 رپکن: دیگرد و رخ
آهنگساز: نجوا
میکس . مسترینگ: سعید دهقان
کاور آرت: فرشته ابراهیمی (استودیو شماره پنج)

Divara (feat. Rokh) [Prod. Najwa]

Rokh - Nazdiktarin Hes Be Marg | Official Audio

"Nazdiktarin Hes Be Marg" available everywhere:
https://fanlink.tv/NHBM

Producer: Saeed Dehghan
Art Direction: Omid Jahangiri

►Listen To Rokh:
Listen On Spotify: https://spoti.fi/3ZsMry1
Listen On SC: https://bit.ly/4i7tzfv
Listen On Tidal: https://bit.ly/4g7uoUd
Get On iTunes/AppleMusic: https://apple.co/41euDrM

►Follow Rokh Online: 
Subscribe: https://bit.ly/49eBWBA
Instagram: https://bit.ly/49cK2Lb
X: https://bit.ly/4f4cLTW

"Nazdiktarin Hes Be Marg" Lyrics:
مد شد بچه زرنگی
خارکصده بودن
نیمچه ی تو غلاف
جاشو داد به آتوی تو دست
رکیک شد‌م چون زبون جامعم پوست انداخت
خوباش میدونن
که خوب بودن آسونه تو حرف
شدم اون سرباز که
به کمتر از شاه کش تو تن
راضی نیس
خیلی وقته
کف خاکی نیس
خیابون یادم داد
قلب قاضی نیس
پس بم بندازی بدون دادا صد مالیدی
تجربه بغض بلوغ
بنبستا خورد تو روم
هزاران قصه گفتم هزاران سرود
زدم رو شونه‌ی خدا گفتم کی بی نقابه؟
بی چهره بهم خندیدو گفت مگه میشه باشه؟
تهران هار
تهران تیره تار
تهران باز کلان
بالام باز
سایه میندازن رو این شهر بی راز
یادم داده بلف
برگ برندمه
یادم داد پرچم صلحم
همرنگ کفنمه
زندگی تونله ما تو لوکوموتیو
یا خنده های جوکریم یا اشک کروکودیل
مثل سونیک شاخ دراوردمو پی پول میدوام
زندگی سریعو تند شده پپرونی
به اینا فکر میکنم سر صبحی
ترسناکه
پر از تفاوتیمو پر از بی تفاوتی
مگه ازین شهربازی چندتا اسباب بازی بردی؟
تقریبا بی حسم داش به جمله ای که گفتی

نزدیک ترین حس به مرگم
نزدیک ترین حس به مرگم
ترسناکه ترسناکه ترسناکه ترسناکه
ترسناکه ترسناکه ترسناکه
نزدیک ترین حس به مرگم
اما ازین حسمم نمیترسم
ترسناکه ترسناکه ترسناکه ترسناکه
ترسناکه ترسناکه ترسناکه

مگه غیر اینیم همه؟
تهران کیلیشمه
شمّه دارم قد کاراگاه سر صحنه
این شهر خودکشی کرده همه فکر میکنن قتله
جوری تاریک کردنش توش همه سیاهیاش حل شه
شادی از قیمت میفته بره دُزت بالا
اینم اون رفیقم میگفت که زد اُور دادا
تا حالا شده حس کنی
انگار جات امن نیس؟
 چند بار گفتی به خودت
موقتیه حال بدی؟
ضایعس نیس؟
خودم لش رو راحتی
ناخوداگاه بمب ساعتی
تهران عصبانی
تو چی از من ساختی
رالی 1 بودم زدم پارکینگ
طبقه آخر یه طبقاتیش لش
خوشم بغضم تلخم عقده م
با نقاب همه اینام بی نقاب کمسم
یه قطعه قطعه که نمیدونم کجا خونمه
نزدیک ترین حس به مرگ داش خنثی بودنه
کاش انقد پر نبود بیتا خالی کنه دلتو
کاش انقد پر نبود دلم که توش بشه حسه گم
نبینمت بشی بمبی که خنثی شده
اگه خنده ت نمیاد حداقل گریه کن

نزدیک ترین حس به مرگم
نزدیک ترین حس به مرگم
ترسناکه ترسناکه ترسناکه ترسناکه
ترسناکه ترسناکه ترسناکه
نزدیک ترین حس به مرگم
اما ازین حسمم نمیترسم
ترسناکه ترسناکه ترسناکه ترسناکه
ترسناکه ترسناکه ترسناکه

Nazdiktarin Hes Be Marg - Single

Nazdiktarin Hes Be Marg

Nazdiktarin Hes Be Marg [Prod. Dehghan]

Rokh - Marg Faghat Ye Hesse | Official Audio

Build And Destroy: Najwa
Mix And Mastering: Saeed Dehghan
Art Director: Noor
Distribution Manager: Arda

►Listen To Rokh:
Listen On Spotify: https://spoti.fi/3ZsMry1
Listen On SC: https://bit.ly/4i7tzfv
Listen On Tidal: https://bit.ly/4g7uoUd
Get On iTunes/AppleMusic: https://apple.co/41euDrM

►Follow Rokh Online: 
Subscribe: https://bit.ly/49eBWBA
Instagram: https://bit.ly/49cK2Lb
X: https://bit.ly/4f4cLTW

"Marg Faghat Ye Hesse" Lyrics:
نجوا کائناتیش کردیا
ساموراییمون زد بیرون
لحظه ها میرن
آدما میرن
حسّا میرن
مرگ هم فقط یه حسه

اینو یه زندونی میگه
از قلب وطن
یه پسر سر به زیر
که خوبم بلده ضربه زدن
ولی شعر میگم
ملت حظ ببرن
هرچند یه روز میشکونن سر و‌ دست
یه روز هم میکنن دست به سرم
زندگی همینه‌ عمویی
با همه بالا پاییناش
یه شیبه
رو به تمومی
از دشت یادمه علف هرزش
از غروبش کبودیش
چیه؟
اینا قبول نیس؟
واسه یه بارم شده
بهم یاد ندی کاشکی
من همصدا نمیخوام
هرجا شعار شی فالشی
ترجیحم تک سفر کردنه
ترجیحم رفتنه و رفتنه و رفتنه

مخم تو سیره
تو سر سرّه
مرگ یه اتفاق نیس
فقط یه حسه
واسه پرواز پی دلیل نباش
مگه منطق‌ الطیره؟
واسه پرواز پی آسمون نباش
همه چی تو ذهنه

خیابون راه میرم
پیس میدم به گربه ها
هم عاشق زندگی ام
هم حسودیم میشه به مرده ها
خندم میگیره ازینکه آدما چقد هُلن
بعیده فیلم اصلی اینجا باشه
زندگی فقط وُله‌س
نزدیک ترین حس به مرگی؟
مرگ فقط یه حسه
نقشتو بگیر عشق کن
همیشه همین بوده دنیا
یه جنده
چک میکنی تل رلت ببینی با کی تو رله؟
هه
رله نیس دوست داشت راه نمیداد شک به دلت
ولش
بزن یه پیک به افتخار باباهای پاره
بزن یه پیک به افتخار کارمای آواره
شب
سیاهی
جاده
چقد درد و دل کردم جوابی نداد
بازی خدا پانتومیمه نشونت میده
ولی لاله
شاید تو واژه‌ی اعدامه
ادامه
یا شاید هم تو ادامه
یه دامه

مخم تو سیره
تو سر سرّه
مرگ یه اتفاق نیس
فقط یه حسه
واسه پرواز پی دلیل نباش
مگه منطق‌ الطیره؟
واسه پرواز پی آسمون نباش
همه چی تو ذهنه

Marg Faghat Ye Hesse - Single

Marg Faghat Ye Hesse

Marg Faghat Ye Hesse [Prod. Najwa]

Performers & Songwriters: 
Safir, Aida Shahghasemi
Producer: Najwa
Mix & Mastering: Saeed Dehghan
Artwork & Motion: Kimia Koreyli
Fiddler (Kamanche): Sina Aubii

Lyrics:
پیِ یه افسانه ام که توش آدم بال داره
پیِ هر اتفاقی نیست تو هر کارنامه
زنده نمونده پر شه چوب خط سالنامه
عشق بلده حتی بعد چاله چاه باشه
وصله شده میون کیهانی که بکره
می‌بینه می‌شنوه میسازه یه قصه
هرچی بالا هست پایین هم هست یه شکله
شناوره هرکی بهش دل، میده، میده بهش دل
رو اسمش میشه کرد عدالتم قضاوت
کلّی من من ام بشنوه نمیگه یبار من
کی گفته آب ندیده آدم شد شناگر؟
تن به موج زد و نکرد از قطره ای شکایت
شب می زنه به سرم نکنه وجود نداره
روز با همه می جنگم نکنه دروغ نباشه
هی پا میشم و عدل از سر میفتم رو زانوم
شاید بزنم زیر گریه اگه شلوغ نباشه
کی ام کجام چیکاره ام بیلیتمه تا
برگردم به خودم ندم گلیمم به آب
چون اینهمه من من شنیدم یبارم من
می خواستم آب ندیده بتونم شناگر شم
شدم آدمی که هیچوقت اینطوری ندیدنش
می بٌرم می دوزم بی امید، طبیعته
جون تو تنم نیست منم سردتر از همیشه ام
نکنه که دیر بیاد که اگه رفتم نبینمش
آدما تنهان، باهم آدم بودن سخته
دورمیشن ازهم بعد پناه می گیرن تو هر دسته
قدّ چندتا منظومه نوشتم یه مصراع شد
آدم نمیشه آدم یبار شده چشم وا کن

در این صحرای سرتاسر
سراب و ماسه و طغیان
خدنگی نو به سویم تاز
تا یابم تو را با آن
بیندازش به جانم
که شاید عطرت جانت را
بیابان ارمغان آرَد
ببارد باز صد باران

قدّ چندتا منظومه نوشتم یه مصراع شد
آدم نمیشه آدم یبار شده چشم وا کن

Act I: That Which We Won't Become [Prod. By Najwa]

به زندان
آهنگ اول از آلبوم "تکافو"
 شعر و اجرا: دیگرد
@arsalun
آهنگ: فارسی 
@farsea
میکس و مسترینگ: نیما عقیانی
@nima-aghiani
شعر:
از وقتی که چشامو کردم باز
دیدم گیرم وسط دریایی از شن
کف پاهام رد ماچ ماسه هاست
صدام رو برگردوند به خودم کوه سنگدل
رشد مرده ها
بدون آب
خلاف جهت آفتاب
بچه ها پابرهنه سوار تاب
اینکه ماها نداریم رو خدات داده به ما
ذبح شد سوی چشمم رفت
زیر تیغ خواب
چرتمو پاره کرد همسایه کشید یه جیغ ناب 
من صدای شکستن استخونتو شنیدم وقتی
با پا کوبیدی زیر عصای گدا
گذشتم از سی! میریزه از سرم مو
پیاده رو بومه کفشای تو پام قلمو
میگیره تنت بو تو ذل آفتاب
گریه میکنه زار زار کویر داغدار
ماها بچه ها سرب تو گلوی باتلاق
که زنده بودنمون شده یه اثر شاهکار 
و میندازن رو تن هم یه خط به یادگار 
چه شیر بیاد یا خط
میره تو دخل صابکار
بزرگ شدیم با صدای قل تو قهوه خونه
این آپاچیا از دنیا بود یه سی‌جی سهمشون
میگفت دعای مادرش بوده نشده غرق خون
پیرا میگن همین که نفس میکشی قدر بدون!
بچه تو آب جوب
میگیره فاز رو
وجه مشترک بچه ها تنبون و خاکشون بپرس از حالشون که نمیره هیچوقت هیچجور از یادمون
که تیز میگذره!
مثل شهاب تو آسمون
کفشا تو دستمون
تپه ها روبرو
زوزه‌ی باد لای بوته های خار
چشماشو میبست با خودش فکر میکرد
صدای جیرجیرک آواز ستاره هاس
خاک! پذیرنده! شیکست کمر تپه رو با هم سُر خوردیم رو شیب کشاله هاش
خونه ای که یادم نمیاد حتی کجا بود
رفیقم میزد زیر آواز 
مقام همایون
.
.
.
.
من دلم پره که همه یادشون رفته
از عصر آدمین که میکرده خاک بازی
وقتی که هوش مصنوعی آسیبش از تو کمتره
براتون آرزو میکنم! ربات باشین!
من می‌خوام بمونه یه تیکه از گذشته بام
تو مغز پوک تو معلومه اشتبام
از هر طرف فشاره روم تا خرتلاق
چون می‌خوام فرق بکنم با اجتماعم

رپ کنیم که دیگه رپ گوش نمیده
واسه گنده هاتون بودم منشع الهام
رپری که می‌خواد از دور ببینه
 می‌خوام ایرونی بمونم
 اگه نداره اشکال.

Takafou

6/27/2025

Daygard - Be zendan [produced by. Farsea]

کابوس - بیداد
آهنگساز 2MOR
میکس و مسترینگ Daal
جلد مسعود دقایقی
استودیو 1970
۱۷ تیر ۱۴۰۴

Bidad - [Prod. 2MOR]

Naghsh - Palid | Official Audio

Beat Producers: Faghaan, Zol
Mix and Mastering : Sahand Mz
Project Manager: Amir Ali
Distribution Manager: Arda
Artwork: Gray

►Listen To Naghsh:
Listen On Spotify: https://spoti.fi/3yLj0wp
Listen On SC: https://bit.ly/453onTL
Get On iTunes/AppleMusic: https://apple.co/3VoEl7t

►Follow Naghsh Online:
YouTueb: https://bit.ly/3KpJhmo
Instagram: https://bit.ly/3VpvOBk




چشامو باز کردم دیدم تو یه حفره‌م
یه شهر بود زیر زمین، خفه شده تو نطفه‌اش
با نور غریبه پیاده می‌رفتم تو کوچه‌هاش
رسیدم به چنتا پله و یه دِژا-ووی سورئال
پایین پله‌ها یه دخترک نشسته بود، با چنتا بطری کنارش، یکی تو دست، خیره به زمین
ازش پرسیدم کجا می‌تونم ببینم نورُ
به زحمت دستشو بالا آورد، اشاره کرد به هیچ
با خودم زیر لب گفتم این پوسیده رو مرگ با یه پوسته می‌کنه تن گوژپشت‌ دار
اما صدام به قدری بلند بود که رسید زمستون از تو چشاش، با یه سورتمه انگار
خورشیدو بالا می‌آورد بدتر از دستاش
با معده‌ی خالی سخت بود براش هضم حرفام
اما خورشید که بالا می‌اومد طلوع نمی‌کرد
فقط جنازشو ناگزیر می‌کشید پشت ابرا
دیدم اسب تاریخُ زین کرد رفت
منم از طبیعت بیرون زدم، از این پسرفت
فهمیدم دخترک فرم ثابتی نداره، دائمًا تغییر شکل می‌ده خودشو که می‌شم من تهش.

پلک زدم
نه اثری از پله بود،
نه دخترکی کنارم تا انتهای قصه موند
فقط صدای جیغ می‌رسید از بیرون حفره
من تنها آرزوم این بود همه‌چی روشن شه مثه روز
فهمیدم تاریکی رفیقه، باهام
هارمالین تو خونم می‌رقصید، من سفید چشام
خواستم بزنم بیرون، از تنم کشید لباسمو از پشت، به خودم برگشتم، دیدم یکی نگاهش قفله بهم
دو تا زانو بود که غم کرده بغل
منتظر پدرش بود که برگرده از جنگ
سرشو که بالا کرد دیدم پسر بچه‌س
خواستم نوازشش کنم دست رد زد به من رفت

اطرافمو پر کرد دود
انگار سرخ‌پوستا پیام دادن صلح تمومه
پامو گذاشتم تو مسیرم که خودم بود
دیدم فرو رفت کلمه‌هام تو مرداب جمله‌تون، حیف
فهمیدم هرچی بیشتر بمونم تو این شهر
یه سری چشم رو زخم‌هام گشوده می‌شد از رو میل
بدنم پر از چشم شد، به اندامم دوخته شده بودن، انگار لختم
تو عمق خموده
فهمیدم طبیعتو نمی‌شد رام کرد  یه عده لباس خالی از آدم زمینو ساختن
تو زمین ریشه زد پیش‌داوری، قضاوت
رو لوح زرینی که رد پای نفاق روش بود حک شد انصرافم
پشتم خالی نبود حرف بود
منم یه جدول شدم که نشست برف روش
دیدم دنیا یه خرگوش سفیده که منو برد سمت حفره‌ی عجایبی که شدم نقش توش
(خودم)

پلک زدم
حقیقت همچنان تو روم زل زده بود
تو هیبت دخترک گل‌فروش
چنتا خار تو دستاش فرو رفته بود اما لبخند می‌زد، پلید بود خلق و خوش
دیدم شونه‌ی پهن و مفاصل محکم و پای استوار این زندگی یه مشت دروغه
من سست شده بود پشتم نبود کوه دیگه
واسه همین خودم کوه شدم فرو ریختم رو گورش
گذشتم، رسیدم به یه قلمرو خالی از سکنه
یه پیرمرد نشسته بود کناری از تبرش
ازش پرسیدم کجا می‌تونم ببینم نورُ
گفت: رومُ یه روزه بسازی می‌شی هم‌وطنش
من تو این فکر بودم که منظور پیرمرد چیه
دیدم فرو رفت خنجر دوستی توی سینه
خواستم برگردم که ببینم کیه
دیدم نور داره دور می‌شه
قدم برداشتم برم دنبالش، افتادم
نفسای آخرم می‌پیچیدن گل واسم
منم کشیدمشون، سینه‌خیز رفتم
چشامو بستم
برگشتم از اول دیدم بیرون حفره‌م
داشتم اشک می‌ریختم واسه خودم که مردم
حس می‌کردم تو حافظه‌م زندگیم یه نقطه‌س
کم‌کم داشت یادم می‌رفت همه‌چی کلاً
دیگه نه صدای جیغ بود، نه تاریکی
نه بارش برگ‌های خزونِ پاییزی
منو سپردن به یه زن، تو آغوشم گرفت تنگ
مثل آسمون و ابر
با چشای خیس
می‌خواستم تا ابد تو اون لحظه بمونم
دیدم بی‌نوا می‌شه خونه اگه سکوتو بپوشم به تن
فهمیدم جامعه یه روز منو طرد می‌کنه، با این حال
میمونم تا بُت زندگی رو بکوبم
من آز و طمعتون، جاه‌ و منصبتونو یه روز
واسه نقاب پوسیده‌ی مکتبتون، به خون تشنه‌م
کشف حقیقت شکفته از سروده‌هامو
بذر می‌کنم، بکارید مزرعه‌تون مهمون من
اما تا اون روز تو این منظره‌ی سفیدتون می‌مونم
تا جایی که چشمام می‌بینه نوره
یه روز دستشو رو می‌کنم کی منو کشت
چون حالم به هم می‌خوره می‌دونم این نور دروغه
شاید نمی‌دونید، ولی خورشیدتون پوسیده‌س
پشت این ردای نورانی، شیرتونو دوشیدن
من حقیقت تاریکو بهتون می‌گم اما مردم یادشون می‌ره، می‌شه مردمک کوچیک‌تر
تو جهانی که فاجعه، به روتین نگاهت بدل شد و مرگ معنا با جهش خون مرد
از فئودال به هجوم سرمایه‌دار پیر، امروز دوباره باید تغییر کرد بی‌شک

Palid

مرداد
آهنگسازی و میکس و مسترینگ : دال
تصویر : سایفر
استودیو ۱۹۷۰
۱۴۰۴

میگه ، یا باید سلطه‌گر شی یا زیر سلطه‌ی دیگران له شی
میگم حاضر شین
مراسم ختمم به راس، با اینکه اول راس
نه اشک بریزین نه ساکت شین، 
بگین بخندین خارج شین از جبر، 
آینده مرموزه مثل کیهان ، بیکران مشکی
، جنگ همیشه بوده و هست بی امان 
زشتی و جهل، جلو علم و فهم
فکر و منطق وایسادن هی بلند داد زدن، 
گله نکن بکن کار فقط، 
ثانیه‌ها زندگیمونو قاپ زدن
جاش یه مشت کاغذ، یه سری عدد که هررو بی ارزش تر میشه از قبل دادن جمع میشه توی خواب فقط
، لابد اینم بوده تقصیر ما مردم باز حتما 
روتون باز شده انقدر پرت میگین انگا نمایش تحقیره 
طناب نجاتتون مسخرس 
واسه کسی که داره غرق میشه دست بست

یه چیزایی مهم تر از اینه که کی حق میگه، 
مهمه حقی که میگه چیه اصلا تحلیل یارو درسته یا نه

نمیشه رفت دنبال هر پلشتی که
از دهن هر آدمی مثل بلندگو صد جور حرف پخش میشه بستگی داره نفع چیه، طرف کیه، شاید از ۱۰ تا ۹ تا درست 
یکی چرند میگه، لای واقعیت دروغو تا دسته هول میده
دنبال اینا راه افتادن دیگه معلومه که می‌رسه ازش چی بت
میگن کمک میکنن ولی برا اونا هدف جیبه 
اره شخصیتا در این حد تخمیه
اصلا هرکی تخمیه بت میشه
اهاا راستی
دیدی بتت باد میده تش، حافظه مردم پاک میشه ولی
مردمم یقتونو میگیره کسی فکر کرده من یکی ول کنم خواب دیده

اگه باختم از خودم شکست خوردم
کسی انقدر تیز نبود بخواد تا اینجاها بیاد
دشمن تمرینی قوی بوده رسیدم به این
من صدای اعتراض و ناله های سرکوب شدم
خفه نمیشم بشین
گوشاتو وا کن
ببین چی میگم خوب بهم نیگا کن
یادته که چی میگفتی چیا شد ؟

من یکی
دیگه نمیرم زیر بار کسشعرایی تحویلم میدن

دیگه تقریبا فهمیدم کیم 
ولی
خستم عصبیم کلافم، کاری نمیکنم دیگه صب تا شب علافم
صدا انفجار صدا پدافند، دیگه نداره برام فرق
توپ خشم و بغضم فقط کم مونده 
دست و پا درارم
اگه خدای شماها اینطوری خون میریزه دروغ میگه

ببین اصلا 
من خدا ندارم

Mordad [Prod. Daal]

foreverance-of-war.mp3

نسخه
شعر و اجرا : دیگرد
آهنگسازی و تنظیم : سعید دهقان
طراح جلد : حب
تاریخ انتشار : سیزدهم آذر نود و هشت
.
.
.

متن آهنگ
قست اول
یه صدایی از توم
جیغ میکشه هر روز
دیو زیر تختم خط 
میندازه رو دستم
صبحونه م دو پرس جنونه از 
مرز تعادل رد شم
زنجیرامو پاره کنم 
لخت تو خیابون
حر کت
چشم نظاره گر
راوی یه زبون تلخ
شعر من یه نسخه س 
مرهم بشه پا چش کبود شهر
زورمون نمیرسید میخندیدن
قه قه
دندون لق کرم خورده ی حسرت
نه راه رفتنی 
نه راه برگشت
از من دیوونه میپرسن
چرا و چند و چون تلو خوردن
جواب تلخ دیوونه ؟
کجا رو گرفتم کجا رو بردم ؟
زد زیر پاش رو خالی کرد از کمر پرت شد رو آسفالت تشنه
زل زد تو افق به چشم آفتاب
افتاد به سکته

غنیمت این جنگ تباهی بود
انتظار این فصل طولانی بود 
اون
زنده شد به این مستی تا خط آخر خوند
شهر میسوخت اون دور کله ش دود

خاور رو گاییدن چه میان چه دور
سوپورا خسته ن وطن زباله دونه
گذشته ده سال
بخواب با ساعتت آویزون موند
به ایران پاندولتون
عشق
طناب لخت این وصل
با نفرت بکوب به این طبل
آزاد میرقصم رو این مرز
باد باز دست کشید به ریشم
دنیا زندونه به این فرض
خود خواسته باس سر به نیست شم
کفتار به گرگ نهیب زد
زوزه هات کلیشه ست
میلولم مثل کرم لا کوچه های این شهر 
هر
کثافتی که هست رو با چشمام میلیسم
کشتار روان
کباب میشه روح
آشپزباشی 
میفروشیمون سیخی چند ؟
خونه م تو کویر این مرز ریه هاش خشکه
میبلعید عربده هام رو شنزار گشنه
این عمق تعفنه
خوب نگاش کن از دور
مریضم کرد 
ولی
نکردم پشت بش

غنیمت این جنگ تباهی بود 
انتظار این فصل طولانی بود 
اون
زنده شد به این مستی تا خط آخر خوند
شهر میسوخت اون...

واسه تو نوشتم
همه ش همینجاست
رو دیوارای کاهگلی
میکشن سیمان 
لا جهنم زجر
تو برزخ بی حسی
برنامه ی فردا چیه ؟
سنگ کاغذ قیچی!
حضورت فاسده پشت نقاب مشکیت 
درد تو دوریه درد من درد بغض نزدیک 
که اگه اسلحه بودم
اسمم می شد دمپر
تن من آرشه ست
کشورم کمونچه ی کلهر
شکارچی زد شکار رو
ضجه زد پا طعمه ش
تف به سیاستی که تهش رسید به کشتن
پطروس انگشت رو فرو کرد تو سوراخ خورشید 
به آسمون نگاه میکنم
حس کنم تو تنگم

...

Daygard - Noskhe [Prod. by Saeed Dehghan]

مُرور
شعر و کلام: کابوس و دیگرد
آهنگساز: دهقان
ناشر: ملی
قطعه ی چهارم ازمجموعه ی گروهی کانون

قسمت اول (کابوس)
سر تکیه به پشت
نگاهم به آسمون دلم خوش
گذشته هارو مرور میکنم، سیگار پشت به پشت پشت پشت
هر چقدر بد هرچقدر سخت، گذشت کردم رشد
کفشای پاره پوره رو از پا درآوردم کردم نو نو 
صد دفعه هم برگردم عقب هنوز همون کارارو میکنم رک
هر راهی میرم اول
مطمئن میشم حتما پشت سرم خراب شه پل
این دورو عمر پشیمونی نداره بزار هرچی میخوان 
بزنن حرف مفت
یه چیزی شنیدن
نشستن همه لبه گود 
چی می فهمن از درد تو
از فکرای کلت تو کله صبح
سردردای شب بسته بسته قرص
هردفعه داستان بیخ پیدا کرده علی مونده و حوض
ولی باید از دل نفرت رو پاک کرد
باید چشمارو شست
همونی که سهراب گفت
آسمون مال منه
میرم بالا تا اوج
من وجودم پر از بال و پره عاشق رقص وسط شعله با شراره 
پاشو بگیر سازو دست
بزن هرچی بلدی
هرچی فک میکنی تا حالا نزدی
بزن عوضی
به خودم قول دادم که نشم عصبی بعد از این
به هر دری زدیم بسته بوده 
هنوز خیلی از درارو نزدیم 
هنوز خیلی راها هست که نرفتیم
اهلی بشو نیستم 
بهت
نشون میدم با کی طرفی
خسته نکن خودتو
ما
پیروزیم 
حتی اگه نبریم
حالا هی بازیو کش بدش 
همچیو میسازم خشت به خشت
نمی ترسم ازت
نمی میره هرگز
اون که دلش زنده شده به عشق 
دیوان روح من این جسم
فقط یه بیتشه 

همخوان (دیگرد)
خورشید امروز گرفته بود
خمیازه کشید کل روز
خورشید امروز خورشید امروز
خورشید امروز به فردا فکر میکرد
رو ابروهاش برف
نشسته بود
خورشید امروز خورشید امروز
خورشید امروز به ماه گفت
تو شیفت شب بمون
خورشید به جغد گفت
یه شب دیگه هم بخون
به ابر گفت نقاب من بمون
خودشو وا داد
تکیه زد به پشت کوه

قسمت دوم (کابوس)
دیگه 
فقط دارم خودم رو باور عادت دارم حل کنم همچی رو تک و تنها
انقد تیغ شدم همه رو بریدم خالی کردم دورم رو
آخر راحت ترم حتی اگه بشه بدتر از فردا باشم دور از وطنم حتی 
به شماره بیفته نفسم از پا درامم تا ابد یادم نمیره قسمم 
غیر خودم واسه هیچ احدی هیچوقت نمیچرخه قلمم 
هدفم از سرم نمیره همه این چرکارو زمان میشوره میبره
آدمای جدید میان و میرن هی 
آخرم من میمونم و من مثه همیشه بی خواب و بی کله
زمستونم میگذره، میمونه سیاهی رو تن زغال
معلوم میشه کی کجاس
چی شده نتیجه اون همه شعار
این خداها دروغی شکنندن من سر خم بکن نیستم
حتی اگه همچی هم بدم از دست
حاضر نیستم یه قدمم برم عقب
این دو روز عمر
نداره پشیمونی 
مسیر، یه طرفه س باید به روزی از قفس بپرم 
حتی اگه صد دفعم برگردم از اول 
واسه نفعم هم نمیشه رنگم عوض
حتی اگه یه نفرم
بذار بدونن حداقل یه نفر هست

همخوان (دیگرد)
خورشید امروز گرفته بود
خمیازه کشید کل روز
خورشید امروز خورشید امروز
خورشید امروز به فردا فکر میکرد
رو ابروهاش برف
نشسته بود
خورشید امروز خورشید امروز
خورشید امروز به ماه گفت
تو شیفت شب بمون
خورشید به جغد گفت
یه شب دیگه هم بخون
به ابر گفت نقاب من بمون
خودشو وا داد
تکیه زد به پشت کوه


Soundcloud.com/mellistream
twitter.com/mellistream
telegram.me/mellistream
instagram.com/mellistream