Sima Bina Golden Songs - Persian Music

Hamdel

دو نوازی کمانچه و سه تار - سینا جهان آبادی ، امیرحسین سام

دمنوش يازده كارى از نويد اربابيان/ رضا عابدين زاده دمنوش بومى بخش نخست( نيشابور، درود، بوژان…) شعر و صداى جواد گنجعلى آهنگساز، خواننده، تنظيم كننده: نويد اربابيان نويسنده ى روايت ها: جواد گنجعلى راوى: مهدى ضياء چمنى  ترانه ى محلى، كلام: جوادگنجعلى تصنيفِ دشت وهم، كلام؛ مسعود سعد سلمان نقاشى پوستر: شهناز على پورى طراحى عنوان پوستر: پيمان نظافت  نوازندگان:  کمانچه : استاد علی اکبر بهاری  کاخن ، کوزه : علی باغفر  ویولن: پویا عشقی نژاد دی‌جی‌ریدو : فریبرز فیاضی     تصاوير و تيزر :  رضا عابدين زاده سامان کرم پور  لوگو : رکسانا روزی طلب  معرف پادکست : نیکان کهن  پخش : مجله فرهنگی هنری اورسی   با تشكر از :  بومگردى گنجعلى عماد لشکری سیاوش اخلاقی امیر کمایی سلماز بهگام احمدرضا حسينى و مردم نيشابور

Damnoosh 11

دل من رای تو دارد سر سودای تو دارد
رخ فرسوده زردم غم صفرای تو دارد
سر من مست جمالت دل من دام
خیالت گهر دیده نثار کف دریای تو دارد
ز تو هر هدیه که بردم به خیال تو سپردم
که خیال شکرینت فر و سیمای تو دارد
غلطم گر چه خیالت به خیالات نماند
همه خوبی و ملاحت ز عطاهای تو دارد
گل صدبرگ به پیش تو فروریخت ز خجلت
که گمان برد که او هم رخ رعنای تو دارد

اگرم در نگشایی ز ره بام درآیم
که زهی جان لطیفی که تماشای تو دارد
به دو صد بام برآیم به دو صد دام درآیم
چه کنم آهوی جانم سر صحرای تو دارد
خمش ای عاشق مجنون بمگو شعر و بخور خون
که جهان ذره به ذره غم غوغای تو دارد
-----------------------
غزل شماره 759 دیوان شمس
با اجرای شهرام ناظری و نوازندگی استاد ذوالفنون از آلبوم «گل صد برگ»

گل صد برگ

La tarara

تسجيلات من صلاة الفجر للقارئ الشيخ حلمى الجمل

7elmy-algamal (35)

ترانه سُرا : ایرج جنتی عطائی _ آهنگ و تنظیم : بابک بیات _ ترانه خوان : سیمین غانم _ سالِ انتشار : ۱۳۵۵

سیمین غانم  _ مردِ من

Golhaye Rangarang 541b - Elahe & Vafaei & Shajarian

بانو دلکش و فرهنگ شریف

ترانه و اجرای ابراهیم منصفی
کیفیت پایین به‌علت ضبط خانگی است.

زَمُن گذشت و نَهُندی بُپُرسی از مِه چِه‌تِن تو
[زمان گذشت و نیامدی بپرسی از من که چت شده]

نَهستَری که بِگینی چه اُمکِه بی‌تو مِه وا خو
[نبودی که ببینی که بی‌تو با خودم چه کردم]

نَهستَری که بِگینی چطور اَ غُصَّه نَمُردَم
[نبودی که ببینی که چطور از غصه در حال مردنم]

مِه در غیابِ تو هیچ‌وَه نه یار اُمهستَه نه همدَم
[من در غیاب تو هیچ‌وقت نه یار داشتم و نه همدم]

بُدُو که بی‌تو دل از عقدَه پارَه‌پارَه نَبودِن
[بیا که بی‌تو دل از حسرت دارد پاره‌پاره می‌شود]

بُدُو که بی‌تو عذابُم هزار بارَه نَبودِن
[بیا که بی‌تو عذابم دارد هزاربرابر می‌شود]

نه روزگارِ جَوُونی کنار و یارِ مِه بودی
[نه در روزگار جوانی کنارم و یارم بودی]

نه تو زَمُنِه یِ پیری گل و بهار مِه بودی
[نه در زمانه‌ی پیری گل و بهار من بودی]

زَمُن گذشت و نگاهُم هنو وا راهِ تو مُندِن
[زمان گذشت و چشمم هنوز به راه تو مانده است]

دِلُم هَنو که هنوزِن، یادِ نگاهِ تو مُندِن
[دلم هنوز که هنوز است به یاد نگاه تو مانده است]

گل صد برگ

Javad Nickpayam