Własne teksty, oprócz "Latem 1987" - wiersza autorstwa Andrzeja Sosnowskiego. Muzyka to sample, miksowanie, AI, Audacity i cyfrowa manipulacja... generalnie bawię się.

Dotykam Oczu

Best

Własny tekst i aranżacja na podstawie eksperymentów z AI, sampli i opracowania w Audacity. Zdjęcie z okładki jest mojego autorstwa.

"Dotykam Oczu"

Słyszę krople nut ołowianych, matowych i błyszczących,
spływają jak ciężkie łzy zastygłe w oczekiwaniu na powrót ciążenia.
 
I czuję te strużki, strużki i ciągi,
spływają, wzbierają i żłobią
zaschnięte już koryta pamięci.
 
Dotykam oczu, oczu, policzków,
szukając tego, i potwierdzenia.
Spod przymkniętych powiek
krzyczy wysuszona dusza.

Własny tekst i aranżacja na podstawie eksperymentów z AI, sampli i opracowania w Audacity. Zdjęcie z okładki jest mojego autorstwa.

"Róże usychają o świcie"

róże usychają o świcie
usychają, gdy znikają sny
ukryte w mroku, więdną samotnie
w blasku kolejnych, nowych dni

kwiaty więdną o świcie
nie płaczę, bo czekam wcią
aż ból odejdzie, zwiędnie na wieki
jak sny o tobie, co przychodzą wciąż

każda noc to walka, każdy świt to ból
kwiaty usychają, ich życie gaśnie już
a ja leżę związana snem, w mocy cienia
samotność, jak wróg, nie daje wytchnienia

kwiaty więdną o świcie
nie płaczę, bo czekam wciąż
aż ból odejdzie, zwiędnie na wieki
jak sny o tobie, co przychodzą wciąż

gdy świt nadejdzie, zniknie sen
samotność pozostanie – mój los, mój ból
kwiaty uschną o świcie, a ja czekam
aż sny o tobie znikną i odzyskam spokój

Mikroelementy

Róże Usychają O Świcie

Własny tekst i aranżacja na podstawie eksperymentów z AI, sampli i opracowania w Audacity. Zdjęcie z okładki jest mojego autorstwa.

"Lewituję"

Szukam nut ołowianych, matowych i błyszczących
Spływają jak łzy zastygłe
w oczekiwaniu na powrót ciążenia.

I czuję te strużki, strużki i ciągi
spływają, wzbierają i żłobią 
zaschnięte już koryta pamięci.

Dotykam oczu, oczu, policzków,
Szukając tego, i potwierdzenia.
Spod przymkniętych powiek,
Krzyczy wysuszona dusza.

Dotykam nut ołowianych, matowych i błyszczących
Spływają jak łzy zastygłe
w oczekiwaniu na powrót ciążenia.

I czuję te strużki, strużki i ciągi
spływają, wzbierają i żłobią 
zaschnięte już koryta pamięci.

Dotykam oczu, oczu, policzków,
Szukając tego, i potwierdzenia.
Spod przymkniętych powiek,
Krzyczy wysuszona dusza.

Lewituję

Tekst, to wiersz Pana Andrzeja Sosnowskiego "Latem 1987" - wykorzystany za zgodą autora, za co serdecznie dziękuję.

https://www.biuroliterackie.pl/autorzy/andrzej-sosnowski-3/?view=bibliografia
https://wolnelektury.pl/media/book/pdf/sosnowski-latem-1987.pdf

"Latem 1987'

A było tak, że twoja śmierć usiadła w moim cieniu,
żeby się o mnie oprzeć, odetchnąć moimi myślami.
Zerwałem się z miejsca, szukałem słońca w zenicie.
Uzbroiłem się po zęby w humor i witaminy.

Wzruszyłem ramionami i strząsnąłem duszę,
zerwałem czarny bandaż, czarną łunę z pamięci.
Dodałaś mi polotu. Jadłem owoce garściami.
Mikroelementy stanęły na straży komórek.

Szybko, celowo chodziłem, od sprawy do sprawy,
wskoczyłem nawet w ślub nucąc epitalamia.
Zacząłem nawet ćwiczyć: biegi, pompki, sprężyny -
i żadnych nadużyć na niewczesny umór.

To dni były na umór, a każdy sen wściekły
po aurze przywidzeń i zawrocie zmysłów
Jak wielki napad na powierzchnię ziemi,
kołatanie ciała, żeby wejść w zimową kwaterę.

I goniłem w piętkę, traciłem wysokość,
gubiłem krok i miarę, i traciłem oddech —
zgubna poriomania, szalone podróże —
nie z Bordeaux do Nurtingen, ale zawsze.

Ziemia pod stopami wszędzie taka miękka —
czułem, że stopy grzęzną w niej po kostki.
A w nocy — łóżko było jak zapadnia
i bez szmeru usuwało się spod ciała.

Później luki w pamięci, zapatrzenia w okno —
tam mała dziewczynka w bloku naprzeciwko
uśmiecha się z żyletką pomiędzy zębami.
Myślę o jej chłodnych pocałunkach.

Latem 1987 (tekst Andrzej Sosnowski)

Własny tekst i aranżacja na podstawie eksperymentów z AI, sampli i opracowania w Audacity. Zdjęcie z okładki jest mojego autorstwa.

"Dekompozycja Oddalenia"

Znowu kawy nie kawy, jedna mocna,
włączyć, dostroić, wyłączyć, jakaś opcja.
Uwaga! Wielka wichura na Bałtyku!
Wiesz, że notuję sobie takie rzeczy.

Nasze pejzaże nie sumują się, nie są wspólne.
U ciebie kwaśne jabłko, a espresso u mnie.
I ta niecałkowita liczba godzin,
gdy tęsknota tnie czas na porcje.

Dekomponuję sobie nasze rozstanie,
rytm życia, ja w zawieszonym stanie.
Wszystkie cienie przypominają ciebie,
co było, co jest, co się ciągle dzieje.

Sufit, sekundy, wciąż ta sama szklanka,
w hipnozę wbija mnie już ta wyliczanka.
Skleja dzień, łączy wątki, jak morfina,
kompresuje mnie, to niczyja wina.

Dekomponuję sobie nasze rozstanie,
rytm życia, ja w zawieszonym stanie.
Wszystkie cienie przypominają ciebie,
co było, co jest, co się wokół dzieje...

...

Nasze pejzaże nie sumują się, nie są wspólne.
To jabłko jest dla ciebie, twoja kawa będzie u mnie.
I ta czasoprzestrzeń, mocno poszarpana -
posklejamy ją ostrożnie...

...

Dekompozycja Oddalenia

Własny tekst i aranżacja na podstawie eksperymentów z AI, sampli i opracowania w Audacity. Grafika okładki mojego autorstwa.

Dlaczego tak? To stary tekst, z lat buntu, jednak ciągle aktualny... Ma być mocno, adekwatnie do prostego tekstu, ściana dźwięku i mieszanie konwencji - generalnie smagnięcie biczem i do domu ;)

"Polityka Polityka"

polityka, polityka
coś tym gościom nic nie styka
pełne gęby, puste głowy
mają chamy swoje łowy

polityka, polityka
już tym gościom nic nie styka
w oczach bielmo, pusta mowa
grzebią truchła w naszych głowach

władza ślepa, życie w cieniu
gubią prawdę, zniszczą wielu
w złotych maskach, patrzą w mroku
ciemne sprawy, zysk na boku

dobra, kończymy...

Polityka Polityka

Własny tekst i aranżacja na podstawie eksperymentów z AI, sampli i opracowania w Audacity. Grafika okładki mojego autorstwa.

"Miraż"

w potoku mijających postaci
lichych przezroczystych niczym pajęcza pułapka
przesuwają się cienie bez imion
kroki zlewają się w jednostajny szum
słychać trzask - łamie się echo rozmowy której nigdy nie było
 
no popatrz! a myślałem że siedzimy tu od godziny...
może to tylko wiatr niesie ślady
czegoś co kiedyś istniało?
gdyby chociaż długie cięcie między spojrzeniami
to zawsze rzeźbi rysy na tafli ciszy
 
kiedy znika ktoś kto nigdy nie przyszedł
skrzypią drzwi wciąż otwarte
tłum mija ale nikt nie patrzy
ja się budzi i faluje wśród tych kroków
jakby wszyscy byli ale nikt nie istniał

Miraż

Własny tekst i aranżacja na podstawie eksperymentów z AI, sampli i opracowania w Audacity. Zdjęcie z okładki jest mojego autorstwa.

"Abel, skrzypce i uroki"

powity dźwięk
dookólność i uroki
ptak, gałązka oliwna
zmarszczone brwi i białe lilie
poruszone oddechem wspomnień

u brzegu pamięci wschodzi biała piana
zaraz odejdzie

szukam wzorca, ostatniej liny
drogowskazu bez prawa wyboru
muzyka ma grać, niech gra
niech wybrzmi cały ten walc do cna

śladów odwagi mi trzeba
zapomnianych kochanków
wspomnienia

Abel, skrzypce i uroki

Own lyrics. Arrangement, music based on AI experiments and Audacity editing. Cover artwork by me based on experiments with AI, digital manipulation.

I wrote this text inspired by Mike Tyson's emotional reaction when he left an interview after being asked about the tragic death of his daughter (https://twitter.com/historyinmemes/status/1771598439320605099):

"You Can Cry Mike"

you have to go
you understand, right?
you have to go
enough
enough
enough

on memory’s edge, white foam rises
soon it will fade away

I seek a pattern, the final line
a signpost without a choice

the music must play, so let it play
let this waltz ring out to the end

I need traces of courage
not memories

you can cry, Mike
you can cry

but just for a while, then let it pass
then stand and fight, then rise for us

we need your courage
we need your faith
with your tears, we’ll be brave

life keeps on, no waiting time
to walk the path, to find real life

you can cry, Mike
you can cry for us...

I assume it will fade
your world will fail you
fail, it will fade away

I seek a pattern, a final line
a signpost without a choice

the music must play, so let it play
let this waltz ring out to the end

let me...
traces of courage
not memories

you can cry, Mike
you can cry

but just for a while, then let it pass
then stand and fight, then rise for us

we need your courage
we need your faith
with your tears, we’ll be brave

life keeps on, no waiting time
to walk the path, to find real life

you can cry, Mike
you can cry for us...

You Can Cry Mike

My lyrics and arrangement based on AI experiments, samples and Audacity editing. Cover artwork by me.

This is a free translation of a poem that I originally wrote in Polish: https://on.soundcloud.com/kwa1RdqntxWWWM2b9

"Another Chance"

in a city's heartbeat, under neon skies
tales of solitude, where randomness lies
we drift, always solo, in urban mazes, tight
till chance drops a soulmate into this night

logic's rules, twisted, in an unexpected game
we connected in chaos, never twice the same
a spark in the concrete jungle, electric, raw
briefly, loneliness dissolves, in awe

for a moment, the universe syncs in tune
our world, less random, under a shared moon
eyes lock, minds meet, in this urban spree
in that fleeting second, we're suddenly free

but like graffiti fading on an old subway car
it's transient, a fleeting shooting star
so back we slip into the city's lone dance
awaiting randomness, for another chance...

Another Chance

Własny tekst i aranżacja na podstawie eksperymentów z AI, sampli i opracowania w Audacity. Grafika okładki mojego autorstwa.

"Niedokończone"

Sprawy niedokończone, otwarte,
nieprzegadane, zajmują umysł,
psują ciało od środka, palą myśli,
i serce – za zapomnienie, w podzięce.

Za zapomnienie, w podzięce.

Sprawy w życiu, których nie można
zostawiać na potem, chomikować,
ukradkiem psa częstować pod stołem,
gdy inni dzielą się nad nim.

Nie będą te sprawy czekały wieczności,
choćby je ona ugościć pragnęła,
i będą te sprawy bolały Cię mocno,
do kości, aż do twojego nieba.

Nie będą te sprawy czekały,
nie będą czekały, wcale,
i będą Cię one bolały mocno, do kości -
wyryją się w tobie jak w skale.

Wyryją się w tobie jak w skale..

Niedokończone

Teksty własne (chyba, że zaznaczyłem inaczej). Muzyka to sample, eksperymenty z narzędziami AI, Audacity i cyfrową manipulacją.

Jeśli chciałbyś nawiązać jakąś współpracę, odezwij się.

---

Own texts (unless I have marked otherwise). The music is samples, experiments with AI tools, Audacity and digital manipulation.

If you would like to do some collaboration, get in touch.