صحنه ی اول
امزور بی تکیه بی سرپناه ایستادیم تو معبر باد/ و تیکه پاره ی بنفشه ها از هر ور خاک
رد میشد از تن ما...
ماکه میدون مین رو دورمون کوبید زندگی
و خوشبختی فقط از بتمون رویید
ما اشباحی از حضور خودمون بودیم...
در من…
🔥🖤
نیکاشا کرمی حدیث نجفی
💟😍💘💕
بی شک بهترین اثر موسیقی ایران🌹