صدا : #مهران_یاوری
متن : ناشناس

صدا_مهران یاوری_mehranyavari; آدم ها,,,

شاعر_فاضل_نظری#
@fazelnazarii#
صدا_مهران_یاوری#
@mehranyavari#

شاعر_فاضل نظری_fazelnazarii; صدا_مهران یاوری_mehranyavari

بعدِ کُلی سوخت دادن تو سفرِ وحشت
خستگی به تماشای من نشسته بود
تویِ سرم هنوز هرج و مرجی از صدا به پا
که این بار با تمامِ قُوا حمله کرده بود
یه ابر
باردارِ بارونِ اسیدی
تو کمینِ خونه‌های ناودون شکسته
یه انگشتِ پیر روی ماشه‌ی تپانچه‌ی تخریب
که هر لحظه شاید آروم بلغزه
هرچی بالاتر می‌رفتم پله تمومی نداشت
می‌کشیدنم پائین یا هُل می‌دادنم؟
ارواح بهم می‌گفتن که کُلی آدم ام
من یادم رفت تو شلوغی کدومشون ام
کنارم حضور نیست
من عبورشون ام؟
دستم بنده به کجا تو غروبِ شونه‌ام؟
هستیِ من آروم آروم نیستی می‌زائید ولی
نبودن نبودِش تو گروهِ خونم
دوباره برگشتم به خونه
همون کنجِ دورِ دورِ دور
چهار تا دیوار و سقف طبله کرده بودن
نمورِ نمورِ نمور
تابلوهای قدیمی رو کَندم
موریانه‌های زیرشون فرار کردند
خلوتِ من هنوز پر از سر و صدا بود
پنجره رو باز سکوت رو برقرار کردم

دفتر و خودکارم از یه گوشه صدام می‌زدند
بلند بلند خندیدم بدون این که خوشحال باشم
باید می‌نوشتم

"بنویس جنسی
بنویس جنسیت
بنویس ملی تکرار
بنویس دروغ
بفروش بنویس
بنویس بفروش
بنویس متر معیار دجال ناجی
بنویس اخبار
انکار انکار
افسار
اجبار
منتظرم بنویس بنویس
منتظرم بنویس بنویس
منتظرم بنویس بنویس
منتظرم بنویس بنویس"

منم نویسنده‌ی بی‌ناشر
روی در و دیوارهای دردِ معاصر
جای دندون و نیشِ دیو پاک نمی‌شه من هرچقدر می‌مکم این زهرِ خُرافه
تویِ مجاورتِ جنگِ مُداوم
پریدم توی دره خلاصه و نوشته‌های من چَمدون بنده و می‌پرم واسه‌ی حملِ مسافر
چند سالی گذشت از قصه‌ی پرده‌ و غروبم
جا گداشتم توی داستانهام گرمیِ وجودم
بود بدونِ سهمیه ورودم
بکو می‌کشه کدوم تهویه خروجم؟
قدم برمی‌دارم به طرفِ سرزمینِ وحشیِ بُرودت
شطرنجیِ حضورم
می‌چکه رو این کاغذها از نَشتیِ وجودم
به خونِ عشقم و کودک دست‌هام آلوده‌ست
راحت رَدم رو می‌زنن چون پا گداشتم رو جسدهاشون
کفِ کفش‌هام آلوده‌ست
تَرَک‌هام تخمِ خباثتِ نیاکان
نصفم به جرمِ جنایتِ نیاکان
اونی که بی‌خبر از دیروزمونه
من شک ندارم که فرداش آلوده‌ست
چپ و راست چَک می‌باره
می‌نویسم از گونه‌ی سُرخ
من شرابِ تاریکی‌ام
مَستی با من شک می‌آره
نشریه چیه تُف توی چاپ
جوهرِ من شب بیداره
منم هدفِ تک تیراندازِ سُنت
ببین حمله پاتَک می‌آره
زنده ام به خلافِ میلِ جم با سیلِ حرف من دستگاهِ تولیدِ کلمه‌ام
اونی میگفت نمی‌ترسه دروغ گفت
چیزی پیش نمی‌رونه ما رو غیرِ ترس و چند تا شد سکته رد؟
تا جلوه‌گر شه چهره‌ی دیوی که بلعید نصفِ من
نشی گُم تو چرکِ بینِ خط
من رو می‌خونی از جلدِ چند؟
همزمان شیرم و خط
این یعنی شانسِ کم تو چالش‌ام که صاف راه برم تو راهِ کج
هنوز کُلی خوابِ بد خوابِ مقابلم
کسی تعیین نمی‌کنه جایِ من
نویسنده بی ناشرم
که پنجه تو پنجه‌ی دیوِ قاتل ام
همه قالب‌ها تُهی من عوض نمی‌کنم این قالبم
ایستادم توی روی غولی به طولِ تاریخ
با کوله باری از زمانِ مُرده تو شوره‌زاری
با استخون های جنازه‌ی مُهلت می‌کنم خونه‌سازی
بدونِ داشتنِ نورِ کافی
کتابی از دفنِ دقایق و تبعیدی به شهرِ درکِ شرایط و پمپاژ می‌شم از قلبِ حقایق
منم نقطه‌ی عطفِ نمایش

Nevisande

virtual love slowed (russian song) -tanin jazz

Bemaan - The Mathiz

این منه هزار ساله بی تورو 
ببر به جایی که بند نفسش پاره میشد 
 میخواست بره تو حالِ بیخودشُ باده می‌خورد
هر چی درد دلش داشته رو به باد میگفت

میگفت وزیدن حقِ 
حقیقت تلخ
منُ نصیحت می‌کرد میگفت طلبیدن درد
لب پرتگاه می بوسیدُ حقیقت درّه بود
اون مرد عاقلی که فقط پرید از عقلش 

صدات کردم قبل این که ب برت باد 
قبل این که خاطره هات همه برن از یاد
طرفِ توییُ گرفتم که تو یه طرفت دار بود
یه طرف نگاه های سنگین یه طرفدار

اون  طرف خوب وزیدن که  بادُ یادت رفت
از اشک شوق خنده هاتُ یادت رفت
من این طرف داد زدم  منُ یادت نره 
از یاد نبردی منُ، تو مارُ یادت رفت

باد میرفتُ بوران میومد
هواتُ از اون دورا می‌آورد برام
من محو ماه خودم شده بودم تو این دشت
از غم اون غروبا می‌آورد برام

قاصدک  شمایلت تو شهر ما غریبس 
از وقتی عشق تو از قلب آدمی رفففته 
تن به دسته بنده ها دادی که باد نه برت 
از باد بپرسی میفهمی طعنه هام طنینن.

تو هم گناه کردی، با دست  باد رفتی 
فراموش کردنتُ  من که  یادم نیست
    آوارهِ تو بودم، بی تو  آوارم ریخت
لختی شاخه هامُ حتی  بهارم دیده

  هیچم بی تو 
نفهمیدی  چی کشیدم بی تو 
شدم گلوگاه  بغضی که رفیقم میشد 
من،کل این نرفتنارُ میرم بی تو
که هم گناه تو بشم..

تورو می‌گرفت تو دستاش فشارت میداد
در میومد ازت صدا هزار تا دادُ بیداد
دوباره درد بی دوایِ هوایِ قبل دیدار
چشمات داد میزدن که دستایِ بادُ میخوای

قاصدک تو قصد این سفرُ داشتی  از قبل
ساز این جداییُ نواختی کلک 
قاصدک این وسط تو اونُ باختی فقط 
ولی اون که اصلا بازی نکرد 

اون درد دلی که به باد گفته بود شنیدی؟
اون همه جا میوزیدُ جفتتونُ میدید.
اون خودش تورو انداخت تو دست سرنوشت
حالا  کل مزه ی دستایِ دنیارُ چشیدی 

بی رنگُ رخسار،با اون پیرهنِ گل دارش
تن میداد به وطنتُ مهینشُ باخت 
تو همون دشت بی کران از این ترانه ها..
باد اینجوری قولِ دیدنِ تورو دااد بهش

Tanin (prod.toxwin)

"Too Saram" Available on all platforms:
https://fanlink.tv/toosaram

Rapper and songwriter: Gord
Producer, Mixing and Mastering: Khani

Bemaan - The Mathiz

_тнэ_мaтн¡z_