การปฏิบัติธรรมคือการลงทุนให้กับชีวิตตัวเอง 
อยู่กับโลกเราก็ลงทุนทำมาหากิน ทำธุรกิจ 
หวังว่าจะมีอยู่มีกิน จะมีความสุข 
แต่ความสุขในโลกมันไม่ยั่งยืน 
อย่างพวกเราหาทรัพย์สมบัติหาอะไรไว้มากมาย 
ในเวลาไม่กี่สิบปีมันก็ต้องทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไป 
ชีวิตของคนเรามันเหมือนฝัน เหมือนเราหลับเราฝันอยู่ 
เมื่อตื่นขึ้นมาทุกอย่างในความฝันมันก็หายไปหมด 

ธรรมะนี้ให้ประโยชน์ ให้ความสุขกับเรามากที่สุด 
เป็นความยั่งยืนในชีวิตเรา 
ถ้าเราลงมือปฏิบัติแล้วอยู่กับเราตลอดชีวิต 
ตายไปไปเกิดอีกเราก็ภาวนาง่าย 
มันจะไม่ยากเท่ากับหัดตอนแรก 
การภาวนาเราสะสมไว้ 
ชาตินี้บางคนรู้สึกยากหน่อย 
แต่ถ้าเคยปฏิบัติมาชาติต่อๆ ไปมันง่าย 
บางคนชาตินี้ทำง่าย เพราะในอดีตเคยปฏิบัติมาแล้ว 
เคยลำบากมาแล้ว ของฟรีไม่มี ของบังเอิญไม่มี 
มีแต่ว่าเราต้องทำ อันนี้คือกฎแห่งกรรม 
พอเราลงมือทำลงมือปฏิบัติ 
ทำทาน รักษาศีล ฝึกสมาธิ เจริญปัญญา
ให้เห็นความจริงของรูปนามกายใจ 
แล้วจะเข้าใจความจริงของทุกสิ่งทุกอย่างด้วย 
เมื่อเราเข้าใจความจริงของกาย เราจะไม่ทุกข์เพราะกาย 
ถ้าเราเข้าใจความจริงของจิตใจ เราจะไม่ทุกข์เพราะจิตใจอีกต่อไป 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
27 สิงหาคม 2564

CD 91

การปฏิบัติธรรมคือการลงทุนกับชีวิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 27 ส.ค. 2564

ปัญหาในการทำกรรมฐานเกิดทั้งวัน 
ไม่ใช่เกิดวันละครั้ง เกิดทั้งวัน 
รอบันทึกจดเอาไว้ 
แล้วไปถามครูบาอาจารย์ก็ไม่ได้เรื่อง ไม่มีของจริง 
เพราะฉะนั้นใช้ความสังเกต ใช้โยนิโสมนสิการให้มาก 
ที่ทำอยู่ถูกตรงที่พระพุทธเจ้า ที่ครูบาอาจารย์สอนไหม 
ทำไปแล้ว กุศลเจริญไหม อกุศลลดลงไหม ถ้าคงที่ก็ผิดแล้ว 
อกุศลก็ไม่ได้ละ กุศลก็ไม่ได้เจริญนี่ผิดแล้ว 
ฉะนั้นค่อยๆ ดู ค่อยๆ สำรวจตัวเอง 

เวลาเราภาวนา บางทีเราอยู่ห่างครูบาอาจารย์ 
ไม่มีโอกาสจะไปหาท่าน 
เรานึกถึงท่าน แล้วเราก็ตั้งหน้าตั้งตาภาวนาของเราไป 
ไม่ใช่ดิ้นรนแสวงหาคำตอบมากมาย 
ยิ่งดิ้นรน ยิ่งแสวงหาคำตอบ 
ยิ่งไม่เจออะไรเลย ยิ่งฟุ้งซ่าน 
เราภาวนาของเราไป แล้วจิตใจเราสงบ 
จิตใจเราตั้งมั่นอยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว เดี๋ยวปัญญามันจะเกิด 
ถ้ามีสมาธิแล้วปัญญามันจะเกิด จะเกิดรู้ถูกเข้าใจถูกขึ้นมา 
เพราะฉะนั้นเวลาเราภาวนาแล้วเกิดข้อสงสัยขึ้นมา ไม่ต้องไปคิดมาก 
แขวนข้อสงสัยไว้ แล้วภาวนาของเราไปเรื่อยๆ 
มันจะรู้สักวันหนึ่ง จะนานเท่าไหร่ก็ช่างมัน 
เราภาวนาของเราไป ถึงจุดหนึ่งมันก็เข้าใจขึ้นมา 
ตรงที่จิตมันทรงสมาธิขึ้นมา ปัญญามันจะเกิด 
ฉะนั้นการภาวนา ไม่ใช่การมานั่งถามครูบาอาจารย์ตลอดเวลา 
แต่ปฏิบัติไป ถ้าจิตมันมีสติ จิตมันมีสมาธิ 
แล้วปัญญามันเกิด มันตอบปัญหาได้เอง 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
12 กันยายน 2564

อย่ามัวแต่รอถามครูบาอาจารย์ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 12 ก.ย. 2564

กฎของการดูจิต 
ข้อหนึ่ง ให้สภาวะเกิดขึ้นก่อนแล้วค่อยรู้ว่ามีสภาวะเกิด 
ข้อสอง ระหว่างดูสภาวะไม่ถลำลงไปดู ดูแบบคนวงนอก 
ข้อสาม เมื่อรู้สภาวะแล้ว
จิตหลงยินดีให้รู้ทัน จิตหลงยินร้ายให้รู้ทัน 
จิตก็เป็นกลาง ไม่ยินดี ไม่ยินร้ายกับสภาวะ 
สุขหรือทุกข์ก็เท่าเทียมกันด้วยความเป็นไตรลักษณ์ 
ดีหรือชั่วก็เท่าเทียมกันด้วยความเป็นไตรลักษณ์ 
เราจะเห็นถึงไตรลักษณ์

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
2 ตุลาคม 2564

การดูจิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 2 ต.ค. 2564

พวกเราก็ได้อาศัยสิ่งที่พระพุทธเจ้าท่านสอน 
มาพัฒนาใจตัวเอง อยู่กับปัจจุบันไป 
ดูกายมันทำงาน ดูใจมันทำงานไป 
ไม่ให้ใจฟุ้งซ่าน ลืมกายลืมใจไปเรื่อย 
พอลืมกายลืมใจแล้วจิตมันไปไหน 
จิตมันไปอดีต ไประลึกชาติ 
เช่น เมื่อปีกลายเราเป็นอย่างนี้ 
เมื่อปีโน้นเราเป็นอย่างนี้ เรารู้จักคนโน้นคนนี้ 
ตอนนี้หายไปไหนหมดแล้ว ตายไปหมดแล้ว
จิตไม่อยู่กับปัจจุบัน จิตมัวแต่ระลึกชาติ 
คิดถึงเรื่องเก่าๆ ที่เคยผ่านมาแล้ว 
หรือจิตคำนึงไปถึงอนาคต 
กังวลในอนาคตจะทำอย่างไรๆ 
กลัวความทุกข์ในอนาคต 
หรืออยากมีความสุขในอนาคต 
จนลืมกลัวความทุกข์ในปัจจุบัน 
ลืมที่จะรู้จักความสุขในปัจจุบัน 
ห่วงอนาคตจนทิ้งปัจจุบัน 
อนาคตมันเหมือนความฝัน ปัจจุบันมันเป็นความจริง 
มัวแต่ห่วงความฝันแล้วทิ้งความจริง ไม่จัดว่าฉลาด 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
9 ตุลาคม 2564

มีสติอยู่กับปัจจุบัน :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 9 ต.ค. 2564

เราต้องฝึกมีความคิดถูก มีความเห็นถูก 
มีความคิดถูก มีคำพูดถูก มีการกระทำถูก มีการเลี้ยงชีวิตถูก 
แล้วก็ลงมือภาวนา มีเป้าหมายที่ถูก 
ลดละกิเลสเจริญกุศล จะลดละกิเลสเจริญกุศลได้ 
ต้องมีสติ ระลึกรู้กาย ระลึกรู้ใจไป 
พอมีสติถูกต้อง สมาธิที่ถูกต้องหรือตัวผู้รู้ 
จิตที่เป็นผู้รู้คือจิตที่มีสมาธิที่ถูกต้องมันจะเกิดขึ้นเอง 
โกรธแล้วรู้ว่าโกรธ ความโกรธดับ ตัวรู้จะเกิด 
โลภรู้ว่าโลภ ความโลภดับ ตัวรู้จะเกิดอัตโนมัติเลย 
ฟุ้งซ่านใจลอย รู้ว่าฟุ้งซ่าน รู้ว่าใจลอย 
ความฟุ้งซ่านใจลอยดับ ผู้รู้เกิด จิตตั้งมั่นทันที 
ร่างกายเคลื่อนไหว รู้สึกขึ้นมา จิตตั้งมั่นทันที 
ฉะนั้นอาศัยสติที่บริบูรณ์ 
จะทำให้สัมมาสมาธิเจริญขึ้นมาบริบูรณ์ได้ 
พอจิตเราตั้งมั่นเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานแล้ว 
สติระลึกรู้รูป รู้นามอะไรนี่ จะเห็นแต่ไตรลักษณ์ 
ไม่ได้เห็นเรื่องอื่นหรอก พอเห็นอย่างแท้จริง 
เรียกว่าเราเจริญในญาณทัศนะที่ถูกแล้ว 
ทำวิปัสสนาญาณอยู่ถูกต้องเรียกสัมมาญาณะ 
ตัววิปัสสนาญาณนั่นล่ะ สุดท้ายอริยมรรคอริยผลมันก็เกิด 
สัมมาวิมุตติเกิดขึ้น นี่คือเส้นทาง
อันนี้เล่าตั้งแต่ข้างต้นเลยจนถึงสัมมาวิมุตติ



หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
10 ตุลาคม 2564

เริ่มต้นจนถึงสัมมาวิมุตติ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 10 ต.ค. 2564

I took a few seconds from something I was listening to and stretched it out to this length. Then it was duplicated. Using Sliding Stretch, one track was made to drop an octave over its length; the other to rise an octave. So, by the end they are 2 octaves apart. End of experiment  (with an enhanced mix of both tracks added and down-pitched an octave, of course).

----------------------------------------------
The Assignment: Work an octave leap — or more than one — into a piece of music.

This project has just one step: Work an octave leap — or more than one — into a piece of music.

More on this 564th weekly Disquiet Junto project — Octave Lept (The Assignment: Work an octave leap — or more than one — into a piece of music) — at: https://disquiet.com/0564/

More on the Disquiet Junto at: https://disquiet.com/junto /

Duploctave (disquiet0564)

Revelaciones extravagantes 2

Silence

Semarvisk

Breath In The Light. Breath Out The Dark

วิธีฝึกจิตให้เป็น พระโสดาบัน - หลวงพ่อฤาษีลิงดำ 1

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

เริ่มต้นจนถึงสัมมาวิมุตติ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 10 ต.ค. 2564

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช