دکلمه

کمان

شعر

بالا

Great Balls Of Fire (Jerry Lee Lewis)

You did not return either

فلوت : علی چوپانی
کمانچه آلتو : سیاوش ملاییان
. 
عکس کاور : صبا لوعالیان
.
.
.
flute : Ali Choupani
Alto Kamancheh : Siavash Molaeian
.
Cover photo : Saba Loalian
.
.
Recorded in Tehran . 2021

از آفتابی که نیامده بود

Composer: Ardaa
Mix and Master: Ardaa
Cover Artist: Sina Shokrolahi

Four valse for piano solo

Dancer with snow

Buy from bandcamp

Dancer With Snow

گندم‌زار تو بسیار زیبایی
هر فصلی با رنگی می‌آیی
بی‌رنگی، پُررنگی، کم‌رنگی
با هر فصل همراهی، هم‌رنگی
گندم‌زار، گندم‌زار، گندم‌زار

رنگ ابر، رنگ برف، رنگ آب
رنگ زرد، رنگ شب، رنگ خواب
گاهی خشک، گاهی سبز، گاهی زرد
گاهی خیس، گاهی گرم، گاهی سرد

پُررنگی، کم‌رنگی
با هر فصل هم‌رنگی
گندم‌زار، گندم‌زار، گندم‌زار

رنگ برف، رنگ آب
رنگ شب، رنگ خواب
گاهی سبز، گاهی زرد
گاهی گرم، گاهی سرد

پُررنگی، کم‌رنگی
با هر فصل هم‌رنگی
گندم‌زار، گندم‌زار، گندم‌زار

خواننده: سیمین قدیری
ترانه سرا: محمود کیانوش
موسیقی: فریبرز لاچینی

گندم‌زار سیمین قدیری

ترانه خاطره انگیز و زیبای " آبی " با صدای سیمین قدیری

سیمین قدیری . آبی

Jacquelines Tears (Jacques Offenbach)

life is beautiful
https://www.facebook.com/melaad.hamlet
https://twitter.com/MiladMakram1?utm_source=fb&utm_medium=fb&utm_campaign=MiladMakram1&utm_content=480250780918636544

Andre Rieu . life is beautiful

Abo Atash With DJ Taba (Episod

من خودم را پوشیدم

فصل نبود

در لباس بی‌فصل

من ترا سرتاسر نبودم

من تو بودم

من ترا خوب گفتم

که گلهای شمعدانی را پوشیدم.

اتاق من دیگر سفید است

گلدان اکنون خالی است                                                          

مرا دوست بدار                            

گلدان گل می‌دهد

اتاق سفیدتر می‌شود

مرا دوست بدار                                                                   

گلدان گل می‌دهد

اتاق سفیدتر می‌شود

مرا دوست بدار.                  

 

 

من در اتاق سفید                                     

ترا خفته ام

ترا پوشیده ام

سفیدی را صدا نمی‌کنم.                                                           

مرا دوست بدار

من تو را سرتاسر نبودم  / شعر و صدای احمدرضا احمدی

André Rieu - My Way

 این که ما تا سپیده سخن از گل های بنفشه بگوییم
 شب های رفته را بیاد بیآوریم
آرام و با پچ پچ برای یک دیگر از طعم کهن مرگ بگوییم
همه ی هفته در خانه را
ببندیم
 برای یک دیگر اعتراف کنیم
 که در جوانی کسی را دوست داشته ایم
که اکنون سوار بر درشکه ای مندرس
در برف مانده است
 نه
 باید دیگر همین امروز
در چاه آب خیره شد درشکه ی مانده در برف را
باید فراموش کنیم
هفته ها راه است تا به درشکه ی مانده در
برف برسیم
 ماه ها راه است تا به گلهای بنفشه برسیم
گلهای بنفشه را در شبهای رفته بشناسیم
ما نخواهیم توانست با هم مانده ی عمر را
 در میان کشتزاران برویم
اما من تنها
گاهی چنان آغشته از روز می شوم
 که تک و تنها
 در میان کشتزاران می دوم
و در
آستانه ی زمستان
 سخن از گرما می گویم
من چندان هم
برای نشستن در کنار گلهای بنفشه
بیگانه و پیر نیستم
هفته ها از آن روزی گذشته است
که درشکه ی مندرس در برف مانده بود
 مسافران
که از آن راه آمده اند
 می گویند
 برف آب شده است
 هفته ها است
 در آن خانه ای که صحبت از مرگ می گفتیم
 آن خانه
 در زیر آوار گلهای اقاقیا
 گم شده است
مرا می بخشید
که باز هم
 سخن از
 گلهای بنفشه گفتم
گاهی تکرار روزهای
 گذشته
 برای من تسلی است
مرا می بخشید

این که ما تا سپیده سخن از گل های بنفشه بگوییم / شعر وصدای احمدرضا احمدی

When Nietzsche Wept

لبت کجاست؟
صدای روز بلند است اما کوتاه است دنیا
درست یک واژه مانده‌ است تا جمله پایان پذیرد
و هر چه گوش می‌ سپارم تنها
سکوت خود را می‌ آرایم
و آفتاب لب بام هم‌چنان سوتش را می‌ زند
شکسته پل‌ ها پشت سر
و پیش رو شنهایی که خاکستر جهان است
غروب ممتد در سایه‌ ی درون جا خوش کرده است
و شب که تا زانو می‌ رسد تحمل را کوتاه می‌ کند
چگونه است لبت؟
که انفجار عریانی، سنگ می‌ شود در بی تابی‌ های خاموش
هوای قطبی انگار
انگار فرش ایرانی را نخ نما کرده است
نشانه‌ یی نیست
نگاه می‌ کنم
اگر که تنها آن واژه می‌ گذشت
به طرفه العینی طی میشد راه
کودک باز می‌ گشت تا بازیگوشی
و در چهارراه دست می‌ انداخت دور گردنت
لبت کجاست؟
که خاک چشم به راه است...

شاید عاشقانه آخر | صدای محمد مختاری

شتاب کردم که آفتاب بیاید
نیامد
دویدم از پیِ دیوانه‌ای که گیسوانِ بلوطش را به سِحرِ گرمِ مرمرِ لُمبرهایش می ریخت
که آفتاب بیاید
نیامد
به روی کاغذ و دیوار و سنگ و خاک نوشتم که تا نوشته بخوانند
که آفتاب بیاید
نیامد
چو گرگ زوزه کشیدم، چو پوزه در شکمِ روزگارِ خویش دویدم، دریدم
شبانه روز دریدم، دریدم
که آفتاب بیاید
نیامد
چه عهدِ شومِ غریبی! زمانه صاحبِ سگ؛ من سگش
چو راندم از درِ خانه ز پشت بامِ وفاداری درون خانه پریدم که آفتاب بیاید
نیامد
کشیده‌ها به رُخانم زدم به خلوتِ پستو
چو آمدم به خیابان
دو گونه را چُنان گدازه‌ی پولاد سوی خلق گرفتم که آفتاب بیاید
نیامد
اگرچه هق هقم از خواب، خوابِ تلخ برآشفت خوابِ خسته و شیرین بچه‌های جهان را
ولی گریستن نتوانستم
نه پیشِ دوست نه در حضور غریبه نه کنجِ خلوتِ خود گریستن نتوانستم
که آفتاب بیاید
نیامد.

"رضا براهنی"

رضا براهنی ـ که آفتاب بیاید، نیامد.mp3

(Barahani,Richtrer,Nikravesh,Amir Rework&Mashup)

معشوقِ جان‌ به‌ بهار‌ آغشته‌ی منی که موهای خیس‌ات را خدایان بر سینه‌ام می‌ریزند وَ
 مرا خواب می‌کنند
یک روزَمی که بوی شانه‌ی تو خواب می‌بَرَدَم
معشوقِ جان‌به‌بهار‌آغشته‌ی منی تو شانه بزن!
هنگامه‌ی منی
من دست‌های تو را با بوسه‌هایم تُک می‌زدم
من دست‌های تو را در چینه‌دان‌ام مخفی نگاه داشته‌ام
تو در گلوی من مخفی شدی
صبحانه‌ی پنهانی منی وقتی که نیستی
من چشم‌های تو را هم در چینه‌دانم مخفی نگاه داشته‌ام
نحرم کنند اگر همه می‌بینند که تو نگاهِ گلوگاهِ پنهانی ِ منی
آواز من از سینه‌ام که برمی‌خیزد از چینه‌دان‌ام قوت می‌گیرد
می‌خوانم می‌خوانم می‌خوانم تو خواندنِ منی
باران که می‌وزد سوی چشمان‌ام باران که می‌وزد باران که می‌وزد، تو شانه بزن! باران که می…
یک لحظه من خودم را گم می‌کنم نمی‌بینَمَم
اگر تو مرا نبینی من کیستم که ببینم؟ من نیستم که ببینم‌، نمی بینَمَم
معشوقِ جان‌به‌بهار‌آغشته‌ی منی اگر تو مرا نبینی من هم نمی بینَمَم
آهو که عور روی سینه من می‌افتد آهو که عور آهو که عور آهو که او، او او که آ اواو تو شانه بزن!
و بعد شیر آب را می افشاند بر ریش من و عور روی سینه‌ی من او او می‌افتد
و شیر می‌خورَد می‌گوید تو شیر بیشه‌ی بارانی ِمنی منی وَ می‌افتد
افتادن‌ای که مرا می‌افتد هنگامه‌ی منی! هنگامه‌ی منی -که مرا می‌افتد
آغشته‌ی منی معشوقِ جان‌به‌بهار‌آغشته‌ی منی تو شانه بزن!
اگر تو مرا نخوابانی من هم نمی‌خوابانَمَم
می‌خوانم می‌خوانم می‌خوانم اگر تو مرا نخوابانی من هم نمی‌خوابانمم می‌خوانم
خون‌ام را بلند می‌کنم به گلوگاه‌ام می‌خوانم خون‌ام را مثل آوازی می‌خوانم
نحرم کنند اگر همه می‌بینند که تو نگاهِ گلوگاهِ پنهانی ِ منی
اگر تو مرا نبینی اگر تو مرا نخوابانی، من هم نمی‌بینمم من هم نمی‌خوابانمم
زانو بزن بر سینه‌ام! تو شانه بزن!
پاهای تو چون فرق باز‌کرده از سر ِ زیبایی ِبه‌درون‌برگشته بر سینه‌ام تو شانه بزن زانو!
من پشت پاشنه‌هایت را چون میوه‌ی دوقلو می‌بوسم می‌بوسم
هر پای‌ات را در رختخواب عشق جداگانه می‌خوابانم بیدار می‌شوی می‌خوابانم
ببین! آری ببین تو مرا تا ته ببین! زیرا اگر تو مرا نبینی من هم نمی‌بینَمَم
با وسعتِ نگاهِ بر‌گشته‌ی به درون، به‌درون‌برگشته، تا ته ببین! تو شانه بزن!
اگر تو مرا نخوابانی من هم نمی‌خوابانمم نمی‌بینمم اگر تو مرا حالا بیا تو شانه بزن زانو!
من هیچگاه نمی‌خوابم از هوش می‌روم
دیروز رفته بودم امروز هم از هوش می‌روم
افتادن‌ای که مرا می‌افتد هنگامه‌ی منی که می‌افتد معشوقِ جان‌به‌بهار‌آغشته‌ی منی، منی، منی که مرا می‌افتد
و می‌روم از هوش می منی اگر تو مرا تو شانه بزن زانو! منی از هوش می و

رضا براهنی

!از هوش می‌

امروز بوسه های تو يادم آمد
در اين زمين زيبای بيگانه
وکاکل کوتاه موهايت         کوتاه؟ يا بلند؟         يا فرق باز شده از وسط؟          ياد نيست!
و دستهايت
و شانه هايت
و آن مورب نورانی از چشمهايت
چيزی ميان مشکی و عسل و خرمايی
بی جنس؟         انگار با تمامی جنسيت ها          يادم نيست!
اينها تمام حافظه من نيست
تنها اشاره هايِ از فاصله هاست
مجموعه های فاصله ها ياد های توست          يا يادهای شما؟        يادم نيست!
آيا تو يک نفری ؟         يا مجموعه نفراتی؟
يا ترکيبی از اشاره های سراسر تصادفی از چهره های عزيزی هستی که می شناخته ام؟   يادم نيست؟
آيا تو کودکی من هستی؟         يا پيری ام؟         من اگر زن بودم        آيا تو می شدم ؟
.
.
.
امروز
از تخت سينه ام، دستی، دريچه مخفی را آهسته باز کرد
در من، تو را بيدار کردند
- اي کاش در من هميشه تو را بيدار می کردند -

رضا براهنی - در این زمین زیبای بیگانه

DialogueBox;

یه غمی تو این هوا هست که آدم دلش میخواد بمیره

| احمدرضا احمدی | به جایی که بدان سفر نکرده ام |

رضا براهنی - محمد مختاری-Simon

آدمیزاد خیک ماست نیست

Simin Ghadiri : Yek Gol,Dah Gol---سیمین قدیری : یک گل ، ده گل ، صدها گل

NvD Feat Ahmad Shamloo __ Adamha ( Deep jazz Edit)

روی دیوار سفید خونه مون 
من با رنگ سبز یه جاده كشیدم 
جاده ای پر از درخت و گل و یاس 
جاده ای پر از بهار و عطر یاس 
رنگ سبزم كم اومد 
باد اومد پاییز اومد 
روی جاده قشنگ 
ابر اومد بارون اومد

من نوشتم بارون 
من نوشتم بارون

روی دیوار سفید خونه مون 
من با رنگ آبی دریا كشیدم 
توی دریای قشنگ رو دیوار 
من با رنگ آبی قایق كشیدم 
رنگ آبیم كم اومد	
موج اومد بارون اومد 
روی دریای قشنگ 
ابر اومد بارون اومد

من نوشتم بارون

من نوشتم باران /ترانه سرا احمدرضا احمدی / موسیقی فریبرز لاچینی / صدا سیمین قدیری

‎به زنگ رکوردز خوش آمدید
‎جايى براى بهتر شنيدن.
‎براى صدا و نغمه هاى خوب.
‎مفرى براى كسانى كه به گوش خود
‎احترام مى گذارند و ما به سليقه آنان.
‎و پاتوقى برای موزیسین های مستقل
‎موزیسین هایی که سالهاست امکانات و حمايتى برای شنیده شدن نداشتند.

‎در اين راستا نشر "زنگ رکوردز"  تمام مخارج پخش در صدها سایت استرمینگ موسیقی سراسر جهان را برای آثار واجد شرایط در سبک های تلفيقی/مقامی/سُنتی/بی‌كلام/الكترونيك/راك/جز/ بلوز که مورد تاييد تیم کارشناسی قرار بگیرند، متقبل خواهد شد.

‎به اميد روزهاى بهتر
‎براى ايران

‎حامد نیک پی
‎صاحب امتیاز و بنیانگذار نشر "زنگ رکوردز"

You did not return either

Zang Records