ให้จิตรู้อยู่กับตัว ประคับประคองให้ตั้งมั่น

LINE ID: @mahaeyong
YouTube: วัดมเหยงคณ์ Official Channel
https://www.youtube.com/c/Thewatmaheyong?sub_confirmation=1
Facebook: www.facebook.com/watmahaeyong
Website: www.watmahaeyong.or.th

106 โอวาทธรรมนำปฏิบัติเรื่อง วิปัสสนาญาณ

ธรรมสุปฏิปันโน 1

179.2 ธรรมบรรยายเรื่อง ภิกษุณีโสณาเถรี

338 โอวาทธรรมนำปฏิบัติเรื่องกลับตาลปัตร

สิ่งที่ผิดก็มี 2 อันเท่านั้น 
ก่อนที่จะเข้าสู่ทางสายกลาง 
อันหนึ่งหลงไปเที่ยวแสวงหาอารมณ์ต่างๆ 
เรียกว่า กามสุขัลลิกานุโยค 
อารมณ์ต่างๆ ล้วนแต่เรื่องกามคุณอารมณ์ทั้งนั้น 
อีกอันหนึ่งเป็นอัตตกิลมถานุโยค 
เพ่งจ้องเอาไว้ ทำตัวเองให้เนิ่นช้าให้ลำบาก 
ทางสายกลางก็คือต้องไม่สุดโต่งไป 2 ฝั่งนี้ 

อันหนึ่งลืมอารมณ์กรรมฐาน 
อันหนึ่งไปเพ่งอารมณ์กรรมฐาน 2 อัน 
ถ้าลืมอารมณ์กรรมฐานแล้วเรารู้ปุ๊บ 
จิตจะทรงสัมมาสมาธิทันทีเลย 
แต่ถ้าเพ่งอารมณ์กรรมฐานอยู่ 
มันยังเพ่งต่อได้อีก รู้ว่าเพ่ง เราก็ยังเพ่งได้อีก 
ให้รู้ทันเบื้องหลังของการเพ่ง คือความโลภ 
โลภะตัวเดียวนี้ล่ะ ตัวอยากดี 
ถ้ารู้ตัวนี้ การเพ่งก็จะดับ

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
22 ธันวาคม 2567

2567

ความสุดโต่ง 2 ฝั่ง :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 22 ธ.ค. 2567

ถ้าเราจะภาวนาอย่าหลงโลก โลกมันเหมือนน้ำ 
อย่างเหมือนมีท่อนไม้สักท่อนหนึ่งเป็นท่อนไม้เปียกน้ำ 
เอามาจุดไฟไม่ติดหรอก 
ถ้าเราเป็นนักปฏิบัติแต่ทำตัวเป็นท่อนไม้แช่น้ำ 
ก็ไม่มีประโยชน์อะไรเท่าไร เหนื่อยเปล่า 
บางคนก็เป็นท่อนไม้สดๆ อยู่ในน้ำด้วย 
ท่อนไม้สดๆ ก็เหมือนคนทั่วๆ ไป 
จิตไม่คุ้นชินกับธรรมะเลย คุ้นชินแต่หลงโลก 
แล้วก็ยังปล่อยตัวปล่อยใจให้หลงโลกเข้าไปอีก 
มันก็หลงโลกมากขึ้นๆ บางคนเห็นว่าชีวิตนี้ไม่แน่นอน 
ก็พยายามจะมาปฏิบัติธรรม 
พิจารณาตัวเองเราก็ยังเหมือนต้นไม้สดๆ อยู่ 
ถ้าเรายังแช่น้ำอีก 
โอกาสที่จะเอาต้นไม้นี้มาจุดไฟให้เกิดประโยชน์ได้ก็ไม่มี 
ก็พยายามปลีกตัวเป็นไม้สดอยู่บนบก 
ไม่ยอมไปแช่น้ำ พวกนี้ก็ดีขึ้นมาอีกระดับหนึ่ง 

ทีนี้บางคนก็เห็นตราบใดที่จิตเรายังชุ่มด้วยกาม 
เรายังหาความสุขความสงบที่แท้จริงไม่ได้ 
ก็มาลงมือภาวนาทำสมาธิทำวิปัสสนาไป 
ฝึกไปช่วงหนึ่งใจจะเริ่มแห้ง 
พวกเปียกคือใจมันเปียกด้วยกาม 
ยังติดในรูป เสียง กลิ่น รส สัมผัสอยู่ ยังติดโลกอยู่ 
ส่วนคนที่ภาวนาใจจะแห้งๆๆ 
แล้วยิ่งถ้าภาวนาแบบเจริญสติเจริญปัญญาไปมากๆ 
จิตไม่ได้ทรงฌานมันจะยิ่งแห้งมาก 
ภาวนาแล้วแห้งผากเป็นสุขวิปัสสกะ กิเลสก็เหือดแห้ง 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
1 มกราคม 2568

2568

อย่าเป็นท่อนไม้แช่น้ำ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 1 ม.ค. 2568

ในสติปัฏฐาน 4 
ไม่ว่าเราจะทำหมวดใดหมวดหนึ่ง 
จะทำกายานุปัสสนาสติปัฏฐาน 
หรือเวทนานุปัสสนาสติปัฏฐาน 
หรือจิตตานุปัสสนาสติปัฏฐาน 
หรือธัมมานุปัสสนาสติปัฏฐาน 
ทั้ง 4 ฐานนี้ มันรู้ทั้งกาย รู้ทั้งจิต 
เพราะฉะนั้นทำเพียงฐานใดฐานหนึ่ง 
สามารถทำที่สุดแห่งทุกข์ได้ 
เริ่มต้นทำจากฐานใดก็ได้ 
แล้วถึงที่สุดแห่งทุกข์ได้ทุกฐาน 
ทั้ง 4 ฐานนี้ ไม่ใช่ว่าต้องทำทีละฐานให้ครบ 4 ฐาน 
แต่บางท่านทำ 4 ฐานเลย แล้วแต่จริตนิสัย 
ถ้าเราไม่ได้แกร่งกล้าขนาดนั้น 
ฐานเดียวทำให้จริงก็จบได้เหมือนกัน

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
12 กุมภาพันธ์ 2568 (ช่วงเช้า)

สติปัฏฐานเริ่มจากฐานไหนก็ได้ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 12 ก.พ. 2568 (ช่วงเช้า)

สังเกตเรื่อยๆ แล้ววันหนึ่งเราจะเข้าใจเลย 
ร่างกายนี้คือทุกข์ จิตนี้คือทุกข์ ขันธ์ 5 นี้คือตัวทุกข์ 
งานที่พวกเราจะทำ งานรู้ทุกข์ 
รู้ทุกข์แล้วอะไรจะเกิดขึ้น 
ในหลักของอริยสัจ 4 ข้อ 
ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค 
ทุกข์คือขันธ์ 5 ร่างกายจิตใจของเรานี่เอง 
หน้าที่ต่อทุกข์คือรู้มันอย่างที่มันเป็น 
เราไม่เห็นความจริงว่าร่างกายนี้ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา 
ก็อยากให้เที่ยง อยากให้มีแต่ความสุข อยากบังคับให้ได้ 
อยากให้จิตมีความสุขตลอดกาล 
สงบตลอดกาล ดีตลอดกาล 

ฉะนั้นความอยากคือตัวสมุทัย 
รากของมันจริงๆ คือไม่รู้ทุกข์ 
ถ้ารู้ทุกข์เมื่อไรก็จะละความอยากได้เมื่อนั้น 
รู้ความจริงของกายก็จะหมดความอยากเกี่ยวกับกาย 
รู้ความจริงของจิตก็จะหมดความอยากเกี่ยวกับจิตใจ 

เพราะฉะนั้นเมื่อไรรู้ทุกข์เมื่อนั้นละสมุทัย 
แล้วทันทีที่สิ้นอยาก 
นิโรธคือนิพพานจะปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตาเราเลย

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
2 มีนาคม 2568

งานรู้ทุกข์ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 2 มี.ค. 2568

[คลิปสั้น] จิตไม่หยั่งลงในอารมณ์ หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 22 มี.ค. 68 (680322)

031 ใจเป็นสภาพรู้สึกได้ ลมก็อย่างหนึ่งจิตที่รู้ก็อย่างหนึ่ง (ลม-สภาวะ-สักแต่ว่า-ไม่ว่าอะไร)

122 สักว่า

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง