اگه دنیا مال من بود        یک روزش به کام من بود
بین صد تا سرنوشت    یکی نوشتنش با من بود
دلت اینجا پیش من بود

اگه ماه تو دست من بود        گوش باد به حرف من بود
یک شب از هزارو یک شب     قصه هاش ازدل من بود
دلت اینجا پیش من بود
اگه مهتاب یار من بود        خورشید از تبار من بود
وای   اگر گریه ی ابرا         یکروزم بحال من بود
دلت اینجا پیش من بود

هرجا رد پای من بود              دوتا چشم دنبال من بود
یک نگاهی که تا چند وقت       سنگینی اش رو دوش من بود
یک نفر غیرتو انگار    همیشه عاشق من بود
یک نفر بود که وجودش   محض دلگرمی من بود

اونجوری نموند و اینجور نمی مونه    حالا صبر کن
میاد اون روز که دلت پیش ام بمونه    حالا صبر کن
یک روزی به آسمون می گم همه روزهاشو شب کن
به تو می گم واسه من بمیر و تب کن    حالا صبر کن   حالا صبر کن
                                          آمریکا 1993

Lost Dreams

My World

My World دنیای من

دل بردی از من به یغما ای ترک غارتگر من
دیدی چه آوردی ای دوست از دست دل بر سرمن
عشق تو در دل نهان شد دل زار و تن ناتوان شد
رفتی چو تیر و کمان شد از بار غم پیکر من
میسوزم از اشتیاقت در آتشم از فراقت
میسوزم از اشتیاقت در آتشم از فراقت
کانون من سینه من ، سودای من آزر من
بار غم عشق او را گردون نیارد تحمل
چون می تواند کشیند این پیکر لاغر من
این پیکر لاغر من
اول دلم را صفا داد ، آیینه ام را جلا داد
آخر به باد فنا داد عشق تو خاکستر من
آخر به باد فنا داد عشق تو خاکستر من

استاد محمدرضا شجریان * ترک غارتگر

"هفت‌تا"

صدا: ناشناس، عباس کیارستمی (برگرفته از فیلم مشق شب)
موسیقی: @erphan-amini
تنظیم و تولید: امیر جمشیدی

هفت‌تا

رادیو بندر تهران | قسمت صد و سی‌ام، «فرامرز» | سی و یکم فروردین ۱۴۰۳ ‌‌
‌‌‌‌‌‌
‌‌
ا‌‌‌‌‌‌‌ین قسمت با حمایت «آچاره» منتشر می‌شود.
توی این دوره‌ و زمونه که هر ثانیه‌ش مهمه، یه اپلیکیشن هست که باهاش می‌تونی به خیلی از کارهای روزمره‌ت برسی. از نظافت گرفته تا تعمیرات، از اسباب‌کشی تا بازسازی ساختمان، هر چی که بخوای، اپلیکیشن آچاره در اختیارت قرار می‌ده. تو لایق یه زندگی راحت و بی‌دردسری. آچاره فقط یه اپلیکیشن نیست؛ یه سبک زندگیه که تا الان ۳ میلیون نفر درهای خونه‌شون رو به روش باز کردن و زندگی رو برای خودشون راحت‌تر کردن. من خودم سال‌های زیادی میشه که دارم از آچاره استفاده می‌کنم. برای همین واسه مخاطبین رادیو بندر تهران کد تخفیفی قرار دادن که می‌تونید موقع سفارش‌هاتون ازش استفاده بکنید.
BANDAR :کد تخفیف
https://a4re.ir/a4bndr‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
‌
‌‌‌‌
خرید کتاب «مرلین مونرو غمگین نیست»، دومین کتاب محمدامین چیت‌گران:
https://esmbook.ir/book/109701
‌‌‌‌‌‌
‌‌‌
 فرامرز اصلانی نابغه ای بود که از دستش دادیم قبل از اینکه شاید آلبوم خاطره انگیز دیگری از خود در این دنیا به یادگار بگذارد. اما آثار او تا ابد در دل ایرانیان دوست‌دار او باقی می‌ماند. «اون که، عاشقونه، جون سپرده، هرگز نمرد». این قسمت تقدیم می‌شود به فرامرز اصلانی و خانواده‌ی او.
‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
در این قسمت آثاری از کیارش خمسی، هانیه کسائی‌فر، مهدیه زرگر، پژند سلیمانی و شیما ترابی را می‌شنوید و در نهایت قسمتی از نامه به عشق تریاکی تقدیم خواهد شد.
‌‌‌‌‌
موسیقی‌های استفاده شده در این قسمت:
Yadist - Faramarz Aslani
Ay Eshgh - Faramarz Aslani Ft. Dariush
Sedayam Kon - Faramarz Aslani
Divar - Faramarz Aslani
Ahooy-E-Vahshi - Faramarz Aslani
To - Faramarz Aslani
Una Noche Más - Faramarz Aslani & Yasmin Levy
Age Ye Rooz - Faramarz Aslani
‌‌
کانال تلگرامی «کشکول رادیو بندر تهران«
(موسیقی‌های مورد استفاده شده‌ی پادکست در این کانال قرار داده می‌شود):
https://t.me/Bandaretehran_kashkoul
‌

Radio Bandar-E-Tehran

130.فرامرز

حمایت از ما

صد و سی‌ام | فرامرز

Tanbour Solo | تکنوازی تنبور
Afshin Saebnejad | افشین صائب نژاد

Dastan

04.Dastane Chaharom

On the String of the Tear's Bow [SariMusic.Org]

11 Swahili

شعر: م. کاز
خواننده: فواد
هر جنبشی صدای خودش را خواهد ساخت و بیان هنری خودش را خواهد داشت. در دوران سکوت سهمگین خواننده‌ها و موزیسین‌های رسمی، در دوران گالری‌گردی‌ها و جشنواره‌ها و نمایشگاه‌های مهم؛ گمنام‌ها، غیرحرفه‌یی‌ها، کسانی از جنس همان‌ها که در خیابان و کارخانه و دانشگاه و مدرسه در برابر انواع ستم ایستاده‌اند، زبان هنری جنبش می‌شوند. سرودهایی ساخته شده است و ساخته خواهد شد. و این سرود صبحی است که سرانجام از راه می‌رسد از دل شب تیره، سرود فردای نو.
سر زن ای قهر قلب سرخ ما
سر زن ای خشم مشت توده‌ها
سر زن ای نور صبح انقلاب
به سمت شهر و کارخانه‌ها
سر زن ای نور صبح انقلاب
به سمت شهر و کارخانه‌ها

به سمت دیروز، سمت ظلم و درد
به سمت روزی تاریک و سرد
بکن جهان کهنه زیر و رو
پیام آزادی ما بگو
بکن جهان کهنه زیر و رو
پیام آزادی ما بگو

گو پیامم به داس او بگو
گو پیامم به قلب سرخ او
بگو پیام فردای نو
شود چو سیل از دریا درو
بگو پیام فردای نو
شود چو سیل از دریا درو

که برپا کند کوره‌ی زمان
که از جا کند سازه‌ی جهان
طنین دیگر چون بیافکند
ز حق زیستن سهم ما دهد
طنین دیگر چون بیافکند
ز حق زیستن سهم ما دهد

سر زن ای کوه به سمت آسمان
سر زن ای درد و نعره‌ی جهان
سر زن ای نور صبح انقلاب
به سمت شهر و کارخانه‌ها
سر زن ای نور صبح انقلاب
به سمت شهر و کارخانه‌ها

سرود فردای نو

Shamloo - Dokhtaraye Nanedarya

hizhamusic

خروس خوان . احمد عاشورپور

ای کاش که جای آرمیدن بودی
یا این ره دور را رسیدن بودی
یا از پس صد هزار سال از دل خاک
چون سبزه امید بر دمیدن بودی

شاملو ... خیام ... شجریان

Dead Bees Animal distinction, Burning. Rainforests, Plastic oceans, Weather Engineering, Excessive waste in space, and ....

Sorrow of the time, in honor to Maestro Mohammad Reza Shajarian
in Binaural 3D immersive audio 

Reviews: 
https://www.divideandconquermusic.com/indie-music-album-reviews/art-tawanghar-vivaldi-summer-1st-and-3rd-movementfeat-persian-santoor-binaural-3d-in-432hz

https://www.pleasepasstheindie.com/post/art-tawanghar-vivaldi-summer-first-and-third-movement-feat-persian-santoor-binaural-3d-in-432hz

Saadi Shirazi Poem no. 404 Sorrow of time English translation
Should I grieve for the times or endure the distance of a friend? Which burden should I carry with the endurance that I do not hold?
Nor do I have the ability to stay away. Nor do I have the power to embrace him rudely and fearlessly
I do not have the patience to hold it in the sleeve of reason. And not an intellect with which I can reach the realms of peace.
No guts to get rid of friends because of persecution. If, like a real man, I do not bear the unkind burden of a friend
When it is possible to endure malicious oppression with patience, why not be patient to endure oppression?
I, who drunk from the hand of a butler, need to also endure the illness of a hangover
If a flower like your face fell into my hands middle of the meadow, the least I can do is draw Saadi's eye to the thorn of that flower.

 ديوان سعدي
شماره ٤٠٤: غم زمانه خورم يا فراق يار کشم
غم زمانه خورم يا فراق يار کشم	به طاقتي که ندارم کدام بار کشم
نه قوتي که توانم کناره جستن از او	نه قدرتي که به شوخيش در کنار کشم
نه دست صبر که در آستين عقل برم	نه پاي عقل که در دامن قرار کشم
ز دوستان به جفا سيرگشت مردي نيست	جفاي دوست زنم گر نه مردوار کشم
چو مي توان به صبوري کشيد جور عدو	چرا صبور نباشم که جور يار کشم
شراب خورده ساقي ز جام صافي وصل	ضرورتست که درد سر خمار کشم
گلي چو روي تو گر در چمن به دست آيد	کمينه ديده سعديش پيش خار کشم

Sadi was held in great repute by his countrymen, and found a liberal patron in the King of Persia, Sad-Atabak, who encouraged learning, and was fond of the society of learned men. He made Sadi Court poet, and SAdPs grati- tude was shown in his almost fulsome praise of the monarch.


Sadi has written numerous works, in prose and verse, on moral, theological, and amatory subjects; and the best known and most read of his writings are the Gulistan in prose and verse, and the Bostdn in verse. He delighted in wit and repartee, and puns abound in his works. His moral and religious remarks show great depth of thought, correct observation, and knowledge of human nature. Judged by modern European ideas of propriety, he sometimes borders on the obscene in his remarks; but orientals do not guage their morality by European standards, and allowance must be made for Sadi accordingly. His style of writing is simple but vigorous, and the pride he occasionally displays in his conscious superiority in intelligence and eloquence over his neighbours is pardonable. He is credited with having worked miracles, especially that of restoring to life a young lover, who had cast himself down from a tower, one hundred feet high, to the ground. If the young man survived the fall, it was certainly a miracle! I Sadi was modest in manner, and could not tolerate vanity in others. He dressed modestly, was short in stature and not handsome ; but a face beaming with intelligence and a long-flowing beard gave him an engaging and venerable appearance. He closed his chequered life at Shiraz, the place of his birth, A.D. 1291, having reached the ripe age of one hundred and sixteen years. He is honored as a saint by Mohamedans, and his tomb —called the Sadiya in the vicinity of the town of Shiraz, is visited by numerous pilgrims and travellers.

Shamloo - Dokhtaraye Nanedarya

Rismoon 4