سرود

سۊرخˇ خؤندش

ترانه‌های سیاسی

سرود انقلاب

مرداد گران

music

انقلاب

زده شعله در چمن در شب وطن خون ارغوان ها

تو ای بانگ شور افکن تا سحر بزن شعله تا کران ها

که در خون خستگان دل شکستگان آرمیده طوفان

به آیندگان نگر در زمان نگر بردمیده طوفان

قفس را بسوزان رها کن پرندگان را بشارت دهندگان را

که لبخند آزادی خوشه شادی تا سحر بروید

سرود ستاره را موج تشنه با آهوان بگوید

ستاره ستیزد و شب گریزد و صبح روشن آید

زند بال و پر ز نو آن کبوتر و سوی میهن آید

گرفته تمام شب شاخه ای به لب سرخ و گرده افشان

پرد گرده گسترد دانه پرود سر زند بهاران

سرود کوهستان - خون ارغوان‌ها

اجرای سرود با شعر «این نغمه _ ساز پنهان» از سعید سلطانپور
این اجرا در تابستان 1389، در زیرزمین‌های مقاومت انجام شده است
از ما خواسته‌اند این قطعه را پخش کنیم. در پخش هرچه وسیع‌تر آن کوشا باشیم
ای خواهر،/ ای برادر/ ای موج/ ای عبور/ ای جنگل غرور/ که در کرانه‌ی دیدار بس حماسه‌ی شور/ مرا چو دریا/ لرزانی/ چونان آتشی پنهان/ پاییز سوگوار جنگل جانم را/ سوزانی/ ای دانش صبور/ تو می‌دانی/ با این دهان بسته/ اما/ فردا/ روی بهار گلگون/ آتشفشان خون/ آتشفشان خونم/ ای دانش صبور تو می‌دانی/ دریا/ همیشه/ دریاست/ دریا، صدای زخم/ دریا، صدای خشم/ صدای مردم/ صدای ممکن/ دهان خون/ دهان سرخ شهادت/ دریا، صدای مادر/ دریای لاله‌گون

این نغمه _ ساز پنهان

سروده: سیاوش کسرایی
ای سرود آوران سپیده
ای شهیدان در خون تپیده
مژده مژده شد ستم گم
خشم مردم
باز علم کرد پرچم کاوه از دادخواهی
تا رباید از سر بد کنش تاج شاهی
ای فتاده به زنجیر
یک هش مانده تا برکنی دام
یک قدم مانده یک خیز یک گام
بشکنی این قفس
تا بر آری نفس
چون درای جرس
بانگ برداری از دل به هر بام
  روز سرکوبی استبداد - روز جمهوری و آزادی  
ای سرود آوران سپیده
ای شهیدان در خون تپیده
درود، درود، درود درود درود

ای سرود آوران سپیده

بو داغلار قوجا باش- این کوهها کهن سالند
ائل لری اوجا باش- ایل ها شان سربلند
هامی یا بیر دوست، بیزه بیر قارداش- دوست همگانند و برادر ما
آی یاخیلان اودلارا، بیرلیکده یانان وفالی یولداش- ای دوستی که به آتشها با ما یکجا میسوزی
دوشلره یئنسَک چکیلیب یاییلیب- به دامنه ها که سرازیر میشوی
گوم گوی زانباق تک دوزلرده توتون- توتون زارهای تو سبز سبز چون زنبق فرش شده
دوزلرده چالیشیر اوغلانلار قیزلار -در دامنه ها پسران و دختران تو تمام روز کار می کنند
گوندوزو بوتون.
یایلاقدا اوبا، اوبادا چوبان ییلاقهای- تو مرغزار، در مرغزارهای تو چوپانها
چوبانین آغزیندا اینجه بیر توتک- نی لبک به دهان چوپان
او سویله ییر ایگیدلر چکن غمی- او داستان غمگین ایل خود را می سراید
ائله بیر غم کی بیستون داغیندا- چنان داستان غم انگیزی که به کوه بیستون
ایگید فرهادی بولاییر قانا- فرهاد به خون خویش آغشته میگردد
عصری نین گوزلی یولونون چیچگی- زیبای عصر خویش، زیبا گل راه خویش
آلا گوز شیرینی گتیریر جانا- شیرین غزال چشم را بیتاب میکند.
بو داغلار اوجا باش- این کوهها سرکشند
اوجا باش داغلارا قانلی چکمه لر یول آچا بیلمز- کوههای سرکش را چکمه های خونین نمیتوانند در نوردند
بو داغدا گَزَرلر ایری گوز اوغوللار- در این کوهها پسران با چشمان باز میگردند
اورَکلرینده درین بیر سئوگی - قلبهاشان پر از عشق
او سئوگی کی «صلاح الدین» نین کونلون داغلادی - عشقی که قلب "صلاح الدین" را داغدار کرد.
دره لر درین، سولار آتشین- دره ها عمیق، آبها آتشین
دوزلر توتونلوک، دوشلر مئشه لیک- مراتع توتون زارند و دامنه ها بیشه
آخشاملار قوشور هر قوش مین دستان -عصر ها در هیاهوی پرندگانش، هر یک داستانی می سرایند
بورا کوردوستان- اینجا کردستان است
بورا کوردوستان- اینجا کردستان است
خان قیزیل اوزن آخان گونه دَک -زاینده رود کبیر، تا آن روزی که جاری هستی
اولدوزلار یئره باخان گونه دَک- تا روزی که ستارگان به زمین مینگرند
بول اولسون خالقی نین اکدیگی - بوستان محصول بستانهایت پر بار باد

وار اولسون بیزیم قارداش کوردوستان- زنده باد برادر ما کوردستان
-----

کردستان شعری از چریک فدایی علیرضا نابدل - خواننده  یعقوب ظروفچی

سرود فدایی با ضدای رفیق شهید چریک فدایی خلق جمید اشرف

حمید اشرف: فدایی

Pete Seeger - L'Internationale Live

وارث خون تو که بیدار است

Zendani / سرود زندانی ای اوج فریاد

این سرود روی شعری از نصرت رحمانی، در وضعیتی دشوار و در داخل کشور اجرا شده و برای پخش در اختیار «منجنیق» قرار گرفته است. در وضعیتی که حاکم ما را تا مرز بدن‌هایمان عقب رانده، بند ۳۵۰، بدن حاکم را بحرانی کرده است. درست وقتی حاکم تلاش می‌کرد «استقرار» و «انسجام» خودش را ثابت کند، اجزای بدن ۳۵۰، زیر نگاه خیره‌ی حاکم، زیر عظیم‌ترین و برنامه‌ریزی‌شده‌ترین مکان کنترل بدن‌های شورشی، زیر ضربه‌ی باتوم و لگد به هم متصل شدند تا از سلول‌های انفرادی اوین تا بندهای رجایی‌شهر به وضعیت حاکم تعرض کنند. آنها با میانجی قرار دادن بدن‌هایشان، آخرین سلاحی که برای مقاومت در برابر وضعیت مستقر با خود دارند، اینک بند ۳۵۰ زندان اوین را به اسم رمزی برای به یاد آوردن بند بند زندان‌ها تبدیل کرده‌اند، بند بند زندان‌هایی که باید بند از بندشان گسست. باری «بگذار خون ببارد از روی سینه‌ی ما/ روزی شکفته گردد گل‌های کینه‌ی ما». بگذار!

سرود ۳۵۰

ستاره مرد
آواز: حسن گلنراقی
ترانه: حیدرعلی رقابی
متن:
ستاره مرد، سپیده دم
چو یک فرشته، ماه هم
نهاده دیده بر هم
میان پرنیان غنوده بود
به آخرین نگاهش
نگاه بی گناهش
سرود واپسین سروده بود
دید، که من از این پس
دل در راه دیگر دارم
به راه دیگر، شوری دگر در سر دارم
ز صبح روشن، باید از آن دل بردارم
که عهد خونین، با صبحی روشن تر دارم
آه، به روی او، نگاه من
نگاه او، به راه من
فرشتگان زیبا
به ماتم دل ما
در آسمان، هم آوا
دختر زیبا
همچون شبنم گل ها
با برگ شقایق ها
بنشین بر بال باد سحر
دختر زیبا
چشمان سیه بگشا
با روی بهشت آسا
بنگر خندانم بار دگر
ستاره مرد، سپیده دم
چو یک فرشته ماه هم
نهاده دیده بر هم
میان پرنیان غنوده بود
به آخرین نگاهش
نگاه بی گناهش
سرود واپسین سروده بود.

