[คลิปสั้น] เชื้อเกิดที่แฝงอยู่ในจิต หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 16 ม.ค. 65 (650116)

[คลิปสั้น] เรียนเรื่องจิตแล้วจะได้สมาธิที่ถูกต้อง หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 16 ม.ค. 65 (650116)

[คลิปสั้น] พวกทรงฌานปล่อยวางจิตเพราะเห็นทุกข์ หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 6 ก.พ. 65 (650206)

การปฏิบัติธรรมนั้นก็เริ่มแต่การทำทาน 
รักษาศีล ฝึกสมาธิจนกระทั่งจิตเราตั้งมั่น 
จะฝึกให้จิตตั้งมั่นเพื่อจะไปเดินปัญญาได้ ต้องมีวิหารธรรม 
ถ้าไม่เริ่มต้นตรงการมีวิหารธรรมที่เหมาะกับตัวเอง 
ไม่สำเร็จหรอก ไม่ได้ผล 
ใช้เวลาหลายปีแล้วก็คลำไปอยู่นั่นล่ะ ไม่รู้จะเริ่มอย่างไร
ฉะนั้นเราสำรวจตัวเองดู 
ว่าวิหารธรรมอย่างไหนเหมาะกับตัวเราเอง 
มันก็มี 4 กลุ่มใหญ่ๆ กาย เวทนา จิต ธรรม

หาเครื่องอยู่ให้จิตอยู่เสียอย่างหนึ่ง 
ไปดูเอาควรจะอยู่กับอะไร เช่น 
อยู่กับลมมันละเอียดไป หลงยาว 
ไม่ค่อยจะรู้เนื้อรู้ตัวเลย ก็ใช้ของที่หยาบขึ้น 
รู้ยืน เดิน นั่ง นอน มันหยาบไป ก็ใช้กลางๆ 
ขยับก็รู้ไป มันพอดีๆ ไม่มากไปไม่น้อยไป 
หรือจะดูเวทนา แนะนำให้ดูเวทนาทางใจ 
ถ้าจะดูจิต จิตของเราขี้โลภ 
เราก็ใช้ความโลภเป็นตัวหลักเป็นวิหารธรรม 
จิตของเราขี้โกรธก็ใช้ความโกรธเป็นวิหารธรรม 
จิตของเราฟุ้งซ่านก็ใช้ความฟุ้งซ่านเป็นวิหารธรรม 
ก็ต้องค่อยๆ หัดดูไป 
เดี๋ยวก็ได้ทั้งสมาธิ ได้ทั้งปัญญา 
สุดท้ายก็จะไปรู้แจ้งแทงตลอดอริยสัจ ก็ได้ธัมมานุปัสสนาเหมือนกัน


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
16 กุมภาพันธ์ 2565

วันมาฆบูชา

วิหารธรรมที่เหมาะกับเรา :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 16 ก.พ. 2565

เรียนรู้ความจริงของร่างกาย 
เรียนรู้ความจริงของจิตใจไป 
วันหนึ่งก็จะรู้ว่าในโลกนี้อะไรมีคุณค่าบ้าง 
ในโลกมีแต่ของชั่วคราว 
สิ่งที่มีคุณค่าคือธรรมะ 
แล้วยิ่งเราเข้าใกล้ธรรมะเท่าไร 
จิตใจเรายิ่งเป็นอิสระมากขึ้น ไม่ใช่เป็นทาส 
อยู่กับโลกเป็นทาสมันหนักขึ้นทุกที 
เป็นทาสของเงินทอง ของทรัพย์สิน 
เป็นทาสของครอบครัว 
เป็นทาสของหน้าที่การงาน 
เป็นทาสของชื่อเสียงเกียรติยศ 
เป็นทาสของความโลภต่างๆ 
เป็นทาสของกาม หิวตลอดเวลา 
เราเข้าใจความจริง ร่างกายนี้หาสาระไม่ได้ 
การที่จะเอาตัวเองให้เป็นทาสมันจะลดลง 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
19 กุมภาพันธ์ 2565

CD 93

เรียนรู้ความจริงของโลก :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 19 ก.พ. 2565

ค่อยภาวนาถึงจุดหนึ่ง 
เราจะพบว่าความปรุงแต่งทั้งหลายคือทุกข์ 
พอรู้แล้ว ปัญญามันแก่รอบ มันก็ไม่เอาแล้ว 
ความปรุงแต่ง จะปรุงชั่ว จะปรุงดี 
หรือพยายามจะไม่ปรุง 
มันก็คือปรุง ก็คือทุกข์ทั้งหมด 
พอจิตมันพ้นจากความปรุงแต่ง 
มันก็เข้าถึงความสุขที่อยู่เหนือความปรุงแต่ง 
ความสุขของความสงบ 
ความสุขของการพ้นความเสียดแทงทั้งหลาย 
ความสุขของการไม่มีภาระของใจ 
ใจมันมีความสุขขึ้นมา


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
20 กุมภาพันธ์ 2565

รู้ทันความปรุงแต่งของจิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 20 ก.พ. 2565

ถ้าเราไม่เห็นสภาวะเราเจริญปัญญาไม่ได้จริง 
เครื่องมือที่จะทำให้เราเห็นสภาวะก็คือสติ 
อันแรกเข้าใจคำว่าสภาวะก่อน 
สิ่งทั้งหลายที่เรารู้เราเห็นเรียกว่าอารมณ์
อารมณ์มี 2 ส่วน 
อารมณ์หนึ่งเป็นสภาวธรรม 
อีกส่วนหนึ่งไม่ใช่สภาวธรรม 
เป็นเรื่องสมมติบัญญัติ ไม่มีสภาวะรองรับ 
อย่างเรื่องราวที่เราคิดอาศัยความจำ
อาศัยความคิด คิดทั้งวัน คิดทั้งคืน 
ก็คิดไปเรื่อยๆ ไม่มีจุดตั้งต้น ไม่มีจุดที่สุด
ไม่เห็นว่าจะมีอนิจจัง ทุกขัง อนัตตาที่ไหนเลย 
ถึงคิดเรื่องอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา มันก็แค่ความคิด 
ฉะนั้นเรื่องราวที่คิดขึ้นมา ท่านเรียกอารมณ์บัญญัติ 
อารมณ์บัญญัติไม่จัดว่าเป็นสภาวธรรม 
อารมณ์ที่เป็นสภาวธรรมมันมี 3 อย่าง
คือรูปธรรม รูปที่จิตไปรู้เข้าเป็นอารมณ์ 
เรียกอารมณ์ปรมัตถ์ เป็นอารมณ์จริงๆ 
เป็นของมีจริง มีไตรลักษณ์
เวลาดูที่จะเจริญปัญญา 
ต้องเห็นสภาวธรรมซึ่งเป็นปรมัตถธรรม 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
26 กุมภาพันธ์ 2565

อารมณ์บัญญัติ – อารมณ์ปรมัตถ์ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 26 ก.พ. 2565

เวลามีเวลาว่าง 5 นาที 2 นาที 3 นาทีอะไรอย่างนี้ 
อย่าทิ้งเปล่าๆ อยู่กับเครื่องอยู่ของเราไป 
อยู่ก็เหมือนอยู่บ้าน อยู่สบายๆ ไม่ได้อยู่คุก 
เวลาจิตต้องการไปรู้อารมณ์อื่นๆ มันจะไหลไป 
ส่วนใหญ่ก็ไหลไปคิด ให้เรามีสติรู้ทัน 
ฝึกอย่างนี้มากๆ มากที่สุดที่จะมากได้ 
มีนาทีหนึ่งก็ฝึกนาทีหนึ่ง มี 5 นาทีก็ฝึก 
5 นาที 10 นาทีก็เอา เก็บเล็กเก็บน้อยทั้งวัน 
ถ้าทั้งวันจิตเราออกข้างนอก ไม่เคยกลับบ้าน 
คือทิ้งวิหารธรรมไป จิตหนีไปตลอด 
ตกเย็นจะไปนั่งภาวนา ไปเดินจงกรม ทำไม่ได้ 
มันฟุ้งซ่าน เพราะมันฟุ้งมาทั้งวันแล้ว จิตมันก็เหนื่อย 
พอจิตเหนื่อย พอไปนั่งสมาธิ ก็นั่งหลับ 
หรือบางคนมันฟุ้งแล้วมันยังฟุ้งได้ไม่ถึงใจ 
พอนั่งสมาธิมันก็ฟุ้งต่อ 
ฉะนั้นถ้าเรามีวินัยในตัวเอง 
เราไม่ทิ้งเวลาเปล่าๆ มี 5 นาที 10 นาทีอะไร 
เก็บให้หมดเลย


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
27 กุมภาพันธ์ 2565

ภาวนาเก็บเล็กเก็บน้อย :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 27 ก.พ. 2565

[คลิปสั้น] อย่ามีเครื่องอยู่หลายอย่าง หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 12 ก.พ. 65 (650212)

การเรียนรู้ความจริงของรูปนามกายใจ 
เรามีสติระลึกรู้รูปธรรมนามธรรม 
มีปัญญาเข้าใจความเป็นจริงของรูปธรรมนามธรรม 
ว่าไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา 
จะเข้าใจได้จิตต้องตั้งมั่น 
มีสมาธิที่ถูกต้อง จิตเป็นแค่คนดู 
ร่างกายนี้ถูกดู จิตเป็นคนดู 
อย่างนี้เรียกเรามีจิตตั้งมั่น 
พอเห็นความจริง 
กายนี้คือทุกข์ เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณเป็นทุกข์ 
มันจะค่อยๆ ปล่อย ปล่อยเป็นลำดับๆ ไป 
ปล่อยกายก่อนเพราะมันหยาบมันดูง่าย 
แล้วสุดท้ายมันก็ไปปล่อยจิตอีกทีหนึ่ง 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
5 มีนาคม 2565

มาดูความจริงของขันธ์ 5 :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 5 มี.ค. 2565

ศาสนาพุทธเป็นเรื่องของกรรม
กรรมก็เป็นเรื่องของเหตุกับผล 
ทำเหตุชั่ว คือมีตัณหาเป็นเหตุ ก็มีทุกข์เป็นผล 
มีศีล สมาธิ ปัญญา 
คือมีมรรคเป็นเหตุ ก็มีนิโรธเป็นผล 
เวลาละฝ่ายชั่วก็ละที่เหตุ ละที่ตัณหา 
ผลคือทุกข์มันก็ไม่มี 
ในฝ่ายดี เจริญ เพราะมรรคต้องเจริญ 
ฉะนั้นเหตุของทุกข์กับเหตุของนิโรธเราทำต่างกัน 
เหตุของทุกข์คือตัวตัณหาต้องละเสีย 
เหตุของนิโรธคือตัวมรรคต้องเจริญ 

ฉะนั้นกิจต่ออริยสัจจะชัดเจนอยู่ 
ตัวทุกข์เป็นตัวผลของตัณหา ละไม่ได้ 
การละไปละที่ผลไม่ได้ ต้องละที่เหตุ 
ฉะนั้นท่านบอกทุกข์ก็ให้รู้ว่ามันทุกข์ 
สมุทัยคือตัณหาให้ละเสีย 
นิโรธก็เหมือนกัน นิโรธเป็นผล 
อยู่ๆ เราไปทำผลขึ้นมาไม่ได้ 
เราต้องทำเหตุคือศีล สมาธิ ปัญญา 
หรือการเจริญอริยมรรคมีองค์ 8 
เราเจริญแล้ว ในที่สุดก็ได้ผลคือนิโรธ 
อยู่ๆ เราไปทำผลไม่ได้ เราต้องทำเหตุ 
เหตุคือมรรคต้องเจริญ 
ถ้าฝ่ายชั่ว เหตุคือตัณหา ต้องละ


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
6 มีนาคม 2565

ทำผลไม่ได้ ต้องทำเหตุ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 6 มี.ค. 2565

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

อารมณ์บัญญัติ – อารมณ์ปรมัตถ์ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 26 ก.พ. 2565

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช