هنوزم این نویسنده خدای میکنه🔥🌱

Farshad - Mast.mp3

به دنبالِ لیوا‌ن های نیمه پر بودیم که
تمومِ ظرف‌های زندگی شکست
یاد ندارم چندمین بار بود می‌مُردیم
دوباره زنده می‌شدیم با حسِ تیره‌تر
جنسِ ما اگزمایِ پوستِ اجتماعی بود
که شب‌هاش نمی‌رسید به سپیده‌دم
کتاب‌ها که چاپ می‌شد داستا‌نهای ما بودند
از ما بی‌شمار قصه می‌شه کشف
ماجرای بچه‌های کوچه‌های فقر
ماجرای کوره های درد
ماجرای گناهکار ماجرای شرم
ماجرای شورش‌های شهر
ماجرای خفه شو به سویه‌های شک
ماجرایِ دروغینِ خوبه حالِ من
که نتیجه‌ی غرورِ کمک نمی‌خوام بود
آزمایش می‌شدیم تو لوله‌های تنگ
تمومِ اون شیرها که می‌نوشیدیم تله بود
لبِ جوب
ما بودیم
آب نبود، عمرِ بی‌کَله بود
که ندیدیم چطور می‌گذشت
دور تا دورِ مغزمون نرده بود
هم منظره‌ی پنجره غروب
هم پنجره‌ی منظره غروب
تاریخ تاریکی واسمون به ارث گذاشت
که ریشه دَوونده بود تا تهِ وجود

من بیرون زدم از دیوارِ سایه‌ها
دیوار ایستاده بود
محکوم کردنم همسایه‌هام
دیوار ایستاده بود
یه جوری مشت کوبید زیرِ چونه‌م
دستهای زمختِ گذشته‌ی پریشونم
که بیرون زدم از دیوارِ سایه‌ها

لحظه‌ها که بی‌ثباتن
همه رفتگان و موندگان کیش و ماتَن
بینِ راهی های وسط باز انگل‌ها بودند
استرسِ فردا به ما راهِ دیو رو باز کرد
اونی که رفته بود رو غربتِ غرب
اون که مونده بود رو کُشت تهمتِ شرق
این جدالِ بی‌پایانِ ما
یه لایه دیگه رو برد
مگه هستیمون چند تا لایه داشت؟
عدالت، امید
واژه های شوم
همون خالی بکن های زیرِ پایِ آرزو
مُدرنیته رسید با مسجدهای شیک‌تر
کُهنگی و سنت با لباس خوب
فریب می‌رقصید با دامنِ کوتاه
جلو صورتهای لاغرِ تودار
حتی اگه فکری هم با باد می‌اومد
تفکر رد می‌شد از باورِ سوراخ
خدا داشت تلویزیون نگاه می‌کرد و مادرم دعا
خدا داشت واسه خودش چای دم می‌کرد و مادرم دعا
زمان رو گم کردم ساعتم رو باهاش
من همون نویسنده‌ی ساغرم کجاست
چنگ کشیدم به زیرل خاک‌های بودنم و کَندم ریشه و ساقه رو با جاش

من بیرون زدم از دیوارِ سایه‌ها
دیوار ایستاده بود
محکوم کردنم همسایه‌هام
دیوار ایستاده بود
یه جوری مشت کوبید زیرِ چونه‌م
دستهای زمختِ گذشته‌ی پریشونم
که بیرون زدم از دیوارِ سایه‌ها

من بچه‌ی سرخِ همون دوزخ‌ام
که پای بهشتِ آینده‌م تو برزخ گیره
کِش می‌آم تو جدلِ روح و تنم
وقتی چشمام می‌مونن و صورتم می‌ره
واسه خودم دلم نمی‌سوزه ولی بهش حق می‌دم
که واسه دلداریش بهم شک می‌کرد
آروم می‌گفتم چیزی نیست بیخیال
بعل می‌کردمش و می‌شدم زخمی‌تر
کودکِ ناخلفِ آرامش با خیال
که نمی‌دن بهش آرامش واهیات
دهنم یه چاهِ عمیقه به دل شب و این گنجِ مدفون شده پالایشگاه می‌خواد
تندرو ام عینِ دلنوشته‌ها
مثلِ حسِ قصه‌هام که دل‌ها می‌شنیدنش
صدای توی سر کُشت ما رو ولی من جنازم رو دنبال خودم می کشیدمش
نوکیسه‌ها با الفاظ و تیپِ نوگرا
می‌اومدن ولی بودن بلغورِ کُهنه‌ها
دادم ترجیح چروکِ واقعیت رو به اُتو کشیده‌های روی فیگورِ دروغ
اتفاقم افتاد بیرونِ وقوع با کُلی نیروی بروز تو انتها که می‌پوسه شروع
منم همون دیوونه کُنون
بی‌‌وطنِ بی‌مرز
بی‌خط
ایستاده بیرونِ جنون

من بیرون زدم از دیوارِ سایه‌ها
دیوار ایستاده بود
من بیرون زدم از دیوارِ سایه‌ها

Bi Khat

"یک از دور می‌شه نزدیک
من نزدیک به واپسین دم
بازدم
به پشت افتادم می‌غلطم به پهلو
آهای
من راهِ آخرین‌ام
می‌بینم شده گُم
از پشتِ پلکِ خونیم
بالا می‌آرم
دست‌های استخونیم
هی
من اینجام
باید من رو ببینی
کجایِ طوفان‌های نقطه کوری؟
خاطرِت نیست؟
رشدت دادم
داد زدم هر دفعه گوش‌های کَرِت من رو
کُشتن باز هم
نجات
نجات
نجات
نجات"

بیابون
پُرِ کاکتوس
یک منطقِ زِبری باهام بود
با خشونت
بی‌ظرافت
زُمُختی نقابِ نِگام بود
لطافت یه خطر بوده واسه من یکی
لِه کردم هر گُلی که سرِ رام بود
ابرازِ نرمِ حس و رو بودنش
واسم نقطه‌ی ضعفِ رُمان بود
هیچی پیش نرفت اونطوری که پیش‌بینی می‌شد و پهنه‌ی آسمونِ نیلی‌شون هم
تا به دست من می‌خورد قیری می‌شد
هرجا روی خوش نشونِ این روزگار می دادم
دستِ بی‌مهرش سیلی می‌شد
دل رو پرت می‌کردم هرجا درگیری می‌گفت
"چون به قدِ کافی نمی‌ارزی، از اونایی که همیشه غمگینی بیخود"
من به دنبالِ شریکِ جُرم بودم
شریکِ زندگی و لبخند به چه کار؟
مفرد ایستادم تو اوجِ سکوت
زوری پر کردنِ غم و لحظه‌ام به چه کار؟
روحِ ملیح که تاب نمی‌آره
دست خالی بدونِ طعمه رفتن به شکار
مُرده‌ی متحرک تابوت نمی‌خواد
دیگه چاله کندن به چه کار؟
بیابون
پُرِ کاکتوس
یک منطقِ زِبری باهام بود
تو خروشم
از دور یه صدایی خورد زیرِ گوشم

نجات
نجات
نجات
نجات

رسیدم به کودکی به حالتِ ضعف
سر بالا کرد نگاه به قامتِ من گفت:
"خیلی وقته با هم بازی نکردیما
دلم گرفت انقدر جایی نرفتیم
اینجا خشکه درخت‌هاش تیزَن دیدی؟
گل نمی‌دن انگار مریضَن
چند باری دست زدم
بُرید انگشتهام
خون اومد
شُستم
دستهام تمیزَن"
پُک زدم به سیگارم دیدم دود از دهنِ اون می‌آد بیرون
پاک گیج شدم
جایِ کتک بود روی تمومِ تنِش
"اوه انگار قراره که باز دیر کنی"
"اون دفعه پیش که قایم باشک بازی کردیم
انقدر خوب قایم شدم پیدام نکردی
چرا تا حالا ندادی من رو نشونِ کسی؟
آخه حوصله‌ام سر می‌ره بدونِ رَفیق"
وسطِ این برهوت این بچه کی بود که من رو می شناخت فراتر از مرزِ دیروز؟
اون من رو رها
یا من اون رو وِل
کرده که شدیم سرگردون و لِه؟
"می‌آی ببینی که نقاشیت رو خوب کشیدم؟
واسه اون باره که گفتی جای دور نمی‌رم"
ببین بچه من سالهاست جاری از دردم
"خب منم خیلی وقته بازی نکردم"
تا اومدم داد بزنم رنگش پرید
افتاد رو زمین و نفسش رفت
گُر گرفت وجودم از شعله‌ی گناه و دَویدم به طرفش و بدنش سرد
چطو پاک کنم دست آلوده به خون رو تو این شرِ وجود با سردرِ شوم؟
بد ریختم پائین وقتی که دیدم
گردنبندِ من گردنش بود

یک دو سه چهار پنج
"احیا نشد"

یک دو سه چهار پنج
"احیا نشد"

یک دو سه چهار پنج
"احیا نشد"

یک دو سه چهار پنج
"احیا نشد"

Koodak Ft. Noora

زنجیرِ هنجار هنوزم چفتِ مچِ پام بود و من پائینی می‌رفتم و قبله پشت بام بود
می‌مُردم قدِ همه خدایانِ تاریخ
چه جمله‌ها که تو سوگِ سقطِ نقطه‌هام بود
زدم بیرون و پشت سرم موند شهرِ من به جا
پُرِ حفره‌هایی که بود جایِ قتلِ خنده‌ها
ترس بود و تردید
قرض بود و تهدید
زمان خشک می‌شد توی شک به لحظه‌ها
امید تو قحطی مُرد از فرطِ گشنگی
همه خط
من یکی، مونده پشتم رد نقطه‌چین
گرسنگی می‌گفت یالا خودتون رو هُل بدین
سفره‌ها می‌سوختن زیرِ داغیِ سُربِ دین
می‌گفتن : ول کنین این خود آزارِ نکته‌بین که جلو همه منطق‌هامون گذاشته یه خب که چی
تهفه نیست که نه
هنوز معلوم نیست که داره ذوقِ چی
مُرده از درون
زندگی با شوقِ چی؟
من که واسه‌ی رسیدن نمی‌رفتم احمق ها
من از دستِ نرسیدن‌هام فرار بودم
شما عشق می‌ورزیدین به پالون و قاطر
من سوار بودم اگه هم قطار بودم
اگه پائیز رفیقِ اشک های چَشمم نبود
زمستون علتِ یخِ قلبم نبود
اگه تابستون پوستِ منو نکَنده بود
چه می‌دونین؟
شاید من بهار بودم

بزرگراهِ متروک
بی‌چراغ، ساکت
پشتِ سرم یه کوه از ماشین‌ها و اسکلت
دو طرفم دره
بدونِ گارد ریل
دو طرف سقوط بود و تک و تنها می‌خوردم تلو
زنجیرها به پام
گردنم جدا بود اگه می‌شدم ولو
می‌ساختن تخریب‌ها به جام
افقم گم شد تو مِه
می‌خوردم تلو
زنجیرها به پام
گردنم جدا بود اگه می‌شدم ولو
می‌ساختن تخریب‌ها به جام
افقم گم شد تو مِه
می‌خوردم تلو

پوستِ لبم خشک بود
می‌کَندمش خونِ کُلِ تاریخچه‌ام می‌پاچید بیرون
خاطره چی بود؟
وقتی خشکسالی به درونت حمله کرد
چی رو می‌کاری بیرون ها؟
یک جهان از تراژدی سُر می‌خورد از گودیِ پایِ چشمم به طرفِ گودالِ گونه‌ام و چاله چوله های صورتم و تهنشین می‌شد توی کُدورتم
آه زندگی رفوزت‌ام
کرکس‌های نفرینِ منحوس بالا سرم می‌پلکیدن
تو ارتفاع
در انتظارِ مرگ
گیجِ رسیدن
یک دنیا توی سینه‌ام لونه داشت
یک جهان کشته می‌دادم اگه می‌ترکیدم
هر دستم شروع کرد به لرز کردن
توی محدوده‌ی رعشه از ترس‌های مرد افکن
برخوردم به یه دست خط
نوشته بود دری پیدا نمی‌کنی تو مسیرِ در رفتن
حسِ توی بد خطیش خشکوندم و سردم کرد
چی کشیده تو خطِ خاطراتِ بدمصب
نقشه ریخته بود؟
یا نقشه ریخته بودن روش؟
شاید اصلاً پریده بود پائین با خیالِ برگشتن
مبهوت و مات بدونِ ایده
انتهای برگه نوشته بود می‌خوام برگردم
پشت کاغذ نوشته بود که خورشید مُرده
سرم رو بالا کردم ماه بهم لبخند زد

بزرگراهِ متروک
بی‌چراغ، ساکت
پشتِ سرم یه کوه از ماشین‌ها و اسکلت
دو طرفم دره
بدونِ گارد ریل
دو طرف سقوط بود و تک و تنها می‌خوردم تلو
زنجیرها به پام
گردنم جدا بود اگه می‌شدم ولو
می‌ساختن تخریب‌ها به جام
افقم گم شد تو مِه
می‌خوردم تلو
زنجیرها به پام
گردنم جدا بود اگه می‌شدم ولو
می‌ساختن تخریب‌ها به جام
افقم گم شد تو مِه
می‌خوردم تلو

BozorgRahe Matrouk

سکوتی ممتد
کر کننده بود سوتِ گوش
بی‌رمق
زُل به دیوارِ روبرو
از زیرِ در
وارد می‌شد یه ردِّ خون
سُر خورون، کهنه، پر جنب و جوش
مارپیچ گونه
مرموز
احوالِ خونه، مثِ هر روز
گم
چاره
کاغذها
پاره
قهوه، قهوه
کافئینِ آواره
آینه‌ها رو به دیوار
لامپ‌های خونه بیکار
کف پُرِ خاکستر
سقف خاطره بیمار
اکنون روی زانو نشست، گذشته داد فتوا
تنهایی، تنهایی، تنهایی، تنها
ردِ خون داشت قد می‌کشید
بوی بلوا می‌اومد از حمله‌ی رعشه به پیکر
پوست غرقِ عرق
ساعت رو عقب می‌کشید دستِ لحظه‌ی ولگرد
هیچ جمله‌ای واسه دردِ دل نبود
تغییرِ شکل می‌داد سرکوبِ این همه نعره به دل درد
ناخوانا صفحه ی لذت
خون داشت قد می‌کشید تو اتاق
داغ، جوش، پُرِ دادِ حباب
جلو اتحادِ چاله و چاه
گلو بسته بود راهِ بُزاغ
کُلی حضورِ بدونِ بدن افتاده بودن به جونِ تنم
اون ورِ پُلِ اضطراب ایستاده
گردنم صاف به زورِ یقه‌ام
یه کلاغ با صورت خورد به پنجره
گردن رو چرخوند جغدِ سرنوشت
نزولِ رسوبِ نحسی می‌شد حس
یه قدم مونده تا شعله‌ور بشه
صدای پچ‌پچِ وِردی عجیب رقصید آغشته به سرعتِ ترس
صدتا دست معلق شد رو هوا
اشاره کردند به پشت سرِ من
برگشتم
خون شده بود تبدیل
یه هیبت
بلند قد
چهار دست
نُه تا پا
تَکیده صورت
دو تا شاخ
کرخت
لزج
بی‌چشم
بی‌گوش
بی‌دهن
ولی بدصدا
کی ... کی هستی؟
"کی نه، چی"
از کجا می‌آی، اینجا چی می‌خوای
"ماورای فعل خواستن‌ام، من خودِ دارم‌ام"
من که... من که بهت کافرم
"عه، متاسفانه نمی‌شه که بشه باورم"
از کدوم دوزخی؟ از کجا اومدی؟
"از کجا نه ابلَه، از کِی"
با چه وِردی، با چه سحری؟ تو کدوم جادو از دنیای غیبی؟
"من رو با خُرافه‌هات یکی نَدون، نیومدم از غیب"
حتما خوابم، این یه کابوسه
یک بوسه از ترسِ منحوسه
"اَه، یک نگاه به زندگیت کن
تویی اون که نحسه
ببین همه رهات کردن
گُم بی‌نقشه"
حقیقت نداره، مثلِ شومیِ خونی که جوشیده تو قعرِ سُرفه‌ی تاریخ
پس تو هم تموم کن این اذیت‌هات
"دیگه نبینم که صدات رو بردی بالا، نبینم‌ ها"
"بی‌عمل، بزدل، ترسو، بی‌جَنَم، بی‌رمق، بی‌ریخت، بدتیپ، بی‌نمک، منفور، بی‌استعداد، سربار، بی‌وجود، وصله‌ی ناجور، بی‌رگ، بیشعور، بی‌لیاقت، بازنده، افسرده، بی‌هنر، بی‌بخار، گوشه‌گیر، بیفکر، بی‌سخن، بی‌عرضه، بی‌فایده، هرچی هست زیادیته، بی‌حرکت خفه شو فکر کردی چی حالیته؟"
خشکم زد
دیو دوباره خون شد
خزید
روی تن
و رفت
تویِ من
زدم بیرون

Taskhir

Mc Tes - RIRA | Official Audio

Watch Music Video on YouTube:
https://youtu.be/PHzjOV1KRTI

Available on all platforms!
https://streamlink.to/RIRA

Video Editor: Abi and Peace
Camera Man: Shahin Falco
Music Producer, Mix and Mastering: Sahand Mz
Production Manager: Amir Ali
Distribution Manager: Arda

RIRA

Paulina

Gallia

Farshad - Explore

بن - ماده گاو
دریافت و شنیدن از کانال
www.t.me/Ben_Official
.
آهنگساز : @motrebam
‌‎میکس و مستر : @ashkanakai
طراح جلد : منطق
با تشکر از :  @sahandmz 
---------------------------------------------------------
این آهنگی بود از آلبوم هیولا که فقط برای خریدارها ارسال شده بود.
با لهجه ی جنوبی خونده شده. 
قابل فهمه ولی از ساندکلاد یا تلگرام میتونید متنش رو هم ببینید. 
قرار بود از اسپاتیفای پخش بشه ولی بخاطر کرونا و شرایط فعلی خیلی بررسی هاشون طولانی شده.
ماده گاو شد کادوی روز تولد.
.
‎آلبوم «هیولا» رو میتونید از سایت زیر بخرید.
‎‏www.benmusic.ir
-----------------------------------------------------
آشوب طوفان دلشوره بوران، تشویش سیل
تخریب میل به سقوط بی تردید سیر نزولی
کاش مردنُم مردن باشه، زندگیمه خو زندگی نکردُم
فقط صبر بود، فقط صبر بود و مو اَ انتظار متنفرُم
مسیر طی شد، عجیب ترین طی
همه کی آ گفتُم رسید به کثیف ترین کی
آدما دوروم نبودن آدم، زر میزدُم که میگفتُم آزادم
زر میزدم که می گفتم آدم
مونه برگردون به طبیعت، مو نمی تونم باشم عضوی ا طویلت
مو فاضلاب تو فاضلی تو صاحب فضیلت
مو اقلیت، زنده باد تو و قبیلت
مو یعد من گفتنام همیشه بیزاری بود
حالام بیزارُم ا من گفتن
من و من حالام سی من منای قبله،
بعد نگی نگفتیا از من گفتن
تونه ماهر ترین نقاش، رو مرغوب ترین بوم
با هزار رنگ باید بکشه،
مونه با کثافت و خون و لجن رو پست ترین خاک
تازه شاید بکشه
اقد دنبالُم نیا عزیز ایام دور
کاغذ و جوهر نسوزون پا ای خیام کور
د بی روغن عشق نمی چرخن ای چرخا بزور و
فک کنُم عشق توی مو مرده
شدُم ماده گو مریض
هی پیشونی سیا
میگن لابد ا دسه شیطون او خورده
که او خورومم جدا کردن ا باقیه گله
میبینی ورقم لا چه ورقایی تو خورده
پیشونی سیام، نه شیر و گوشتُم بکاره نه میتونوم بزام
لا ماه پیشونیام
په ما نه مو
سی مخ خراب مو ها نه هو
شب چه انصافیه، که تو چشای سیام هم خار ِ هم خو
نمی تونُم بخوابُم، مو ا ای مزرعه میرُم
میرسُم به هیچ، میکنم ا هرچی که گیرُم
غذا برام نریز مو ا بلا سیرُم
بی ریشگی های غلتون کویرُم
مو میرُم، مو میرُم،
کاش رفتنم رفتن باشه
بودنُم خو بودن نبود
مو لامه لالتُم کا
تا کامه مو بمون
تا لال شُم پارسام خو سرودن نبود

Hayoula Album

Made Gav (Prod. Motreb)

"عشق است"
رپکن: سام
آهنگساز: سابع
جلد: گوار

پاییز ۹۹


خالی تر از سرکوبای سر
باقی تر از ابروهای خم
یاغی تر از مظلومای شرق
جانی تر از دندونای لق
ملی گرا تر از حزب توده
بی بته ترم از نصف کوفه
میگن تیزی باید بکوبیم تو سرت
هویتم شده مثل پونس
نژاد پرست از آمریکایی
معدنی تر از یه آسیایی
ما مخرج سیاه فکر دنیا
سیاه تر از صورت یه آفریقایی
از کتاب و تاریخ و علم و هنر
دین و آیین از هر قشرو دولت
قوم و فامیل و رفیق و زید و شوهر
از بریز و بپاش و تا و عید و سنن
از پیمان و قرار و برادری
از عدل و عدله و برابری
از پخش دروغای سراسری
واسه حقیقتی که رفت سرا سریع
از مهد و تولد و مرگ و وفات
از اشک و تنفر و عهد و وفات
از نسل و تاهل و تخت و بقات
از زن و تعفن و مرد و لواط
از سفره های ارزون و بنزین و گرونی
مزد کارگر زندگی یه قرونی
از زن نماده امید سکس
یا همون دستگاه تولیده مثل
از مردای عاشق طمع چایی
از شبای جمعه و بچه زائی
اون بنده نافی که دیگ بریده نیست
از گوه دونی ای به اسم محیط زیست
از یکی بود که دیگه یکی نبود
ازینکه غیر خوده من کسی نبود
ازینکه کسایی که کسی نبودن
یادشون رفت تو بی کسی رسیدم
از خواهرم که توی کوچه ها وله
تجاوز به دیوار و موش حامله
از مادره همیشه پی طلاقم
که نزاشتن من برم پی علاقم
از خونواده ای که نفهمیدم چیه
مثل مریضی که ازخندیدن میگه
اون پی انتقام از خودشه
که بی قراره شمارو از وقتی بخشیده
از گوشای کر،زبونه قاصر
از کتک و آقا اجازه حاضر
از مدرسه معلم مدیرو ناظم
از کافی از نیاز از تولید و لازم
از خوردنه گوشت توی زنجیره غذایی
هزار ساله که زنجیره غذاییم
مامان پول میگفت تو نون و غذاست
سرم افتاد تو روغن مرجع قضائی
ازجایی که جاده راهی نره
وقتی کاره پاها دیگ پاییدنه
چیه،چیه چرا رامید همه
چرا فک میکنید آزادید همه
بیا،بیا وقت کاریدنه
خارو تو گلوی اینا مالیدنه
چیه،چیه چرا لالید همه
چرا انگار یجوری ناچارید همه
بیا،بیا وقت باریدنه
وقته ننه ی اینارو

نفسات نفسات نفسات
نفسات هنوزم گیرن تو گلوم
کاردات هنوزم میرن تو پهلوم
تو آدمارو دیدی تو جوونی پیرن
من یه آدمم که چندتا پیرم تو جوون
تو از کجا زاییده میشی جوون
رو کدوم دیوارا ساییده میشی جوون
نطفه ی تورو با بی قراری ساختن
تو کجاها گاییده میشی جوون
همون،همونو عشق است
همون،تموم

پسرا اسلحه دخترا لاک
دولتا مفبرا،مفبرا بانک
بانکا قدرت میخوان،قدرتا تانک
تو چی میخوای
ازجوابای همیشه زیر سوال
از غیرت اونی که نمیده بخار
از کمون نادونی و تیره شعار
از رعیتا و هرکی که خداست
از رسیدن فصل بی قراری
از فقر دکوریه سینمایی
از شیرخشک و نوزاده تو زباله
از رسم شیره کشا شیر بهایی
صدای کرا میره عمریه تو گوشا
خریده جزئیه کلیه فروشا
سر به زیرا زیر کولیه رو دوشا
داریوش سیگاری امیده گوگوشا
وقتی با صدتا گل بهار نمیشه
ویروس واسه کشتنت بهانه میشه
وجوده منت تو جایی که ما نیسته
لیس زدنه میله ی لیبرالیسمه
لاشخورای پیشکسوت
از نسبت،از قصت
تا کلاغی که قصش نصفست
هنوزم حس هست
همشو عشق است

عشق است [ آهنگ.سابع ]

Pichak

03 . Chand Saale Akhar

Producer, Composer , Hip-Hop Artist Based In Tehran

Taskhir

Farshad

Recent comments

Mujda Db

Farzad

Mehdi Chehrazad7

mirass

Related tracks