[คลิปสั้น] รู้ว่าตอนไหนควรเจริญปัญญา ตอนไหนควรพัก หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 2 ม.ค. 64 (650102)

ภาวนา ค่อยๆ เข้าใจไป 
ทำให้ถูก ไม่ใช่ทำแบบลุกลี้ลุกลน 
ภาวนาลุกลี้ลุกลน
อยากจะได้ผลเร็วๆ มันจะไม่ได้อะไร 
ความอยากมันทำให้จิตปรุงแต่ง จิตก็ดิ้นรน 
ความปรุงแต่งของจิตคือภพ 
มรรคผลนิพพานมันพ้นจากภพไป 
เราก็เอาแต่ปรุงแต่ง อยากดีๆ 
อยากดีจิตก็เลยสร้างภพของคนดี 
เป็นคนดี เป็นนักปฏิบัติที่ดีอะไรอย่างนี้ 
มันจอมปลอมทั้งหมดล่ะ ให้รู้ทันเลย 
อันนี้จิตเราปรุงแต่งความเป็นนักปฏิบัติแล้ว 
เรารู้ทันเข้าไป จิตเราปรุงดี เราก็รู้ 
ปรุงชั่วเรื่องง่าย ขนาดปรุงดียังรู้ทัน ยังไม่ติด 
ปรุงชั่วของกระจอกงอกง่อย 
อย่างจิตมันปรุงชั่ว 
สิ่งที่ตามมาทันทีคือความเร่าร้อนหยาบๆ ของจิต 
ถ้าจิตปรุงดี สิ่งที่ตามมาคือภาระของจิต 
มันไม่ได้เดือดร้อนรุนแรงแบบที่ปรุงชั่วหรอก 
แต่มันเป็นภาระ มันเป็นทุกข์ 
ฉะนั้นเวลาเราภาวนา 
อย่ารีบร้อน อย่ากระโดด อย่าข้ามขั้น 
ค่อยๆ ภาวนา ค่อยๆ เรียน ค่อยๆ รู้ 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
2 มกราคม 2565

CD 92

เวลาภาวนาอย่าใจร้อน :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 2 ม.ค. 2565

เราภาวนาของเราทุกวันๆ สม่ำเสมอ 
ฝึกมีสติ มีจิตตั้งมั่น สม่ำเสมออยู่ 
เวลาเราลงมือปฏิบัติ มันจะไม่ต้องเพ่ง 
ก็ใช้จิตธรรมดาของเรานี้ล่ะ ภาวนาเข้าไปเลย 
ถ้าเราวันๆ เราปล่อยตัวปล่อยใจตามกิเลสไปเรื่อย 
แล้วค่ำๆ มาลงมือปฏิบัติ อย่างไรก็เพ่ง 
เหมือนลูกตุ้มนาฬิกา 
เหวี่ยงข้างซ้ายไปแรง 
เหวี่ยงกลับมาข้างขวามันก็แรงด้วยล่ะ 
หลงแรงก็เพ่งแรง 
ในทางกลับกัน 
เพ่งแรงพอปล่อยออกมาหลงแรง 
หลงแรงกว่าคนธรรมดาอีก

เพราะฉะนั้นคำว่าสม่ำเสมอสำคัญมากๆ 
ปฏิบัติให้มันสม่ำเสมอไป 
จิตมันจะตั้งมั่นโดยที่ไม่ได้เจตนา ไม่ได้บังคับ 
เพราะฉะนั้นอย่าทิ้งคำว่าสม่ำเสมอ 
ตั้งใจปฏิบัติทุกวันๆ 
มีเวลาเมื่อไรภาวนาเมื่อนั้น
แล้วการภาวนาจะง่ายขึ้นๆ


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
9 มกราคม 2565

ความสม่ำเสมอสำคัญมาก :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 9 ม.ค. 2565

[คลิปสั้น] เด็ก ๆ ภาวนาง่าย หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 8 ม.ค. 65 (650108)

[คลิปสั้น] จิตที่พ้นแรงดึงดูด หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 8 ม.ค. 65 (650108)

[คลิปสั้น] วิธีฝึกจิตให้เข้าสู่ทางสายกลาง หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 9 ม.ค. 65 (650109)

[คลิปสั้น] ดูจิตใจได้ก็พัฒนาเร็ว หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 9 ม.ค. 65 (650109)

ถ้าเราแทรกการปฏิบัติเข้าไปในการดำรงชีวิตได้ 
การภาวนาของเราเยอะแยะเลยวันๆ หนึ่ง 
คำว่าไม่มีเวลาภาวนาจะไม่มีหรอก 
หลวงปู่ดูลย์ท่านเคยบอก 
“ถ้ามีเวลาหายใจ ก็มีเวลาปฏิบัติ” 
ถ้าไม่ได้หายใจแล้ว  ตายไปแล้วก็ไม่ได้ปฏิบัติ 
ที่บอกว่าไม่มีเวลาปฏิบัตินั่นมันข้ออ้าง 
ถ้าเรารวมการปฏิบัติเข้ากับการใช้ชีวิตจริงได้ 
เรามีเวลาตลอดเลย 

ตั้งแต่ตื่นนอนภาวนาไปเรื่อย 
จนกลับมาบ้าน นั่งสมาธิ เดินจงกรม 
อย่าเอาแต่หลงโลก 
ถึงเวลานอนก็นอนอยู่ในสมาธิ 
หายใจเข้าพุธ หายใจออกโธอะไรก็ได้ 
ดูร่างกายมันนอน ดูร่างกายมันหายใจ 
ใจเราเป็นคนดูสบายๆ ไปเรื่อยๆ 
ฝึกตัวเองทุกวันๆ จนมันชำนิชำนาญ 
สติเมื่อชำนาญอัตโนมัติ สมาธิก็ชำนาญ 
จะใช้สมาธิเพื่อกิจการอะไรก็ใช้ได้ 
รู้สึกอย่างนี้เรื่อยๆ 
เราจะไม่บ่นหรอกว่าเราไม่มีเวลาภาวนา 
พวกที่บ่นว่าไม่มีเวลาภาวนาคือพวกไม่ภาวนา 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
15 มกราคม 2565

ภาวนาตั้งแต่ตื่นจนหลับ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 15 ม.ค. 2565

สิ่งที่เราต้องฝึกให้ได้ คือจิตที่เป็นผู้รู้ 
คอยรู้ทันเวลาจิตมันหลง หรือจิตมันไปเพ่ง รู้ทันจิต 
การที่เราคอยรู้ทันจิต เราจะได้สมาธิที่ถูกต้อง 
ฉะนั้นการฝึกสมาธิ ท่านถึงเรียกว่า จิตตสิกขา 
เรียนเรื่องจิตแล้วเราจะได้สมาธิที่ถูกต้อง 
พอได้สมาธิที่ถูกต้อง เราเจริญปัญญา 
สติระลึกรู้กายบ่อยๆ 
ก็ใช้กายานุปัสสนาเป็นหลัก 
สติชอบระลึกรู้เวทนาเป็นหลัก 
เราก็ใช้เวทนานุปัสสนาเป็นหลัก 
สติชอบระลึกรู้จิตที่เป็นกุศล อกุศล 
เราก็ใช้จิตตานุปัสสนาเป็นหลัก 
เฝ้ารู้เฝ้าดูไป ทางใครทางมัน 
ไม่มีทางไหนวิเศษกว่าทางไหนทั้งสิ้นหรอก 
ถ้าเข้าใจแจ่มแจ้งแล้วจะรู้เลย มันมาได้ทุกทาง 
เพราะทุกทางนั้นพระพุทธเจ้าสอนทั้งนั้น 
ไม่ใช่มีทางเดียว ต้องอย่างนี้แล้วต้องไปอย่างนี้ 
หลักสูตรตายตัวไม่มีหรอก ทางใครทางมัน 
ขออย่างเดียว ให้เราได้จิตผู้รู้ขึ้นมาเสียก่อนเถอะ


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
16 มกราคม 2565

วันครู

ทางใครทางมัน :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 16 ม.ค. 2565

ยุคนี้คือยุควุ่นวายไม่ใช่ยุควิเวก 
เมื่อมันวุ่นวายเราก็ต้องดูกรรมฐานที่มันทำได้ 
เราไม่ต้องไปฝันหรอกเรื่องจะเข้าฌานได้
เราต้องมาดูอะไรที่เราทำได้ 
อะไรที่เรามี แล้วกรรมฐานแบบไหนที่เราทำได้ 
ทุกวันนี้สิ่งที่พวกเรามี 
คือเราสามารถใช้เหตุผลได้เยอะ 
คนแต่ก่อนจะศรัทธาสูง 
พอมีศรัทธามากก็มีวิริยะมาก 
พอศรัทธามากขยันนั่งสมาธิ เดินจงกรม 
ยุคเราไม่ค่อยศรัทธาแล้ว 
ศรัทธาเราจำกัดแล้ว 
สิ่งที่พวกเรามีคือการคิด ใช้เหตุใช้ผลมาก 
ฉะนั้นธรรมะที่เราจะยอมรับได้ เราต้องรู้เหตุรู้ผล 

กรรมฐานที่เหมาะกับพวกฟุ้งซ่าน พวกคิดมาก 
คือสังเกตจิตใจของเราไป 
ต้องอดทนเอา ดูความเปลี่ยนแปลงของจิต 
ตามรู้ความเปลี่ยนแปลงของจิต ดูได้ทั้งวันยิ่งดี
ตั้งแต่ตื่นนอนแล้วดูไปเรื่อยๆ เลย
เฝ้ารู้เฝ้าดูจนเราเห็นความจริง 
ความจริงของร่างกาย ความจริงของจิตใจ


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
22 มกราคม 2565

กรรมฐานในยุควุ่นวาย :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 22 ม.ค. 2565

เราจะทำอะไร เราก็ต้องรู้วัตถุประสงค์
ว่าเราต้องการทำอะไรเพื่ออะไร ต้องชัดเจน 
ไม่ใช่เห็นคนอื่นเขาปฏิบัติ
เราก็อยากปฏิบัติตามเขาด้วย มันไม่ได้เรื่องหรอก 
เราต้องรู้ว่าการปฏิบัติธรรม 
มีวัตถุประสงค์จริงๆ คือ
เพื่อถอดถอนความทุกข์ออกจากใจเราให้ได้ 
จุดหมายสูงสุดก็คือความดับทุกข์ มี 2 ตัว 
ความดับทุกข์อันนี้เป็นวัตถุประสงค์สูงสุด 
เป้าหมายของเราอันแรกเลยก็คือต้องพ้นทุกข์ก่อน 
ต้องรู้ว่าทุกข์คืออะไร 
ฉะนั้นอริยสัจท่านจะเริ่มต้นจากทุกข์ 
สิ่งที่เรียกว่าทุกข์ก็คือ รูป นาม กาย ใจของเรานี้เอง

เรารู้วัตถุประสงค์เราจะภาวนาเพื่อพ้นทุกข์ 
เราจะพ้นทุกข์ได้ 
เราต้องปล่อยวางความถือมั่นในกายในใจได้ 
ปล่อยรูปนามได้ 
เราจะปล่อยวางรูป นาม กาย ใจได้ จะทำอย่างไร 
พระพุทธเจ้าบอกให้เราเห็นกายตามความเป็นจริง 
เห็นใจตามความเป็นจริง 
ท่านบอก “เพราะเห็นตามความเป็นจริงจึงเบื่อหน่าย 
เพราะเบื่อหน่ายจึงคลายความยึดถือ 
เพราะคลายความยึดถือจึงหลุดพ้น 
เพราะหลุดพ้นจึงรู้ว่าหลุดพ้นแล้ว 
ชาติคือความเกิดสิ้นแล้ว 
การประพฤติปฏิบัติธรรมทั้งหลายจบแล้ว 
กิจที่ควรทำทำเสร็จแล้ว 
กิจอื่นเพื่อความบริสุทธิ์หลุดพ้นไม่มีอีกแล้ว” 
จะรู้สึกอย่างนั้น 
ฉะนั้นจุดสำคัญก็คือการรู้ทุกข์ บอกทุกข์ให้รู้ 
เพราะเห็นตามความเป็นจริงจึงเบื่อหน่าย 
สุดท้ายก็คลายความยึดถือ ก็หลุดพ้น 

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
23 มกราคม 2565

เป้าหมายสูงสุดคือความดับทุกข์ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 23 ม.ค. 2565

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

ภาวนาตั้งแต่ตื่นจนหลับ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 15 ม.ค. 2565

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช