LINE ID: @mahaeyong
YouTube: วัดมเหยงคณ์ Official Channel
https://www.youtube.com/c/Thewatmaheyong?sub_confirmation=1
Facebook: www.facebook.com/watmahaeyong
Website: www.watmahaeyong.or.th

หมวดกรรมฐาน

134 โอวาทธรรมนำปฏิบัติ อุบายภาวนา

มุทิตาสักการะ วันกตัญญูบรรพชน 2555

191.2 ธรรมบรรยายเรื่อง คุณพระรัตนตรัย

รวมพระธรรมเทศนา หมวดกรรมฐาน ชุดที่4

195.2 ธรรมบรรยายเรื่อง พระโสณโกฬิวิสเถระ

036 สภาพรู้ดูสภาพรู้ อารมณ์อย่างหนึ่ง ผู้รู้อารมณ์อย่างหนึ่ง

พวกเราชาวพุทธทั้งหลายฝึกเดินในเส้นทางที่พระพุทธเจ้าสอน 
รู้ทุกข์คือรู้กายรู้ใจของตัวเอง อย่าละเลย 
รู้เรื่อยๆ จนวันหนึ่งเห็นความจริง 
ร่างกายจิตใจของเราเป็นแต่ของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา 
จิตมันจะเบื่อหน่ายคลายความยึดถือ 
พอมันไม่ยึดถือมันหลุดพ้น 
ต่อไปร่างกายจะแก่จิตไม่สะเทือนเลย 
ร่างกายจะเจ็บจิตไม่หวั่นไหว 
ร่างกายจะตายจิตบางทีเบิกบานด้วยซ้ำไป 
ตัวทุกข์มันจะแตกแล้ว

จิตที่ฝึกอบรมดีแล้วนำความสุขมาให้เรา 
แล้วการจะฝึกอบรมให้ดีก็คือการรู้ทุกข์นั่นล่ะ ดีที่สุดเลย 
หัดรู้สภาวะเรื่อยๆ แล้วสัมมาสติก็เกิด 
สัมมาสติเกิดเมื่อไร สัมมาสมาธิก็เกิด 
มีสัมมาสติ มีสัมมาสมาธิ 
สัมมาญาณะคือการเจริญปัญญาก็จะเกิด 
ไม่ได้คิดเอา แต่ต้องเห็นสภาวะเอา 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดเขาบางทราย พระอารามหลวง
22 กุมภาพันธ์ 2568 (ช่วงเย็น)

หนทางรู้ทุกข์อย่างแจ่มแจ้ง :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 22 ก.พ. 2568 (ช่วงเย็น)

สังเกตเรื่อยๆ แล้ววันหนึ่งเราจะเข้าใจเลย 
ร่างกายนี้คือทุกข์ จิตนี้คือทุกข์ ขันธ์ 5 นี้คือตัวทุกข์ 
งานที่พวกเราจะทำ งานรู้ทุกข์ 
รู้ทุกข์แล้วอะไรจะเกิดขึ้น 
ในหลักของอริยสัจ 4 ข้อ 
ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค 
ทุกข์คือขันธ์ 5 ร่างกายจิตใจของเรานี่เอง 
หน้าที่ต่อทุกข์คือรู้มันอย่างที่มันเป็น 
เราไม่เห็นความจริงว่าร่างกายนี้ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา 
ก็อยากให้เที่ยง อยากให้มีแต่ความสุข อยากบังคับให้ได้ 
อยากให้จิตมีความสุขตลอดกาล 
สงบตลอดกาล ดีตลอดกาล 

ฉะนั้นความอยากคือตัวสมุทัย 
รากของมันจริงๆ คือไม่รู้ทุกข์ 
ถ้ารู้ทุกข์เมื่อไรก็จะละความอยากได้เมื่อนั้น 
รู้ความจริงของกายก็จะหมดความอยากเกี่ยวกับกาย 
รู้ความจริงของจิตก็จะหมดความอยากเกี่ยวกับจิตใจ 

เพราะฉะนั้นเมื่อไรรู้ทุกข์เมื่อนั้นละสมุทัย 
แล้วทันทีที่สิ้นอยาก 
นิโรธคือนิพพานจะปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาเราเลย

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
2 มีนาคม 2568

งานรู้ทุกข์ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 2 มี.ค. 2568

470508-ก ธรรมตัณหา

ทำกรรมฐาน แล้วคอยรู้ทันจิตตัวเองไว้ 
จิตหลงไปแล้วรู้ หลงไปจากอารมณ์กรรมฐานก็รู้ 
จิตถลำลงไปเพ่งกรรมฐานก็รู้ 
เห็นไหมรู้อะไร รู้จิต 
การที่เราทำกรรมฐานแล้วเรา 
คอยรู้จิตนั่นล่ะเรียกว่าจิตตสิกขา 
จิตตสิกขาจะทำให้เราได้สัมมาสมาธิ ได้สมาธิที่ถูกต้อง 
จิตตสิกขาเกิดจากการที่เรามีสติรู้เท่าทันจิตตนเอง 
ทำกรรมฐานสักอย่างหนึ่ง จิตหลงไปคิดแล้วรู้ 
จิตถลำลงไปเพ่งอารมณ์กรรมฐานแล้วรู้ 
รวมความแล้วต่อไปไม่ว่าจิตจะเคลื่อนไปทางไหน 
จะเคลื่อนไปคิด หรือเคลื่อนไปเพ่ง สติจะเกิดเอง

พอเราหัดรู้เนืองๆ ซึ่งจิตใจของตนเอง 
รู้จิตใจตนเองเนืองๆ เรียกว่าเราฝึกอธิจิตตสิกขาอยู่ 
แล้วต่อไปพอจิตเราขยับเขยื้อน สติจะเกิดเอง 
จะเห็นโดยที่ไม่ได้เจตนาจะเห็น 
ถ้าเจตนาจะเห็น ยังใช้ไม่ได้ 
ต้องเห็นโดยที่ไม่ได้เจตนา 
ถ้ายังต้องจงใจเห็น ต้องพยายามเห็น เป็นกุศลที่อ่อนแอมาก 
กุศลที่มีกำลังกล้ามีสติเกิดอัตโนมัติ 
สติเกิดจากจิตจำสภาวะได้แม่น 
จิตจำสภาวะได้แม่นเพราะเห็นสภาวะเนืองๆ เห็นบ่อยๆ ต้องฝึก 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
23 มีนาคม 2568

คอยรู้ทันจิตคือจิตตสิกขา :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 23 มี.ค. 2568

เราจะต้องรู้สึกตัว 
ก็คือการที่มีจิตใจอยู่กับเนื้อกับตัว 
ก็คือมีสติอยู่เรื่อยๆ 
พยายามมีสติอยู่กับกายอยู่กับใจของตัวเองไป 
พอรู้สึกตัวเป็น อ่านใจตัวเองเรื่อยๆ
ศีลก็จะเกิดขึ้นง่ายๆ สมาธิก็เกิดง่าย 

เพราะฉะนั้นเราพยายามรู้สึกตัว 
ฝึกให้มากแล้วศีลของเราจะอัตโนมัติ 
สมาธิของเราจะอัตโนมัติขึ้นมา 
พอเรามีสมาธิอัตโนมัติก็คือจิตใจเราตั้งมั่นแล้ว 
แล้วก็เป็นกลางกับทุกสิ่งทุกอย่าง 
จิตจะถอนตัวจากการเป็นผู้แสดงมาเป็นผู้เห็นผู้ดู 
พอจิตเราตั้งมั่นระลึกลงไปในร่างกาย 
ร่างกายไม่ใช่เราแล้ว 
ดูลงไปทีละอันทีละอันเลย 
สุขทุกข์ไม่ใช่เรา ดีชั่วไม่ใช่เรา 
สุดท้ายเราจะเห็นว่ากระทั่งจิตก็ไม่ใช่เรา 
มีสติรู้เนื้อรู้ตัวอยู่ก็เห็นขันธ์ 5 ทำงาน  

สุดท้ายเราก็เห็นความจริง 
เราก็จะได้ศีล ได้สมาธิ ได้ปัญญา 
ปัญญาเราก็เห็นไตรลักษณ์ 
เสร็จแล้วมันจะเกิดวิมุตติ 
เมื่อศีล สมาธิ ปัญญาสมบูรณ์เต็มที่มรรคผลจะเกิดเอง 
ไม่มีใครทำจิตให้บรรลุมรรคผลได้ 
จิตบรรลุมรรคผลเองเมื่อศีล สมาธิ ปัญญาบริบูรณ์ 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
20 เมษายน 2568

ภาพรวมของการปฏิบัติ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 20 เม.ย. 2568

อยากได้ดีต้องเด็ดเดี่ยว :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 3 พ.ค. 2568

ธรรมะทั้งหมดมันร้อยเรียงกันสวยงาม 
อย่างเราทำอะไรที่เป็นบุญ 
มาช่วยกันทำงานเผยแผ่ 
ใจเป็นบุญ ใจมีความสุข 
ความสุขเป็นเหตุใกล้ให้เกิดสมาธิ 
ใจก็จะมีปีติ มีความสุข 
ไม่วอกแวก ฟุ้งซ่านไปกับโลก ก็ข่มนิวรณ์ได้ 
พอใจเราไม่ไหลตามนิวรณ์ 
โอกาสที่จิตจะตั้งมั่นก็มากขึ้น ปรับนิดเดียว 
แทนที่จะให้จิตสงบอยู่กับอารมณ์อันเดียวที่มีความสุขสบายไปเฉยๆ 
ย้อนกลับมาสังเกตจิตนิดเดียว 
แล้วเห็นขณะนี้จิตมีความสุข รู้เข้ามาที่จิต 

รู้ทันจิต เมื่อกี้นี้มันไหลเข้าไปในความสุข 
ไปแช่อยู่กับความสุข 
ทันทีที่รู้ทันว่าจิตไหล จิตที่ไหลไปจะดับ 
จิตที่ตั้งมั่นจะเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติ 
หรือเราหัดหายใจไป ทำกรรมฐานไป 
แล้วจิตเราไหลไปอยู่ที่ลมหายใจ 
เรารู้ จิตไหลไปคิด เรารู้ หรือดูท้องพองยุบ 
จิตไหลลงไปที่ท้องก็รู้ จิตไหลไปคิดเรื่องอื่นก็รู้ 
หัดรู้ทันจิตที่ไหลไปไหลมา 
แล้วจิตมันจะตั้งมั่นอัตโนมัติ

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
10 พฤษภาคม 2568

ความสุขเป็นเหตุใกล้ให้เกิดสมาธิ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 10 พ.ค. 2568

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง