Vaelthirn

Aelvorth

Ulthoraen

Thramûn

Brethûn

Nalthora

A shepherd dog mourns a dead wolf in a silent, snowy night while sheep whisper from the ridge. The choir questions guilt—hunger, winter, or fate—while the dog’s baritone vows that survival is not savagery and that the cold itself writes the ending. The song holds grief, duty, and mercy in tension, asking listeners to keep their judgment inside.

Lyrics:
Цас нам гүм — хөх амьсгалын утас,
Хөшөө нохой — цасан дунд чонотой хажуутай.

Салхины мөр — дуугүй цамцаг,
Толгой бөхийлгөн хонь шивнэнэ:
“Үхсэн үү?” — “Заль байж магад,” —
“Зангандсан ч байж мэднэ…”

“Хоньчны нохой, үнэхээр мөн үү?”
“Зовж үхээсэй, нэг сүүдэр цөөрлөө —
Энэ цагааныг хүртэх ёстой.”

“Амьдрах хүсэл — зэрлэг биш.
Шүд — өлсгөлөнгийн залбирал.
Хавирганы хууль — хутганы биш;
Эцсийг нь бичсэн — хүйтэн цаг.
Хэрвээ баясвал энэ харагдахад —
Дотроо хадгал.”

Хамрынхаа үзүүрээр цасыг түлхэн үнэрлэв,
Сүүлчийн халуун утаа — үүл болон сарнижвав.
Судал нь мөсөнд царцаж, сүүдэр нь нимгэрэв,
Салхи нүцгэн ясыг шивнээд өнгөрөв.
“Эзэн минь,” гэж тангараг санана би —
Хонийг аваръя, харин хэнийг аварна чи?

Хэн буруут вэ — өлсгөлөн үү, орчлонд уу?
Хүйтэн дуу — чулуутай тэнгэрт уухайлна.
“Буцах замгүй, энэ хар салхи —
Цас л мэднэ амь тасрахыг,” гэж шивнана.

“Амьдрах хүсэл — зэрлэг биш.
Шүд — өлсгөлөнгийн залбирал.
Хавирганы хууль — хутганы биш;
Эцсийг нь бичсэн — хүйтэн цаг.
Хэрвээ баясвал энэ харагдахад —
Дотроо хадгал.”

Цас нам гүм — хөх амьсгалын утас,
Хонь дээгүүр сарны зураас татна.
Хөшөө нохой — чонын дэргэд суусна,
Хүйтний бичгийг би — дотроо хадгална.

The Sheppard

Remix of All Quiet On The Western Front - Remains 

Remains | All Quiet On The Western Front | (Remix)

A hushed, slow-tempo cover and reimagining of “Merry Christmas, Mr. Lawrence”: the familiar theme blooms from grand piano and single cello, anchored by deep double bass and warm strings. A restrained orchestra (French horns, oboes, clarinets) breathes under a clear, soft male choir that paints a mournful morning. The tenor line and ethereal ambience lean Japanese phrases turn the melody into a private prayer; which basically is translated to "Mother I love you"

Merry Christmas, Mr. Lawrence (Cover)

Co-written by Lille van den Borst

Lyrics:
Ik moet weg — jij wilt blijven.
Wil je dan alleen — ons leven belijven.
Maar ik ben maar een man — zonder grote dromen.
Beleef het leven — zie wel wat gaat komen.
Decennia samen — van leven tot dood.
Troost je in mijn armen — ik houd mij wel groot.
Nu de leugen zich toont — die van hopen en tijd.
Recht ik treurig de rug — voor de komende strijd.

Drie zonen — gemorfte schimmen — misschien geen — eens van míj.
Dertig jaren naast me — geen bloed — en nu voorbij.
Een advocaat — een achternicht — hoe werkt dat stuk voor stuk?
Ben ik haar achterneef of oom — die bloedlijn — M&M — ongeluk.
Figureer ik enkel als vader — of tel ik slechts als man?
Voelde ik dit al jaren — of nooit begrepen dan?
Is boosheid het nog waard — of dooft het uit tot niets?
Ik blijf staan in stilte — tussen as en oud gemis.
Ik blijf hun vader — wat er ook wordt onthuld.
Ik adem door — Ik kies niet voor schuld.

Nu ik wakker word — en woorden wegen zwaar,
klinkt in mijn borst een sein: ga weg — en wees elkaar niet meer tot gevaar.

Ik moet weg — jij wilt blijven.
Wil je dan alleen — ons leven belijven.
Tijd als een rots — een leven zo lang.
Ik zal je missen — zal ons missen.
Neem niet de appel — van de slang.

Langzaam — adem vast — tel tot tien bij elke stap.
Laat wat brak is vallen — draag alleen wat ik nog kan.

Vorig jaar was toeval — een scheur — een eenmalige kras.
Nu in herhaling voel ik — dit is de maat — de pas.
“Ze mogen niet blijven,” zei één — aan de Méditerraan.
De ander boog verlegen — of laf — nog verder hiervandaan.
Als het zo moet — zie me dan gaan — ik breek uit dit bestaan.
Geen ruimte meer — ik kan hier niet blijven staan.
Ik zet mijn kompas recht — ik stap uit deze kring.
Ik neem mijn naam terug — ik maak mijn eigen ding.
Ik trek de lijn vandaag — tot hier en niet voorbij.
Ik loop de poort door — de rest volgt niet met mij.

Hart op half — doch helder — ik kies voor licht en waar,
en laat wat mij verlamt — voorgoed achter —  dit jaar.

Ik moet weg — jij wilt blijven.
Wil je dan alleen — ons leven belijven.
Tijd als een rots — een leven zo lang.
Ik zal je missen — zal ons missen.
Neem niet de appel — van de slang.

Naar de coping — naar de rust — hoofd laag in het groen.
Ochtendstralen — avondlicht — hier kan ik weer doen.

Toch komt de zon hier op — soms vaag — soms ongekend helder.
Niet eens zo ver hiervandaan — slechts één horizon verder.
“Geen ruimte,” klinkt het koud — ze trekken grenzen, elk zijn vis.
Maar ik kies eigen troost — mijn losheid — wat er ook is.
Mijn zus woont in het oosten — misschien ga ik die kant op.
Wie mij wat gunt, die gunt — ik bouw van stilte weer een kop.
Ik tel de kleine waarde — vandaag is wat ik heb.
Ik vul het lege vat — met vrede in mijn step.
Ik kies mijn eigen kust — geen hond of kat aan de hand.
Ik blijf mezelf — Ik neem alleen mijn leven naar deze kant.

Wat achterblijft — verwaaien — wat blijft, dat draagt me zacht,
en wat ik niet meer dragen kan — verdwijnt de nacht in samen met mijn lach.

Ik moet weg — jij wilt blijven.
Wil je dan alleen — ons leven belijven.
Tijd als een rots — een leven zo lang.
Ik zal je missen — zal ons missen.
Neem niet de appel — van de slang.

Ik moet weg — jij wilt blijven.
Wil je dan alleen — ons leven belijven.
Tijd als een rots — een leven zo lang.
Ik zal je missen — zal ons missen.
Neem niet de appel — van de slang.

Ik moet weg — jij wilt blijven.
Wil je dan alleen — ons leven belijven.
Tijd als een rots — een leven zo lang.
Ik zal je missen — zal ons missen.
Neem niet de appel — van de slang.

Als een leven zo lang

trisiz

Related tracks