از مجموعه گل‌ها (گل‌های رنگارنگ برنامه 140)-بنان

بنان / ساز و آواز افشاری

بشنوید در صفحه ی تصنیف و آوازهای ایرانی-
تصنیف زیبای ارام جان
استاد شجریان

:همنوازان گروه آوا
داریوش پیرنیاکان تار
محمد فیروزی: بربط
سعید فرج‌پوری: کمانچه
بهزاد فروهری: نی
جواد بطحائی: سنتور
همایون شجریان: تمبک
دلم را بردی به که گویم یار
غمم نخوردی ز چه جویم یار
سرو روانم، آرام جانم، بی تو نمانم، دردت به جانم
گر یار من برافکند، از رخ نقاب رویش
عالم به هم بر می زند از انقلاب مویش
سرو روانم، آرام جانم، بی تو نمانم، دردت به جانم

تصنیف زیبای ارام جان-استاد شجریان

وای به حال مرغ دل، دانه يکی و دام دو
خال به کنج لب يکی، طره مشک فام دو

محتسب است و شيخ و من، صحبت عشق در ميان
چون بکنم مجابشان؟ پخته يکی و خام دو

حامله خم ز دخت رز، باده کشان به گرد او
طفل حرام زاده بين! باب يکی و مام دو

ساقی ماهروی من، از چه نشسته غافلی؟
باده بيار می بده، نقد يکی و وام دو

مست دو چشم دلربا همچو قرابه پر ز می
در کف ترک مست بين ، باده يکی و جام دو

از رخ و زلفت ای صنم روز من است همچو شب
وای به روزگار من! روز يکی و شام دو

کشته به تير ابرويت گشته هزار همچو من
بسته به تير جادويت، ميم يکی و لام دو

وعده وصل می دهی، ليک وفا نمی کنی
من به جهان نديده ام، مرد يکی کلام دو

مرغ دل ... مرجان وحدت

سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت

آواز و تار - راست پنجگاه- چاهِ زنخدان

خواننده: محمدرضا شجریان
تار: محمدرضا لطفی
شعر: حافظ
-----------------------------------

در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد
عشق پیدا شد وآتش به همه عالم زد
جلوه ای کرد رخش دید ملک عشق نداشت
عین آتش شد از این غیرت و بر آدم زد
جان علوی هوس چاه زنخدان تو داشت
دست در حلقه آن زلف خم اندر خم زد
دیگران قرعه قسمت همه بر عیش زدند
دل غمدیده ما بود که هم بر غم زد
مدعی خواست که آید به تماشاگه راز
دست غیب آمد و بر سینه نامحرم زد
عقل می خواست کز آن شعله چراغ افروزد
برق غیرت بدرخشید و جهان بر هم زد
حافظ آن روز طربنامه عشق تو نوشت
که قلم بر سر اسباب دل خرم زد
عشق و شباب و رندی مجموعه مراد است
چون جمع شد معانی گوی بیان توان زد
امشب ز غمت میان خون خواهم خفت
وز بستر عافیت برون خواهم خفت
باور نکنی خیال خود را بفرست
تا درنگرد که بی تو چون خواهم خفت

آواز و تار چاهِ زنخدان

دستی افشان تا ز سر انگشتانت صد قطره چکد هر قطره شود خورشیدی
باشد که بصد سوزن نور شب ما را بکند روزن روزن
ما بی تاب و نیایش بی رنگ
از مهرت لبخندی کن بنشان بر لب ما
باشد که سرودی خیزد در خورد نیوشیدن تو
ما هسته پنهان تماشائیم
ز تجلی ابری کن بفرست که ببارد بر سر ما
باشد که به شوری بشکافیم باشد که ببالیم و بخورشید تو بپیوندیم
هر سونام رشته کن از بی شکلی
گذران از مروارید زمان و مکان
باشد که بهم پیوندد همه چیز باشد که نماند مرز که نماند نام
ای دور از دست پر تنهایی خسته است
گهگاه شوری بوزان باشد که شیار بریدن در تو شود خاموش

تصنیف نیایش- محمدرضا شجریان- همایون شجریان- شعر سهراب سپهری

آهنگساز:حسین علیزاده شور انگیز:حسین علیزاده آواز:رها
 نی:سیامک جهانگیری
سه تار:علی بوستان


آواز مثنوی/حسین علیزاده | live concert in belgium/2014

دیروز روز معلم بود، هر کس از آموزگار خود به شکلی قدردانی کرد و یادش را گرامی داشت. من هم با دیدن پیام ها و عکس های دوستانم از انسانهای تاثیر گذار در زندگی شان، غرق در این اندیشه شدم که به غیر از محیط مستحکم خانوادگی ام - که بی تردید نقش اصلی را در شکل گیری شخصیت هنری و موسیقایی من ایفا کرده است - چه فضا یا شخص یا جریان دیگری، مهم ترین و تاثیر گذار ترین اتفاق در این فرایند شکل گیری بوده است؟! 

در این احوالات، به این فایل صوتی برخوردم و همان لحظه جواب خود را دریافتم. به راستی تاثیری که راهنمایی ها و پدری ها و تشوق های استاد شجریان در من داشته، از بزرگترین موهباتی بوده که خداوند شانس برخورداری از آن را نصیبم کرده.

به اشتراک گذاری این ساز و آواز- که در مایه شوشتری است و من افتخار نوازندگی در آن را به همراه استاد داشته ام - سه دلیل متفاوت دارد! اول گرامی داشت مقام معلمی استاد که هر آینه شامل حالم بوده است، دوم آرزوی تندرستی و رهایی این گوهر بی همتا از شرِّ این کسالت و ناخوش احوالی و بازگشت ایشان به صحنه، و سوم، گذشت دقیقا ده سال از تاریخ اجرای آن که به اردیبهشت سال هشتادو پنج باز میگردد.

لازم به ذکر است که این کار بداهه در محفلی خصوصی و توسط یک دستگاه کاست معمولی ضبط شده است.

ارژنگ سیفی زاده
اردیبهشت ۱۳۹۵

آواز شوشتری استاد شجریان با ساز ارژنگ سیفی زاده

گریه کن

تصنیف کلنل (گریه کن) با صدای عبدالوهاب شهیدی

جانا ز فراق تو این محنت جان تا کی		دل در غم عشق تو رسوای جهان تا کی
چون جان و دلم خون شد در درد فراق تو		بر بوی وصال تو دل بر سر جان تا کی
نامد گه آن آخر کز پرده برون آیی		آن روی بدان خوبی در پرده نهان تا کی
در آرزوی رویت ای آرزوی جانم		دل نوحه کنان تا چند، جان نعره‌زنان تا کی
بشکن به سر زلفت این بند گران از دل		بر پای دل مسکین این بند گران تا کی
دل بردن مشتاقان از غیرت خود تا چند		خون خوردن و خاموشی زین دلشدگان تا کی
ای پیر مناجاتی در میکده رو بنشین		درباز دو عالم را این سود و زیان تا کی
اندر حرم معنی از کس نخرند دعوی		پس خرقه بر آتش نه زین مدعیان تا کی
گر طالب دلداری از کون و مکان بگذر		هست او ز مکان برتر از کون و مکان تا کی
گر عاشق دلداری ور سوخته‌ی یاری		بی نام و نشان می‌رو زین نام و نشان تا کی
گفتی به امید تو بارت بکشم از جان		پس بارکش ار مردی این بانگ و فغان تا کی
عطار همی بیند کز بار غم عشقش		عمر ابدی یابد عمر گذران تا کی

مرغ دل ... مرجان وحدت

rimA II