاره از مژگانم
اشك آتشين ريـزد.
چو كـــــاروان رود
فغانم از زمين 
بــــــــر آسمان رود
دور از يارم خون مي بارم

نه حريفي تا با او غــم دل گويم
نه اميدي در خاطر كه تو را جــــــــوبم
اي شادي جــــان! سرو روان!كز بر ما رفتي،
از محفل ما ، چون دل ما 
سوي كجــــــــــــا رفتي؟
تنها ماندم ، تنهـــــــــا رفتي
چــــو بوي گل به كجا رفتي؟
به كجائي غمگســار من؟ 
فغان زار من بشنو و باز آ!
از صبا حكايتي ز روزگار من بشنو وباز آ !
باز آ سوي رهي! 
چون روشني از ديده ما رفتي
با قافله باد صبـــــــــــــــا رفتي
تنها ماندم ، تنهــا رفتی.......


کاروان - بنان

دو تا چشم سیاه داری - فریدون فروغی
Fereydoun Foroughi

Do ta Chashme Siah Dari

اولین آلبوم رسمی محسن نامجو
 در ۱۷ شهریور ۱۳۸۶ (۸ سپتامبر ۲۰۰۷) منتشر شد

ترنج — محسن نامجو

بیرون از خونه،دلا همه سنگ

مهستی - دل کوچولو

تارِ مرتضی خان نی‌داوود با آوازِ قمرالموک وزیری : آوازِ دشتی

uploaded by h.zamini @ facebook.com/Behtarin.Songs

Shajarian - Morghe Sahar

شعر ابتدا :
پرسید  کسی  منزل  آن  مهر   گسل
  گفتم   که   دل   من است او را منزل
گفتا  که  دلت  کجاست  گفتم  بر او
 پرسید  که  او کجاست  گفتم  در دل      

آهنگ :سه گاه     میر نقیبی  

خواننده تصنیف :الهه 

خواننده آواز :گلپایگانی / محمودی خوانساری 

گوینده :فیروزه امیر معز

شاعر :آذر بیگدلی / ابو سعید ابوالخیر / اختر مازندرانی / اسیر الدین اخصیتی / بسمل شیرازی / غزل آواز عماد خراسانی - مولوی /

مطلع تصنیف :

نه بتابد به شام من ماهی نه بخت همراهی در این بیابان ماندم سرگردان

مطلع آواز :

ای  آرزوی گمشده مهمان  کیستی ( ۱ )

گفت معشوقی به عاشق کی فتی( ۲ )

همکاری :  عبادی / علی تجویدی / فرهنگ شریف / منصور صارمی / محمد موسوی / ناصر افتتاح / تنظیم علی تجویدی

گلهای رنگارنگ 555 ب - گلپا ، محمودی خوانساری ، الهه

اردوان کامکار | دریا

ای دست
ای مخمل نسیم
ای بازگشته از سفر بیکرانگی
ـ از سرزمین گیاهان مهرزی ـ
ای کاش
گرده های محبت را
در ذهن سبز گونه ی من
بارور کنی.
ای کاش
می گشودیم آرام
ای کاش
جمله‌های تنم را
آهنگ عاشقانه می دادی
وانگاه
 آن عاشقانه را
از بر می خواندی
ای کاش
با من می ماندی
روزی هزار بار
من را به نام می خواندی
ای کاش..

شعر از: فرخ تمیمی

Negar Bouban - Ey kash

Shabzadeh (Ebi) Midi Demo

شاعر: رحیم معینی کرمانشاهی | سرپرست گروه: سیامک آقایی | آلبوم: سنتی ها

www.facebook.com/delnavazan.playlist 
‎
ای ساروان، ای کاروان
لیلای من کجا می بری
با بردن لیلای من
جان و دل مرا می بری
ای ساروان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
در بستن، پیمان ما
تنها گواه ما شد خدا
تا این جهان، بر پا بود
این عشق ما بماند بجا
ای ساربان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
تمامی دینم، به دنیای فانی
شراره عشقی، که شد زندگانی
به یاد یاری، خوشا قطره اشکی
به سوز عشقی، خوشا زندگانی
همیشه خدایا، محبت دلها
به دلها بماند، بسان دل ما
که لیلی و مجنون فسانه شود
حکایت ما جاودانه شود
تو اکنون زعشقم گریزانی
غمم را ز چشمم نمی خوانی
ازاین غم چو حالم نمی دانی
پس از تو نمونم برای خدا
تو مرگ دلم را ببین و برو
چو طوفان سختی ز شاخه غم
گل هستی ام را بچین و برو
که هستم من آن تک درختی
که در پای طوفان نشسته
همه شاخه های وجودش
زخشم طبیعت شکسته

ساروان | محسن نامجو

<a href="http://wp.me/p2XxM7-116">دربارۀ آردو تونجبویاجیان، گوشه
</a>


درخت زیتون، آردو تونجبویاجیان

داریوش رفیعی - گلنار

خون عشق تو تو رگهای منه.
لحظه با تو بودن به جون رسیدنه.
مثل گندمای تشنه بارون بهارو میخوام.
بی تو مرگ من یقینه تب انتظارو میخوام.
توی چشم عاشق من تویی پیدا تویی پیدا.
توی خونه دل من تویی تنهای تنها.
بسته به تو همه وجودم قدرت خلاق خدایی.
با تو به حق رسیده ام من پاکی لحظه دعایی.
توی چشم عاشق من تویی پیدا تویی پیدا.
توی خونه دل من تویی تنهای تنها.

Leila Forouhar eshghe to

لێ یارێ یک آهنگ کرمانجی بسیار غمگین است که در پی اسارت دختران ایل کُرمانج باچیانلوی (باچوانلو، باشقانلویا باشکانلو) قوچان در سحرگاه ۱۳ رمضان ۱۳۲۳ قمری مطابق با ۲۰ آبان ۱۲۸۴ شمسی و از دل یک جوان کُرد کُرمانج به نام بهمن در اسارت نامزدش گلنار برآمده است.
پیشینه و فلسفه شکل گیری لئ یاری (Lê Yarê) به یک قتل و غارت و اسارت بزرگ تاریخی که بر سر کرمانج های ایل باچوانلوی قوچان که یکی از ایلات مهم ایل بزرگ زعفرانلوی قوچان است رخ داد، برمی گردد. این اتفاق سحرگاه ۱۳ رمضان ۱۳۲۳ قمری مطابق با ۲۰ آبان ۱۲۸۴ شمسی و ۱۱ نوامبر ۱۹۰۵ میلادی توسط گروهی از ترکمانان غارتگر مسلح که بر اثر کینه دیرینه ی خوانین ایل شادلو با ایل زعفرانلوی قوچان به این امر تشویق و راهنمایی می شوند، شبانه بر سر چادرهای ایل کرمانج باچوانلو (باشکانلو یا باشقانلو) قوچان در مکانی در حوالی جنگاه شیروان ریخته و با کشتن مردان و آتش زدن چادرها حدود ۶۳ نفر زن و دختر از آنها اسیر کرده و به اسارت می برند. این حادثه آنچنان وحشتناک و غم انگیز بود که در سرتاسر کشور و حتی در بسیاری از روزنامه های خارج از کشور انتشار یافت.
بعد ها چند نفر معدود از اسرا خریده و آزاد گردیدند، اما بسیاری از آنان در اسارت به ازدواج جوانان ترکمن در آمدند و همانجا ماندند و فقط خداوند دانای نهان می داند که این گونه زندگی چه بر سر آنها آورد و چه روزگار مشقت بار و رنج آوری را تحمل نمودند.
گفته ها و روایات بسیار غم انگیزی در رابطه با این اسرا در طول زندگیشان در اسارت نقل شده است که شنیدن آنها دل هر شنونده ای را به درد می آورد.
آهنگ “لێ یارێ (Lê Yarê)” که امروز به عنوان برگی تاریخی بر ادبیات کرمانجی خراسان خودنمایی می کند و جایی برای خود باز کرده است و از آن زمان تاکنون در مجالس و محافل وسیله ی بخشی ها کرد خوانده می شود و مردم را غرق در تاثر و ماتم می سازد، از سینه ی پر داغ یک جوان کرمانج برخاسته که معشوق و نامزد عزیزش را در این شبیخون به اسارت برده و در بازارهای بخارا و خیوه فروخته اند.
بهمن آن جوان عاشق پیشه کرمانج که چوپانی یکی از گله های گوسفندان باچیانلوی قوچان را بر عهده داشت
روز دوم بعد از ماجرا بود که این خبر شوم و از همه بدتر اسارت گلنار در کوهستان شمالی جنگاه به بهمن رسید. او نمی توانست باور کند. او نمی توانست گلنارش را در اسارت دشمن ببیند. بهمن گله ی گوسفندان را در کوهستان رها کرد و به محل چادرها برگشت. اما غیر از تلی خاکستر چیزی بر جا ندید. همه چیز بر باد رفته بود. همه چیز به غارت و چپاول دزدان و عمال استبداد رفته بود. گلنار او با دست و کتف بسته فرسنگ ها از او دور شده بود و او در حایکه می گریست و گریبان می درید و نفرین می فرستاد، از تیغه کوه بالا رفت تا افق دور دست را بنگرد شاید که در انتهای افق آنجا که آسمان به زمین رسیده بود گلنار خود را مشاهده کند. اما افسوس که افق نیز با او سر ناسازگاری داشت و از نشان دادن گلنار مضایقه می نمود.
سپس خسته و کوفته بر روی تخته سنگی نشست و در حالیکه نی هفت بند خویش را از کمربند می گشود بر این فاجعه نفرین فرستاد و آنگاه لبهای لرزانش را با نی آشنا کرد و آهنگ جدایی که بعدا در میان کرمانج های خراسان به لێ یارێمعروف شد، و از اعماق قلب  خونینش بر خاست بر نی بی زبان دمید و آنرا به فریاد در آورد. گویی از نی هفت بند آن رفیق دیرینش می خواست این بار نیز به فریادش رسیده، ناله ی جگرسوز او را از فرسنگ ها دور و دراز کوهستانی در آن سوی افق بیکران در آنجا که جلگه خرتوت بجنورد به ترکمن صحرا متصل می گردد به گوش گلنار عزیزش برساند. انگشتان بهمن با استادی تمام بر روی سوراخهای نی هفت بند می لغزید و همراه با فریاد و فغان نی، قطرات اشک بر رخسار مردانه بهمن روانه می شد.
بهمن لحظه ای بعد نی را روی زانو گذاشت و به نسیم شبانگاهی التماس نمود که پیام او را به عزیز از دست رفته اش در دیار رنج و غربت برساند و آنگاه دست بر بناگوش نهاد و برخروشید و آهنگ لێ یارێ (Lê Yarê) را این چنین در فغان کوهستان سرداد.
“له یاره” با صدای یلدا عباسی و محسن میرزاده
گلنار
از کو ایرو پر غمگینم له یاره له یاره گلناره
چاو له بینان دگرینم له یاره له یاره هواله
نیشان ژه ته از ناوینم گلناره
نیشان ژه ته از ناوینم گلناره
من که امروز خیلی غمگینم ای یار من گلنار من
چشم به چادرها می دوزم ای یار من دوست من
نشانی از تو نمی بینم گلنار من
نشانی از تو نمی بینم گلنار من
درد دل من کاریه له یاره له یاره گلناره
قصان جان من خاریه له یاره له یاره هواله
دیدار مایه قیامته گلناره
دیدار مایه قیامته گلناره
درد دل من کاریه ای یار من گلنار من
غصه ها جانم رو خورده ای یار من دوست من
دیدار مانده به قیامت گلنار من
دیدار مانده به قیامت گلنار من
جایلان کشتن ژنان برن له یاره له یاره گلناره
گلنار من هیسیر کرن له یاره له یاره هواله
وان فریتن له کوچه و بازاره
وان فریتن له کوچه و بازاره
جوانان رو کشتن زنان رو بردن ای یار من گلنار من
گلنار منو اسیر کردن ای یار من دوست من
اونا رو تو کوچه و بازار فروختن
اونا رو تو کوچه و بازار فروختن
از کو ایرو پر غمگینم له یاره له یاره گلناره
چاو له بینان دگرینم له یاره له یاره هواله
نیشان ژه ته از ناوینم گلناره
نیشان ژه ته از ناوینم گلناره
من که امروز خیلی غمگینم ای یار من گلنار من
چشم به چادرها می دوزم ای یار من دوست من
نشانی از تو نمی بینم گلنار من
نشانی از تو نمی بینم گلنار من

Golnar - LeYare - “له یاره” گلنار من

Shohreh - Dokhtar E Mashreghi

دختر شب
مهرپویا

Dokhtar e Shab
Mehrpouya

مهرپویا- دخترشب - Dokhtare Shab-Mehrpouya

AGHASI AMENEH

گوینده: فریدون فرح اندوز

منظومه آرش کمانگیر اثر سیاوش کسرایی

«شعر شب» 
قطعه‌ای برای ویلن، ویولا،‌عود و آواز
با شعر «تو را دوست می‌دارم» از احمد شاملو

آهنگ، عود و آواز: نگار بوبان
ویلن و ویولا: میثم مروستی

ساخت و ضبط قطعه: خرداد و تیر ۱۳۸۹- تهران

Poetry of Loving you
a piece for violin, viola, oud and voice
on a poem by Ahmad Shamlou

کاروان - بنان

afshari_2000