ในโลกไม่มีบ้านที่แท้จริง 
ถ้าเราภาวนาเราจะเห็น 
บ้านที่แท้จริงของเราคือพระนิพพาน 
ถ้านอกนั้นยังเป็นที่ที่ไม่แน่นอน ไม่ยั่งยืน ต้องหมุนเวียนอยู่ 
ใจที่มันไม่หลงโลกมันเตือนตัวเอง บ้านนี้ก็ชั่วคราว 
คนที่เราอยู่ด้วยรอบๆ ตัวเราก็อยู่กันชั่วคราว 
จะรักหรือจะเกลียดก็อยู่ชั่วคราว 
อะไรๆ ในโลกเห็นมันเป็นของชั่วคราวทั้งหมดเลย 
ทั้งวัตถุสิ่งของทั้งผู้คน สุดท้ายกระทั่งร่างกาย 
สติปัญญามันสอดส่องลงมาในร่างกาย 
ร่างกายเป็นบ้านของจิต บ้านหลังนี้ก็เป็นบ้านชั่วคราว

(2)
ร่างกายก็เป็นบ้านที่อาศัยของจิตใจ 
ฉะนั้นตัวเจ้าของบ้านที่แท้จริง ก็คือตัวจิตใจนั่นเอง 
ต้องค่อยๆ ฝึกจิตใจให้มันค่อยฉลาดๆ ขึ้น 
มันค่อยคลายความยึดถือ 
ทีแรกมันก็คลายของที่อยู่ห่างก่อน มันคลายความยึดถือง่าย 
ของที่มาถึงตัวเราเองมันคลายยาก 
ต้องอาศัยสติอาศัยปัญญามาก

ค่อยภาวนาจะเห็นเหมือนเรามีบ้านที่ซ้อนๆๆ กันไป
จากไกลเข้ามาสู่ใกล้ จากหยาบมาสู่ความละเอียด 
บ้านที่ละเอียดก็คือตัวเจตสิกธรรมทั้งหลาย เป็นที่อาศัยอยู่ของจิต 
เราภาวนาต่อไปเราก็จะเห็นความสุขก็พึ่งไม่ได้ 
ความทุกข์ก็ห้ามมันไม่ได้ 
ความดีก็พึ่งไม่ได้ ความดีเราจะรักษาไว้ก็ไม่ได้ 
ความชั่วเราก็พึ่งมันไม่ได้ จะรักษามันไว้หรือจะปฏิเสธมันก็ทำไม่ได้ 
สติปัญญามันเห็นไตรลักษณ์ 
เห็นบ้านอันนี้ที่เป็นนามธรรมมันก็ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์
เหมือนกับรูปธรรมทั้งหลาย เหมือนกับโลกข้างนอกทั้งหลาย 
ฉะนั้นการเห็นไตรลักษณ์นี้จะทำให้เราเข้าใจ 
แล้วเราก็ค่อยๆ วาง 
วางจากสิ่งที่หยาบไปสู่การวางอย่างละเอียด 
แล้วสิ่งที่ละเอียดที่สุดคือตัวจิตผู้รู้ ตัวจิตผู้รู้นั้นละเอียดที่สุดเลย 
ฉะนั้นถ้าเราเห็นจิตผู้รู้เป็นไตรลักษณ์ เราก็จะวางจิตผู้รู้ลงไป 
คราวนี้เราจะไม่เอาขันธ์ 5 มาเป็นบ้านของเราอีกต่อไปแล้ว


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
4 กันยายน 2564

CD 91

บ้านที่แท้จริง :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 4 ก.ย. 2564

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

บ้านที่แท้จริง :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 4 ก.ย. 2564

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช