LINE ID: @mahaeyong
YouTube: วัดมเหยงคณ์ Official Channel
https://www.youtube.com/c/Thewatmaheyong?sub_confirmation=1
Facebook: www.facebook.com/watmahaeyong
Website: www.watmahaeyong.or.th

ธรรมสุปฏิปันโน 1

199.2 ธรรมบรรยายเรื่อง พระโคตมะสัมมาสัมพุทธเจ้าและพระอัญญาโกณทัญญะ

พระพุทธเจ้าท่านบอก 
“จิตที่ไม่ประกอบด้วยกิเลส สุคติก็เป็นอันหวังได้”
อย่างการทำทาน การช่วยเหลือคนอื่นอะไรอย่างนี้ 
เขาทำโดยที่ไม่หวังผลตอบแทน เป็นบุญที่สูง 
อย่างถ้าเราจะทำบุญสักอย่าง เราก็ยกมือจบเหนือหัว 
เจ้าประคุณที่บริจาคทรัพย์ครั้งนี้ 
ขอให้เกิดมาเมื่อไรก็รวยเมื่อนั้น 
ชาตินี้ก็ขอให้รวยๆๆๆ นี่เจือด้วยกิเลส 
ทำบุญแบบนี้ได้บุญเล็กน้อยเท่านั้นล่ะ ไม่ได้บุญเยอะหรอก 
เพราะว่าทำบุญไปด้วยทำบาปไปด้วย 
เราจะทำบุญ ทำให้มันบริสุทธิ์จริงๆ 
ทำไปแล้วต้องลดละความเห็นแก่ตัวให้ได้ จับหลักตัวนี้ไว้
เพราะฉะนั้นต่อไปนี้หัดทำบุญให้เป็น 
ทำบุญให้เป็นไม่ต้องจ่ายเงินก็ได้ 
อย่างเราเห็นใครเขาดี เราก็ดีใจกับเขาด้วย 
คนนี้เขาทำความดีเราดีใจกับเขา

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดปริวาสราชสงคราม
8 มกราคม 2567

2567

ทำบุญให้เป็น :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 8 ม.ค. 2567

รู้ทุกข์ไว้ อะไรคือทุกข์ กาย จิตคือทุกข์ 
รู้อย่างไร รู้อย่างที่มันเป็น 
รู้กายอย่างที่กายเป็น คือเป็นอะไร เป็นไตรลักษณ์ 
รู้จิตอย่างไร รู้จิตอย่างที่จิตเป็น 
จิตเป็นอย่างไร จิตเป็นไตรลักษณ์ จะ
รู้กายรู้จิตว่าเป็นไตรลักษณ์ได้ 
ไม่หลง ไม่ลืมกายลืมใจ 
ไม่หลงไปอยู่ในโลกของความคิดความฝัน 
แล้วก็ไม่บังคับแทรกแซงกาย แทรกแซงจิต 
เรียกว่ารู้กายอย่างที่กายเป็น รู้จิตอย่างที่จิตเป็น 
ไม่ลืมกาย ไม่ลืมจิต 
แล้วก็ไม่ไปแทรกแซงให้มันผิดจากความเป็นจริง

หัดรู้ไปเรื่อยๆ หัดรู้อย่างไร หัดหมายรู้ 
ถ้าหมายรู้ถูก ต่อไปความคิดมันก็จะถูก 
เมื่อความคิดถูก ความเห็นมันก็จะถูก 
ความเห็นถูกเขาเรียกว่าสัมมาทิฏฐิ 
สัมมาทิฏฐินั่นล่ะ เกิดขึ้นเมื่อไร 
อวิชชาตายไปแล้วเมื่อนั้น 
พออวิชชาตายไปแล้ว อาสวะก็ย้อมจิตไม่ได้ 
ชาติภพอะไร มันก็ไม่สามารถก่อตัวขึ้นที่จิตได้แล้ว 
ภพชาติไม่ได้ก่อตัวที่อื่นเลย มันก่อตัวที่จิตนี้ล่ะ 
เมื่อจิตยังไม่รู้แจ้งเห็นจริง 
ภพชาติก็ก่อตัวขึ้นได้ ด้วยกำลังของอาสวะ

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
13 มกราคม 2567

รู้ทุกข์ไว้ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 13 ม.ค. 2567

231231A-1 การปล่อยวาง

240115A-2 สิ้นสุดเพราะหยุดแสวงหา

231231A-3 ผู้ที่รู้อาการ คือสิ่งที่ถูกรู้โดยใจ

ค่อยภาวนา อย่าทิ้งจิตตัวเอง 
เรียนรู้จิตตัวเอง เรียนรู้จิตของเราแต่เบื้องต้น 
เราจะมีศีลอัตโนมัติ 
เพราะว่ากิเลสใดๆ เกิดขึ้นที่จิตเรารู้ทัน 
กิเลสครอบงำจิตไม่ได้ ศีลอัตโนมัติจะเกิด 
เรียนรู้จิตตัวเอง รู้ทันจิตที่ไหลไปไหลมา 
จิตก็หยุดการไหล ตั้งมั่นเด่นดวงขึ้นมา 
เราก็ได้สมาธิที่ถูกต้อง 
เห็นไหมเรื่องของจิตทั้งนั้นเลย 
แล้วในขั้นเจริญปัญญา 
จะเริ่มจากกาย เวทนา อะไรก็ตาม 
สุดท้ายมันก็ลงมาที่จิตจนได้ 

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
21 มกราคม 2567

การปฏิบัติเริ่มต้นที่จิตจบลงที่จิต :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 21 ม.ค. 2567

203.2 ธรรมบรรยายเรื่อง พระกุมารกัสสปะและมารดา

ธรรมะจากหลวงพ่อ ชุด 1 ได้ในสิ่งที่หายากในโลก

205.2 ธรรมบรรยายเรื่อง ที่พึ่งอันสูงสุดคือพระรัตนตรัย

สิ่งสำคัญที่เราต้องฝึกให้ได้ 
ถ้าเราไม่ได้สิ่งนี้เราปฏิบัติไม่ได้ 
ไม่ว่าจะทำสมถะหรือทำวิปัสสนา
ก็ขาดสภาวะอันนี้ไม่ได้ คือสติ 
สติสำคัญที่สุด ขาดสติก็คือไม่ได้ปฏิบัติ 
สมถะก็ไม่มี วิปัสสนาก็ทำไม่ได้ 
สติมันเป็นตัวที่คอยรู้เท่าทัน 
มันรู้อะไร มันรู้ว่าร่างกายเรามีอยู่ 
ร่างกายเราเคลื่อนไหว มันรู้ว่าจิตใจเรามีอยู่ 
จิตใจเราเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลง 
สติจะเป็นตัวคอยรู้ทันความมีอยู่ของร่างกายจิตใจ 
รู้ทันความเปลี่ยนแปลงเคลื่อนไหวของร่างกายจิตใจ

สติถ้าเกิดขึ้นแล้วมันจะทำหน้าที่รักษาจิตใจของเรา 
ทันทีที่สติที่แท้จริงเกิดขึ้น 
อกุศลที่เคยมีอยู่จะดับทันที 
อกุศลใหม่จะเกิดไม่ได้ในขณะที่เรามีสติ 
ขณะที่เรามีสติจิตเราเป็นกุศลเรียบร้อยแล้ว 
แล้วถ้าสติยิ่งเกิดบ่อย กุศลของเราก็จะยิ่งมากขึ้นๆ 
พัฒนาเป็นศีล เป็นสมาธิ เป็นปัญญา 
ขาดสติจริงๆ ก็ไม่มีศีล ไม่มีสมาธิ ไม่มีปัญญา 
ฉะนั้นสติเป็นองค์ธรรมสำคัญที่ขาดไม่ได้ 
สติเป็นอนัตตา สั่งให้เกิดไม่ได้ 
เราจะต้องดูว่าอะไรเป็นเหตุให้เกิดสติ ให้สติเกิดบ่อยๆ 
สตินั้นมีการที่จิตจำสภาวธรรมได้แม่น เป็นเหตุใกล้ให้เกิด 
ถ้าเรารู้จักสภาวธรรมแล้วจำตัวไหนได้แม่นๆ สติจะเกิด 

สิ่งที่เรียกสภาวธรรมก็มีรูปธรรมกับนามธรรม 
อย่างร่างกายเรานี่เป็นส่วนของรูปธรรม 
จิตใจเราเป็นส่วนของนามธรรม 
ถ้าเรามองคำสอนของพระพุทธเจ้า 
มีคำสอนสำคัญอันหนึ่งคือเรื่องสติปัฏฐาน 
สติปัฏฐานเป็นหลักสูตรในการฝึกให้เรามีสติ 
เราก็ต้องคอยรู้ที่พระพุทธเจ้าท่านสอน 
รู้ร่างกายนี้เป็นส่วนของรูปธรรม 
รู้ความรู้สึกสุขทุกข์อันนี้เป็นส่วนของนามธรรม 
รู้ความเป็นกุศลเป็นอกุศลของจิตนี่ก็เป็นนามธรรม 
รู้ธรรมะอันนี้มีทั้งรูปธรรมทั้งนามธรรม 
เห็นกระบวนการทำงานของจิตใจ

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
26 กุมภาพันธ์ 2567

การฝึกสติ :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 26 ก.พ. 2567

ก่อนที่จะเห็นไตรลักษณ์ได้ 
ก็ต้องเห็นลักษณะแต่ละตัวๆ 
จะเห็นว่าสภาวะแต่ละตัวเกิดแล้วดับ 
สภาวะแต่ละตัวเกิดแล้วดับ 
เห็นซ้ำๆๆ ร้อยครั้ง พันครั้ง หมื่นครั้ง แสนครั้ง ล้านครั้ง 
แล้วแต่ความดื้อของจิต 
บางคนเห็น 2 - 3 ที จิตเข้าใจแล้ว 
ยอมรับความจริงแล้ว 
เออ ทุกอย่างเกิดแล้วดับ เป็นพระโสดาบัน 
บางคนดูตั้งล้านครั้งแล้วถึงจะเห็น 
เพราะจิตมันสะสมปัญญามาน้อยหน่อย

เพราะฉะนั้นลักษณะ 2 ประการนี้ ทำความรู้จักไว้ 
สภาวธรรมทั้งหลายมีลักษณะ 2 ประการ 
คือลักษณะเฉพาะตัว 
ทำให้ตัวมันแตกต่างกับสภาวะอันอื่น 
ทำให้เราเห็นได้ว่า 
ตอนนี้ตัวนี้เกิด ตอนนี้ตัวนี้ดับ มันจะเห็นได้ 
อีกอันหนึ่งคือลักษณะร่วมคือไตรลักษณ์ 
อันนั้นเป็นปัญญารวบยอดแล้ว 
เกิดจากการเห็นแต่ละตัวๆ เกิดดับ 
สุดท้ายจิตมันสรุป จิตสรุปไม่ใช่เราสรุป 
ถ้าให้เราสรุป เราสรุปกันตอนนี้เลยว่า 
สิ่งใดเกิด สิ่งนั้นดับ 
แล้วเราก็เป็นปุถุชนเหมือนเดิม 
ต้องให้จิตมันสรุปเอง 
ถ้าไปคิดนำ มันก็ไม่ได้เรื่องหรอก

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 
วัดสวนสันติธรรม
2 มีนาคม 2567

การดูสภาวธรรม :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 2 มี.ค. 2567

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

ทำบุญให้เป็น :: หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช 8 ม.ค. 2567

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช

Related tracks