นำเจริญสติ (3) ขณะพัก ขณะดู ขณะมอง

ดูอาการปรุงแต่งของจิตด้วยความปล่อยวาง

040 อย่าไปจัดการอะไรเอาเพียงแค่รู้เฉยๆ (สุริโยทัยไขแสง)

คนที่ตั้งใจสู้ ส่วนหนึ่งยังสู้ไม่ไหว 
แล้วคนที่ไม่ตั้งใจสู้ 
อย่างมาบวชเป็นอาชีพอันหนึ่ง ไม่มีอะไรทำ 
มาบวชคือไม่ได้มุ่งอยากได้พระนิพพาน 
พวกนี้ไม่คิดสู้ โอกาสแพ้ก็สูง 
หลวงพ่อก็เคยเจอพระ 
แรกๆ ก็อยากนิพพาน 
หลังๆ รู้สึกยากไปก็เลยไม่เอา 
สะเปะสะปะไปวันๆ หนึ่ง 
พลาดเข้าวันไหนก็อยู่ไม่ได้ 

ดูกิเลสของเราเอง 
กิเลสผุดขึ้นกลางอกเรา 
ผุดทั้งวัน เหมือนน้ำผุด 
เคยเห็นน้ำผุดไหม 
น้ำมันผุดๆๆ ขึ้นมา ไม่ต่างกันเท่าไร 
มันผุดอยู่ตลอดวัน 
ถ้าเราไม่รู้ไม่เห็นว่ากิเลสมันผุดขึ้นมา
เราไม่เห็น ก็ครอบงำจิตใจเราได้ 
กระทบเข้ามาถึงจิตใจ 
พอจิตใจเราเศร้าหมอง ถูกกิเลสครอบงำ 
ความคิดของเราก็เป็นไปตามอำนาจกิเลส 
คำพูดของเราก็เป็นไปตามอำนาจกิเลส 
การกระทำของเราก็เป็นไปตามอำนาจกิเลส 
มันเสียหมด เสียตั้งแต่จิตของเรา 
พอจิตเราถูกกิเลสครอบงำ 
คำพูดของเรา การกระทำของเรา ก็พลอยเสียไปหมด 
ฉะนั้นคอยรู้เท่าทันกิเลสในใจของตัวเอง 
ไม่ใช่เรื่องยากที่จะรู้ 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
17 พฤษภาคม 2568

สู้กิเลสด้วยการรู้ทัน :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 17 พ.ค. 2568

สัตว์สุดอัศจรรย์ - หน้า 28

เมียร์แคตจอมพลัง - หน้า 14

"เรากลับข้างกับคนทั่วไปนิดเดียวเอง 
คนทั่วไปเวลารู้อะไรมันรู้ออกนอก 
หลวงปู่ดูลย์เรียกว่าส่งจิตออกนอก 
ส่งจิตออกนอกเป็นสมุทัย ท่านว่าอย่างนี้ 
คือเป็นเหตุให้เกิดทุกข์ 
ให้เกิดความดิ้นรนปรุงแต่งวุ่นวายขึ้นมา 
ท่านบอก “อย่าส่งจิตออกนอก” คือ
ให้ดูตัวเองไว้ ตาเห็นรูป จิตเกิดอะไรขึ้น รู้ที่จิตนี้ 
มันต่างกับคนปกติทั่วไปในโลกก็แค่นี้เอง 
คือเราสามารถรู้ทันจิตใจตัวเองได้ ไม่ใช่เรื่องยาก"

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
6 กรกฎาคม 2568

เวลาภาวนาให้ดูตัวเอง :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 6 ก.ค. 2568

"วิธีเจริญปัญญาก็คือเห็นธาตุเห็นขันธ์มันแยกออกไป 
แล้วก็เห็นแต่ละธาตุแต่ละขันธ์ล้วนแต่ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ 

ตรงนี้สำคัญ จะบรรลุมรรคผลหรือเปล่าก็อยู่ตรงนี้ล่ะ 
ตรงที่เห็นสภาวธรรมทั้งหลาย 
ขันธ์มันแตกตัวออกมาเป็นสภาวะ สภาวธรรม 
เป็นรูปธรรม เป็นรูป เป็นเวทนาคือความรู้สึกสุขทุกข์ 
เป็นสัญญาความจำได้ความหมายรู้ 
เป็นสังขารความปรุงดีปรุงชั่ว  ปรุงไม่ดีไม่ชั่ว 
เป็นวิญญาณคือจิตที่เกิดดับทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ 
จิตเราไม่ได้มีดวงเดียว จิตเรามีนับไม่ถ้วน 
เกิดดับสืบเนื่องกันตลอดเวลา  
ถ้าเรายังเห็นจิตมีดวงเดียวอยู่แล้ววิ่งไปวิ่งมา 
อันนั้นยังเป็นมิจฉาทิฏฐิ เรียกเป็นสัสสตทิฏฐิ 
คิดว่าจิตนี้เที่ยงเป็นอมตะ 
เราต้องแยกขันธ์ให้ได้ 
แล้วเห็นขันธ์แต่ละขันธ์แสดงไตรลักษณ์ได้ 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
10 ก.ค. 2568 (ช่วงบ่าย)


วิธีเจริญปัญญา : หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 10 ก.ค. 2568 (ช่วงบ่าย)

"พอเราก้าวมาถึงจุดที่เราอ่านจิตตัวเองดูจิตตัวเองออกแล้ว 
อย่าไปประคอง อย่าไปรักษาให้นิ่ง 
ให้ทำงานไปตามธรรมชาติ 
มีตาก็ดู มีหูก็ฟัง มีใจก็คิด 
แต่เมื่อตาเห็นรูปเกิดความเปลี่ยนแปลงที่จิต รู้ทัน 
หูได้ยินเสียงเกิดความเปลี่ยนแปลงที่จิต รู้ทัน 
จมูกได้กลิ่นลิ้นกระทบรส กายกระทบสัมผัส 
ใจกระทบความคิด เกิดความเปลี่ยนแปลงที่จิตก็รู้ทัน 
ฝึกเรื่อยๆ ไป 
แล้ววันหนึ่งเราจะเห็นตัวจิตเองก็ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ 
เราสั่งให้เป็นอย่างนี้ก็ไม่ได้ 
ห้ามไม่ให้เป็นอย่างนี้ก็ไม่ได้" 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
27 สิงหาคม 2568

ตัวจิตเองก็ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 27 ส.ค. 2568

"คนซึ่งภาวนาที่หลวงพ่อว่าดีแล้วล่ะ จิตตื่นขึ้นมา ขันธ์แยกอะไร 
สิ่งที่ต้องระวังต่อไปคือความจงใจ 
พอหลวงพ่อบอกอย่างนี้ถูก มันจงใจทำให้ถูกอีกแล้ว 
ที่ถูกไม่ได้จงใจ ทำไปตามขั้นตามตอน 
มีสติรู้สึกกายรู้สึกใจไป จิตก็ถูกของมันเอง 
พอได้ยินหลวงพ่อบอกอย่างนี้ดีอย่างนี้ถูก คราวนี้โลภแล้ว 
มีความโลภเกิดขึ้น มีเจตนาที่จะทำ 
ทำอย่างไหน นึก ทำอย่างไรดีที่ทำแล้วหลวงพ่อว่าดี 
ตรงนี้เป็นกับดักอันสำคัญ 
คนซึ่งภาวนาเข้าหลักเข้าเกณฑ์แล้วไปติดกับตัวที่อยากดี 
พออยากดีก็เกิดเจตนา ตัวเจตนาที่จะทำให้ดี 
ในหัวจะมีคำว่าทำขึ้นมาแล้ว ลืมคำว่ารู้ 
ที่เราดีขึ้นมาได้เพราะเรารู้ 
หายใจออกก็รู้ หายใจเข้าก็รู้ 
ยืนก็รู้ เดินก็รู้ นั่งก็รู้ นอนก็รู้ คู้ก็รู้ เหยียดก็รู้ 
เคลื่อนไหวก็รู้ หยุดนิ่งก็รู้ สุขก็รู้ดี ทุกข์ก็รู้ ดีก็รู้ ชั่วก็รู้ 
เราได้ดีขึ้นมาก็เพราะคำว่ารู้ 
พอเราโลภ อยากดีมากๆ 
อยากดีไปเรื่อยๆ อยากดียิ่งขึ้น มีความโลภเกิดขึ้น 
ก็เกิดความจงใจที่จะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งเกินจากการรู้ 
ตัวเจตนา ตัวจงใจ เรียกตัวสังขารๆ 
อวิชชา ปัจจยา สังขารา สังขารตัวนี้ตัวเจตนานั่นล่ะ 
เจตนาที่ดีเกิดขึ้น จิตก็ดิ้นรนปรุงแต่ง 
สร้างภพ สร้างชาติ สร้างทุกข์ขึ้นมาอีก 
ที่เคยดีอยู่ก็เสื่อมไป ทำไมเสื่อม 
เพราะทิ้งการรู้สภาวะ หันไปคิดแต่ว่าจะทำอย่างไรๆ 
กิริยาเปลี่ยนจากรู้มาเป็นทำ ทำไม่ได้หรอก 
เพราะทุกอย่างในขันธ์ 5 เรา กระทั่งจิตใจของเรา 
ทำอะไรมันไม่ได้ มันเป็นอนัตตา 
ถ้าทำเหตุของมันให้ถูก 
มีสติรู้กายรู้ใจตามความเป็นจริงด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง 
รู้ไปเรื่อยๆ เดี๋ยวมันก็ดีเอง" 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
3 สิงหาคม 2568

ความอยากดีคือกับดักสำคัญ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 3 ส.ค. 2568

Website : http://www.watmahaeyong.org
Facebook : https://www.facebook.com/PageWatMaheyong/
e-mail : watmahaeyong@gmail.com
Line id : @mahaeyong

นำเดินจงกรม

ปฏิบัติวันที่ 7 - เวลา 13.00 น. เสียงปลุก-เดินจงกรม7-บ่ายโมงครึ่ง+ว่าง รวม(45นาที)

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง