Kābin & Milad Bagheri - Saman Booyan

درماندگی - ریمیکس استاد محمدرضا شجریان Shajarian Remix

‎⁨غم پرست⁩_شجریان

با سپاس از مزدا انصاری برای انتشار این نسخه، توضیحات زیر از ایشان است:
«ضبط الگو برای تنظیم در تاریخ ۱۶ دی ۱۳۷۹ با صدای استاد و پدر بزرگوارم #شجریان
این نسخه را جهت حفظ آن به طور کامل و برای اولین بار با شما عزیزان به اشتراک میگذارم.
با مهر و سپاس
مزدا انصاری، خرداد ۱۴۰۰» 
قطعه‌ای که در پایین می‌شنوید ۱۷ خرداد سال ۱۴۰۰ توسط جناب مزدا انصاری در دسترس عموم قرار گرفته است. این قطعه ۱۶ دی سال ۷۹ ضبط شده است. در سال ۱۳۸۰ شجریان به همراه حسین علیزاده، آه باران را در مراسم بزرگداشت فریدون مشیری برای نخستین بار اجرا کردند. بعدها در سال ۸۸ این قطعه در آلبومی با همین نام با تنظیم مزدا انصاری منتشر شد.  

برداشت از کانال "خصوصی" از یوتیوب
https://www.youtube.com/watch?v=uHiseLUiAyw

زمزمه بینظیر استاد شجریان، آه باران، ضبط الگو اجرا 1379 بدون موسیقی

Ambient electronica exploring the theories surrounding Space, Time and the Universe

TIMES ARROW

درآستانه- احمدشاملو
Mash Up and rework 4th of July

بايد استاد و فرود آمد
بر آستان ِ دري كه كوبه ندارد ،
چرا كه اگر به گاه آمده باشي دربان به انتظار توست و
                                                               اگر بي گاه
به در كوفتن ات پاسخي نمي آيد .
كوتاه است در ،
پس آن به كه فروتن باشي .
آئينه اي نيك پرداخته تواني بود
                                    آنجا
تا آراستگي را
پيش از در آمدن
                  در خود نظري كني
هر چند كه غلغله ي ِ آن سوي ِ در زاده ي ِ توهم ِ توست
                                                     نه انبوهي ِ مهمانان
كه آنجا
       تو را
           كسي انتظاري نيست.
كه آن جا
       جنبش شايد
                   اما جنبنده اي در كار نيست
نه ارواح و نه اشباح و نه قديسان ِ كافورينه به كف
نه عفريتان ِ آتشين گاو سر به مشت
نه شيطان ِ بهتان خورده ي با كلاه ِ بوقي ِ منگوله دارش
نه ملغمه يِ بي قانون ِ مطلق هاي ِ متنافي .
تنها تو
       آنجا موجوديت ِ مطلقي ،
موجوديت ِ محض
چرا كه در غياب ِ خود ادامه مي يابي و غياب ات
حضور قاطع اعجاز است
گذارت از آستانه ي ِ ناگزير
فروچكيدن ِ قطره يِ قطراني ست در نامتناهي يِ ظلمات
‹ دريغا
       اي كاش اي كاش
                           قضاوتي قضاوتي قضاوتي
                                      در كار در كار در كار
                                                        مي بود ! ›
شايد اگرت توان ِ شنفتن بود
پژواك ِ آواز ِ فروچكيدن ِ خود را در تالار ِ خاموش ِ كهكشان هاي ِ بي خورشيد
چون هرَّست ِ آواز ِ دريغ
                     مي شنيدي:
‹ كاش كي كاش كي
                 داوري داوري داوري
                            در كار در كار در كار دركار ... ›
اما داوري آن سوي ِ در نشسته است ، بي رداي ِ شوم ِ قاضيان.
ذات اش درايت و انصاف
هيات اش زمان.
و خاطره ات تا جاودان ِ جاويدان در گذرگاه ِ ادوار داوري خواهد شد.
بدرود !
بدرود ! ( چنين گويد بامداد شاعر )
رقصان مي گذرم از آستانه ي ِ اجبار
شادمانه و شاكر
از بيرون به در آمدم
از منظر
       به نظّاره به ناظر
نه به هيات ِ گياهي نه به هيات ِ سنگي نه به هيات ِ بركه ئي
من به هيات ِ ‹ما› زاده شدم
                           به هيات ِ پر شكوه انسان
تا دربهار ِ گياه به تماشاي ِ رنگين كمان ِ پروانه بنشينم
غرور ِ كوه را دريابم و هيبت ِ دريا را بشنوم
تا شريطه ي ِ خود را باز بشناسم و جهان را به قدر ِ همت و فرصت ِ خويش معنا دهم
كه كارستاني از اين دست
از توان ِ درخت و پرنده و صخره و آبشار
                                              بيرون است
انسان زاده شدن تجسد ِ وظيفه بود
توان ِ دوست داشتن و دوست داشته شدن
توان ِ شنفتن
توان ِ ديدن و گفتن
توان ِ انده گين و شادمان شدن
توان ِ خنديدن به وسعت ِ دل ، توان ِ گريستن از سويداي ِ جان
توان ِ گردن به غرور برافراشتن در ارتفاع ِ شكوه ناك ِ فروتني
توان ِ جليل ِ به دوش بردن ِ بار ِ امانت
و توان ِ غم ناك ِ تحمل ِ تنهايي
تنهايي
تنهايي
تنهايي  عريان
انسان
دشواري ِ وظيفه است
دستان ِ بسته ام آزاد نبود تا هر چشم انداز را به جان در بر كشم
هر نغمه و هر چشمه و هر پرنده
هر بدر ِ كامل و هر پگاه ِ ديگر
هر قله و هر درخت و هر انسان ِ ديگر را
رخصت ِ زيستن را دست بسته و دهان بسته گذشتم
                                  دست و دهان بسته گذشتيم
و منظر ِ جهان را
              تنها
              از رخنه يِ تنگ چشمي ِ حصار ِ شرارت ديديم و
                                                                 اكنون
آنك ِ در ِ كوتاه ِ بي كوبه در برابر و
آنك اشارت ِ دربان ِ منتظر
دالان ِ تنگي را كه در نوشته ام
به وداع
        فرا پشت مي نگرم
فرصت كوتاه بود و سفر جان كاه بود
اما يگانه بود و هيچ كم نداشت
به جان منت پذيرم و حق گزارم !
چنين گفت بامداد ِ خسته

(DarAstaneh)تنها تو آنجا موجوديت ِ مطلقي

دکلمه آیدا شاملو از اشعار احمد شاملو
دانلود: https://t.me/haataari/16
ساخته شده توسط حامد طاری
@Haataari
 بر اساس آلبوم میان آفتاب‌های همیشه

Musickhane

Ayda Shamlou | دکلمه‌هایی از آیدا شاملو

Peyman Salimi's re-interpretation of an old Iranian song in collaboration with Hani Niroo. "Bordi Az Yadam" was written in Summer 1957 by Mostafa Gorginzadeh (composition) and Parviz Khatibi (lyrics). The original version was performed by Delkash and Vigen. 


CREDITS:

Rearranged and produced by Peyman Salimi
 Performed by Hani Niroo & Peyman Salimi 
Design / Golnar Dashti 
Cover photo / Peyman Salimi

Won Now

Bordi Az Yadam

Peyman Salimi ft. Hani Niroo - Bordi Az Yadam

Sho Hejroon (Resid Mojdeh)

آمان صنم جان

Durna | دورنا

Independent musician | Started underground, explored rock, and dove into electronic sounds.

Passionate about cinematic atmospheres and blending sound with visuals to create new worlds

Sho Hejroon (Resid Mojdeh)

Soroush Tavakoli