Soheil Nafisi

سهیل نفیسی در کنسرت شهریور 93 

به یاد تو از درد جان مینویسم

حمید مصدق-رود باید شد و رفت-دکلمه اشعار با صدای خود شاعر

lyrics:
Kicking rocks down the pavement of my home
I feel like something's watching over my collarbone
This feeling of dimming lights
Are you all alone
Something's telling me to go flip the on switch off

Forever stuck in your head
From where you've grown
I wanna live forever here all alone
Playing in kinetic sand
Painting bosses with my hands
I'll never relive the day where it all went wrong

We all grow up eventually
We all grow out of something

Give me one second please
I don't wanna grow up into a terrible being
Just let me curl into my shed
And let me play games instead

I don't wanna grow up
I don't wanna grow up

Seethe me away I can't give you a name
The burden of all these responsibilities crashing on me
I sit there as they call me crazy
I can't shake this feeling
I might just be lazy fuck I guess I really do suck

Water slapping against the cement
My neighbor's sprinkler bursts
I almost want to warn them
But I just listen from my porch

Pretending the sounds belongs to me
As I ponder what will I be
If someone out there can hear me
I beg you to come save me please

Water slapping against the cement
My neighbor's sprinkler bursts
I almost want to warn them
But I just listen from my porch

Pretending the sounds belongs to me
As I ponder what will I be
If someone out there can hear me
I beg you to come save me please

laziest person i know

Early 2000s art indie folk singer-songwriter

Trains

مشتاق و پریشان - شعر از سعدی
آهنگ از علینقی وزیری
صدای غلامحسین بنان

تصنیف مشتاق و پریشان با صدای غلامحسین بنان

سلامت را نمی‌خواهم پاسخ گفت
سرها در گريبان است
كسي سر برنيارد كرد پاسخ گفتن و ديدار ياران را.
نگه جز پيش پا را ديد،‌ نتواند،
كه ره تاريك و لغزان است.
و گر دست محبت سوي كس يازي،
به اكراه آورد دست از بغل بيرون،
كه سرما سخت سوزان است.
نفس كز گرمگاه سينه مي‌آيد برون، ابري شود تاريك.
چو ديوار ايستد در پيش چشمانت.
نفس كاين است، پس ديگر چه داري چشم،
ز چشم دوستان دور يا نزديك؟
مسيحاي جوانمرد من! اي ترساي پير پيرهن چركين!
هوا بس ناجوانمردانه سرد است… آي …
دمت گرم و سرت خوش باد!
سلامم را تو پاسخگوي. در بگشاي!
منم من! ميهمان هر شبت. لولي‌وش مغموم.
منم من، سنگ تيپا خورده رنجور.
منم، دشنام پست آفرينش، نغمهء ناجور
نه از رومم، نه از زنگم. همان بيرنگ بيرنگم.
بيا بگشاي در، بگشاي، دلتنگم.
حريفا! ميزبانا! ميهمان سال و ماهت پشت در چون موج مي‌لرزد.
تگرگي نيست، مرگي نيست.
صدائي گر شنيدي، صحبت سرما و دندان است.
من امشب آمدستم وام بگذارم.
حسابت را كنار جام بگذارم.
چه مي‌گويي كه بيگه شد، سحر شد، بامداد آمد؟
فريبت مي‌دهد، بر آسمان اين سرخي بعد از سحرگه نيست.
حريفا! گوش سرما برده است اين، يادگار سيلي سرد زمستان است.
و قنديل سپهر تنگ ميدان، مرده يا زنده،
به تابوت ستبر ظلمت نه توي مرگ اندود پنهانست.
حريفا! رو چراغ باده را بفروز، شب با روز يكسان است.
سلامت را نمي‌خواهند پاسخ گفت.
هوا دلگير، درها بسته، سرها در گريبان، دستها پنهان.
نفس‌ها ابر، دلها خسته و غمگين،
درختان اسكلتهاي بلور آجين،
زمين دلمرده، سقف آسمان كوتاه،
غبار آلود مهر و ماه،
زمستان است.

زمستان است...محمد رضا شجریان

عشقت آموخت به من رمز پریشانی را
چون نسیم از غم تو بی سر و سامانی را

بوی پیراهنی ای باد! بیاور، ورنه،
غم یوسف بکشد عاشق کنعانی را

آه از این درد که زندان قفس خواهد کشت
مرغ خو کرده به پرواز گلستانی را

لیلی من! غم عشق تو بنازم که کشی
به خیابان جنون قیس بیابانی را

همه، باغ دلم آثار خزان دارد، کو؟
آن که سامان بدهد این همه ویرانی را

عشقت آموخت به من رمز پریشانی را

Soheil Nafisi - Zendegi (Live)

دشت آرزوها | #حال_بند
آواز و ملودی: محمد فکری
شاعر: سید عبدالجواد موسوی
کمانچه: سعید سلامت
تنظیم و میکس و مسترینگ: فرزاد رضایی
......

دیگه واسه ما هیچی نمونده تا با اون خستگیمونو در کنیم
یه پرنده هم نخونده تا با اون خستگیمونو در کنیم

توی دشت آرزوها نه سواری نه غباری
تو شبای بی ستاره نه چراغ یاد یاری

همه ی فصلای تقویم انگاری فقط یه فصلن
نه شکوفه ای نه برگی نه نشونی از بهاری

از سفیدی زمستون سهم ما سیاهیه
آخر این جاده ی پر پیچ و هم تباهیه

اونایی که آسمون بالشونو نیگا می کرد
حالا چشمشون فقط به کفترای چاهیه

Soheil Nafisi - Zendegi (Live)

ahmd