Above 2K times played on Soundcloud as per May 2025

Most Popular

It's all Greek to me...

Greek

(Verse 1)
A tiny world, a glistening sphere
A droplet hangs, so crystal clear
The sunlight catches, a million rays
Tiny lenses in many ways

(Verse 2)
The leaf below, a vibrant green
Veins like rivers, a hidden scene
This thirsty canvas, it drinks its fill
Life's essence flows, uphill

(Chorus)
Nature's beauty, a drop of grace
A tiny tear on a leafy face
A silent thirst, a life sustained
The cycle flows, forever chained
From dewdrop's kiss to vibrant bloom
A testament to life's sweet perfume
Each leaf a whisper, a story untold
A world unfolds, in morning's gold

(Verse 3)
From root to vein, the water climbs
A silent symphony, beating time
Each drop a promise, a whispered song
Of growth that's nurtured, where it belongs

(Verse 4)
From emerald bud to petals unfurled
The water's magic, transforming the world
A vibrant bloom, kissed by the sun
A life renewed, the cycle's begun...

Droplets

Inspired by the Yiannis Ritsos poem "In the barracks"

Verse 1:
The moon entered the barracks, silently
Ransacked the blankets of the infantry
She seized a naked hand, whispering, "Sleep"
Someone is talking in his dreams, deep

Pre-Chorus:
Someone is snoring, shadows dance on the wall
The last trolley car has passed, silence falls

Chorus:
Is it possible, they may be dead tomorrow?
Is it possible, they already bear that sorrow?
An infantryman wakes, eyes glassy in the night
A thread of blood hangs from the moon, pale and white

Verse 2:
The darkness fills the room, cold and tight
Moon's silver rays casting eerie light
He looks around, heart filled with dread
Silent whispers linger, thoughts in his head

Chorus:
Is it possible, they may be dead tomorrow?
Is it possible, they already bear that sorrow?
An infantryman wakes, eyes glassy in the night
A thread of blood hangs from the moon, pale and white

Bridge:
Dreams of battles fought and lost
Haunt the night, at such a cost
In the silence, fears take flight
Moon's cold gaze pierces the night

Chorus:
Is it possible, they may be dead tomorrow?
Is it possible, they already bear that sorrow?
An infantryman wakes, eyes glassy in the night
A thread of blood hangs from the moon, pale and white

Outro:
The moon entered the barracks, silently
Ransacked the blankets of the infantry
She seized a naked hand, whispering, "Sleep"
In the stillness of the night, secrets they keep...

The ballad of moonlit barracks

Lyrics inspired by an Ancient Greek poet from the 7th century BC. The song is a raw, poetic call to endure life’s emotional rollercoaster with grit and humility. It frames pain, joy, and fear as transient, urging the listener to stand firm, embrace the process ("let it burn"), and find strength within rather than in external validation or emotional extremes. The imagery of fire, waves, and currents evokes a visceral sense of struggle, while the refrain to "stand fast" and "hold the line" offers a grounded, almost stoic response to chaos.

[Verse 1]
Heart, my heart, you’ve taken blows,
Way too deep, too close.
Still you beat — don’t fold,
Don’t let go.

[Pre-Chorus]
They come like waves in warpaint,
But you know how to brace.
Let the fire rise in your veins —
Stand, don’t break.

[Chorus]
Stand fast, no shame.
Win or lose — same game.
Don’t boast, don’t beg.
Breathe in, hold stead.
Up and down, it turns —
Let it burn, let it burn, let it burn, let it burn

[Verse 2]
Joy’s a flash, then it’s gone.
Sorrow sings its song.
But don’t drown, just ride it —
The current moves on.

[Pre-Chorus]
They strike like storm and flame,
But you’re more than pain.
Let the rhythm hold your name —
Stand, don’t fade.

[Chorus repeat]
Stand fast, no shame.
Win or lose — same game.
Don’t boast, don’t beg.
Breathe in, hold stead.
Up and down, it turns —
Let it burn, let it burn.

[Bridge]
No glory in pride,
No truth in the tears.
Hold the line inside —
Through the fear.

[Chorus]
Stand fast… stand fast…
Let it burn… let it pass…
Hold the line inside —
Through the fear.
No glory in pride,
No truth in the tears.

[Instrumental Break]

[Outro]
let it pass…

Hold the line inside —
Through the fear.
No glory in pride,
No truth in the tears....

Let It Burn

inspired by the poem of incomparable Greek poet Tasos Leivaditis.

(Verse 1)
If the time should come we say goodbye, my love,
Don’t you lose your flame, don’t let it die.
The bravest heart is not the one that feels,
But the one that dares to heal.

(Pre-Chorus)
I’ll remember your eyes,
Two burning skies,
Through the darkest nights,
I’ll find you, I’ll find you…

(Chorus)
I’ll wait for you everywhere,
Where broken dreams still fill the air,
Where dusty fields grow gold and fair —
Because I love you, I swear.
Through every road, through every tear,
I’ll wait for you, my love, right here.

(Verse 2)
They’ll write our names across the stars, my dear,
Tell our story through the years.
If forever meant without your hand in mine,
I’d trade it for a single time.

(Pre-Chorus)
I’ll remember your eyes,
Two burning skies,
Through the darkest nights,
I’ll find you, I’ll find you…

(Chorus)
I’ll wait for you everywhere,
Where broken dreams still fill the air,
Where dusty fields grow gold and fair —
Because I love you, I swear.
Through every road, through every tear,
I’ll wait for you, my love, right here.

(Bridge)
Where the weary share their bread,
Where the silent tears are shed,
I’ll be waiting, like we said.

(Final Chorus )
I’ll wait for you everywhere,
Where broken dreams still fill the air,
Where dusty fields grow gold and fair —
Because I love you, I swear.
Through every storm, through every year,
I’ll wait for you, my love, right here.

(Outro)
Here I’ll wait…
My love, I’ll wait…

I' ll wait for you

Another song based on a poem by Tasos Leivaditis. 
For all of us who value and breath our freedom

[Verse 1]
Give me your hands, I’ll hold on to life
While the walls echo gunshots tonight
In the shadow they cast between you and me
How do we love when we’re trying to breathe?

[Pre-Chorus]
They told us to live just before we could die
And somehow that truth made us stronger inside

[Chorus]
So I’ll call your name in the name of hope
Loud enough to shake the stone
Let no dream ever fall asleep
Let no flame forget to keep
Burning in the hands that hold
Bread and love and silent oaths
We are still alive, my love
We are still alive

[Verse 2]
I wrote your name on a foggy pane
So there’d be stars in our room again
Your hair was black as the midnight sea
And in your kiss, the whole of spring would breathe

[Pre-Chorus]
Even if they cut off his hands, he played
The harmonica still found a way

[Chorus]
So I’ll call your name in the name of hope
Loud enough to shake the stone
Let no dream ever fall asleep
Let no flame forget to keep
Burning in the hands that hold
Bread and love and silent oaths
We are still alive, my love
We are still alive

[Bridge]
They feared the hands that gently give
The book, the spindle, the way we live
But love, we held the sky above
And stitched the dawn with threads of trust

[Final Chorus]
So I’ll call your name in the name of hope
Louder than the war they wrote
Let no dream ever fall asleep
Let no child forget to speak
In every home, in every hand
We rise again, we understand
We are still alive, my love
We will survive

I call your name in the name of hope...

(Verse 1)
Αν φύγω εγώ, να ζήσεις εσύ
να πεις πως η μνήμη μου αρκεί
πούλησε ό,τι είχα απλό
και φτιάξε χαρταετό λευκό

(Pre-Chorus)
για ένα παιδί στη Γιάρο εκεί
που ψάχνει φως με προσευχή

(Chorus)
Κι αν δει στον ουρανό ψηλά
τον αετό πού ‘φτιαξες γερά
ας πει “ο πατέρας μου πετά”
κι αγάπη που ξαναγυρνά

ας πει “ο πατέρας μου πετά”
κι αγάπη που ξαναγυρνά

(Verse 2)
Να γίνει το τέλος μια αρχή
μια σπίθα στην καταστροφή
κι αν δεν είπα το αντίο εγώ
να το πει ο αέρας στο Θεό

(Pre-Chorus)
για ένα παιδί που καρτερεί
μ’ ελπίδα στα μάτια να σωθεί

(Chorus)
Κι αν δει στον ουρανό ψηλά
τον αετό πού ‘φτιαξες γερά
ας πει “ο πατέρας μου πετά”
κι αγάπη που ξαναγυρνά

(Bridge)
Και μες στο φως θα πλέει η ψυχή
σαν θρύλος που ζει και αντηχεί
το πένθος μου να γίνει κραυγή
και όρκος για κάθε μια ζωή

(Chorus)
Κι αν δει στον ουρανό ψηλά
τον αετό πού ‘φτιαξες γερά
ας πει “ο πατέρας μου πετά”
κι αγάπη που ξαναγυρνά

(Outro)
Αν είν‘ να φύγω, ας σωθεί
η αγάπη που ‘χα με μια ευχή
να ζήσει ξανά σαν το παιδί
με άσπρο φως μέσ‘ στη ψυχή

Χαρταετός

[Verse 1]
Δε θα σου ζητήσω το πρωί, σαν φέξει η ανατολή
Να μου ορκιστείς, γιατί μπορώ να δω μες στη δική σου τη ματιά.
Ή δεν μπορώ, κι αυτός ο πόνος, μες στην καρδιά μου μένει μόνος
Για μια αγάπη αληθινή, που δεν τελειώνει την αυγή.

[Chorus]
Μη με φιλάς από συνήθεια, μη μ' αγκαλιάζεις τυπικά
Τον κόσμο μου έχτισα για σένα, μα δε ζητώ χειροκροτήματα.
Αν τα λόγια δεν είναι αλήθεια, κι η επαφή σου μια σκιά
Καλύτερα η σιωπή ας μείνει, και της ψυχής η παγωνιά.

[Verse 2]
Δε θα σου ζητήσω να με ακούς, τους μυστικούς μου τους παλμούς
Ή να μου πεις πως όμορφη, με βλέπεις τούτη τη στιγμή.
Να μη ζητάω τηλεφώνημα, να πεις πως ήσουνα το θύμα
Μιας μέρας δύσκολης, βαριάς, ούτε αν ακόμα με πονάς.

[Chorus]
Μη με φιλάς από συνήθεια, μη μ' αγκαλιάζεις τυπικά
Τον κόσμο μου έχτισα για σένα, μα δε ζητώ χειροκροτήματα.
Αν τα λόγια δεν είναι αλήθεια, κι η επαφή σου μια σκιά
Καλύτερα η σιωπή ας μείνει, και της ψυχής η παγωνιά.

[Chorus]
Γι' αυτό μη με φιλάς από συνήθεια, μη μ' αγκαλιάζεις τυπικά
Τον κόσμο μου έχτισα για σένα, μα δε ζητώ χειροκροτήματα.
Αν τα λόγια δεν είναι αλήθεια, κι η επαφή σου μια σκιά
Καλύτερα η σιωπή ας μείνει, και της ψυχής η παγωνιά.

[Outro]
Γιατί αν πρέπει να στο ζητήσω... πια δεν το θέλω.
Όχι, αν πρέπει εγώ να στο ζητήσω... δεν το θέλω πια.
Πια δεν το θέλω.

Δεν το θέλω πια...

Inspired by Tasos Leivaditis Poetry

[Verse 1]
Στο ίδιο λιμάνι γυρνώ κάθε βράδυ,
να βρω το σημάδι που άφησες εκεί.
Ο άνεμος φέρνει το παλιό σου χάδι,
μα χάνεται πάλι πριν πω το “γιατί”.

[Pre-Chorus]
Η πόλη σωπαίνει, μα μέσα μου βράζει,
το φως σου με καίει, το σκοτάδι με θάβει.

[Chorus]
Στάχτη κι όνειρο, καρδιά μου, μην κλαις,
ό,τι αγαπήσαμε, κάηκε χτες.
Μα απ’ τη στάχτη, θα γεννηθεί φως,
κι όρκο σου δίνω, θα βγω δυνατός. 

[Verse 2]
Τα βήματά μου βαριά, σαν τσιμέντο,
μα μέσα στο αίμα κυλάει μουσική.
Όσα με πλήγωσαν, τα κρατώ για μέντο,
να μάθω να ζω με την κάθε πληγή.

[Pre-Chorus]
Δεν θέλω εκδίκηση, θέλω γαλήνη,
μα η ψυχή μου φωτιά δεν σβήνει.

[Chorus ]
 Στάχτη κι όνειρο, καρδιά μου, μην κλαις,
ό,τι αγαπήσαμε, κάηκε χτες.
Μα απ’ τη στάχτη, θα βγει μια αυγή,
κι όποιος αντέξει, θα ξαναζεί. 

[Bridge]
Μες στη βροχή, θα χορέψω μονάχος,
σαν λύκος παλιός με πληγή στο πλευρό.
Γιατί το ζεϊμπέκικο θέλει ψυχή,
κι η ψυχή μου είναι ακόμα εδώ.

[Final Chorus ]
Στάχτη κι όνειρο, μα εγώ θα σταθώ,
με τα φτερά μου ξανά θα πετώ.
Και στη φωτιά σου, αν ξαναμπώ,
θα ‘μαι ο ίδιος, μα πιο ζωντανός!

Στάχτη κι όνειρο

Lyrics by Tasos Leivaditis (adpted with GPT for song making)

 [Verse 1]
Όταν βρεθήκαμε πρώτη φορά — θυμάσαι;
Μου άπλωσες τα χέρια σου τόσο τρυφερά,
σαν να με γνώριζες από χρόνια.
Μα βέβαια με γνώριζες —
γιατί πριν μπεις μέσα στη ζωή μου
σε είχα βρει βαθειά στα όνειρά μου,

 [Chorus]
Θυμάσαι, αγάπη μου, την πρώτη μας φορά;
Το φόρεμά σου το κίτρινο, που φώτιζε γλυκά.
Ο ήλιος στο πρόσωπό σου, φωτιά και μια δροσιά,
κι εγώ να λέω μέσα μου: σ’ αγαπώ ξανά, και πάλι ξανά.
Η μέρα εκείνη ζει ακόμα στην καρδιά —
θυμάσαι, αγάπη μου, την πρώτη μας φορά;

 [Verse 2]
Έβαζα τα χέρια μου στις τσέπες, τα ξανάβγαζα.
Βαδίζαμε δίχως λέξη στα σοκάκια της γειτονιάς.
Μα τι να πει κανείς,
όταν ο κόσμος είναι τόσο φωτεινός
κι ήταν τα μάτια σου τόσο μεγάλα;

 [Chorus]
Θυμάσαι, αγάπη μου, την πρώτη μας φορά;
Το φόρεμά σου το κίτρινο, που φώτιζε γλυκά.
Ο ήλιος στο πρόσωπό σου, φωτιά και μια δροσιά,
κι εγώ να λέω μέσα μου: σ’ αγαπώ ξανά, και πάλι ξανά.
Η μέρα εκείνη ζει ακόμα στην καρδιά —
θυμάσαι, αγάπη μου, την πρώτη μας φορά;

 [Instrumental break]

[Bridge]
Ένα παιδί στη γωνιά διαλαλούσε
τις λεμονάδες του.
Ήπιαμε μια στα δυο.
Κι αυτό το χελιδόνι που πέταξε
πίσω απ τα μαλλιά σου —
τι να σου είπε, άραγες, 
τι να σου ψιθύρισε;

 [Final Chorus – with choir]
Θυμάσαι, αγάπη μου, την πρώτη μας φορά;
Το φόρεμά σου το κίτρινο, που φώτιζε γλυκά.
Ο ήλιος στο πρόσωπό σου, φωτιά και μια δροσιά,
κι εγώ να λέω μέσα μου: σ’ αγαπώ ξανά, και πάλι ξανά.
Η μέρα εκείνη ζει ακόμα στην καρδιά —
θυμάσαι, αγάπη μου, την πρώτη μας φορά;

Θυμάσαι, αγάπη μου;

[Verse 1]
Καλωσορίζω την επέτειο, γελάω κι ανασαίνω,
κι απ’ τα λάθη μου μαθαίνω πως για σένα ζω.
Άλλαξα αρχές, φοβήθηκα, μα δε σ’ απαρνιέμαι,
στιγμές που έχασα, τις ζωντανεύω 
όταν σε φωνάζω “μωρό μου λατρευτό”.

[Chorus]
Μα δεν μετανιώνω, ζήσαμε παραμύθι,
στιγμές μαγικές που ακόμα με μεθούν.
Έμαθα απ’ τα χέρια σου, ψυχή κι ανατριχίλα,
είσαι το ελιξίριο μου, φως μου, της ζωής μου η πηγή.

[Verse 2]
Σε θαυμάζω κι όταν θυμώνω, πάντα σε κοιτώ,
κι ο θυμός μου σβήνει, όταν σ’ ακουμπώ.
Απ’ τα μέρη που μεγάλωσα, δε γνώρισα καμία,
με τη λάμψη που ‘χεις εσύ, την τρέλα, τη μαγεία.

[Bridge]
Αν η απόσταση πονά, κι αν ο χρόνος μας δοκιμάζει,
θα κρατηθούμε απ’ το φως, απ’ ό,τι δεν αλλάζει.
Στου καιρού το πέρασμα, αν χαθούμε λίγο,
η ψυχή μου θα σ’ αναγνωρίσει — θα γυρίσω πάλι πίσω.

[Verse 3]
Εύχομαι ο έρωτάς μας να αντέξει τη φθορά,
να μη λυγίσει η καρδιά απ’ τα χρόνια που περνάν.
Κι αν μείνουμε με γέλιο μοναχό, στο τέλος του καιρού,
θα πω με χιούμορ: “Αφρέ μου”, κι ας γελάσουμε μαζί!

[Final Chorus]
Μα δεν μετανιώνω, ζήσαμε παραμύθι,
στιγμές μαγικές που ακόμα με μεθούν.
Έμαθα απ’ τα χέρια σου, ψυχή κι ανατριχίλα,
είσαι το ελιξίριο μου, φως μου, της ζωής μου η πηγή.

Δέκα πέντε χρόνια.

Lyrics based on the verses of same title poem by M. Toloudi (2015)

[Verse 1]
Φωτεινό χαμόγελο
τα χέρια σου στεφάνωνε.
Χέρια λευκά, εκφραστικά,
χέρια ομιλούντα.

[Verse 2]
Δεν ξέρω τι πρωτοείδα,
μα κάθε φορά,
που η επιθυμία με επισκέπτεται,
ένα δίλημμα προκύπτει.

[Chorus]
Χέρια και χαμόγελο,
στριμώχνονται στο νου μου,
σαν κάρτ ποστάλ που δεν έστειλα.
Υπάρχεις στις συναντήσεις μας,
στις ανύπαρκτες στιγμές μας,
κι εγώ σε ψάχνω μέσα στη σιωπή.

[Verse 3]
Τους μήνυσα σε κόπο να μην μπαίνουν,
έχω κάνει την επιλογή μου.
Αόρατη για τους πολλούς,
μα κρυφή για μένα.

[Verse 4]
Άγρια σαν είναι η νύχτα,
λίγο φως ζητάς,
να τρομάξουν οι φόβοι,
να πάψει ο τρελός ο χτύπος
της καρδιάς.

[Instrumental Break]

[Bridge]
Δεν ξέρω αν είσαι όνειρο,
ή αν σ’ έφτιαξα η ίδια για να αντέχω.
Μα κάθε φορά που έρχεσαι,
ξυπνάει ο κόσμος πάλι μέσα μου.

[Final Chorus]
Χέρια και χαμόγελο,
στριμώχνονται στο νου μου,
σαν κάρτ ποστάλ που δεν έστειλα.
Κι όταν σε σκέφτομαι ξανά,
ο κόσμος μοιάζει να γυρνά,
μες στου διλήμματος τη σιωπή.

Το δίλημμα

Lyrics borrowed from Tasos Leivaditis "This star is for all of us" poetic work.

[Verse 1]
Θα ’θελα να φιλήσω
τα χέρια του πατέρα σου,
της μάνας σου τα γόνατα
που σε γέννησαν για μένα.
Να φιλήσω τις καρέκλες
που άγγιξες περνώντας,
να κρύψω σαν φυλαχτό
το σεντόνι που κοιμήθηκες.

[Verse 2]
Θα μπορούσα να χαμογελάσω
στον άντρα που σε είδε πρώτη φορά γυμνή,
να του χαμογελάσω
που του δόθηκε μια τόσο άπειρη ευτυχία.
Γιατί εγώ, αγαπημένη μου,
σου χρωστάω κάτι πιο πολύ απ’ τον έρωτα.

[Pre-Chorus]
Σιωπή γεμάτη φως,
ανάσα πριν τη θύελλα·
ό,τι είμαι, ό,τι έχω,
σ’ εσένα πια ανήκει.

[Chorus – Male + Choir]
Σου χρωστάω τραγούδι και ελπίδα,
σου χρωστάω δάκρυα και σιωπή
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου
έζησα όλη μου τη ζωή. 
Kι αν φύγεις, θα μείνει η πληγή —
μα και πάλι, θα σ’ ευχαριστώ.

[Instrumental Break]

[Bridge]
Ήξερες να δίνεσαι, αγάπη μου,
δινόσουνα ολάκερη,
κι ό,τι κράταγες, το ’δινες πάλι,
γιατί μόνο όποιος δίνεται ζει.

[Final Chorus – Male + Choir, crescendo]
Σου χρωστάω τραγούδι και ελπίδα,
σου χρωστάω δάκρυα και τη σιωπή.
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου
έζησα όλη μου τη ζωή.
Κι αν χαθώ μια μέρα μακριά
θα σ’ αγαπώ αιώνια ακόμα κι εκεί.

Θα ᾽θελα να φιλήσω...

Lyrics by a local lyrics composer, Χρήστος Σταυρακούδης, in Alexandroupolis, Greece.

[Verse 1]
Πόσες συγνώμες είπαμε απόψε
Και πόσα λάθη πήραμε αγκαλιά
Είναι η ζωή μας μοίρασε και κόψε
Σε ένα παιχνίδι με πλαστά χαρτιά

[Verse 2]
Χιλιάδες δρόμοι μα εσύ φοβάσαι
Τι κρύβει πάλι εκείνη η στροφή
Πέφτει σκοτάδι κι η αγάπη απόψε
Ζητά τσιγἀρο..και βαριά ποτά

[Chorus]
Μην με ρωτήσεις..
Λέξη να μην βγάλεις
Να δεις τα μάτια...πόσα θα μας πουν
Μην με ρωτήσεις....γείρε το κεφάλι
Και γω θα αντέξω ό,τι κι αν μου πουν

[Instrumental Break]

[Verse 3]
Πόσες ανάσες πρέπει να σου δώσω
Για να κερδίσω ένα σου φιλί
Κλείνεις τα χείλη..πρέπει να μιλήσω
Μα δεν σκαλίζω άλλο την πληγή

[Verse 4]
Ποιο είναι το λάθος, 
ποιο είναι το αγκάθι
Που μας τρυπάει..όλο πιο βαθειά
...δως μου ένα λόγο να σου τραγουδήσω
Να σβήσει απόψε οτι μας πονά

[Chorus]
Μην με ρωτήσεις..
Λέξη να μην βγάλεις
Να δεις τα μάτια...πόσα θα μας πουν
Μην με ρωτήσεις....γείρε το κεφάλι
Και γω θα αντέξω οτι κι αν μου πουν

Μη με ρωτήσεις...

Lyrics adapted from a Menelaos Loudemis poem...

[Verse 1]
Έλα κοντά μου, δεν είμαι η φωτιά,
τις φλόγες τις σβήνουν τα ποτάμια.
Τις πνίγουν οι νεροποντές βαθειά,
τις κυνηγούν της νύχτας τα σημάδια.
Δεν είμαι, δεν είμαι η φωτιά.

[Chorus]
Έλα κοντά, μην καρτεράς,
η μοναξιά δεν έχει λόγια.
Στης νύχτας τις σκιές με πας,
όταν ξυπνάνε μέσα μου τα όνειρα.
Έλα κοντά, μην καρτεράς,

[Verse 2]
Έλα κοντά μου, δεν είμαι ο άνεμος,
τους ανέμους το βουνό τους σταματά.
Τους βουβαίνει ολάκερο το σύμπαν,
τους σαρώνουν οι κατακλυσμοί.
Δεν είμαι, δεν είμαι ο άνεμος.

[Chorus]
Έλα κοντά, μην καρτεράς,
η μοναξιά δεν έχει λόγια.
Στης νύχτας τις σκιές με πας,
όταν ξυπνάνε μέσα μου τα όνειρα.
Έλα κοντά, μην καρτεράς,

[Verse 3]
Δεν είμαι παρά ένας διαβάτης,
ένας στρατολάτης της ζωής.
Κι αποσταμένος περιπατητής
που ακούμπησε στη ρίζα μιας ελιάς
ν ακούσει των γρύλων τη φωνή.

[Chorus]
Έλα κοντά, μην καρτεράς,
η μοναξιά δεν έχει λόγια.
Στης νύχτας τις σκιές με πας,
όταν ξυπνάνε μέσα μου τα όνειρα.
Έλα κοντά, μην καρτεράς,
Έλα κοντά, μην καρτεράς,

Έλα κοντά...

Lyrics by Nikos Gatsos of a Manos Hatzidakis song, sung by Maria Farantouri, in the second half of 20th century. This is a contemporary version attempted with  Chat GPT and Suno, following instructions and curation by the undersigned.

[Verse 1]
Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο.

[Chorus]
Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

[Chorus]
Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

[Verse 2]
Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
τώρα πετάνε αποτσίγαρα οι τουρίστες
και το καινούργιο πάν να δουν διυλιστήριο.

[Chorus]
Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

[Instrumental break]

[Bridge]
Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα.

[Chorus]
Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

[Chorus]
Κοιμήσου Περσεφόνη
στην αγκαλιά της γης
στου κόσμου το μπαλκόνι
ποτέ μην ξαναβγείς.

Στάχτη κι όνειρο

vkritis