حال خوب اسی

زده شعله در چمن

چه کنم، چکار کنم، تو منو نشناختی

گاهی دوره، گاهی قصه‌های غروره

مرا ببوس، برای آخرین بار

روز وصل دوستداران یاد باد

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم

بوی باران

زلف‌آشفته و خِوی‌کرده و خندان‌لب و مست

ز اندازه بیرون تشنه‌ام ساقی بیار آن آب را

هر باد، که از سوی بخارا به من آید

بیار آن می که پنداری روان یاقوت نابستی

اشکم ولی به پای عزیزان چکیده‌ام

کوهستان - بی کلام

آمدی، جانم به قربانت، ولی حالا چرا؟

یارب مرا یاری بده تا خوب آزارش کنم

ای خوشا روزا که ما معشوق را مهمان کنیم

هر لحظه مزن در، که در این خانه کسی نیست

آنکه میگوید دوستت دارم

Bi Khabar

تو کجائی؟