در آوارِ خونینِ گرگ ومیش 
دیگرگونه مردی آنک، 
که خاک را سبز می خواست 
و عشق را شایسته ی زیباترینِ زنان 

که این اش 
به نظر 
هدیّتی نه چنان کم بها بود 
که خاک و سنگ را بشاید. 

چه مردی! چه مردی! 
که می گفت 
قلب را شایسته تر آن 
که به هفت شمشیرِ عشق 
در خون نشیند 
و گلو را بایسته تر آن 
که زیباترینِ نام ها را  بگوید. 

شیرآهن کوه مردی از اینگونه عاشق 
میدانِ خونینِ سرنوشت 
به پاشنه ی آشیل درنوشت. 
رویینه تنی 
که رازِ مرگش 
اندوهِ عشق و غمِ تنهایی بود. 

« آه، اسفندیارِ مغموم! 
تو را آن به که چشم 
فروپوشیده باشی!» 

« آیا نه 
یکی نه 
بسنده بود 
که سرنوشتِ مرا بسازد؟ 

من تنها فریاد زدم نه! 
من از فرورفتن تن زدم. 

صدایی بودم من 
شکلی میانِ اشکال ، 
و معنایی یافتم. 

من بودم 
و شدم، 
نه زانگونه که غنچه یی گُلی 
یا ریشه یی که جوانه یی
یا یکی دانه که جنگلی 

راست بدانگونه 
که عامی مردی شهیدی؛ 
تا آسمان بر او نماز بَرَد. 

من بی نوا بند گکی سربراه نبودم 
و راهِ بهشتِ مینوی من 
بُز روِ طوع و خاکساری نبود: 

مرا دیگرگونه خدایی می بایست 
شایسته ی آفرینه یی 
که نواله ی ناگزیر را 
گردن کج نمی کند. 

و خدایی دیگرگونه آفریدم». 

دریغا شیرآهن کوه مردا 
که تو بودی، 
و کوهوار پیش از آن که به خاک افتی 
نستوه و استوار مُرده بودی. 

اما نه خدا و نه شیطان 
سرنوشتِ تو را 
بُتی رقم زد 
که دیگران می پرستیدند. 
بُتی که 
دیگران اش می پرستیدند. 


احمد شاملو - سرود ابراهیم در آتش - فریدون شهبازیان

شعر و صدای فروغ فرخ‌زاد | از آلبوم: شعرهای فروغ فرخ‌زاد  | کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان - 1356
*
آن کلاغی که پرید
از فراز سر ما
و فرو رفت در اندیشه‌ی آشفته‌ی ابری ولگرد 
و صدایش همچون نیزه‌ی کوتاهی، پهنای افق را پیمود 
خبر ما را با خود خواهد برد به شهر

همه می‌دانند 
همه می‌دانند 
که من و تو از آن روزنه‌ی سرد عبوس 
باغ را دیدیم 
و از آن شاخه‌ی بازیگر دور از دست 
سیب را چیدیم 
همه می‌ترسند 
همه می‌ترسند، اما من و تو 
به چراغ و آب و آینه پیوستیم 
و نترسیدیم

سخن از پیوند سُست دو نام 
و همآغوشی در اوراق کهنه‌ی یک دفتر نیست 
سخن از گیسوی خوشبخت منست 
با شقایق‌های سوخته‌ی بوسه‌ی تو 
و صمیمیت تن‌هامان، در طراری 
و درخشیدن عریانی‌مان 
مثل فلس ماهی‌ها در آب 
سخن از زندگی نقره‌ای آوازی‌ست 
که سحرگاهان فواره‌ی کوچک می‌خواند

ما در آن جنگل سبز سیال 
شبی از خرگوشان وحشی 
و در آن دریای مضطرب خونسرد 
از صدف‌های پر از مروارید 
و در آن کوه غریب فاتح 
از عقابان جوان پرسیدیم 
که چه باید کرد

همه می‌دانند 
همه می‌دانند
ما به خواب سرد و ساکت سیمرغان، ره یافته‌ایم 
ما حقیقت را در باغچه پیدا کردیم 
در نگاه شرم‌آگین گُلی گمنام 
و بقا را در یک لحظه‌ی نامحدود
که دو خورشید به هم خیره شدند

سخن از پچ‌پچ ترسانی در ظلمت نیست 
سخن از روزست و پنجره‌های باز 
و هوای تازه 
و اجاقی که در آن اشیاء بیهده می‌سوزند 
و زمینی که ز کشتی دیگر بارور است 
و تولد، و تکامل، و غرور 
سخن از دستان عاشق ماست 
که پُلی از پیغام عطر و نور و نسیم  
بر فراز شب‌ها ساخته‌اند 

به چمنزار بیا
به چمنزار بزرگ 
و صدایم کن، از پشت نفس‌های گل ابریشم 
همچنان آهو که جفتش را

پرده‌ها از بغضی پنهانی سرشارند
و کبوترهای معصوم 
از بلندی‌های بُرج سپید خود 
به زمین می‌نگرند

فروغ  - فتح باغ

أواخر سورة الزخرف

nothing tastes as good as skinny feels 
You caught me slipping up my throats in peels
I found a way to the bathroom to puke
nothing tastes as good then when im in you
nothing tastes as good as skinny feels 
you caught me tripping let’s just both be real
the best acid made my throat need to heal
finger my throat goodbye to yesterdays meal

yesterdays meal

Hamisheh Dar Mian

آواز دشتی-محمدرضا لطفی

بعد التحریر: با این سرود خاطرات زیادی دارم، سعی‌ کردم نسخه‌ی مناسبی از آن را پیدا کنم و کیفیت را بالا ببرم تا در اینترنت منتشر کنیم به تاریخ روز اول مرداد ۱۳۹۱، در نسخه‌ی دیگری از آن که موجود است به جای عبارت "جان غم" از عبارت "سلطنت" استفاده می‌‌شود، که که همان عبارت اول مربوط به نسخه‌ی اصلی‌ است.

امیرمحسن محمدی ۲۸ مرداد ۹۱

ایران من

بعد از آن  مـرداد گـران           خشم تو خفته در خاکستر تابستان
ای میهن ام ای        ایران من        ای میهن ای     زنــــدان مـــــن
می درخشـد شعلـه ی آفتـاب      روی تــــوفـــان ســــرخ انقــــلاب
چون فدائی با خشم و خون به پیش
از دل آهـن و دود و شخـم و خـیش
سلطنــــت        شود نگون شود نگون شود نگون
گــل دهـد         فلات خون فلات خون فـلات خـون
بهار خون مردمان          گل آورد گل ارغوان گل ارغوان گل ارغوان
بعد از آن  مـرداد گـران           خشم تو خفته در خاکستر تابستان
ای میهن ام ای        ایران من        ای میهن ای     زنــــدان مـــــن
می درخشـد شعلـه ی آفتـاب      روی تــــوفـــان ســــرخ انقــــلاب
چون فدائی با خشم و خون به پیش
از دل آهـن و دود و شخـم و خـیش
سلطنــــت        شود نگون شود نگون شود نگون
گــل دهـد         فلات خون فلات خون فـلات خـون
گلوله شعله ور شود
شب وطن        سحر شود سحر شـود سحـر شـود
می درخشـد شعلـه ی آفتـاب      روی تــــوفـــان ســــرخ انقــــلاب
چون فدائی با خشم و خون به پیش
(از دل آهن و دود و شخم و خیش) 3

سرود مُردادِ گِران - ایران من

ای کسی که چشم بر دستهای گذشته ی من دوخته ای
من نیز چون تو آری
من نیز چون تو نه
#شهرام_شیدایی


Music:PeterBroderic
شهرام شیدایی یکی از داستان‌نویسان، شاعران و مترجمان نام آشنای دهه ۷۰ ایران، روزی دوشنبه به دلیل ابتلا به بیماری سرطان در سن ۴۲ سالگی در کرج درگذشت

به شهرام شیدایی

باد و طوفان گر کند غوغا بر پا
 برف و بوران گـر بتوفـد در شب هـا
بانگ تندر گر خروشد در دریـا
 شب زند گر خیمـه ها بـر جنـگل هــا
کوه سرکش سر بساید آسمان را همــه جـــا
سر فرازد پا بر جا بنگرد بر دریاها
می خروشد زدل ابر سیاه 
می شکوفد گل خون همه جا
سوز پنهان عاشقان دلیر
سر کشد از دل تیـر دل تیــر دل تیــر
زندگی می شکفد پر غوغا در دل سبز همه جنگل هـا
مـی دود بــا گــل خــون در دل شــب
می درخشد از افـق هـای خـاور 
طوفان خون ما در هر جام لاله ی سرخ
بر فروزد آتش ها سر کشاند از سنگرها

باد و طوفان - داوود شراره ها (داوود اردلان)- آلبوم شراره های آفتاب

بارون/گروه سرود چریک های فدایی خلق

متن این شعر را از لینک زیر بخوانید.
http://echolalia.ir/rira-nima-yooshij/

در افسانه‌های کهن ایرانی ری‌را زنی بوده که سرسبزی را به جنگل‌های مازندران می‌داد، خطابه‌ی شاعر در اینجا زنی است که سرسبزی را باز می‌گرداند.

عکس کاور نقاشی‌ای از ادوارد هوپر

اکولالیا

ری‌را صدا می‌آید امشب-نیما یوشیج / صدای احمد شاملو

ترجمه‌ی شعری که می‌شنوید از لویی آراگون است.

ترجمه‌ی شعر ترکی که در ابتدای فایل می‌شنوید:
عزیزم، مسئله دوست داشتن نیست
از هرکس بپرسی، همه دوست می‌دارند
آنچه مهم است، زیبا دوست داشتن است
بدون شکستن دلی،بی هیچ رسوایی، بدون خسته کردن
بدون رنجاندن

متن کامل شعر را از لینک زیر بخوانید
https://echolalia.ir/you-found-me/

سرود مُردادِ گِران - ایران من

AmirMohsen Mohamadi