Hasan Golnaraghi - Setare Mord | حسن گلنراقی - ستاره مرد

سراومد زمستون                          شکفته بهارون

(گل سرخ خورشید بازاومد و شب شد گریزون) ۲

کوه‌ها لاله زارن                           لاله‌هـا بیـدارن

 (تو کوه‌ها دارن گـل گـل گـل آفتاب و می‌کارن) ۲

توی کوهستـون، دلـش بیـداره          تفنگ و گل و گندم، داره می‌یاره

توی سینه‌اش جان جان جان         تـوی سینـه‌اش جـان جـان جـان

(یه جنگل ستاره داره،جان جان         یه جنگل ستاره داره) ۲

(قسمت بالا دوباره تکرار ميشود)

-----------------------------------

سراومد زمستون                          شکفته بهارون

 (گل سرخ خورشید بازاومد و شب شد گریزون) ۲

لبش خنده‌ی نور                         دلش شعله شـور

 (صداش چشمه و یادش آهوی جنگل دور) ۲

توی کوهستـون دلـش بیـداره          تفنگ و گل و گندم داره می‌یاره

توی سینه اش جان جان جان         تـوی سینـه اش جـان جـان جـان

(یه جنگل ستاره داره، جان جان                        یه جنگل ستاره داره) ۲

 


aftabkaran- e -jangal -  آفتابکاران جنگل ) سر اومد زمستون )

باد و توفان گر کند غوغا بر پا          برف و بوران گـر بتوفـد در شب‌هـا

بانگ تندر گر خروشد در دریـا           شب زند گر خیمـه‌ها بـر جنـگل‌هــا 

کوه سرکش سر بساید آسمان را، همــه جـــا

 

(سر فرازد پا بر جا، بنگرد بر دریاها) ۲

  می‌خروشد زدل ابر سیاه، می‌شکوفد گل خون همه جا

سوز پنهان عاشقان دلیر

(سر کشد از دل تیـر، دل تیــر، دل تیــر) ۲ 

 زندگی می‌شکفد پر غوغا، در دل سبز همه جنگل‌هـا

مـی‌دود بــا گــل خــون در دل شــب

(می‌درخشد از افـق‌هـای خـاور) ۲

  (توفان خون ما در هر جام لاله‌ی سرخ، 

بر فروزد آتش‌ها سر کشاند از سنگرها) 

تمام متن دوباره تکرار ميشود 


     

baad-o- tofaan - باد و توفان

آتش شعله بر کش - شعله دم فرو مکش
آنچنان بسوز -  آنچنان بسوز 
که برپا کنی از روشنی در دل ما 
روشنی های آنسان
...........................

sorood - e - atash   سرود آتش

سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران (اقلیت) در زمستان 1359 سه نوار با عنوان «بهمن» منتشر کرد. سعید سلطانپور و دیگر اعضای «کارگاه هنر ایران» به این ترتیب اولین فعالیت هنری گرایش اقلیت را سازمان دادند. در نوار «بهمن 2» که با عنوان دوم «سرزمین شوراها؛ به یاد شهدای خلق ترکمن» منتشر شد، چهار سرود برای مبارزات مردم ترکمن ساخته شده بود. «چهار آذرخش؛ به یاد چهار شقایق سرخ ترکمن» یکی از آن چهار سرود است

چهار آذرخش

P4cxiVONyLSx.128 2

اکتبر سرخ ناصح مردوخ

خیابان خواب ها | علیرضا عصار

بعد التحریر: با این سرود خاطرات زیادی دارم، سعی‌ کردم نسخه‌ی مناسبی از آن را پیدا کنم و کیفیت را بالا ببرم تا در اینترنت منتشر کنیم به تاریخ روز اول مرداد ۱۳۹۱، در نسخه‌ی دیگری از آن که موجود است به جای عبارت "جان غم" از عبارت "سلطنت" استفاده می‌‌شود، که که همان عبارت اول مربوط به نسخه‌ی اصلی‌ است.

امیرمحسن محمدی ۲۸ مرداد ۹۱

ایران من

بعد از آن  مـرداد گـران           خشم تو خفته در خاکستر تابستان
ای میهن ام ای        ایران من        ای میهن ای     زنــــدان مـــــن
می درخشـد شعلـه ی آفتـاب      روی تــــوفـــان ســــرخ انقــــلاب
چون فدائی با خشم و خون به پیش
از دل آهـن و دود و شخـم و خـیش
سلطنــــت        شود نگون شود نگون شود نگون
گــل دهـد         فلات خون فلات خون فـلات خـون
بهار خون مردمان          گل آورد گل ارغوان گل ارغوان گل ارغوان
بعد از آن  مـرداد گـران           خشم تو خفته در خاکستر تابستان
ای میهن ام ای        ایران من        ای میهن ای     زنــــدان مـــــن
می درخشـد شعلـه ی آفتـاب      روی تــــوفـــان ســــرخ انقــــلاب
چون فدائی با خشم و خون به پیش
از دل آهـن و دود و شخـم و خـیش
سلطنــــت        شود نگون شود نگون شود نگون
گــل دهـد         فلات خون فلات خون فـلات خـون
گلوله شعله ور شود
شب وطن        سحر شود سحر شـود سحـر شـود
می درخشـد شعلـه ی آفتـاب      روی تــــوفـــان ســــرخ انقــــلاب
چون فدائی با خشم و خون به پیش
(از دل آهن و دود و شخم و خیش) 3

سرود مُردادِ گِران - ایران من

AHMET KAYA BENI VUR

سر اومد زمستون، شکفته بهارون

گل سرخ خورشید باز اومد و شب شد گریزون

کوه‌ها لاله‌زارن، لاله‌ها بیدارن

تو کوه‌ها دارن گل گل گل آفتابو می‌کارن


توی کوهستون، دلش بیداره

تفنگ و گل و گندم، داره می‌آره

توی سینه‌اش جان جان جان

یه جنگل ستاره داره، جان جان، یه جنگل ستاره داره


لبش خنده نور، دلش شعله شور

صداش چشمه و یادش آهوی جنگل دور

سرود کوهستان/آفتابکاران جنگل

بارون/گروه سرود چریک های فدایی خلق


به پرنیان شفق زخون شراره دمید
 زسرخی اش شرری به هر ستاره رسید
 گلوله بارد که تا برآرد ز شط آتش و خون، زصبح توده نوید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 ببین که شهر و جنگل ها، زقهر آنان خونین است
 شهاب راه آینده، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید
 به سرنگونی شب، کنون نگر همه جا
 به خشم و کینه ی خلق، شراره گشته به پا
 به نام هر یل که از سیهکل چو تندری دمد از، سرود آتش و خون
 شهادت هر ستاره سازد زسرخ چهره ی خویش، تلاش و کینه فزون
 رهائی خلق ایران، نبرد ما را آئین است
 و کهکشان فردایش، زخون آنان آذین است
 شکوه روشنی فردا، زخون برآرد سر
 بگو به میهن که خون بیژن ستاره گشت و از آن، چه سان شراره دمید
 به سرخی هر ستاره اکنون نشسته در تن شب، نشان صبح سپید 

پرنیان شفق

می گذرد در شب آیینه رود
خفته هزاران گل در سینه رود
گلبن لبخند فردایی موج
سرزده از اشک سیمینه رود

فراز رود نغمه خوان
شکفته باغ کهکشان
می سوزد شب در این میان
رود و سرودش اوج و فرودش
می رود تا دریای دور
باغ آیینه دارد در سینه
می رود تا ژرفای دور

موجی در موجی می بندد
بر افسون شب می خندد
با آبی ها می پیوندد

فردا رود افشان ابریشم در دریا می خوابد
خورشید از باغ خاور می روید بر دریا می تابد

موجی در موجی می بندد
بر افسون شب می خندد
با آبی ها می پیوندد

فردا رود طغیان شورافکن در دریا می خـوابد
خورشید از شرق سوزان می روید بر دریا می تابد

موجی در موجی می بندد
بر افسون شب می خندد
با آبی ها می پیوندد

رود

می‌گذرد در شب آئینهٔ رود خفته هزاران گل در سینهٔ رود
گُلبُـن لبخنــد فــردائــی مــوج سـر زده از اشک سیمینهٔ رود

فَرازِ رود نغمه خوان
شکفته باغ کهکشان
مـی ســوزد شــب در ایــن میــان

رود و سرودش اوج و فرودش مـی رود تا دریـای دور
بـــــاغ آئینـــــه دارد در سینــه مـی رود تا ژرفای دور

(موجی در موجی می‌بندد
بر افسون شب می‌خندد
با آبی‌ها می‌پیوندد) ۲

فـردا رود افشـان ابـریشـم در دریـا مـی خوابــد
خورشید از باغ خاور می‌روید بر دریا می‌تابد

(موجی در موجی می‌بندد
بر افسون شب می‌خندد
با آبی‌ها می‌پیوندد) ۲

فـردا رود طغیـان شــورافکـن در دریـا مـی خـوابــد
خورشید از شرق سوزان می‌روید بر دریا می‌تابد

(موجی در موجی می‌بندد
بر افسون شب می‌خندد
با آبی‌ها می‌پیوندد) ۲

سرود کوهستان ـ آیینه رود

صدای جاودان رفیق کبیر فرمانده حمید اشرف

سرود مُردادِ گِران - ایران من

AmirMohsen Mohamadi