جایی که بغض میکنه شعر میخونه…

ما برای پرسیدن نام گلی ناشناس
چه سفر ها کرده ایم
چه سفر ها کرده ایم
ما برای بوسیدن خاک سر قله ها
چه خطرها کرده ایم
چه خطرها کرده ایم
ما برای آنکه ایران خانه خوبان شود
رنج دوران برده ایم
رنج دوران برده ایم
ما برای آنکه ایران گوهری تابان شود
خون دل ها خورده ایم
خون دل ها خورده ایم

ما برای بوییدن بوی گل نسترن
چه سفر ها کرده ایم
چه سفر ها کرده ایم
ما برای نوشیدن شورابه های کویر
چه خطرها کرده ایم
چه خطرها کرده ایم
ما برای خواندن این قصه عشق به خاک
رنج دوران برده ایم
رنج دوران برده ایم
ما برای جاودانه ماندن این عشق پاک
خون دل ها خورده ایم
خون دل ها خورده ایم

Mohammad Noori - Safar Barayeh Vatan

▨ نام شعر: نگاه
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج( ا.سایه)
▨ با صدای: شاعر
♬ پالایش و تنظیم: شهروز
♬ از موسیقی رویالتی فری استفاده شده
ــــــــــــــــــــــــ
نگاهت می‌کنم خاموش و خاموشی زبان دارد
زبان ِ عاشقان چشم است و چشم از دل نشان دارد

چه خواهش‌ها در این خاموشی ِ گویاست، نشنیدی؟
تو هم چیزی بگو چشم و دلت گوش و زبان دارد

بیا تا آنچه از دل می‌رسد بر دیده بنشانیم
زبان بازی به حرف و صوت معنی را زیان دارد

چو هم‌پرواز خورشیدی مکن از سوختن پروا
که جفت ِ جان ما در باغ ِ آتش آشیان دارد

اَلا ای آتشین پیکر! برآی از خاک و خاکستر
خوشا آن مرغ بالاپر که بال ِکهکشان دارد

زمان فرسود دیدم هرچه از عهد ازل دیدم
زهی این عشق عاشق‌کش که عهد ِ بی‌زمان دارد

ببین داس بلا ای دل، مشو زین داستان غافل
که دست ِ غارت باغ است و قصد ارغوان دارد

درون‌ها شرحه شرحه است از دم و داغ جدایی‌ها
بیا از بانگ نی بشنو که شرحی خون فشان دارد

دهان سایه می‌بندند و باز از عشوه‌ی عشقت
خروش جان او آوازه در گوش جهان دارد

هوشنگ ابتهاج | نگاهت می‌كنم خاموش و خاموشی زبان دارد

▨ نام شعر: نشسته‌ام به در نگاه می‌کنم
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
────── ♪ ──────
نشسته‌ام به در نگاه می‌کنم
دریچه آه می‌کشد
تو از کدام راه می‌رسی
خیال دیدنت چه دلپذیر بود
جوانی‌ام در این امید پیر شد
نیامدی و دیر شد

هوشنگ ابتهاج | نشسته‌ام به در نگاه می‌کنم

▨ نام شعر: گیرم گلاب ناب شما اصل قمصر است
▨ شاعر:  بیداد خراسانی
▨ با صدای: شاعر
ــــــــــــــــــــــــ
گیرم گلاب ِ ناب ِ شما اصل ِ قمصر است 
اما چه سود؟ حاصل ِ گل‌های پرپر است

شرم از نگاه بلبل بی‌دل نمی‌کنید 
کز هجر گل نوای فغانش به حنجر است؟ 

از آن زمان که آیینه‌گردان ِ شب شُدید 
آیینه‌ی دل از دَم دوران مکدر است 

فردایتان چکیده‌ی امروز زندگی است 
امروزتان طلیعه‌ی فردای ِ محشر است 

وقتی که تیغ کینه سر عشق را برید 
وقتی حدیث درد برایم مکرر است 

وقتی ز چنگ ِ شوم ِ زمان، مرگ می‌چکد 
وقتی دل سیاه زمین جای گوهر است
 
وقتی بهار، وصله‌ی ناجورِ فصل‌هاست 
وقتی تبر، مدافع ِ حق ِ صنوبر است
 
وقتی به دادگاه عدالت، طناب ِ دار 
بر صدر می‌نشیند و قاضی و داور است
 
وقتی طراوت ِ چمن از اشک ابرهاست 
وقتی که نقش خون به دل ِ ما مُصور است
 
وقتی که نوح، کشتی خود را به خون نشاند 
وقتی که مار، معجزه‌ی یک پیمبر است
 
وقتی که برخلاف ِ تمام فسانه‌ها 
امروز، شعله، مسلخ سرخ سمندر است
 
از من مخواه شعرِ تر، ای بی‌خبر ز درد 
شعری که خون از آن نچِکد، ننگ ِ دفتر است

(این غزل مثنوی ادامه دارد)

بیداد خراسانی | گیرم گلاب ناب شما اصل قمصر است

▨ نام شعر: خبر کوتاه بود اعدامشان کردند (برای روزنبرگ‌ها)
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج (ه.الف. سایه)
▨ با صدای: شاعر و محمدرضا شجریان
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
────── ♪ ──────
خبر کوتاه بود؛
_«اعدامشان کردند.»
خروش دخترک برخاست
لبش لرزید
دو چشم خسته‌اش از اشک پُر شد
گریه را سر داد
و من با کوششی پُر درد، اشکم را نهان کردم

_چرا اعدامشان کردند؟
می‌پرسد ز من با چشم اشک‌آلود
چرا اعدامشان کردند؟

_ عزیزم، دخترم
آنجا، شگفت‌انگیز دنیایی است
دروغ و دشمنی فرمانروایی می‌کند آنجا
طلا: این کیمیای خونِ انسان‌ها
خدایی می‌کند آنجا
شگفت‌انگیز دنیایی که همچون قرن‌های دور
هنوز از ننگ آزار سیاهان دامن‌آلوده‌ست
در آنجا حق و انسان حرف‌های پوچ و بیهوده‌ست
در آنجا رهزنی، آدم‌کُشی، خون‌‌ریزی آزادست
و دست‌و پای آزادی‌ست در زنجیر

عزیزم، دخترم
آنان
برای دشمنی با من
برای دشمنی با تو
برای دشمنی با راستی اعدامشان کردند
و هنگامی که یاران
با سرود زندگی بر لب
به‌سوی مرگ می‌رفتند
امیدی آشنا می‌زد چو گُل در چشمشان لبخند
به‌شوق زندگی آواز می‌خواندند
و تا پایان به‌راه روشن خود باوفا ماندند

عزیزم
پاک کُن از چهره اشکت را، ز جا برخیز
تو در من زنده‌ای، من در تو: ما هرگز نمی‌میریم
من و تو با هزاران دگر
این راه را دنبال می‌گیریم
از آنِ ماست پیروزی
از آنِ ماست فردا، با همه شادی و بهروزی

عزیزم
کار دنیا رو به آبادی‌ست
و هر لاله که از خون شهیدان می‌دمد امروز
نوید روز آزادی‌ست

هوشنگ ابتهاج | خبر کوتاه بود؛ اعدامشان کردند

▨ نام شعر: اشارات نظر (نشود فاش کسی آنچه میان من و توست)
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
♪ پالایش و تنظیم: شهروز
────── ♪ ──────
‌نشود فاش ِ کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر، نامه‌رسان من توست

گوش کن! با لب خاموش سخن می‌گویم
پاسخم گو به نگاهی که زبان من و توست

روزگاری شد و کس مَرد ِ ره ِ عشق ندید
حالیا چشم ِ جهانی نگران من و توست

گرچه در خلوت ِ راز ِ دل ِ ما کس نرسید
همه جا زمزمه‌ی عشق ِ نهان ِ من و توست

این همه قصه‌ی فردوس و تمنای بهشت
گفت و گویی و خیالی ز جهان ِ من و توست
 
گو بهار ِ دل و جان باش و خزان باش، ار نه
ای بسا باغ و بهاران که خزان من و توست

نقش ِ ما گو ننگارند به دیباچه‌ی عقل
هرکجا نامه‌ی عشق است نشان من و توست

 سایه ز آتشکده‌ی ماست فروغ مَه و مهر
وه از این آتش ِ روشن که به جان من و توست
──────
هوشمگ ابتهاج این غزل را در بیست سالگی سروده است.

هوشنگ ابتهاج | اشارات نظر | نشود فاش کسی آنچه میان من و توست

▨ نام شعر: من چه گویم که غریبست دلم در وطنم
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
♬ پالایش و تنظیم: شهروز

♬ این شعر توسط شاعر به «محمدرضا لطفی» تقدیم شده
♬ موسیقی پس زمینه، سه‌تار نوازی بداهه کیهان کلهر در موزه آبگینه است
────────♬────────
پیشِ سازِ تو من از سِحر سخن دم نزنم
که زبانی چو بیان تو ندارد سخنم

ره مگردان و نگه دار همین پرده ی راست
تا من از راز سپهرت گرهی باز کنم

صبر کن ای دل غمدیده که چون پیر حزین
عاقبت مژده ی نصرت رسد از پیرهنم

چه غریبانه تو با یاد وطن می نالی
من چه گویم که غریب است دلم در وطنم

شعر من با مدد ساز تو آوازی داشت
کی بود باز که شوری به چمن در فکنم

همه مرغان هم آواز پراکنده شدند
آه از این باد بلاخیز که زد در چمنم

نی جدا زان لب و دندان چه نوایی دارد؟
من ز بی همنفسی ناله به دل می شکنم

بی تو آری غزل «سایه» ندارد «لطفی»
باز راهی بزن ای دوست که آهی بزنم

هوشنگ ابتهاج | من چه گویم که غریبست دلم در وطنم

▨ شعر: پاک کن از چهره اشکت را 
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج و محمدرضا شجریان
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــــــــــ
این کولاژ، بخشی از شعر «خبر کوتاه بود، اعدامشان کردند» از هوشنگ ابتهاج است که قبلا منتشر شد.
ـــــــــــــــــــــــــــــ
پاک کن از چهره اشکت را، ز جا برخیز
تو در من زنده‌ای، من در تو، ما هرگز نمی‌میریم
من و تو با هزاران دگر
این راه را دنبال می‌گیریم
از آنِ ماست پیروزی
از آنِ ماست فردا، با همه شادی و بهروزی
عزیزم
کار دنیا رو به آبادی‌ست
و هر لاله که از خون شهیدان می‌دمد امروز
نوید روز آزادی‌ست

هوشنگ ابتهاج | پاک کن از چهره اشکت را ز جا برخیز

▨ شعر: در این سرای بی‌کسی کسی به در نمی‌زند
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
▨ موسیقی: قطعه‌ی «تنها» از حسام ناصری و سامان صمیمی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــــــــ
درین سرای بی کسی، کسی به در نمی‌زند
به دشتِ پُرملال ما پرنده پَر نمی‌زند

یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی‌کُند
کسی به کوچه سارِ شب درِ سحر نمی‌زند

نشسته‌ام در انتظارِ این غبارِ بی‌سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی‌زند

گذرگهی است پُر ستم که اندر او به غیر غم
یکی صلای آشنا به رهگذر نمی‌زند

دل خراب من دگر خراب‌تر نمی‌شود
که خنجر غمت از این خراب‌تر نمی‌زند

چه چشم پاسخ است از این دریچه‌های بسته‌ات؟
برو که هیچ کس ندا به گوش کر نمی‌زند

نه سایه دارم و نه بر، بیفکنندم و سزاست
اگر نه بر درخت تر کسی تبر نمی‌زند

هوشنگ ابتهاج | در این سرای بی‌کسی کسی به در نمی‌زند

▨ (نام شعر: یادگار (هرگز از مرگ نترسیدم من
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــــــ
این شعر بعدا توسط شاعر بازنویسی شده و نسخه‌ی نهایی که به صورت متن منتشر شده، با این نسخه‌ی صوتی، با کم و بیشی‌هایی دارد
ـــــــــــــــــــــ
هرگز از مرگ نترسیدم من 
مگر امروز که لرزید دلم
داشتم با کیوان
درد دل می‌کردم
یادم آمد ناگاه 
آخرین مانده‌ی از آن جمع پریشانم من 
چه کسی از تو سخن خواهد گفت؟
چه کسی خواب تو را خواهد دید؟
چشم خندانش برقی زد؛
سایه جان ما هستیم
ما صدای سخن عشقیم 
یادگار ِ دل ِ ما
مژده‌ی پیروزی انسان است

(متن شعر بعدا کامل تر شده و توسط شاعر منتشر شده)
کلن - خرداد ۱۴۰۰

هوشنگ ابتهاج | یادگار (هرگز از مرگ نترسیدم من)

▨ شعر: بگذر شبی ز خلوت این همنشین درد
▨ شاعر: هوشنگ ابتهاج
▨ با صدای: هوشنگ ابتهاج
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
___________________
بُگذر شبی به خلوت ِاین همنشین ِ درد
تا شرح آن دهم که غمت با دلم چه کرد

خون می‌رود نهفته از این زخم ِاندرون
ماندم خموش و آه؛ که فریاد داشت درد

این طُرفه بین که با همه سیل ِ بلا که ریخت
داغ ِمحبت تو به دل‌ها نگشت سرد

من برنخیزم از سر راه ِوفای تو
از هستی‌ام اگرچه برانگیختند گرد

روزی که جان فدا کنمت باورت شود؛
دردا که جز به مرگ، نسنجند قدر مَرد

ساقی بیار جام ِصبوحی که شب نماند
وان لعل ِفام، خنده زد از جام ِلاجورد

باز آید آن بهار و گل سرخ بشکفد
چندین مثال از نفس سرد و روی زرد

در کوی او که جز دل بیدار ، ره نیافت
کی می‌رسند خانه پرستان خوابگرد

خونی که ریخت از دل ما ، سایه حیف نیست
گر زین میانه ، آب خورد تیغ هم نبرد

هوشنگ ابتهاج | همنشین درد

♬ شعرهای معاصر رو با صدای خود ِشاعر بشنوید
♬ در بخش پلی لیست‌ها، شعرها به تفکیک شاعر آمده
ــــــــــــــ♬ــــــــــــــ
این پروژه شامل جمع‌آوری، پالایش و انتشار شعرهای معاصر با صدای خود شاعر است و هدف آن نگاهداشت این آثار ادبی ارزشمند، برای علاقمندان ِحال و آینده است. از این مجموعه آثار هرگز در این پلتفرم یا سایر پلتفرم‌ها، درآمد مالی ایجاد نشده و نخواهد شد. ضمنا اگر مواردی از اشعار منتشره، ناقض حقوق کپی رایت باشد، با اعلام مالک معنوی اثر، بلافاصله انتشار آن متوقف خواهد شد.
ـــــــــــــــــــــــــ
پالایش و تنظیم شعرهای قدیمی، زمان‌بر و‌ طاقت‌فرساست. در صورتی که از  این شعرها در پروژه‌ای استفاده می‌کنید، پیشاپیش از اینکه منبع آن را ذکر می‌فرمایید سپاسگزارم.
ـــــــــــــــــــــــــ
پروژه‌ی «با صدای شاعر» در پلتفرم‌‌های زیر هم فعال است؛
▨ تلگرام
▨ اپل پادکست
▨ کست باکس
▨ شنوتو
▨ یوتیوب

هوشنگ ابتهاج | در این سرای بی‌کسی کسی به در نمی‌زند

Schahrouz

Recent comments

hadi

JELAL

Related tracks