عطارحلاج

هزارافسان!

nana ji

جونيا

گویا

داستان

داستانهای عرفانی

از کتاب گویای "یک عاشقانه ی آرام" نادر ابراهیمی به روایت پیام دهکردی و آهنگسازی کریستف رضاعی
نشر از: نوین کتاب گویا

عسلِ اصل - یک عاشقانه ی آرام

 تذکره الاولیاعطار -  ذکر حسین ابن منصورحلاج

آن قتیل الله فی سبیل الله ، آن شیر بیشه تحقیق ، آن شجاع صفدر صدّیق ، آن غرقه دریای مواج ، حسین بن منصور حلاج (رحمت الله علیه) ، کار او کاری عجب بود و واقعات غرایب که خاص ، او را بود ، که هم در غایت سوز و اشتیاق بود و هم در شدت لهب فراق . مست و بی قرار و شوریده ی روزگار بود و عاشق صادق و پاک باز و جدّ و جهدی عظیم داشت و ریاضتی و کرامتی عجیب؛ و عالی همّت و عظیم قدر بود و او را تصانیف بسیار است ، به الفاظی مشکل در حقایق و اسرار و معارف و معانی ، و صحبتی و فصاحتی و بلاغتی داشت که کس نداشت و وقتی و نظری و فراستی داشت که کس را نبود و اغلب مشایخ در کار او اِبا کردند و گفتند: او را در تصوف قدمی نیست ، مگر ابو عبدالله خفیف و شبلی و ابولقاسم قشیری – رحمهم الله – چنان که استاد ابولقاسم قشیری در حق او گفت که : ((اگر مقبول بود به رد خلق مردود نگردد و اگر مردود بود ، به قبول خلق مقبول نگردد.))

و پیوسته در ریاضت و عبادت بود و در بیان معرفت و توحید درزیّ اهل صلاح و شرع و سنت بودکه این سخن از وی پیدا شد . اما بعضی مشایخ او را مهجور کردند از جهت مذهب و دین و از آن بود که ناخشنودی مشایخ از سرمستی او ، این بار آورد چنان که اول به تستر آمد و به خدمت سهل ابن عبدالله و دو سال در خدمت او بود . پس عزم بغداد کرد و و اول سفر او در هجده سالگی بود . پس به بصره شد و با عمروبن عثمان مکی افتاد و هجده ماه با او صحبت داشت و ابو یعقوب الاقطع بدو دختر داد. پس عمرو بن عثمان از او برنجید و از آنجا به بغداد آمد پیش جنید و جنید او را سکوت و خلوت فرمود و چند گاه در صحبت او صبر کرد و قصد حجاز کرد و یک سال آنجا مجاور بود  ، باز به بغداد آمد . با جمعی صوفیان به پیش جنید شد و از وی مسائل پرسید. جنید جواب نداد ،

گفت : (( زود باشد که سر چوب پاره سرخ کنی )) . حسین گفت : (( آن روز که من سر چوب پاره سرخ کنم ، تو جامه اهل صورت پوشی)).

نقل است که : آن روز که ائمه فتوا دادند که او را بباید کشت ، جنید در جامه تصوف بود و فتوا نمی نوشت . خلیفه فرموده بود که (( خطِّ جنید باید)) چنان که دستار و دُرّاعه در پوشید و به مدرسه رفت و جواب فتوا نوشت که ((نَحنُ نَحکُمُ بِالظّاهِرِ ))؛ یعنی بر ظاهر حال ، کشتنی است و فتوا بر ظاهر است اما باطن را خدای داند .

پس حسین چون از جنید جواب مسائل نشنید ، متغییر شد و بی اجازت او به تستر شد و یکسال آنجا ببود . قبولی عظیم او را پیدا گشت – و او سخن اهل زمانه را هیچ وزن ننهادی – تا او را حسد کردند تا عمرو عثمان مکی در باب او نامه ها نوشت به خوزستان و احوال او را در چشم آن قوم قبیح گردانید و او را نیز از آنجا دل بگرفت و جامه متصوفه بیرون کرد و قبا در پوشید و به صحبت ابنای دنیا مشغول شد – اما او را از آن تفاوت نبود – و پنج سال ناپدید گشت و در این مدت ، بعضی در خراسان و ماوراء النهر می بود و بعضی به سیستان . باز به اهواز آمد و اهل اهواز را سخن گفت و نزدیک خاص و عام قبول یافت و از اسرار با خلق سخن می گفت تا او را ((حلّاج الاسرار)) گفتند . پس مرقع در پوشید و عزم حرم کرد و در این سفر بسیار خرقه پوش با او بودند . چون به مکه رسید ، ابو یعقوب نهرجوری به سِحرش منصوب کرد . پس از آنجا به بصره آمد ، باز به اهواز آمد . پس گفت : ((به بلاد شرک می روم تا خلق را به خدا خوانم )) . به هندوستان رفت ، پس به ماوراءالنهر آمد ، پس به چین و ماچین افتاد و خلق را به خدا خواند و ایشان را تصانیف ساخت.

نقل است که روزی شبلی را گفت : (( یابابکر ، دست برنه که ماقصد کاری عظیم کردیم و سرگشته کاری شدیم ؛ چنان کاری که خود را کشتن در پیش داریم )). چون خلق در کار او متحیر شدند ، منکر بی قیاس و مقّرِ بی شمار پدید آمد و کارهای عجایب از او بدیدند . زبان دراز کردند و سخن او به خلیفه رسانیدند و جمله بر قتل او اتفاق کردند ، از آن که می گفت : (( اَنَا الحقُ )). پس حسین را ببردند تا بکشند. صد هزار آدمی گرد آمدند و او چشم گرد همه برمی گردانید و می گفت : ((حق ، حق ، اَنَا الحق)).

نقل است که درویشی در آن میان از او پرسید که ((عشق چیست)) ؟ گفت : (( امروز بینی و فردا و پس فردا)). آن روز بکشتند و دیگر روز بسوختند و سوم روزش به باد دادند ؛ یعنی عشق این است.

چون به زیر طاقش بردند به باب الطّاق ، پای بر نردبان نهاد . گفتند : ((حال چیست؟)) گفت : (( معراج مردان سرِداراست)) . دست برآورد و رو در قبله مناجات کرد و خواست آنچه خواست. پس بر سرِ دار شد . جماعت مریدان گفتند : (( چه گویی در ما که مریدیم و آنها که منکران اند و تو را سنگ خواهند زد؟)) گفت ایشان را دو ثواب است و شما را یکی ، از آن که شما را به من حسن ظنّی بیش نیست و ایشان از قوت توحید و صلابت شریعت می جنبند و توحید در شرع اصل بود و حسن ظن فرع.

پس هر کسی سنگی می انداختند . شبلی موافقت را گلی انداخت. حسین بن منصور آهی کرد ؛ گفتند : (( از این همه سنگ چرا هیچ آه نکردی ، از گلی آه کردن چه سرّ است ؟)) گفت : آن که آنها نمی دانند معذورند ؛ از او سختم می آید که می داند که نمی باید انداخت. پس دستش جدا کردند ، خنده ای بزد ؛ گفتند: ((خنده چیست ؟)) گفت : (( دست از آدمی بسته جدا کردن آسان است . مرد آن است که دست صفات – که کلاه همت از تارک عرش در می کشد – قطع کند .)) پس پای هایش ببریدند ؛ تبسمی کرد و گفت : (( بدین پای سفر خاک می کردم ؛ قدمی دیگر دارم که هم اکنون سفر هر دو عالم کند.اگر توانید آن قدم ببرید.)) پس دو دست خون آلود بر روی در مالید و روی و ساعد را خون آلود کرد. گفتند چرا کردی ؟ گفت : خون بسیار از من رفت ؛ دانم که رویم زرد شده باشد شما پندارید که زردی روی من از ترس است . خون در روی مالیدم تا در چشم شما سرخ روی باشم که گلگونه ی مردان ، خون ایشان است. 

Attar - Hallaj -   تذکره الاولیا عطار -  ذکر حسین ابن منصورحلاج

Best Arabic House Music 2012 [Desert Sensation™]

قصه ظهر جمعه - ابتدا

نمی‌شود که بهار از تو سبزتر باشد
گل از تو گلگون تر
امید از تو شیرين تر
نمی‌شود پایيز
فضای نمناک جنگلی‌اش
برگهای خستەی زردش
غمگین تر از نگاه تو باشد
نمی‌شود
می‌دانم
نمی‌شود آوازی
که مرد روستایی و عاشق
با صدایی صاف
در اعماق دره می‌خواند
در شمال ِ شمال
رنگین تر از صدای تو باشد
نمی‌شود که بهار از تو سبزتر باشد
و ـ صدای شیهەی اسبی تنها در ارتفاع کوه
و ـ صدای گریەی سرداب رود
زمانی که تنگەی ون دار بن را می‌ساید
و ـ صدای عابر پیری که آب می‌خواهد
به عمق یک سلام تو باشد
شب هنگام
که خستەایم از کار
که خستەایم از روز
که خستەایم از تکرار
نمی‌شود که بهار از تو سبزتر باشد
نمی‌شود که تو باشی، به مهربانی مهتاب
در آن زمان که روح دردمند ولگردم
بستری می‌جوید
بالینی می‌خواهد
تا شاید دمی بیاساید
نمی‌شود که تو باشی به مهربانی مهتاب
و این روح دردمند ولگرد
باز هم کوله را زمین نگذارد
و سر را بر زانوی مهربانی تو
نمی‌شود که بهار از تو سبزتر باشد
شکوفه از تو شاداب تر
پاییز از تو غمگین تر
نمی‌شود که تو باشی
شعر هم باشد
نمی‌شود که تو باشی
ترانه هم باشد
نمی‌شود که تو باشی
گلدان یاس هم باشد
نمی‌شود که تو باشی
بلور هم باشد
نمی‌شود که شب هنگام
عطر نگاه تو باشد
محبوبەهای شب هم باشند
نمی‌شود که تو باشی
من عاشق تو نباشم
نمی‌شود که تو باشی
درست همين طور که هستی
و من هزار بار خوبتر از اين باشم
و باز هزار بار عاشق تو نباشم
نمی‌شود
می‌دانم
نمی‌شود که بهار از تو سبزتر باشد

نادر ابراهیمی


نمی‌شود که بهار از تو سبزتر باشد/ نادر ابراهیمی

 رضا رهگذر - قصه ظهر جمعه

معرکه‌گیر

سفرنامه شاملو

ما کجاییم در این بحر تفکر، تو کجایی-#سعدی علیه الرحمه

جاودانگی ، نوشته‌ی میلان کوندرا
ترجمه‌ی حشمت‌اله کامرانی، نشر علم

جاودانگی - بخش اول

Creep (Radiohead Cover)

::قسمت جدید::

رادیو روغن حبه‌ی انگور: کمی تلخ‌تر از همیشه | دی‌ماه ۹۴

چهارمین قسمت از فصل دوم رادیو روغن حبه‌ی انگور کمی تلخ‌تر از همیشه است. در این قسمت آثاری از بیژن مفید، سیمون دوبووار، آروو پرت، فردین خلعتبری و دیگران را خواهید شنید.

این اپیزود در استودیوی ۱۶۷ در تهران ضبط شده است و زمانی کمتر از یک ساعت دارد.

...

سردبیر: هایده رییس‌زاده

اجرا: فواد خاک‌نژاد، هایده، پارسا و سرهرمس مارانا

رادیو روغن حبه‌ی انگور / فصل دوم / کمی تلخ‌تر از همیشه

ترانه‌ای قدیمی‌ از استاد شجریان با لهجه شیرین مشهدی

 مقدمه بوف کور صادق هدایت به روایت یک دوستدار او 

بخشی از مقدمه بوف کور

www.facebook.com/electroprog

https://www.facebook.com/ilyasse.lamrani

From Morocco Enjoy

Best Arabic House - Mixed by Dj Amix & Dj ilyasse

"شب و سکوت و صدای دل انگیز ناله ها 
و ناله های عاشقان راه دوست 
که انحنای قامت شب را در آسمان پر از ستاره می شکنند 
شب و تجلی وصل و حدیث عشق راهیان راه حق 
شب وصدای سوز مناجات از ابتدای شب تا دل سحر 
ظهور شفق سپیده و صبح ..."ـ


راه شب رادیو

MARGE MAN RUOZIII FARA KHAHAD RESIID.....be yade foruogh.....taghdiiim be duostarane foruogh...az albome miyane tarikiii...asare:babak ghassaliii avaz:ali zandvakili

05 Track 5

کتاب صوتی شازده کوچولو با صدای احمد شاملو - قسمت دوم
نوشته : آنتوان دوسنت اگزوپری
برگردان : احمـد شاملو

شازده کوچولو - با صدای احمد شاملو/ قسمت دوم

بیا متفاوت باشیم-نادر ابراهیمی-دکلمه رضا پیربادیان

sohrab Rahimi  baasedaaye Paria Kashfi


‫(۱)‬
دلی در کویر می تپد
تنهایی ام را
بر ته مانده ی فرسوده ی خاطره ها
می نویسم
تنم
بی صدا
در باران
گسیخته می شود
درخت رویا
بی برگ است و
خواب من از بهت شاخه ها پر است

(۲)‬
گذشتم از گودال روز و گول هرزه‌گردی‌های بی‌دوا
از خیال قافیه و خواب زمین و خراب فصل ها گذشتم
پنهان بودی در پشت زاویه های نهان خیال
دشت در دشت در دشت درندشت
تمام شب های من در هراس و هجوم سایه ها گذشت
صدای تو را نزدیک دست‌های خودم می خواستم بگیرم
لرزیدم لرزه بر اندامم نشست سکوت شدم در هراس
دست‌های تو را نزدیک اشک‌های خودم می خواستم بگیرم
شکستم از درون پاشیدم و پخش شدم بر جدار درد
اشک‌های تو را می خواستم بگریم لب‌های تو را می‌خواستم بخندم
نه دیدمت در خواب نه در خیال
شکستم با سکوتی که در دهانم فریاد بود بی صدا

(۳)
از انعکاس نور شمع در شیب تپه‌ها
دریاچه  و کوه ساخته می‌شود
چیزهایی به شکل مواد اولیّه
برای یک داستان
شروع می‌کنم به مخلوط کردن شورش
با هوس‌ها و لهجه‌ها
طعم هرج و مرج را با جنون عصبانیت؛ مخلوط می‌کنم
خودم را از سیاست‌های خارجی پرتاب می‌کنم
نزدیکتر از صدای متراکمی از تحولات بیداری
علامتی از خسته‌گی و نشأه‌گی‌ی قرص‌ها
کتاب را باز می‌کنم و تابستان را بو می‌کشم
پنجره را باز می‌کنم
سرما را در سینه حبس می‌کنم
زبان رسمی‌ی ما،  نشانه‌هایی‌ست در حدود رویاها
جنون عصبانی که  ناگهان، سمبول‌ها را به خدمت نظم روز درمی‌آورد
تا ما مودبانه زندانی شویم
تا حس آزادی بزرگترین شعار تبلیغاتی‌مان باشد
بیوگرافی‌ی گوزن را باور کم یا صرف و نحو قافیه را
افسوس که تنهایی؛ صدای چراغ‌هایمان را پوشانده است
از سرنوشتمان اطلاعی در دست نیست
و آخرین خبر به نقطه‌ی نامعلومی؛ گریخته است

(۴)
روی باد می نویسم
از زبانِ برگ ها
از زبانِ شاخه ها
موهات مُنعکس می شود
در گُذرگاهِ یاد
و عَطرِ نَفَس هات
می چکد
بَر بالِ ثانیه
گردشِ پاشنه
بَر صفحه کوچه
و مَحوِجای پا
پیچشِ کارد
در بُشقاب
و شکستنِ مِه
در قاب
نَقشِ قلب
در عُمقِ تنهایی
سنگ می شود بَر بالِ کَهکَشان

(۵)
در آسمانِ بهار
ماه
از لبخندِ خود پُر است
بر سکوت تاریک
پنجره ها آینه می شوند
تلفن در انتظار زنگِ هیچکس نیست
کلمات
به تردید می افتند و
می افتند
و بر می خیزند و باز
می افتند
کشو
از خاطره سنگین است
و شب
پُل می زند

***
پی نوشت: متشکریم از شاعر عزیز سهراب رحیمی که شعرهای خود را برای ما ارسال کردند.


منبع عکس: ‍ ‍وب سایت فرهیختگان
موسیقی متن پادکست: Viviana Guzman-Wakening

Sorayeh podcast 43. چند شعر از سهراب رحیمی

قصه ظهر جمعه

Music by Circo Cafe
Lyrics and Songwriting: Babak Razavi
Vocal: Gabriel , Babak Razavi

Song was written for and during 2009 Iranian election protests

Lyrics:

I woke up in a morning and I saw what I saw
My heart goes on beating         my eyes need to cry 
Someone whispered in my head, “it is time”

My blood boils and freezes, I still wonder why
All forgotten memories rushing into my mind
No one knows what brought us to this place

We fly over the hills, to look out in the sea
You must look inside, it’s time, it is time

We see rain is pouring down but no river flows
The sun shines bright, no green grows
Lands are frozen and sorrows never fade

Drums of departure are sounding in my head
My soul seeks a friend	we go far away
A home to be proud of, a home to be loved

We fly over the hills, to look out in the sea
You must look inside, it’s time, it is time

I woke up in a morning and I saw what I saw
My heart goes on beating         my eyes need to cry 
Someone whispered in my head, “it is time”


Forgotten Memories

حسین پناهی|من می خوام برگردم به کودکیم

نقاشی که عاشق شد- نادر ابراهیمی- فرشته ملک فرنود

سحر به بوی نسیمت به مژده جان
 سپرم

Attar - Hallaj - تذکره الاولیا عطار - ذکر حسین ابن منصورحلاج

Yazdan_r