[คลิปสั้น] เชื้อเกิดที่แฝงอยู่ในจิต หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 16 ม.ค. 65 (650116)

[คลิปสั้น] เรียนเรื่องจิตแล้วจะได้สมาธิที่ถูกต้อง หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 16 ม.ค. 65 (650116)

[คลิปสั้น] ยิงปืนนัดเดียวได้นก 2 ตัว หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 23 ม.ค. 65 (650123)

[คลิปสั้น] สติ สมาธิ ปัญญาอัตโนมัติต หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 6 ก.พ. 65 (650206)

[คลิปสั้น] พวกทรงฌานปล่อยวางจิตเพราะเห็นทุกข์ หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 6 ก.พ. 65 (650206)

เรียนรู้ความจริงของร่างกาย 
เรียนรู้ความจริงของจิตใจไป 
วันหนึ่งก็จะรู้ว่าในโลกนี้อะไรมีคุณค่าบ้าง 
ในโลกมีแต่ของชั่วคราว 
สิ่งที่มีคุณค่าคือธรรมะ 
แล้วยิ่งเราเข้าใกล้ธรรมะเท่าไร 
จิตใจเรายิ่งเป็นอิสระมากขึ้น ไม่ใช่เป็นทาส 
อยู่กับโลกเป็นทาสมันหนักขึ้นทุกที 
เป็นทาสของเงินทอง ของทรัพย์สิน 
เป็นทาสของครอบครัว 
เป็นทาสของหน้าที่การงาน 
เป็นทาสของชื่อเสียงเกียรติยศ 
เป็นทาสของความโลภต่างๆ 
เป็นทาสของกาม หิวตลอดเวลา 
เราเข้าใจความจริง ร่างกายนี้หาสาระไม่ได้ 
การที่จะเอาตัวเองให้เป็นทาสมันจะลดลง 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
19 กุมภาพันธ์ 2565

CD 93

เรียนรู้ความจริงของโลก :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 19 ก.พ. 2565

ค่อยภาวนาถึงจุดหนึ่ง 
เราจะพบว่าความปรุงแต่งทั้งหลายคือทุกข์ 
พอรู้แล้ว ปัญญามันแก่รอบ มันก็ไม่เอาแล้ว 
ความปรุงแต่ง จะปรุงชั่ว จะปรุงดี 
หรือพยายามจะไม่ปรุง 
มันก็คือปรุง ก็คือทุกข์ทั้งหมด 
พอจิตมันพ้นจากความปรุงแต่ง 
มันก็เข้าถึงความสุขที่อยู่เหนือความปรุงแต่ง 
ความสุขของความสงบ 
ความสุขของการพ้นความเสียดแทงทั้งหลาย 
ความสุขของการไม่มีภาระของใจ 
ใจมันมีความสุขขึ้นมา


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
20 กุมภาพันธ์ 2565

รู้ทันความปรุงแต่งของจิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 20 ก.พ. 2565

ถ้าเราไม่เห็นสภาวะเราเจริญปัญญาไม่ได้จริง 
เครื่องมือที่จะทำให้เราเห็นสภาวะก็คือสติ 
อันแรกเข้าใจคำว่าสภาวะก่อน 
สิ่งทั้งหลายที่เรารู้เราเห็นเรียกว่าอารมณ์
อารมณ์มี 2 ส่วน 
อารมณ์หนึ่งเป็นสภาวธรรม 
อีกส่วนหนึ่งไม่ใช่สภาวธรรม 
เป็นเรื่องสมมติบัญญัติ ไม่มีสภาวะรองรับ 
อย่างเรื่องราวที่เราคิดอาศัยความจำ
อาศัยความคิด คิดทั้งวัน คิดทั้งคืน 
ก็คิดไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดตั้งต้น ไม่มีจุดที่สุด
ไม่เห็นว่าจะมีอนิจจัง ทุกขัง อนัตตาที่ไหนเลย 
ถึงคิดเรื่องอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา มันก็แค่ความคิด 
ฉะนั้นเรื่องราวที่คิดขึ้นมา ท่านเรียกอารมณ์บัญญัติ 
อารมณ์บัญญัติไม่จัดว่าเป็นสภาวธรรม 
อารมณ์ที่เป็นสภาวธรรมมันมี 3 อย่าง
คือรูปธรรม รูปที่จิตไปรู้เข้าเป็นอารมณ์ 
เรียกอารมณ์ปรมัตถ์ เป็นอารมณ์จริงๆ 
เป็นของมีจริง มีไตรลักษณ์
เวลาดูที่จะเจริญปัญญา 
ต้องเห็นสภาวธรรมซึ่งเป็นปรมัตถธรรม 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
26 กุมภาพันธ์ 2565

อารมณ์บัญญัติ – อารมณ์ปรมัตถ์ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 26 ก.พ. 2565

เวลามีเวลาว่าง 5 นาที 2 นาที 3 นาทีอะไรอย่างนี้ 
อย่าทิ้งเปล่าๆ อยู่กับเครื่องอยู่ของเราไป 
อยู่ก็เหมือนอยู่บ้าน อยู่สบายๆ ไม่ได้อยู่คุก 
เวลาจิตต้องการไปรู้อารมณ์อื่นๆ มันจะไหลไป 
ส่วนใหญ่ก็ไหลไปคิด ให้เรามีสติรู้ทัน 
ฝึกอย่างนี้มากๆ มากที่สุดที่จะมากได้ 
มีนาทีหนึ่งก็ฝึกนาทีหนึ่ง มี 5 นาทีก็ฝึก 
5 นาที 10 นาทีก็เอา เก็บเล็กเก็บน้อยทั้งวัน 
ถ้าทั้งวันจิตเราออกข้างนอก ไม่เคยกลับบ้าน 
คือทิ้งวิหารธรรมไป จิตหนีไปตลอด 
ตกเย็นจะไปนั่งภาวนา ไปเดินจงกรม ทำไม่ได้ 
มันฟุ้งซ่าน เพราะมันฟุ้งมาทั้งวันแล้ว จิตมันก็เหนื่อย 
พอจิตเหนื่อย พอไปนั่งสมาธิ ก็นั่งหลับ 
หรือบางคนมันฟุ้งแล้วมันยังฟุ้งได้ไม่ถึงใจ 
พอนั่งสมาธิมันก็ฟุ้งต่อ 
ฉะนั้นถ้าเรามีวินัยในตัวเอง 
เราไม่ทิ้งเวลาเปล่าๆ มี 5 นาที 10 นาทีอะไร 
เก็บให้หมดเลย


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
27 กุมภาพันธ์ 2565

ภาวนาเก็บเล็กเก็บน้อย :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 27 ก.พ. 2565

[คลิปสั้น] อย่ามีเครื่องอยู่หลายอย่าง หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 12 ก.พ. 65 (650212)

การเรียนรู้ความจริงของรูปนามกายใจ 
เรามีสติระลึกรู้รูปธรรมนามธรรม 
มีปัญญาเข้าใจความเป็นจริงของรูปธรรมนามธรรม 
ว่าไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา 
จะเข้าใจได้จิตต้องตั้งมั่น 
มีสมาธิที่ถูกต้อง จิตเป็นแค่คนดู 
ร่างกายนี้ถูกดู จิตเป็นคนดู 
อย่างนี้เรียกเรามีจิตตั้งมั่น 
พอเห็นความจริง 
กายนี้คือทุกข์ เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณเป็นทุกข์ 
มันจะค่อยๆ ปล่อย ปล่อยเป็นลำดับๆ ไป 
ปล่อยกายก่อนเพราะมันหยาบมันดูง่าย 
แล้วสุดท้ายมันก็ไปปล่อยจิตอีกทีหนึ่ง 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
5 มีนาคม 2565

มาดูความจริงของขันธ์ 5 :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 5 มี.ค. 2565

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

รู้ทันความปรุงแต่งของจิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 20 ก.พ. 2565

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช