Based on a poem about love, written in the 7th Century BC by an ancient Greek lyric poet. The story is about a young man to whom a matchmaker, the daughter of a wise woman called Maria (RIP), proposes an adult woman (Daphne), whom he gently avoids, to fall in the arms eventually of a far younger virgin in a garden of love. From those times already, Ancient Greeks knew all about all forms of love, which their poets have glorified in countless verses for hundreds of years onwards. The original Archilogos poem has been heavily shortened to make it fit in a three to four minute song but the meaning has been masterfully maintained. Hope you enjoy it. Lyrics follow hereunder.

[Verse 1]
I kept my distance, held my fire
But if you burn with wild desire
There’s a girl inside my home
She wants you now — soft skin, unknown

[Pre-Chorus]
You spoke, I answered slow:
“Daughter of sweet Maria’s light,
Now she sleeps beneath the stones —
Love gives many highs, but not all are gold.”

[Chorus]
I’ll wait until I grow
But tonight, I’ll let it flow
In your garden, I’ll be whole
Don’t hold back, I’ll stay low

[Verse 2]
Let another man take Daphne now
She’s faded fast, too proud somehow
I won’t wear that bitter flame
I choose her softness, not her name

[Chorus]
I’ll wait until I grow
But tonight, I’ll let it flow
In your garden, I’ll be whole
Don’t hold back, I’ll stay low

[Bridge]
In a field of flowers, I laid her down
She trembled close, I held her sound
Her skin lit up with virgin light
And when I touched her golden hair —
My soul spilled into the air

[Final Chorus]
I’ll wait until I grow
But tonight, I’ll let it flow
In your garden, I am whole
...In your garden, I am whole...

[Outro]
In your garden, I’ll stay still
Where the flowers bloom, time will fill
Hold me close, I’ll drift away
In your garden, I’ll remain

Your garden

Quite a few sounds and instruments in this piece are reminiscent of Vangelis music... it was created with that in mind. I miss him so much that I keep improvising  with AIs to make it sound like him...

A Soundtrack

Another song based on a poem by Tasos Leivaditis. 
For all of us who value and breath our freedom

[Verse 1]
Give me your hands, I’ll hold on to life
While the walls echo gunshots tonight
In the shadow they cast between you and me
How do we love when we’re trying to breathe?

[Pre-Chorus]
They told us to live just before we could die
And somehow that truth made us stronger inside

[Chorus]
So I’ll call your name in the name of hope
Loud enough to shake the stone
Let no dream ever fall asleep
Let no flame forget to keep
Burning in the hands that hold
Bread and love and silent oaths
We are still alive, my love
We are still alive

[Verse 2]
I wrote your name on a foggy pane
So there’d be stars in our room again
Your hair was black as the midnight sea
And in your kiss, the whole of spring would breathe

[Pre-Chorus]
Even if they cut off his hands, he played
The harmonica still found a way

[Chorus]
So I’ll call your name in the name of hope
Loud enough to shake the stone
Let no dream ever fall asleep
Let no flame forget to keep
Burning in the hands that hold
Bread and love and silent oaths
We are still alive, my love
We are still alive

[Bridge]
They feared the hands that gently give
The book, the spindle, the way we live
But love, we held the sky above
And stitched the dawn with threads of trust

[Final Chorus]
So I’ll call your name in the name of hope
Louder than the war they wrote
Let no dream ever fall asleep
Let no child forget to speak
In every home, in every hand
We rise again, we understand
We are still alive, my love
We will survive

I call your name in the name of hope...

Inspired by a Tennessee Williams text I found on FB

(Verse 1)
The world is wild, it’s always changing,
It breaks you down, it keeps on raging.
But we survive through something true—
The love we give, the love we do.

(Pre-Chorus)
When all else fades and starts to fall,
It’s love that answers every call.

(Chorus)
We live in a building, burning bright,
And love is the flame that fights the night.
Through every loss, and every cry,
It’s love that never says goodbye.

(Verse 2)
A hand to hold, a word that heals,
A brushstroke real, a verse that feels.
We pour our hearts into what stays,
In fleeting nights and burning days.

(Pre-Chorus)
The art we make, the life we live,
Are all the ways we choose to give.

(Chorus)
We live in a building, burning bright,
And love is the flame that fights the night.
Through every loss, and every cry,
It’s love that never says goodbye.

(Verse 3)
Being a parent, being a friend,
The kind of love that has no end.
A writer’s pen, a painter’s hue—
All speak of love we carry through.

(Bridge)
It’s not the fear, it’s not the pain,
It’s what we give that will remain.
So save the only thing above—
Save love, all the time, save love.

(Chorus) 
We live in a building, burning bright,
And love is the flame that fights the night.
Through every loss, and every cry,
It’s love that never says goodbye.

(Outro)
All the time, what saves us… is love
Yes, it does. All we need is love.

All we need...

[Verse 1]
Πέταξα βέλος στον ουρανό,
χάθηκε σ’ ένα λεπτό.
Πέρασε σύννεφα, και φεγγαράκι
κανείς δεν ξέρει πού βρήκε δάκι.

[Verse 2]
Τραγούδησα κάτι απαλά,
πέταξε πάνω απ’ τα βουνά.
Το πήρε ο άνεμος γλυκά,
μήπως γυρίσει ξανά κοντά

[Pre-Chorus]
Where do all the arrows go,
And where do soft songs hide?
Maybe they’re dancing hand in hand
In a forest side by side…

[Chorus]
Arrow flies, and songbird sings,
Round the moon on silver wings.
I dream and search the skies so blue —
Maybe they’ll come back to you!

[Verse 3]
Ένας λαγός είπε: “Να, δες!”
Μες στο δεντράκι, τι χαρά!
Το βέλος μου ήρθε κοντά
λες και ζητούσε αγκαλιά.

[Verse 4]
Η κουκουβάγια μ’ ένα σκοπό,
τραγούδησε  αγαπητό.
Από κλαδί σ´ άλλο πετά,
και λέει τραγούδια πολύ γλυκά.

[Pre-Chorus]
Where do all the arrows go,
And where do soft songs hide?
Maybe they’re dancing hand in hand
In a forest side by side…

[Chorus]
Arrow flies, and songbird sings,
Round the moon on silver wings.
I dream and search the skies so blue —
Maybe they’ll come back to you!

[Bridge ]
Τ’ άστρα μου μίλησαν ξανά:
«Το τραγουδάκι σου πάει μακριά.»
Και το βελάκι σου πάντα μπρος
κοιμάται μέσα στο φως…

[Final Chorus]
Arrow flies, and songbird sings,
Round the moon on silver wings.
I found them both, so soft, so true —
In the warmest heart of a friend like you.

Song for Kal

[Verse 1]
Desde la cumbre de un sol dormido,
donde el cóndor besa el cielo azul,
nace el alma de un pueblo querido,
Perú, tierra de fuego y de luz.

Los Andes cantan con voz antigua,
el mar susurra en la costa fiel,
y entre las ruinas, el tiempo abriga
mil corazones bajo un mismo laurel.

[Chorus]
Perú, te llevas mi voz,
entre papas, cebiches y arroz.
Donde el pisco en la tarde se va,
y la risa en la plaza no cesa jamás.
Tanta vida en tu piel sin final,
Perú, mi raíz celestial.

[Verse 2]
Cusco baila con pasos sagrados,
el charango despierta el ayer.
En Arequipa, los sueños dorados
suben al cielo con fe y con poder.

Amazonía, pulmón de esperanza,
con tu verde misterio sin fin,
y en cada aldea, la vida alcanza
la dulzura del pan de maíz.

[Chorus]
Perú, te llevas mi voz,
entre ajíes, tamales y sol.
Donde el alma se sirve en sazón,
y la tierra responde con puro corazón.
Tanta fuerza en tu ser natural,
Perú, mi refugio ancestral.

[Bridge]
Tus niños juegan con viento y canto,
tus madres tejen con manos de amor,
y cada abrazo que das al encanto
me envuelve el alma con todo su ardor.

[Final Chorus]
Perú, te llevas mi voz,
como el río que al cielo llegó.
Tus sabores, tus ritmos, tu fe,
me acompañan aunque lejos esté.
Tierra libre de historia inmortal,
Perú, mi destino esencial.

Por Amanda

Instrumental vibes of Greece for all seasons. Music sitting between the East and the West. To awaken the deceased...

Psyche of Greece

(Verse 1)
Αν φύγω εγώ, να ζήσεις εσύ
να πεις πως η μνήμη μου αρκεί
πούλησε ό,τι είχα απλό
και φτιάξε χαρταετό λευκό

(Pre-Chorus)
για ένα παιδί στη Γιάρο εκεί
που ψάχνει φως με προσευχή

(Chorus)
Κι αν δει στον ουρανό ψηλά
τον αετό πού ‘φτιαξες γερά
ας πει “ο πατέρας μου πετά”
κι αγάπη που ξαναγυρνά

ας πει “ο πατέρας μου πετά”
κι αγάπη που ξαναγυρνά

(Verse 2)
Να γίνει το τέλος μια αρχή
μια σπίθα στην καταστροφή
κι αν δεν είπα το αντίο εγώ
να το πει ο αέρας στο Θεό

(Pre-Chorus)
για ένα παιδί που καρτερεί
μ’ ελπίδα στα μάτια να σωθεί

(Chorus)
Κι αν δει στον ουρανό ψηλά
τον αετό πού ‘φτιαξες γερά
ας πει “ο πατέρας μου πετά”
κι αγάπη που ξαναγυρνά

(Bridge)
Και μες στο φως θα πλέει η ψυχή
σαν θρύλος που ζει και αντηχεί
το πένθος μου να γίνει κραυγή
και όρκος για κάθε μια ζωή

(Chorus)
Κι αν δει στον ουρανό ψηλά
τον αετό πού ‘φτιαξες γερά
ας πει “ο πατέρας μου πετά”
κι αγάπη που ξαναγυρνά

(Outro)
Αν είν‘ να φύγω, ας σωθεί
η αγάπη που ‘χα με μια ευχή
να ζήσει ξανά σαν το παιδί
με άσπρο φως μέσ‘ στη ψυχή

Χαρταετός

[Verse 1]
Δε θα σου ζητήσω το πρωί, σαν φέξει η ανατολή
Να μου ορκιστείς, γιατί μπορώ να δω μες στη δική σου τη ματιά.
Ή δεν μπορώ, κι αυτός ο πόνος, μες στην καρδιά μου μένει μόνος
Για μια αγάπη αληθινή, που δεν τελειώνει την αυγή.

[Chorus]
Μη με φιλάς από συνήθεια, μη μ' αγκαλιάζεις τυπικά
Τον κόσμο μου έχτισα για σένα, μα δε ζητώ χειροκροτήματα.
Αν τα λόγια δεν είναι αλήθεια, κι η επαφή σου μια σκιά
Καλύτερα η σιωπή ας μείνει, και της ψυχής η παγωνιά.

[Verse 2]
Δε θα σου ζητήσω να με ακούς, τους μυστικούς μου τους παλμούς
Ή να μου πεις πως όμορφη, με βλέπεις τούτη τη στιγμή.
Να μη ζητάω τηλεφώνημα, να πεις πως ήσουνα το θύμα
Μιας μέρας δύσκολης, βαριάς, ούτε αν ακόμα με πονάς.

[Chorus]
Μη με φιλάς από συνήθεια, μη μ' αγκαλιάζεις τυπικά
Τον κόσμο μου έχτισα για σένα, μα δε ζητώ χειροκροτήματα.
Αν τα λόγια δεν είναι αλήθεια, κι η επαφή σου μια σκιά
Καλύτερα η σιωπή ας μείνει, και της ψυχής η παγωνιά.

[Chorus]
Γι' αυτό μη με φιλάς από συνήθεια, μη μ' αγκαλιάζεις τυπικά
Τον κόσμο μου έχτισα για σένα, μα δε ζητώ χειροκροτήματα.
Αν τα λόγια δεν είναι αλήθεια, κι η επαφή σου μια σκιά
Καλύτερα η σιωπή ας μείνει, και της ψυχής η παγωνιά.

[Outro]
Γιατί αν πρέπει να στο ζητήσω... πια δεν το θέλω.
Όχι, αν πρέπει εγώ να στο ζητήσω... δεν το θέλω πια.
Πια δεν το θέλω.

Δεν το θέλω πια...

[Verse 1]
I’ve seen the hard times, I’ve walked through the rain,
Felt the sting of sorrow, carried my pain.
But out of the shadows, I’ve learned how to stand,
With a heart that’s tender, and a gentle hand.

[Chorus]
The most beautiful souls are the ones who’ve been broken,
Whose scars are the proof of the words left unspoken.
They’ve known the darkness, they’ve walked through the fire,
And come out with love, and a heart that inspires.

[Verse 2]
There’s wisdom in heartache, there’s grace in the fall,
A deep kind of mercy that can heal us all.
When life pulls you under, and hope feels so thin,
It’s the broken who teach us to rise up again.

[Chorus]
The most beautiful souls are the ones who’ve been broken,
Whose scars are the proof of the words left unspoken.
They’ve known the darkness, they’ve walked through the fire,
And come out with love, and a heart that inspires.

[Bridge]
Beautiful people don’t just appear,
They’re born of the struggle, the loss, and the tears.
They shine through the ashes, they’re living proof,
That pain makes you stronger, and love is the truth.

[Chorus]
The most beautiful souls are the ones who’ve been broken,
Whose scars are the proof of the words left unspoken.
They’ve known the darkness, they’ve walked through the fire,
And come out with love, and a heart that inspires.

[Outro]
So here’s to the fighters who made their way through,
The most beautiful people are people like you.


A heart that inspires

Inspired by Tasos Leivaditis Poetry

[Verse 1]
Στο ίδιο λιμάνι γυρνώ κάθε βράδυ,
να βρω το σημάδι που άφησες εκεί.
Ο άνεμος φέρνει το παλιό σου χάδι,
μα χάνεται πάλι πριν πω το “γιατί”.

[Pre-Chorus]
Η πόλη σωπαίνει, μα μέσα μου βράζει,
το φως σου με καίει, το σκοτάδι με θάβει.

[Chorus]
Στάχτη κι όνειρο, καρδιά μου, μην κλαις,
ό,τι αγαπήσαμε, κάηκε χτες.
Μα απ’ τη στάχτη, θα γεννηθεί φως,
κι όρκο σου δίνω, θα βγω δυνατός. 

[Verse 2]
Τα βήματά μου βαριά, σαν τσιμέντο,
μα μέσα στο αίμα κυλάει μουσική.
Όσα με πλήγωσαν, τα κρατώ για μέντο,
να μάθω να ζω με την κάθε πληγή.

[Pre-Chorus]
Δεν θέλω εκδίκηση, θέλω γαλήνη,
μα η ψυχή μου φωτιά δεν σβήνει.

[Chorus ]
 Στάχτη κι όνειρο, καρδιά μου, μην κλαις,
ό,τι αγαπήσαμε, κάηκε χτες.
Μα απ’ τη στάχτη, θα βγει μια αυγή,
κι όποιος αντέξει, θα ξαναζεί. 

[Bridge]
Μες στη βροχή, θα χορέψω μονάχος,
σαν λύκος παλιός με πληγή στο πλευρό.
Γιατί το ζεϊμπέκικο θέλει ψυχή,
κι η ψυχή μου είναι ακόμα εδώ.

[Final Chorus ]
Στάχτη κι όνειρο, μα εγώ θα σταθώ,
με τα φτερά μου ξανά θα πετώ.
Και στη φωτιά σου, αν ξαναμπώ,
θα ‘μαι ο ίδιος, μα πιο ζωντανός!

Στάχτη κι όνειρο

vkritis