We often contemplate future civilizations focusing on science and exploration, but what would such a culture really be like, and could alien empires being using our world, or even our whole galaxy, as an experiment?

Go to https://expressvpn.com/isaacarthur
and find out how you can get 3 months free.
Watch the Video Version:  https://youtu.be/jd7gl7fZ7EQ
Visit our Website: http://www.isaacarthur.net
Support us on Patreon: https://www.patreon.com/IsaacArthur
Facebook Group: https://www.facebook.com/groups/1583992725237264/
Reddit: https://www.reddit.com/r/IsaacArthur/
Twitter: https://twitter.com/Isaac_A_Arthur on Twitter and RT our future content.
SFIA Discord Server: https://discord.gg/53GAShE

Credits:
Galactic Domination: The Galactic Laboratory
Science & Futurism with Isaac Arthur
Episode 301, July 29, 2021

Written, Produced & Narrated by Isaac Arthur

Editors:
Darius Said
Jason Burbank

Cover Art:
Jakub Grygier https://www.artstation.com/jakub_grygier

Graphics:
Jeremy Jozwik https://www.artstation.com/zeuxis_of_losdiajana

Ken York https://www.facebook.com/YDVisual/
LegionTech Studios

Sergio Botero https://www.artstation.com/sboterod?fref=gc

Music:
Miguel Johnson https://soundcloud.com/migueljohnsonmjmusic

The Galactic Laboratory (Narration Only)

พระมหากัสสปะท่านเคยตั้งข้อสังเกต 
ท่านพูดกับพระพุทธเจ้า ตั้งข้อสังเกตว่า
ทำไมสมัยต้นพุทธกาลที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้ใหม่ๆ สอนธรรมะ 
พระอรหันต์มีมาก พระวินัยมีน้อย 
มาช่วงหลังๆ พระวินัยมีมากขึ้นๆ พระอรหันต์มีน้อยลงๆ 
ฉะนั้นความเป็นโลกของวัดต่างๆ มีมาตั้งแต่พุทธกาลแล้ว 
พวกอินทรีย์แก่กล้ามาพบพระพุทธเจ้า ฟังธรรม
แล้วก็พวกนี้แสวงหาความพ้นทุกข์อยู่แล้ว 
อย่างพวกปัญจวัคคีย์ เขาอุตส่าห์บำเพ็ญตบะ 
บำเพ็ญโน้นบำเพ็ญนี้ เป็นนักบวชอยู่แล้ว 
อยากพ้นทุกข์ แต่ไม่รู้ทาง 
พอพระพุทธเจ้าชี้ทางให้ แต่ละองค์ก็ไปลิ่วเลย 
เพราะท่านเหล่านี้ท่านอยากพ้นทุกข์อยู่แล้ว 

พวกชฎิล 1 พันรูป มีหัวหน้าชื่ออุรุเวลกัสสปะ 
นทีกัสสปะ คยากัสสปะ พันองค์ ท่านก็เป็นนักบวช 
ท่านอยากพ้นทุกข์อยู่แล้วแต่ไม่รู้วิธีพ้นทุกข์ 
ใช้วิธีบูชาไฟเอา นั่งดูไฟไป 
ศาสนา Zoroastrian มีมานานแล้ว 
ก่อนพระพุทธเจ้าอีก บูชาไฟ คนเหล่านี้อยากพ้นทุกข์ 
พวกพระสารีบุตร พระโมคคัลลานะ 250 องค์ 
ท่านเป็นนักบวชชนิดปริพาชก 
พวกนี้ก็แสวงหาความพ้นทุกข์ 
ฉะนั้นในยุคต้นพุทธกาล 
คนที่แสวงหาความพ้นทุกข์เยอะ 
พระพุทธเจ้าท่านมุ่งเข้ามาที่คนกลุ่มนี้ก่อน 
ฉะนั้นบรรลุพระอรหันต์กันในเวลาอันรวดเร็ว 
ปรารถนาความพ้นทุกข์อยู่แล้วล่ะ 
พอรู้วิธีที่จะพ้นทุกข์คือทางสายกลาง 
ท่านก็ก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว 

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
14 สิงหาคม 2565

CD 95

ใจที่อยากพ้นโลกจะมีความพากเพียร :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 14 ส.ค. 2565

221116A-1 สติปัฏฐาน 4 กับประสบการณ์ตรง ตอนที่ 1 (ไฟล์แนะนำ)

หลวงพ่อจ้ำจี้จ้ำไชพวกเรา
ว่าต้องฝึกจนได้จิตรู้ขึ้นมาเพื่อสันตติจะได้ขาด 
สันตติขาดนั่นล่ะเราขึ้นวิปัสสนาได้ 
ถ้าสันตติไม่ขาดทำวิปัสสนาไม่ได้ 
ในอภิธรรมเขาก็สอนทำนองนี้เหมือนกัน 
ถ้าเราไม่มีจิตรู้ เราก็จะมีแต่จิตหลง 
เดี๋ยวนี้หลง ต่อไปก็หลง ในเมื่อก่อนนี้ก็หลง 
หลงๆ หลงๆ แล้วมันก็คิดว่าจิตมีดวงเดียว 
แต่ถ้าเรามีจิตรู้ มันก็จะเห็นจิตหลงเกิดขึ้น แล้วจิตรู้มาแทรก 
จิตหลงเกิดขึ้น จิตรู้มาแทรก 
จิตหลงเกิดอีก จิตรู้มาแทรก ก็ขาดเป็นช่วงๆ 

เราต้องฝึกให้ได้จิตรู้ขึ้นมา 
แล้วสันตติคือความสืบต่อของจิตจะขาด 
จิตจะไม่ได้มีดวงเดียวยาวๆ แล้ว แต่จะขาดเป็นช่วงๆ 
แล้วตรงนี้เราจะเห็นแต่ละช่วงไม่เที่ยง 
จิตรู้ไม่เที่ยง จิตหลงไม่เที่ยง 
ตรงที่จิตหลง จิตหลงไปดูก็ไม่เที่ยง 
จิตหลงไปฟังก็ไม่เที่ยง 
จิตหลงไปดมกลิ่น ไปลิ้มรส ไปรู้สัมผัสทางกายก็ไม่เที่ยง 
จิตหลงไปคิดก็ไม่เที่ยง จิตหลงไปเพ่งก็ไม่เที่ยง 
จิตมีความสุขก็ไม่เที่ยง จิตมีความทุกข์ก็ไม่เที่ยง 
จิตเฉยๆ ก็ไม่เที่ยง 
เราจะเห็นทุกดวงมันไม่เที่ยงๆ ไป 
ตรงนั้นล่ะที่เรียกว่าเราเห็นเกิดดับ 
ถ้าสันตติไม่ขาดไม่เห็นเกิดดับหรอก 
สันตติจะขาดได้ จิตต้องตั้งมั่น 
ต้องได้ผู้รู้ขึ้นมาก่อนสันตติถึงจะขาด 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
30 ตุลาคม 2565

CD 96

สันตติขาด :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 30 ตุลาคม 2565

พยายามรู้สึกตัวไว้ 
ความรู้สึกตัวเป็นจุดตั้งต้นของการปฏิบัติ 
พระพุทธเจ้าท่านก็บอก 
ท่านไม่เห็นธรรมะอย่างอื่นสำคัญเหมือนความรู้สึกตัว 
ถ้ารู้สึกตัวได้ก็จะละกิเลสที่มีอยู่ได้ 
แล้วก็กิเลสใหม่ก็ถูกปิดกั้น เกิดไม่ได้ เวลาที่เรารู้สึกตัวอยู่ 
กิเลสมันเกิดตอนเผลอเท่านั้นล่ะ 
แล้วเวลาที่เรารู้สึกตัวอยู่ก็มีสติอยู่ 
จิตใจอยู่กับเนื้อกับตัว ตัวนั้นคือกุศล 
ถ้าเรารู้สึกตัวบ่อยๆ กุศลมันก็เจริญขึ้นมา 
พัฒนาออกมา งอกงามออกมา 
เป็นศีล เป็นสมาธิ เป็นปัญญา เป็นวิมุตติ 
พัฒนาเป็นลำดับไป 

ความรู้สึกตัวเป็นของมีค่ามาก 
แต่คนส่วนใหญ่ก็ละเลย ไม่ใส่ใจ ไม่สนใจ 
ไปให้ความสำคัญกับคนอื่น กับสิ่งอื่น 
ละเลยความสำคัญของความรู้สึกตัว 
ฉะนั้นเราพยายามรู้สึกตัวไว้ 
ไม่ว่าเราจะทำอะไรก็รู้สึกตัวไว้ 

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
4 ธันวาคม 2565

ความรู้สึกตัวสำคัญที่สุด :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 4 ธันวาคม 2565

ต้องมาฝึกจิตให้มันตั้งมั่นจริงๆ 
ทำกรรมฐานสักอย่างหนึ่ง จิตเคลื่อนไปไหนก็รู้ 
จิตหลงไปคิดก็รู้ จิตถลำลงไปเพ่งก็รู้ 
รู้อย่างนี้เยอะๆ จิตมันจะค่อยตั้งมั่นเด่นดวงขึ้นมา 
คราวนี้ไม่ได้เจตนาเลย 
แล้วพอจิตมันตั้งมั่น 
สติระลึกรู้กาย เห็นเลยกายไม่ใช่เรา 
ระลึกรู้เวทนา เวทนาไม่ใช่เรา 
ระลึกรู้สังขาร สังขารไม่ใช่เรา 
สุดท้ายก็ระลึกรู้จิต จิตก็ไม่ใช่เรา 
หรือถ้าชำนาญจริง สมาธิพอ 
ดูโลกข้างนอก จักรวาลข้างนอก 
คนอื่นๆ ตัวเรา ร่างกาย จิตใจนี้ 
มันอันเดียวกัน มันก็คือวัตถุ 
มันคือก้อนธาตุอันเดียวกันนั่นล่ะ 
เหมือนกันหมด เสมอกันหมด 
มีความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา เสมอกันหมด 

ทำไปเรื่อยๆ วันแรกไม่รู้สึกอะไรหรอก 
เดือนหนึ่ง 2 เดือน 3 เดือน มันจะเริ่มเห็นผล 
จิตมันจะเริ่มตั้งมั่น มีกำลังมากขึ้น 
สติมันจะว่องไวขึ้น แล้วจิตมันตั้งมั่นจริงๆ 
แล้วคราวนี้สติระลึกรู้อะไร 
ก็จะเห็นไตรลักษณ์ของสิ่งนั้นทันทีเลย 
ระลึกรู้กายก็เห็นไตรลักษณ์ของกาย 
ระลึกรู้เวทนา ระลึกรู้สังขาร ระลึกรู้จิต ก็เห็นแต่ไตรลักษณ์ 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
22 มกราคม 2566

วันตรุษจีน

ถ้าจิตตั้งมั่นจะเห็นไตรลักษณ์ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 22 มกราคม 2566

เวลาเราจะปฏิบัติธรรม 
ไม่ใช่นั่งบังคับตัวเองให้เคร่งเครียด แต่รู้สึกตัวเองไว้ 
ร่างกายหายใจออก รู้สึก หายใจเข้า รู้สึก 
ร่างกายยืน เดิน นั่ง นอน รู้สึกไว้ 
การที่เรารู้สึกกาย รู้สึกจิต มันมี 2 สเต็ป 
ขั้นแรก รู้ถึงความมีอยู่ของร่างกาย 
รู้ถึงความมีอยู่ของจิตใจตัวเอง 
ร่างกายมีอยู่ รู้สึก ความรู้สึกนึกคิดทั้งหลายมีอยู่ รู้สึก 
ถัดจากนั้น ก็รู้ให้ลึกลงไปอีกชั้นหนึ่ง 
ทีแรกเรารู้สึกถึงความมีอยู่ของกายของใจ 
ลึกลงอีกชั้นหนึ่ง รู้สึกถึงความเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงของกายของใจ 
ตรงนี้เราจะเห็นไตรลักษณ์ได้

การที่หลวงพ่อบอกให้มีสติ 
คือคอยรู้สึกถึงความมีอยู่ของกายของใจ อันนี้สมถะ 
รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของกายของใจ อันนี้คือวิปัสสนา 
ทำสมถะก็ต้องมีสติ ทำวิปัสสนาก็ต้องมีสติ ถึงจะเรียกว่าการปฏิบัติ 
หลวงปู่มั่นสอนชัดเจน “มีสติคือมีการปฏิบัติ 
ขาดสติคือขาดการปฏิบัติ” ไม่ได้ปฏิบัติแล้ว 
เดินจงกรมแล้วก็เครียด ไม่ได้ปฏิบัติ อันนั้นเป็นอัตตกิลมถานุโยค 
เพราะฉะนั้นรู้สึกตัวให้เป็น
แล้วการปฏิบัติธรรมจะไม่ยากเท่าที่คิดหรอก 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
บ้านจิตสบาย
21 พฤษภาคม 2566

บ้านจิตสบาย

การรู้สึกกายรู้สึกใจ 2 ขั้น :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 21 พฤษภาคม 2566

เวลาฟังธรรมะ ฟังซื่อๆ ไม่ต้องตีความมาก 
ฟังไปคิดไปมันก็เรียนปริยัติล่ะถ้าอย่างนั้น 
เราจะฟังธรรมะได้แล้วรู้เรื่องดี 
ถ้าจิตของเราเป็นกุศล มหากุศลจิต 
ลหุตา เบา มุทุตา นุ่มนวล 
ปาคุญญตา คล่องแคล่วว่องไว ไม่เซื่องซึม 
กัมมัญญตา ควรแก่การงาน ไม่ขี้เกียจขี้คร้าน 
อุชุกตา รู้ซื่อๆ 
ถ้าใจเราเป็นอย่างนี้ ใจอย่างนี้รับธรรมะง่าย 
ฉะนั้นเราปรับจิตใจของเรา 
ให้มันเป็นกุศลไว้ก่อน แล้วฟังธรรม 
เราจะได้ประโยชน์มาก 
ถ้าฟังไป แล้วก็ใจก็หนักๆ แน่นๆ 
เพ่งเอาไว้มากๆ บางคนเพ่ง เพ่งจนเครียด 
ฟังธรรมะไม่รู้เรื่อง 
จิตใจเหมือนกับครกหินทั้งลูก 
เอาน้ำสาดลงไป ไม่ซึมสักนิดเดียวเลย 
ใจกระด้าง กูก็แน่ กูก็หนึ่ง 
พวกนี้ก็รับธรรมะไม่ได้ 
พวกหัวดื้อหัวรั้น เจ้าความคิดเจ้าความเห็น 

ฉะนั้นเราสังเกตจิตใจเรา 
ให้จิตใจเราเป็นกุศลที่แท้จริง 
จิตใจที่เป็นกุศล เป็นจิตใจที่ฉลาด 
มันพร้อมที่จะรับธรรมะ 
สังเกตดูจิตเราขณะนี้หนักไหม 
แน่นไหม แข็งไหม ซึมทื่อหรือเปล่า 
หรือว่าคิดอุตลุด คิดกับรู้ตรงข้ามกัน 
คิดเท่าไรก็ไม่รู้ หยุดคิดถึงจะรู้ 
รู้อะไร รู้สภาวะ ถ้าคิดจะรู้อะไร รู้เรื่องที่คิด 
เรื่องที่คิดไม่ใช่สภาวธรรม 
สภาวธรรมคือรูปธรรมนามธรรม 
เรื่องราวที่คิดเรียกบัญญัติ มันเป็นคนละชนิดกัน 
ฉะนั้นถ้าเรายังหลงอยู่ในโลกของความคิด 
เราก็ไม่เห็นรูปธรรมนามธรรม 
ค่อยๆ สังเกตใจเรา เจ้าความคิดเจ้าความเห็นอะไรพวกนี้ 
โยนทิ้งไป เป็นอุปสรรคต่อการเรียนธรรมะ 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
10 กุมภาพันธ์ 2567

2567

จิตที่เปิดรับธรรมะ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 10 ก.พ. 2567

Predelegated

Introvenient

0005.P  013 พิจารณารูปธรรม นามธรรม 20 เม.ย. 32

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

สันตติขาด :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 30 ตุลาคม 2565

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Related tracks