Calm Life

Understandings

การดูจิตรวบยอดทั้งหมดเลยในองค์มรรคทั้งหลาย 
ทำอันเดียวนั้นล่ะ มีสติรู้ทันจิตของตนเองไป 
องค์มรรคทั้งหลายมันจะพัฒนาขึ้นมาหมดเลย 
อย่างเรามีสติรู้ทัน กิเลสอะไรเกิดเรารู้ทัน 
ความคิด คำพูด การกระทำ การดำรงชีวิตของเราก็ไม่ผิด 
จิตใจของเราก็สะอาดมากขึ้นๆ 
มีความเพียรชอบดีขึ้นๆ 
สติของเราก็จะยิ่งว่องไวขึ้น เพราะเราคอยรู้เท่าทัน 
กิเลสอะไรเกิดเรารู้ จนมันไม่สามารถบงการ-
ความคิด คำพูด การกระทำ การดำรงชีวิตของเราได้ 
สัมมาสติเกิดขึ้น คือเราสามารถเจริญจิตตานุปัสสนา 
ได้อย่างคล่องแคล่วว่องไวขึ้นแล้ว 
ที่มันชำนาญขึ้นมาเพราะเราทำมาตั้งแต่ต้น 

เราพัฒนาองค์มรรคทั้งหลาย 
เพื่อวันหนึ่งเราจะได้รู้ทันสภาวะทั้งหลายตามความเป็นจริง 
เราจะเห็นเลยว่ารูปธรรมทั้งหลายเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป 
มีเหตุก็เกิด หมดเหตุก็ดับบังคับไม่ได้ 
นามธรรมทั้งหลายเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป 
มีเหตุก็เกิด หมดเหตุก็ดับบังคับไม่ได้เหมือนกัน 
เฝ้ารู้เฝ้าดูลงไปเรื่อยๆ 
ในที่สุดจิตจะค่อยๆ พัฒนาเข้าไปสู่ความเป็นกลาง
พอเราตามรู้ตามเห็นเนืองๆ ไป 
ความรู้ถูกความเข้าใจถูกก็จะมากขึ้นๆ 
สุดท้ายมันจะเข้าสู่ความเป็นกลาง
จิตจะไม่กระเพื่อมหวั่นไหว 
ไม่แกว่งขึ้นแกว่งลง 
เดี๋ยวชอบใจ เดี๋ยวไม่ชอบใจ 
พอจิตมันเป็นกลางจิตก็จะหมดความดิ้นรน 
ตรงที่จิตมันเข้าสู่ความเป็นกลางด้วยปัญญานี้ 
เป็นประตูของอริยมรรค 
ถ้าที่เราสะสมของเรามา ศีล สมาธิ ปัญญามันแก่กล้าพอแล้ว 
อริยมรรคจะเกิดขึ้นเอง 
 
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
12 มิถุนายน 2565

CD 94

การพัฒนาองค์มรรค :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 12 มิ.ย. 2565

เราอย่าไปคิดว่าการปฏิบัติคือการนั่งสมาธิ การเดินจงกรม 
อันนั้นตื้นเกินไป ตื้นอย่างยิ่งเลย 
การปฏิบัติจริงๆ หัวใจของมัน
คือการมีสติอยู่ในชีวิตธรรมดานี้เอง 
ครูบาอาจารย์ใหญ่ท่านอาจารย์มั่น ท่านก็สอนบอก 
“ทำสมาธิมากก็เนิ่นช้า คิดพิจารณามากก็ฟุ้งซ่าน 
หัวใจของการปฏิบัติ คือการมีสติในชีวิตประจำวัน” ตัวนี้สำคัญ 
นี้เรายังถือว่าการปฏิบัติคือการนั่งสมาธิ เดินจงกรม 
ทุกวันเราทำอยู่แล้ว แต่เวลาที่เหลือเราก็อวดดี อวดเบ่ง 
เที่ยวระรานคนอื่น ไม่ได้ดูกิเลสตัวเอง 
อันนั้นเรียกว่านักปฏิบัติไม่ได้
จุดสำคัญของการปฏิบัติ ก็คือ
ในชีวิตธรรมดานี่ล่ะต้องปฏิบัติให้ได้ 
กิเลสมันเกิดขึ้นมารู้ทัน 
ถ้ามันไม่รู้ทัน มันก็บงการความคิดของเราให้ชั่ว 
ถ้ามันบงการความคิดของเราแล้ว 
เรามีสติรู้ทัน เราก็ไม่ทำชั่วทางกาย ทางวาจา 
ถ้ารู้ไม่ทัน ความชั่วมันก็ล้นออกมาทางกาย ทางวาจา 
อย่างคนพูดชั่ว รู้ได้เลย มันมาจากจิตที่ชั่ว 
คนที่พูดไม่ดี ระรานคนอื่นด้วยวาจา 
มันก็ถ่ายทอดออกมาจากจิตที่ชั่วนั่นล่ะ แล้วก็มองไม่เห็น 
ฉะนั้นการเจริญสติในชีวิตประจำวัน 
ที่ว่าเป็นหัวใจของการปฏิบัติ 
คือเรามีสติรู้เท่าทันจิตใจของตัวเองไว้

ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ กระทบอารมณ์ 
จิตเกิดสุข เกิดทุกข์ รู้ทัน 
จิตเกิดกุศล เกิดโลภ โกรธ หลง รู้ทัน 
จิตมีปฏิกิริยายินดี ยินร้าย รู้ทัน 
สังเกตอย่างนี้ในชีวิตจริงๆ 
นี่คือหัวใจของการปฏิบัติในชีวิตประจำวัน 
ถึงเวลาเราก็นั่งสมาธิ ไหว้พระ สวดมนต์ นั่งสมาธิ เดินจงกรม 
มีเวลาเราก็ทำ ตั้งอกตั้งใจทำทุกวันๆ จิตจะมีพลัง 
แต่ว่าตัวสำคัญเลยที่จะแตกหักได้จริงๆ 
อยู่ในชีวิตธรรมดานี่ล่ะ 
คนส่วนใหญ่มันคิดว่าการปฏิบัติคือการนั่งสมาธิ เดินจงกรม 
ฉะนั้นอยู่ข้างนอกนี่ไม่ปฏิบัติ 
พวกนี้บอกเลยไม่มีวันบรรลุมรรคผลหรอก ไม่ได้กินหรอก 
เพราะอะไร ชีวิตส่วนใหญ่เราอยู่ข้างนอกนี้ 
ชีวิตส่วนใหญ่เราไม่ได้ไปนั่งสมาธิอยู่เสียเมื่อไร 

หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
25 มิถุนายน 2565

การมีสติในชีวิตประจำวัน :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 25 มิ.ย. 2565

มีร่างกาย มันก็มีภาระ มีผมก็มีภาระ มีขนก็มีภาระ 
อย่างต้องโกนหนวดโกนเครา 
โกนขนรักแร้ โกนขนหน้าแข้ง
ผิวหนังมีรูพรุนๆ อยู่ทั้งตัวเลย 
ผิวหนังมีของโสโครกไหลออกมาตลอดเวลา 
สวยแค่ไหน ไม่อาบน้ำสัก 2 - 3 วัน 
ก็ไม่มีใครเขาเข้าใกล้แล้ว เหงื่อไคลสกปรกโสโครก 
เป็นขี้กลากขี้เกลื้อนอะไรขึ้นมา ไม่ได้สวยไม่ได้งาม 
ถ้าเราดูลงไป เราก็จะเห็นร่างกายไม่ใช่ของดีของวิเศษหรอก 
มีร่างกายก็มีภาระอันมากมายเกิดขึ้น 
ใจมันก็จะค่อยๆ คลายความรัก 
ความหวงแหนในร่างกายออกไป 
สุดท้ายมันก็รู้สึกร่างกาย มันแค่ของอาศัย 
แล้ววันหนึ่งก็แตกสลายไป 
ระหว่างที่ยังไม่แตกสลายก็เป็นภาระวุ่นวายไม่เลิก 
พอเห็นอย่างนี้มันจะค่อยคลายความยึดถือในร่างกายออกไป

ถ้าเราดูจิตดูใจเราก็จะเห็น 
ความรู้สึกทุกชนิดที่เกิดขึ้นกับจิต 
จะสุขหรือทุกข์ จะดีหรือชั่ว ก็เป็นภาระกับจิตทั้งสิ้น 
เป็นภาระในการแสวงหาอารมณ์ที่ดี 
เป็นภาระในการผลักไสอารมณ์ที่ไม่ดี 
เป็นภาระในการรักษาอารมณ์ที่ดีอะไรอย่างนี้ 
มันมีภาระเกิดขึ้นทั้งหมดเลย 
ถ้าจิตมันไปหลงในความรู้สึกทั้งหลาย 
สุข ทุกข์ ดี ชั่วทั้งหลาย ก็เป็นภาระของจิต 
เห็นแล้วก็วางได้


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
26 มิถุนายน 2565

กายมีแต่ทุกข์ จิตมีแต่ภาระ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 26 มิ.ย. 2565

พวกเราไปดูเรื่องมงคล 38 ประการแล้วพยายามทำไป 
เลือกคบคนดี ไม่คบคนพาล คบคนดี 
ค่อยๆ สังเกตเอา 
ตัวไหนที่ยังบกพร่องอยู่ก็ค่อยๆ ปรับไป 
มีหน้าที่ในโลก ก็ทำหน้าที่ของเราให้ดี 
อย่างหน้าที่ต้องเลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ เลี้ยงครอบครัวอะไร 
ทำหน้าที่ให้ดี แล้วศึกษาปฏิบัติ
แล้วใจก็จะค่อยๆ พ้นกิเลส 
ใจพ้นกิเลสได้ ใจก็พ้นทุกข์ 
เพราะตัวที่ทำให้เราจิตใจมันมีความทุกข์ก็คือตัวกิเลส 
เป็นศัตรูของเราไม่ใช่คนอื่น 
ศัตรูของเราจริงๆ ก็คือกิเลสในใจเรานี่เอง 
ล้างผลาญเราตลอดเวลา 

วันนี้พูดเรื่องโลกๆ เพราะว่าอยากให้พวกเรารู้
ว่าธรรมะที่พระพุทธเจ้าสอนไม่ใช่มีแต่ธรรมะระดับพ้นโลก 
ธรรมะที่จะอยู่กับโลกอย่างมีความสุขท่านก็สอนเอาไว้ 
ฉะนั้นเราลองไปสังเกตในมงคลสูตรก็ได้ ดูสักสูตรหนึ่ง 
อะไรที่ท่านบอกให้ปฏิบัติ เราก็ปฏิบัติ 
อะไรที่ท่านห้าม เราก็อย่าไปทำ 
ชีวิตเราก็จะเจริญ มีความสุข มีความเจริญมากขึ้นๆ 
ยิ่งอย่างเราได้ฟังธรรมแล้วเราก็ต้องลงมือปฏิบัติธรรม 
ท่านบอกการเห็นสมณะ การฟังธรรมตามกาล 
การบำเพ็ญตบะคือการแผดเผากิเลส
ด้วยศีล สมาธิ ปัญญา เป็นมงคลอย่างยิ่ง 
ถัดจากนั้นก็เห็นอริยสัจ พ้นจากโลกธรรมทั้งหลาย 
จิตใจเข้าถึงความไม่เศร้าโศก 
การไม่มีกิเลส จิตใจเข้าถึงความปลอดภัย 
ไม่ถูกอะไรมาเสียดแทงจิตใจให้เศร้าหมองลงมาได้อีก 
ฉะนั้นธรรมะ ดีทั้งทางโลก ดีทั้งทางธรรม


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
3 กรกฎาคม 2565

มงคลชีวิต :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 3 ก.ค. 2565

เราฝึกกรรมฐานสักอย่างแล้วจิตมันหนีไปเรารู้ 
จิตก็จะตั้งมั่นขึ้นอัตโนมัติ 
ตรงที่เรารู้ทันจิตที่ไหลนั่นล่ะ เรามีสติรู้ 
ทันทีที่เรามีสติรู้ สมาธิก็เกิด จิตก็จะตั้งมั่นอัตโนมัติ 
พอจิตตั้งมั่นได้ดีแล้ว สติระลึกรู้อะไรก็จะเห็นไตรลักษณ์ของสิ่งนั้น เป็นอัตโนมัติ 
นี่เป็นกระบวนการของมัน ต้องฝึก 
ทีแรกก็ฝึกสติไว้ให้ดีก่อน ทำกรรมฐานสักอย่างหนึ่ง 
แล้วจิตเราไปทำอะไรเราคอยรู้ 
แต่ถ้าเราดูจิตไม่ได้ ไม่ต้องไปดิ้นรนที่จะดูจิต ดูกายเข้าไปเลย 
จิตมันหนีเก่ง ถ้าเราไม่ชำนาญ แป๊บเดียวมันหนีไปแล้ว 
มันหนีไปแล้วไม่ต้องไปเที่ยวตามหามัน 
รู้สึกลงในร่างกาย ร่างกายไม่เคยหนีไปไหนเลย 
เห็นร่างกายหายใจออก ร่างกายหายใจเข้า 
ดูไปสักพักเดียวจิตก็ตั้งมั่นขึ้นมาอีกแล้ว 
หรือเห็นร่างกายยืน เดิน นั่ง นอน 
เห็นสักพักหนึ่ง เห็นสบายๆ นั่นล่ะ เดี๋ยวจิตก็ตั้งมั่นขึ้นมา 
อาศัยสติมาสร้างสมาธิ อาศัยสมาธิไปสร้างปัญญา 
ใช้สติสมาธิไปสร้างปัญญา 
แล้วปัญญานั่นล่ะจะทำให้จิตเราหลุดพ้นอัตโนมัติ 

กระบวนการทั้งหมดเบื้องต้นต้องตั้งใจฝึก 
เบื้องปลายทุกอย่างจะอัตโนมัติ 
เบื้องต้นเราฝึกสติ เราก็ตั้งใจฝึกไป 
มีกรรมฐานสักอย่างหนึ่ง 
ทำไปแล้วจิตหนีไป เรารู้ ไป เพ่งอะไร เรารู้ 
รู้ทันจิตไปเรื่อยๆ สติเราก็จะดี 
หรือดูตรงนี้ไม่ออก ก็เห็นร่างกายหายใจออกก็รู้ ร่างกายหายใจเข้าก็รู้ 
ร่างกายยืน เดิน นั่ง นอนก็รู้อะไรอย่างนี้ สติมันก็จะดีขึ้นๆ 
สติปัฏฐานทำให้สติเกิดในเบื้องต้น 
ทำให้ปัญญาเกิดในเบื้องปลาย 
ฉะนั้นเราทำสติปัฏฐาน รู้ไปเรื่อยๆ 
ต่อไปไม่เจตนาจะรู้มันรู้ได้เอง ตรงนี้อัตโนมัติแล้ว 


หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
17 กรกฎาคม 2565

สติ สมาธิ ปัญญาอัตโนมัติ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 17 ก.ค. 2565

Relax and De-stress

Breathing Focus

Shards of Spirituality

Feelings

Converse with the Universe

Calm Nature Recordings, Pt. 28

มีสติ รู้กาย รู้ใจ ตามความเป็นจริง ด้วยจิตที่ตั้งมั่นและเป็นกลาง

กายมีแต่ทุกข์ จิตมีแต่ภาระ :: หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช 26 มิ.ย. 2565

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช